Neden mi yazıyorum? Çünkü dilim kendimi ifade edemiyor. Neden mi yazıyorum ? Çünkü hata yapma şansım azalıyor. Neden mi yazıyorum? Çünkü doğruları kalemim konuşur. Neden mi yazıyorum? Çünkü sana anlatsamda anlamazsın.
Duygularım çok derinde anlamazsın anlamını bir çizgi çeksem boş kağıda anlamını sorsam anlarmısın? Görebilirmisin duygularımın atladığı denizleri? Duyabilirmisin duygularımın haykırdığı sözcükleri? Hisset hadi dokunup kalbime sana olan sevgimi Göster bana üzüntümü,sevincimi,acılarımı,mutluluğumu,hüznümü tanımlayan o cümleleri. Hep bi arayış içindeyim de arıyorum kendimi boş kağıtlarda. Tanımaya çalışıyorum kendimi yazdığım onlarca şiirlerde.. Dinliyorum kendimi çalan o sessiz şarkılarda. Karmakarışık ruh halinin içinde bulurken kendimi, kazanmak için savaşıyorum kendimle. Her zaman kaybettim ben. Belkide kaybettiklerimi kazandım,kendimle savaşımda yenildim. İçimde ki bu psikolojinin nedenlerine yenildim. Kendim için çizdiğim yollarda kayboldum. Gördüğüm her ışığa yöneldiğim için yönümü kaybettim ben. Dışardan gelen seslerin kuklası oldumda ben,bir ben kendimi kontrol edemedim. İnsanlar için yaratılmış bir köleydim sanki. Şu ana kadar yaşanılmış onlarca şeyin sebebi neydi peki? Sonuçları neydi bunların? Kazançları kimeydi? Kim kaybetti? Her sabah kimin için doğar ki bu güneş? Kimin için batar? Kimin içini ısıtır? Kiin gözünü aydınlatır? Bunca şeyler kimin için? Ne için? Neden!?...