Sene 1995 yaş 15 serinin ilk Playstation'ını nasıl aldım... (14. sayfa)

Normaldir, eskiden de iki eş çalışanlar dediklerini yapıyordu. Şimdi iki kişi çalışmak normal ondan dolayı durum bu şekilde. Eskiden çalışan tek memur 10 senede de olsa bir ev ya da araba alabiliyordu. Şimdi tek memur ne alabilir? Kaç çocuk okuturken alabilir? Ayrıca günümüzdeki harcama kalemleri ile 80-90lar aynı mı? Bulaşık makineleri evlere 90’larda girmeye başladı, şimdi 3-5 senede bir beyaz eşya yenilemek zorunda insanlar çünkü bozuluyor. Her bireyde telekominikasyon giderleri var. Okutmak daha masraflı. otomobil artık standart gibi bir şey, ama tek memur için değil. 2003 model albea symbol gibi hurdaları kovalamak zorunda.

memur denilince çevrendeki memur ya da hakimlere bakma zira yanıltıcı oluyor. Bunların dışındakiler de ailesinin malvarlığını değerlendiren bireylerdir kazandıklarından değil hani.

Senin kadar desteksiz sallayanı görmedim

Benim aldıgım bilgisayarın faturaları bile duruyor neyin traşını yapıyorsun 2 kuruşluk siyasi görüşünü ön plana çıkartıcan diye

Git tarihi yazdım exper bilgisayar fiyatlarını arastır o dönem,bulamazsan expere mail çek göndersinler,tl ile satış yapmıyorlardı bursa satış müdürlüğü bursa inegöl çarşısı efes bilgisayardı ordan almıştık

Kesinlikle. Yaşı yetmeyen gençlerin AKP öncesini sağdan soldan duyduğu kulaktan dolma bilgilerle kötülemesi çok komik. Bir insanın tecrübe etmediği bir dönemle ilgili konuşurken tecrübe etmiş gibi palavra sıkması onun sadece çapsızlığını gösterir.

Ben 80'li yıllarda gençtim. Evet, ülke darbecilerin vesayeti altında yönetiliyordu ama bugün olduğumuzdan çok daha mutluyduk. Keza doksanlı yılların üzerinde de yüksek enflasyon ve devlet terörü gölgesi vardı ama maaşlarımız her zaman enflasyon kadar artardı ve bugünkü gibi yalan enflasyon rakamları açıklanmazdı. Gerçek ne ise o açıklanırdı. Devletin bir kurumsallığı, bir saygınlığı vardı. Kimse örneğin YÖK merkezi sınavlarından zerrece şüphe etmezdi ya da milli piayngo sonuçlarından şüphe etmek insanların aklına dahi gelmezdi.

Bu iktidar devletin kurumlarına olan güveni al aşağı etti. Ülkeyi bir çadır devletine çevirdi.

18 yıllık tek başına iktidarın ülkeyi getirdiği yer çadır devleti olmamızdır. Eskinin Kaddafi'sinin çadır devletinden hiç bir farkımız kalmadı.

Bu hükümet despotlukta 12 eylül darbecilerini aratmaz halşe geldi.

Ekonomik açıdan da asla daha iyi durumda değiliz. İlk arabamı 26 yaşında 2. el olarak maaşımla alabilmiştim. İlk evimi de 30 yaşında almıştım. Evet, evi alırken babadan kalan 2 arsayı satıp üzerine koyarak almıştık ama alabiliyorduk işte.

AKP döneminin ilşk yıllarında yaşanan refah suni bir refahtı, borç parayla gelen bir refahtı. AKP öncesinde kredi kartları bu kadar yaygın değildi ve kredi kartına taksit yapılmazdı. Ayrıca o zamanlar bireysel kredi de vermezdi bankalar, sadece ticari kredi verirlerdi.

AKP'den sonra bireysel kredilerin, morgage'nin ve kredi kartlarının önü açıldı. Millet borçlanarak mal mülk sahibi olmaya başladı. Bunu AKP sağladı sanıyorlar. Hayır, bunu bankalar sağladı.

Borçla gelen refahı gerçek sandık.

AKP yaptığı alt yapı yatırımlarını da hep borçla ya da YİD ile devletin gelecekteki gelirlerinden vazgeçerek yaptı. Bu da bir maharet değildi ama insanlar bunu bir başarıymış gibi algıladı.

18 yıllık AKP iktidarı maalesef bu ülkeyi 18 yıl öncesinden de geriye götürmüştür.

Acı ama gerçek bu.

Buradan çıkan ders şudur: Kafayı din ideolojisi ile bozmuş insanlar ülke yönetemez.