Çocuklarınızı İzleme ve Denetleme Stratejileriniz Nelerdir?

Ebeveynlerin çocuklarının gittiği yerleri ve arkadaş çevrelerini izlemek için kullandıkları yöntemler nedir? Çocuklar genelde ebeveynlerinden öğrenir. Onlara model/örnek oluyor musunuz? Kendi davranışlarınızla onlara örnek oluyor musunuz? Yoksa yoğun iş hayatı, zaman darlığı nedeniyle çocuklarınızla ilgilenemeyip onları kendi hallerine mi bırakıyorsunuz?

Çocuğunuza bir davranışın neden yanlış olduğunu açıklarken, bu davranışın başkalarına nasıl zarar verdiğini veya onu nasıl etkileyebileceğini anlatıyor musunuz? Empati kurarak başkalarının duygularını anlamalarını sağlıyor musunuz?

Çocuklarınıza harcamaları konusunda nasıl bir yaklaşım sergiliyorsunuz? Onlara sınırsız bir bütçe mi veriyorsunuz, yoksa belirli bir bütçe mi ayırıyorsunuz? Örneğin, yeğenim şöyle diyor: "Dayıcım, bana sorarsan çocuğuna örneğin 15 bin liralık bir bütçe ver. İster bir günde harcasın, ister 30 günde. Parası bittiğinde nasıl idare edeceğini öğrensin." Bu yaklaşımla çocuğa, paranın sınırlarını ve yönetimini öğretmek hedeflenir. Peki siz, çocuğunuza harcamalarını kontrol etme sorumluluğunu kazandırıyor musunuz? Yoksa, sürekli para talep eden bir alışkanlık mı geliştiriyorlar?

Özellikle ayrılmış/boşanmış çiftlerde çocuk anne veya baba tarafında ise kendi haline bırakılmış olarak gözlemliyorum. Okulu bırakmalar, kolay yoldan para edinmeler. Sanal kumar, tefecilik, al-sat yapmalar, illegal yöntemlere yönelmeler gözlemliyorum. Özellikle takıldığı ortamdaki kişiler iyi değil ise iş suç işlemeye kadar gidiyor. Paranın satın alma gücünü illegal yollardan kolay sahip olmaları neticesi ile işin sonu kötü olaylara kadar gidebiliyor.

1'den fazla çocuğunuz olup diğer çocuğunuza da aynı özeni gösteriyor musunuz? Ya da ilk eşinizden çocuğunuz olup, boşandıktan sonra diğer eş ile olan çocuğunuz olduktan sonra ilk çocuğunuzla ilgileniyor musunuz? Gittiğiniz gezi, ortam, yurt dışı turları vb gezilerde ilk çocuğunuzu da götürüyor musunuz?

Çocuklarınızla hayat tecrübelerinizi paylaşıyor musunuz? Hayatta edindiğiniz dersleri, yaşadığınız zorlukları ve kazandığınız tecrübeleri onlara anlatıyor musunuz?

Yoksa, "Her şeyi kendisi yaşayıp öğrensin iyisiyle kötüsüyle" diyerek kendi halinize mi bırakıyorsunuz? Bu biraz kolay yoldan başından salmak gibi geliyor bana. Örnekler çoğaltılabilir.