Şimdi Ara

EDEBİYAT ÖNEMLİ NOTLAR ÖZET ÇIKARILMIŞ HALİNDE SIK SIK GÜNCELLENECEK (3. sayfa)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
53
Cevap
54
Favori
214.401
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
6 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
Giriş
Mesaj
  • Arkadaşlar bu kadar bilgi bile güzel olmuş fakat devamı gelmemiş konunun bir hevesle girdim konuya 1 yıl öncesinde kalmış.
  • hocam çok sağolun işime yaradı,ama çok iyi yardırmışsınız
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Y£K£

    EDEBİYAT ÖEMLİ NOTLAR ÖZET ÇIKARILMIŞ HALİNDE SIK SIK GÜNCELLENECEK[size=35]


    Söz sanatları
    1- Teşbih (Benzetme)
    Özellikleri yönüyle zayıf olan varlığın kuvvetli varlığa benzetilmesi sanatıdır.

    2- İstiare ( Eğretileme )
    Yalnızca benzeyen ya da benzetilenle kurulan benzetmedir.

    3. Mecaz – ı Mürsel
    Bir sözün benzetme özelliği olmaksızın başka bir söz yerine kullanılmasıdır.
    Örnek : Sobayı yak. ( sobanın içindekileri ) Tencere yandı. ( Tencerenin içi yandı )
    Ayağını çıkarda içeri gir. ( ayakkabını çıkar ) Burnu akıyor. ( Burnunun içindeki salgı )

    4. Kinaye
    Bir sözü hem gerçek hem mecaz anlamı ile kullanma sanatıdır.
    Örnek : Şu karşıma göğüs geren è Taştan bağır ( gerçek )
    Taş bağırlı dağlar mısın. è Taş bağırlı olmak ( mecaz )

    5. Teşhis ( Kişileştirme )
    Fabl’ larda görülür. Her teşhiste kapalı istiare vardır.
    Örnek : Yüce dağlar bir birine göz eder.
    Rüzgar ile mektuplaşır naz eder. İki sevgili anlamında.

    6. Mübalağa ( Abartma )
    Edebiyatta bu bir abartma sanatıdır.
    Örnek : Ağzı kulaklarına vardı. Gömelim seni tarihe desem sığmazsın.

    7. Tezat ( Karşıtlık )
    Bir varlığın ya da bir olayın birbirine zıt karşıt durumlarının bir arada verilmesi sanatıdır.
    Örnek : Ne efsunkar imişsin ah, ey didar – ı hürriyet
    Esir – i aşkın olduk gerçi kurtulduk esaretten.

    8. Cinas
    Sesleri aynı anlamları farklı sözcüklerle yaratılan söz sanatıdır.
    Örnek : Kader böyle çalınmış yazıma. Her nefeste eyledik yüz bin günah.
    Yazım kışa uymaz kışım yazıma. Bir güne etmedik bir gün ah.

    9. Tenasüb
    Anlamca birbirine yakın sözcüklerin bir arada kullanılması sanatıdır.
    Örnek : Bülbül aşıkmış gül, gül naz eyler bülbüle.

    10. Tekrir ( Yineleme )
    Bir şiirde ahenk yaratmak amacıyla anlamın üzerine yüklendiği sözcüğü tekrar etme.
    Örnek : Hayata sıfırdan başladı.
    Daha sıfır, daha sıfır…
    Şimdi çok sıfırlı bir hesabın sahibi.
    Ama hali sıfır.

    11. Telmih ( Hatırlatma )
    Herkesçe bilinen bir olayı hatırlatma sanatıdır.
    Örnek : Gökyüzünde İsa ile,
    Tur dağında Musa ile,
    Elindeki asa ile,
    Çağırayım Mevla’m seni.

    12. Tevrive
    Birden fazla sözcük anlamı olan bir sözcüğün bir dizede en az iki sözlük anlamını ifade edebilecek şekilde kullanılması sanatıdır.
    Örnek : Sert oldu hava çıkma koyundan kuzucuğum è Ziya Paşa
    Ulusun korkma nasıl böyle bir imanı boğar
    Medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar.
    Örnek : Gül renkli yüzün benli de benli
    Göğsün niye bensiz.

    13. Tecaül – i Arif ( Bilmezden Gelmek )
    Örnek : Zinhar eline ayine vermen ol kafirin
    Zira suretin görüp büt – perest olur. Orhan Veli
    Örnek : Sular mı yandı neden tunca benziyor mermer è Ahmet Haşim è Merdiven.

    14.Hüsnü Talil ( Güzel Sebep )
    Bu olayı gerçek oluş sebebinin dışındaki bir sebebe bağlama sanatıdır.
    Örnek : İşim gücüm budur benim
    Gökyüzünü ben boyarım her sabah Orhan Veli
    Uyanır bakarsınız ki mavi
    Örnek : Güzel şeyler düşünelim diye
    Yemyeşil oluvermiş ağaçlar
    Saksımda ruhumun bütün yası var
    Derdimden soluyor açan gonca.

    15. Alli Terasyon

    Aynı sesi taşıyan sözcükler kullanılarak yapılan bir ahenk sanatıdır.
    Örnek : Derdimi derin dereye döksem,
    Dere düz olur gider.
    Sev seni seveni
    Yar ile yatan ise
    Sevme seni sevmeyeni
    Mısır’ a sultan ise.

    16. Seci ( İç Uyak )
    Örnek : Ey gözlerin nuru, ey gönüllerin sururu, başımızın tacı ehl-i dilin miracı; gönül hanesinin ziyası, dil hastasının şifası…. Sinan Paşa

    17. Tariz ( İğneleme )
    Söylenilen sözün tam tersini kast etme sanatıdır.
    Örnek : Bir nasihatim var zaman uygun.
    Tut sözünü, yattıkça yat uyanma.

    18. Terdit
    Sözü beklenmedik bir sona bağlama sanatıdır.
    Örnek : Bu gönül gönül otların yanı başında,
    Ağacın gölgesine değdi değecek.
    Tam şeftalinin kokusu başlarken,
    Öpüşmeye kıl kadar bitişik,
    Bu zulüm, bu haksızlık, bu işkence… Melih Cevdet ANDAY


    EDEBİ BİLGİLER
    ŞİİR ( NAZIM )
    Vezin ( Ölçü )
    Şiirde mısraların hece sayısına veya hecelerin ses değerine göre uyum içerisinde olmasıdır.
    a. Aruz Ölçüsü : Mısraların ses bakımından eşit olması asıl kabul edilir.
    b. Hece Ölçüsü : Mısralardaki hece sayısının eşitliğine dayanır.
    c. Serbest Ölçü : Şiirde mısraların sıralanışı bir kurala bağlı değildir.

    Kafiye ( Uyak )
    Mısra sonlarındaki ses benzerliklerine kafiye denir.
    a. Yarım Uyak : Tek ses benzerliğine dayanan kafiyeye denir.
    b. Tam Uyak : İki ses benzerliğine dayanan kafiyeye denir.
    c. Zengin Uyak : Üç veya daha fazla ses benzerliğine dayanan kafiyeye denir.
    d. Tunç Uyak : ………… Çınla ………….. Saçınla. è Hem Zengin hem Tunç Uyak.
    e. Cinaslı Uyak : Cinasla yapılan kafiyeye denir.

    Kafiye Örgüsü
    1- Düz Uyak
    a a
    a a
    b a
    b a

    2- Çapraz Uyak
    a
    b
    a
    b

    3- Savmal ( Savma ) Uyak
    a
    b
    b
    a

    Redif : Mısra sonlarındaki yazılışları, anlamları ve görevleri aynı olan seslerin tekrarına denir.
    İmale : Kısa hecelerin uzun okunmasına denir.
    Zihaf : Uzun hecelerin kısa okunmasına denir.

    ŞİİR ( NAZIM ) TÜRLERİ

    a. Lirik Şiir
    Duygulu, coşkulu, etkileyici, heyecan unsuru taşıyan, şairin iç dünyasını yansıtan söyleyiş olgunluğuyla bütünleşmiş şiirlerdir.
    Divan Edb. : Fuzuli – Baki – Nedim
    Halk Edb. : Yunus Emre – Karacaoğlan
    Y. Türk Edb. : Yahya Kemal – Ahmet Haşim.

    b. Pastoral Şiir
    Doğa ve kır manzaraları, kırsal kesim insanının ve çobanların yaşamını konu alır.
    Y. Türk Edb. : Faruk Nafiz Çamubel – Kemalettin Kamu – Çoban Çeşmesi – Bingöl Çobanlarına.

    c. Didaktik Şiir
    Eğitici, öğretici, aydınlatıcı, yol gösterici öğelerin ön plana çıktığı şiirlerdir.
    Y. Türk Edb. : Tevfik Fikret ve Mehmet Akif’ in manzum hikayeleri.

    d. Satirik Şiir
    Eleştiri, yergi ve alay öğelerinin ön plana çıktığı şiirlerdir.
    Not :
    Divan Edb. : Hicivler
    Halk Edb. : Taşlamalar aynı doğrultudadır
    Divan Edb. : Şeyhi – Bağdatlı Ruhi – Nef-i
    Y. Türk Edb. : Ziya Paşa – Şair Eşref

    e. Epik ( Epope ) Şiir
    Savaş, dövüş konularını yiğitlik ve kahramanlığı ön plana çıkarıp işleyen şiirlerdir.

    f. Dramatik Şiir
    Manzum tiyatroya dramatik şiir denir.

    1. Trajedya
    2. Komedya

    - Konularını mitoloji veya tarihten alır.
    - Kahramanları Tanrılar – Tanrıçalar – Aristokratlar.
    - Kullanılan dil seçkin ve soyludur.
    - Koro ve solo var. Koro : Halkın sesidir.
    - Trajedya kahramanı kaderine ve alın yazısına yeniktir.
    - Manzum olarak 5 perde halinde yazılır. Öldürme
    yaralama sahnede olmaz. İçeriye haberi gelir.
    olay, zaman denilen üç birlik kuralına uyulur.

    DESTANLAR
    1- Doğal Destanlar

    Türk Destanları

    a. Şu Destanı : Saka Türklerinin destanıdır. Çin kaynakları.
    b. Al Er Tonga Destanı : Kaçkarlı Mahmut. İran Kaynakları.
    c. Oğuz Kağan Destanı : Hun Türklerinin destanı.
    d. Ergenekon – Bozkurt : Göktürk destanları.
    e. Türeyiş Destanı – Göç Destanı : Uygur destanları. ( Arap ve İran Kaynakları )

    Dünya Destanları

    a. İlyada ve Odisse : Eski Yunan ( Homeros )
    b. Şehname : İran ( Firdevsi )
    c. Kalevela : Fin ( Lönrot )
    d. İgor : Rus
    e. Mahobarata – Ramayona : Hint
    f. Manas : Kırgız
    g. Elcid : İspanyol
    h. Rolan Türküsü : Fransız

    2- Yapma Destanlar

    Türk Yapma Destanları
    a. Üç Şehitler Destanı : Fazıl Hüsnü Dağlarca
    b. Kurtuluş Savaşı Destanı : Nazım Hikmet

    Dünya Yapma Destanları
    a. Kurtarılmış Kudüs : Tasso – İtalyan
    b. Çılgın Orlando : Ariosto – İtalyan
    c. Kaybolmuş Cennet : Milton – İngiliz
    d. Hernani : Victor – Hügo – Alman

    NAZIM ŞEKİLLERİ

    Divan Edebiyatı Nazım Şekilleri

    a. Nazım Birimi Beyit Olan Nazım Şekilleri

    1- Gazel : Beyit sayısı 5 ile 15 arasında değişir. Kafiye düzeni aa – xa – xa – xa … dır. Gazelin ilk beytine MATLA son beytine MAKTA en güzel beytine BEYTÜ-L GAZEL denir. Konu bütünlüğü yoktur. Her beyitte ayrı bir konu vardır. Konu olarak aşk, şarap ve güzellik işlenir. FUZULİ – BAKİ – NEDİM – TAŞLICALI YAHYA.

    2- Kaside : 33 ile 99 beyit arasında değişir. Kafiye düzeni aa – xa – xa – xa … dır. Kasideler genelde övgü şiirleridir. Dini konular ve övgü işlenir. TEVHİD : Allah’ ın birliği ile ilgili şiirler. MÜNACAAT : Allah’ a yalvarı yakarış şiirleridir. NAAT : Hz. Muhammed’ in büyüklüğü ile ilgili şiirlerdir. MEDHİYE : Devrin ileri gelenleri övülür. NEF-İ …

    3- Mesnevi : Konu olarak klasik halk hikayeleri ve destani konuların işlendiği her beyiti kendi arasında uyaklı nazım birimidir. aa – bb – cc – dd … dir. Beyit sayıları 25.000 e bile ulaşabilir. Konusu genelde aşktır. FUZULİ – ŞEYHİ – NABİ – ŞEYH GALİP ( Leyla ile Mecnun – Hüsrev ile Şirin … )

    4- Müstezat : Müstezat artık mısra anlamına gelir. Gazel gibidir. Aynı bile denilebilir. Kafiye düzeni ax – bx – cx – dx … dir.

    5- Kıt’a : Genellikle iki beyitten oluşan şiirlerdir. Beyit sayısı bazen daha fazla olabilir. Kafiye düzeni genelde olduğu gibi aa – xa – xa – xa … dır. Kıt’a larda nükte, yergi ve fikir konuları işlenir.

    b. Nazım Birimi Dörtlük Olan Nazım Şekilleri

    1- Rübia : Dört mısradan oluşan ve kendine özgü kuralları olan Rübia’ nın kafiye düzeni aaxa düzenindedir. Bu türde az sözle çok söz söylemek sanattır. Ömer Hayam

    2- Tuyuğ : Divan Edebiyatı’ na Türklerin kazandırdığı 4 mısradan oluşan bir nazım biçimidir. Kafiye düzeni aaxa dır. Halk Edebiyatı mani’ nin Divan Edebiyatı karşılığıdır. KADI BUHRANEDDİN – NESİMİ – ALİ ŞİR

    3- Murabba : Felsefe ve aşk konularını inceleyen bir nazım biçimidir. Kafiye düzeni aaaa – bbba – ccca dır.

    4- Şarkı : Şarkılar bestelenmek için yapıldığından fazla uzun değildir. Divan Edebiyatı’ na Türklerin kazandırdığı nazım şekillerindendir. Değişmez konusu aşktır. NEDİM – YAHYA KEMAL

    5- Musammat :

    6- Terkib-i Bent : ZİYA PAŞA – BAĞDATLI RUHİ – BAKİ

    7- Terci-i Bent : ZİYA PAŞA

    HALK EDEBİYATI NAZIM ŞEKİLLERİ

    a. Anonim Halk Edebiyatı

    1- Mani : 7’ li hece ölçüsü ile söylenen, tek dörtlükten oluşan şiirlerdir. aaxa

    2- Ninni : 7’ li 8 veya 9’ lu hece ölçüsü. aaaa

    3- Ağıt : Bir kişinin ölümünden duyulan acı. abab – cccb – dddb – eeeb …

    4- Türkü : Türküler 8 veya 11’ li hece ölçüsü. Aşk, tabiat, sevgi ve güzellik konuları işlenir.

    b. Aşık Edebiyatı Nazım Şekilleri

    1- Koşma : Dörtlük sayısı 3 veya 5 tir. 11 li hece ölçüsü kullanılır. abab – cccb – dddb … Konu olarak aşk, tabiat, sevgi ve güzellik işlenir. GÜZELLEME – KOÇAKLAMA – TAŞLAMA – AĞIT

    2- Semai : 8 li hece ölçüsü kullanılır. 3 veya 5-6 dörtlükten oluşur. Güzellik, aşk, tabiat konuları işlenir.

    3- Varsağı : 8 li hece ölçüsü ile söylenir. Semai ile benzerlik gösterir. Varsağı nın Semai den farkı Varsağı da erkekçe yiğitçe bir söyleyiş vardır. Bre – hey gibi ünlemler kullanılır.

    4- Destan : Dörtlük sayısı sınırlı değildir. Hece ölçüsü 11 li kalıbıdır. Son dörtlükte şairin mahrası bulunur. Konu olarak savaş, kahramanlık, kavga, isyan, yangın gibi konular, ayrıca dalkavukluk, parasızlık ve gülünç olaylar işlenir.

    c. Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı Nazım Şekilleri

    1- İlahi : Konusu din ve çeşitli insanlardır. Allah’ a yalvarma ve onu övme vardır. 7 li 8 li 11 li hece ölçüleri ile yazılır. İlahiler 3 ile 7 dörtlükten meydana gelir. YUNUS EMRE

    2- Nefes : Bektaşi tarikatına ait tekke şairlerinin kendi tarikatlarının düşüncelerini yaymak için söyledikleri şiirlerdir.

    3- Deme : Alevi ve Kızılbaş şairlerin kendi düşüncelerini dile getirdikleri bestelenen bir nazım biçimidir. 8 li hece ölçüsü kullanılır. 3 veya 5 dörtlükten oluşur.

    4- Devriye : Vesin, şekil ve kafiye bakımından ilahiye benzer. Devriye de insanın Allah’ tan gelip yine Allah’ a gideceği konusu işlenir.

    5- Nutuk : Şekil yönüyle koçma ya benzer. Tarikata yeni girenlere mürşitlerin bilgi vermek için söyledikleri şiirlerdir.

    6- Sathiye : Nefesin bir türüdür. Tanrı ile konuşur ve şakalaşırcasına yazılan şiirlerdir.

    d. Batı Edebiyatı’ dan Alınan Nazım Şekilleri

    1- Sone : Edebiyatımıza Servet-i Finun devrinde Fransızlar dan girdi. Toplam olarak 14 mısradır. Kafiye düzeni abab – abba – ccd – ede dir.

    2- Terza – Rima : Bir başka batı edebiyatı nazım biçimidir. Kafiye düzeni aba – bcb – cdc – d şeklindedir.

    TÜRK EDEBİYATININ DÖNEMLERİ

    I. İSLAMİYET ÖNCESİ TÜRK EDEBİYATI

    a. Sözlü Edebiyat
    Kan, kaman, baskı, ozan adları verilen kişilerle yönettikleri törenlerde söyledikleri SAV ( atasözü ) SAGU ( ağıt ) KOŞUK lardır. Sözlü gelenek söz, müzik ve genellikle oyun üçlüsünü içinde taşır. Bu dönemde hece ölçüsü ve yarım uyak kullanılmıştır. Konuları bakımından insan sevgisi, doğa sevgisi, aşk… Destan : Kağan ve başına gelenler. Kahramanlıktan

    b. Yazılı Edebiyat

    8 yy. da Göktürk yazıtlarında görülür. Bu yazıtlar Bilge Kağan, Tonyukuk ve Kültigin adına dikilmiştir. En önemli özelliği 1000 kadar sözcükle içten, doğal ve akıcı bir anlatım sağlanmıştır. Bu yazıt ulusa seslenir.
    II. İSLAMİ DÖNEM TÜRK EDEBİYATI

    İlk Eserler

    1- Kutadgu Bilig : Yusuf Has Hacip tarafından 1070 yılında yazılmıştır. Eserin adı “ Mutluluk Veren Kitap “ anlamına gelir. Alegorik ve didaktik bir eserdir. Konusu ahlak, dilin önemi, devlet idaresi gibi konulardır. Türk Edebiyatı nın ilk siyaset namesidir. 6600 beyittir. 173 dörtlüktür.

    2- Divan-ı Lügatit – Türk : Türk dilinin divanı anlamındadır. 1072 de Kaşkarlı Mahmut tarafından Araplara Türkçe’yi öğretmek amacıyla yazılmıştır. Ansiklopedik bir değer taşır. Eserin sonunda o devirdeki Türk boylarının yerleşim alanlarını gösteren bir harita vardır.

    3- Atabet-ül Hakayık : “ Hakikatlerin Eşiği “ anlamına gelir. XII. Yüzyılda mesnevi tarzında aruz vezniyle Edip Ahmet Yüknevi tarafından yazılmıştır. Didaktik bir eserdir. Cömertlik, ilim ve doğruluk gibi konuları işler. Bir ahlak ve öğüt kitabi niteliğindedir.

    4- Divan-ı Hikmet : XII. Yüzyılda Ahmet Yesevi tarafından yazılmıştır. “ Hikmet “ Ahmet Yesevi’ nin şiirine verdiği isimdir. Eser sade bir halk Türkçe’si ile yazılmıştır. Hece ölçüsü ve dörtlüklerle yazılmıştır. Ahmet Yesevi ilk tasavvuf şairidir. 63 yaşından sonra kendisine bir mezar yaptırmış kalan ömrünü orada tamamlamıştır. Eserde Allah aşkı, ibadet, cennet vb. konular işlenir.

    5- Muhakemet-ül Lügateyn : İlk sözlüğün karşılaştırılmasıdır. Ali – Şir Nevai tarafından yazılmıştır. Bu eserde Türkçe ile Farsça dilleri karşılaştırılmıştır. Türkçe’ nin Farsça ile başa baş bir dil olduğu kanısına varılır.

    6- Kitab-ı Dede Korkut : 12 hikayeden oluşur. Destandan halk hikayesine geçiş dönemi eseridir. Eserde bir yandan Türklerin İslamiyet öncesi hayatları anlatılırken öte yandan İslamiyet’ e ait özellikler yer almaktadır. Eser bu yönüyle de bir geçiş dönemi ürünüdür.
    Dede Korkut, hikayelerin içinde adı geçen yaşlı, bilge meçhul bir halk ozanıdır. Eser XV. Yüzyılda yazıya geçirilmiştir.
    Eserde nazım ve nesir iç içedir. Kahramanlık, yiğitlik, boylar arasındaki savaşlar, aşk… eserde işlenilen başlıca konular arasındadır.
    Not : Yukarıda sıraladığımız 5 eser İslamiyet Dönemi Türk Edebiyatı’ nın ilk yazılı eserleridir. Bu eserlerin ortak özelliği HAKANİYE TÜRKÇESİ ile yazılmalarıdır.

    a. Divan Edebiyatı

    1- Kaynağını Arap ve İran kültürlerinden alır. Yazılı geleneğe dayanır.
    2- Sanatçı yazdıklarını ve söylediklerini değiştirebilir. Bunun için işlenmiş ve incelenmiş ürünler verir. Ürünlerin hepsi DİVAN denilen defterde toplanır.
    3- Şiir ağırlıklıdır ve zamanla asla değişikliğe uğramaz.
    4- Şiirlerin adları yoktur. Şiirler nazım biçimleri ile adlandırılır.
    5- Gazel – Kaside – Rubai – Mesnevi – Murabbaa – Terci-i Bent – Terkib-i Bent
    6- Aruz ölçüsü ile yazılır. Nazım birim beyittir. Tam ve Zengin uyak kullanılır. Redif ve Cinas vardır.
    7- Konu olarak sevgi, aşk, özlem, şarap, içki meclisi, tarihten şikayet… işlenir. Gerçek doğa yoktur.
    8- Divan Edebiyatı’ nda katı kurallar vardır ve bunlar uygulanmıştır.

    Divan Sanatçıları

    XIII. yüzyıl
    Hoca Dehhani : Din dışı konularda şiirler yazdı. İlk divan şairidir. Aşk şiirlerinin en önemli temasıdır. Lirik şiirleriyle tanınır. Ayrıca Sultan Veled – Seyyad Hamza da lirikte ünlüdür.

    XIV. yüzyıl
    Ahmedi : Din dışı şiirleri ile tanınır. Divan’ ı ve İSKENDERNAME isimli mesnevisi vardır.
    Nesimi : Tasavvuf şiirleri ile tanınır. Şiirleri liriktir. Azer Türkçe’sidir. Tuyuğ’ ları ile ünlüdür. Divan’ ı var.

    XV. yüzyıl
    Şeyhi : Harname ve Hüsrev – ü Şirin hicivleri vardır. Asıl mesleği hekimliktir.
    Sül Çelebi : Mevlüt’ ü ile ünlüdür.
    Ahmet Paşa :
    Necati Bey :
    Ali Şir Nevai : Lirik şiirleri ile tanınır. Muhakemet – ül Lügateyn. Mecalisün Nefais Teşkire.

    XVI. yüzyıl
    Baki ( 1526 – 1600 ) : Medresede yetişmiş, müderrislik ve kadılık yapmış, Şeyhülislam olmak istemiş fakat olamamıştır. Konuları aşk, tabiat ve devrinin zenginliğidir. Divanın en ünlü gazekilerindendir. Divan’ı ve divanında yer alan KANUNİ MERSİYESİ en önemli eseridir.
    Fuzuli ( 1495 – 1556 ) : Yalnız 16. yüzyılın değil bütün divan edebiyatının En Büyük şairidir. Tasavvuf ve aşk Fuzuli’ nin başlıca konularıdır. Aşk ilahi aşktır. Aşk acısından şikayetçi değil bilakis mutludur. Leyla ile Mecnun – Mesnevi, Şikayetname – Hiciv, Beng – ü Bade. Fuzuli ilimsiz şiiri boş duvara benzetir. Kendisi iyi bir tahsil görmüştür. Saraydan uzaktır. Çok acı ve ızdırap çekmiştir.

    XVII. yüzyıl
    Nef – i ( 1575 – 1633 ) : Erzurum’ da doğmuş iyi bir tahsil görmüştür. Şiirlerinde ses unsuru çok önemlidir. Şiirde sözün güçlü olmasına önem vermiştir. Dili ağır ama akıcıdır. Divan Dönemi nin en önemli KASİDE şairidir. Kasidelerinde tabiat tasvirleri önemli yer tutar. Şiirlerinde kılıç sıkıntıları ve bahar kokusunu duymak mümkündür. Ölçü tanımayan bir şairdir. Överken göklere çıkarır, yererken de yerin dibine sokar. Herkesi hicivlemiştir. Babasını da. En önemli eseri Divan’ ı dır. Hicivlerini Siham – ı Kaza adlı eserinde toplamıştır.
    Nabi : Divan Edebiyatı nın didaktik şairidir. Osmanlı Duraklama Döneminde toplumda aksayan yönleri görerek bunlardan ilham almıştır. Öğüt verici tarzda şiir yazmış, ata sözlerine yer vermiştir. Hayrabad – Hayriye = Mesnevi. Divan’ı vardır.

    XVIII. yüzyıl
    Nedim ( 1680 – 1730 ) : Lale Devrinin zevkini eğlencesini yaşamış bir şairdir. Yaşadığı eğlence dönemini şiirlerine yansıtmıştır. Divan’ ın katı kurallarının dışına çıkmıştır. Şiirde ilk kez halk ruhunu, halk deyimlerini Nedim yansıtmıştır. İstanbul ve İstanbul Türkçesi’ ni şiire Nedim sokmuştur. Nedim’ in en önemli eseri Divan’ ı dır. Edebiyatımızda şarkıları bile ünlüdür.
    Şeyh Galip (1757 – 1799) : Mevlevi tarikatının şeyhidir. Divan Edebiyatı nın son büyük şairidir. Süslü, çeşitli sanatlarla dolu ağır bir dili vardır. Şiirde kendine özgü özellikleri vardır ve Divan Edebiyatı’ na yeni bir hava kazandırmıştır. Şiirinde musiki çok önemlidir. Sebk – i Hindi tarzı temsilcisidir.
    En önemli eserleri Divan – ı ve Hüsnü Aşk adlı mesnevisidir.

    b. Halk Edebiyatı

    1- Kaynağını halkta alır. Başlangıcını bilmediğimiz dönemlere kadar uzanır. Sözlü geleneğe dayanır.
    2- Sanatçıları genellikle okuma – yazma bilmez. Okuma – yazma bilenler şiirlerini Cönk’ lere yazarlar.
    3- Şiir ağırlıklıdır ve zamanla değişikliğe uğrar.
    4- Şiirlerin adları yoktur. Nazım biçimleri ile anılırlar.
    5- KOŞMA, GÜZELLEME, TAŞLAMA, AĞIT, DESTAN, VARSAĞI, SEMAİ, MANİ …
    6- Türkçe’ nin doğal ölçüsü ve hece ölçüsü ile söylenir. Nazım birimi dörtlüktür. Yarım ve Tam Uyak. Cinas – Radif.
    7- Konu : Sevgi, aşk, özlem, gerçek doğa ve toplumsal konular… işlenir.
    8- Halk Edebiyatında katı kullar vardır ve bunlar uygulanmıştır.

    a. Anonim Halk Edebiyatı
    Sahibi olmayan ürünlerdir. MASAL, NİNNİ, ATASÖZÜ, BULMACA, TÜRKÜ …

    b. Aşık Edebiyatı
    Söyleyeni belli ürünlerdir. KOŞMA, TAŞLAMA, AĞIT, SEMAİ, VARSAĞI …

    c.Tekke Edebiyatı
    İLAHİ, NEFES, DEME, DEVRİYE, NUTUK, ŞATHİYE …

    HALK OZANLARI
    Kaygusuz Abdal : 15. yy. Tekke Edebiyatı
    Pirsultan Abdal : 16. yy. Tekke Edebiyatı
    Köroğlu : 16. yy. Koçaklama ve Güzelleme
    Karacaoğlan : Halk Edebiyatı’ nın en Lirik ozanıdır. 17. yy. Güzelleme ve Semaileri ile ünlüdür.
    Gevheri : 18.yy. divan şiirine yaklaşmıştır.
    Dertli : 18.yy. Güzelleme, Taşlama
    Dadaloğlu : 19. yy. Koçaklama
    Aşık Veysel : 20. yy. Türkü ve Lirik Şiirleri ile ünlüdür.

    NESİR TÜRLERİ
    Hikaye : Hayatın dar bir bölümünde oluşmuş ya da oluşması mümkün olayları anlatan yazılardır.
    Roman : Belirli sebeplerle bir arada bulunan insanların başından geçmiş ve geçmesi olayları anlatan yazılardır.
    Masal : Kahramanları olağan üstü varlıklar olan tamamen hayal ürünü olayların anlatıldığı yazı türüdür.
    Tiyatro : Dram – Trajedi – Komedi gibi türlere ayrılır.
    Fıkra : Bir yazarın günlük olaylarla ilgili görüşlerini kanıtlama yoluna gitmeden anlattığı kısa yazılardır.
    Makale : Herhangi bir konuda bir fikri, bir görüşü savunan ve örnek ile kanıtlayan yazılardır.
    Söyleşi : Yazarın günlük bir olayı okuyucu ile karşı karşıya imiş gibi anlatmasıdır.
    Eleştiri : Bir eser veya düşünce ile ilgili duygu ve düşünce tenkiti yazılarıdır.
    Deneme : Herhangi bir konu üzerinde kesin sonuca gitmeden yazarın kendi ile konuşuyorcasına yazdığı tür.
    Nurullah Ataç, Ahmet Hamdi Tanpınar, Ahmet Haşim.
    Anı : Bir yazarın kendine ya da yakın bir tanıdığına ait geçmiş olayları anlattığı yazı türüdür.
    Ziya Paşa, Halit Ziya Uşaklıgil, Falih Rıfkı Atay, Yakup Kadri, Ahmet Rasim.
    Gezi : Gezip görülen yerlerin ve aralarla ilgili izlenimlerin anlatıldığı yazı türüdür.
    Evliya Çelebi ( SEYAHATNAME ), Cenap Şabettin ( HAC YOLUNDA, AVRUPA MEKTUPLARI ), R. Nuri ( ANADOLU NOTLARI )
    Günlük :
    Biyografi :
    Mektup :

    TANZİMAT EDEBİYATI

    I. Dönem

    1- Toplumcu bir yaklaşımı vardır. Halk şiirini örnek almayı, dili arılaştırmayı düşünmüş fakat başaramamıştır.
    2- Divan Edebiyatı nazım biçimleri sürdürülür. ( Kaside, Gazel, Murabbaa, Şarkı…)
    3- İçerik Divan’ a göre değildir. ( Eşitlik, Özg. , Adalet, İns. Hakları ) dış aynı iç farklı hale geldi.
    4- Dil Divan edebiyatına göre sadeleşti. Şiirde konu bütünlüğü sağlandı.
    5- Düz yazı önem kazandı. Batı edebiyatından alınan türlerde örnek verildi.
    6- Romanda Romantizmin etkisinde kalındı. İyiler hep iyi, kötüler hep kötü.
    7- Esirlik, Görücü Usulü evlilik, Yanlış batılılaşma, Züppelik gibi konular işlendi.
    8- Yazar romanın akışını keserek bilgiler veriyor. Ahmet Mithat Efendi – Namık Kemal.
    9- Tanzimat ikiliklerle doludur. Yeninin yanında eski sürer. Piyano – Ud Kadı – Yargıç Medrese – Okul vb.

    Sanatçıları

    a. Şinasi : İlklerin sanatçısıdır. ( Gazete, Makale, Tiyatro, Atasözü, İmla…) Şinasi şiire düşünce cümlesini getirmiştir. ( Reşit Paşa Kasidesi )
    Eser è Şair Evlenmesi, Durub – u Emsal – i Osmaniye, Tercüme – i Manzume…

    b. Namık Kemal : Tanzimat edebiyatının en coşkun, taşkın, heyecanlı bir başka değişle Lirik şairidir. Birçok alanda eser vermiştir.
    Roman è İntibah, Cezmi
    Tiyatro è Vatan, Celalettin Harzemşah, Gülnihal, Akif Bey, Karabela, Zavallı Çocuk.
    Eleştiri è Tahrib – i Harabat, Takip ( Bunları Ziya Paşaya karşı yazmıştır ).
    Tarih è Kanüe, Silistre, B. İslam Tarihi, Osmanlı Tarihi, Hürriyet Kasidesi.

    c. Ziya Paşa : Terk – Bent’ leri ile ünlüdür. Hayatı ikilikleri ile doludur. Şiirlerini tamamen Divan şiiri üslubu ile yazmıştır.
    Divan şiiri Antolojisi è Harabat J.J. Ruso
    Terk-i Bent è Bağdatlı Ruhiye, Nazire çevirileri de
    Tarih è Engizisyon Tarihi, Endülüs Tarihi vardır.
    Diğer Eserleri è Rüya, Zafername, Eşar-ı Ziya, Veraset Mektupları

    d. Ahmet Mithat Efendi : Düz yazı ustasıdır. Yazı makinesi gibidir. Her yazısında insanı bilgilendirir.
    Öykü è Letaif – i Rivayet, Kıssdan Hisse
    Roman è Dürdane Hanım, Yeniçeriler, Hasan Mellah, Hüseyin Fellah, Dünyaya İkinci Geliş, Felatun Beyle Rakım Efendi, Henüz On Yedi Yaşında
    Gezi è Avrupa’ da Bir Ceylan
    Not : İnsanımıza okumayı sevdirmiştir.

    e. Ahmet Vefik Paşa : Moliler çevirileri ile ünlüdür.
    Uygulamaları è Zor Nikah, Zoraki Tabip, Kadınlar Okulu, Tartüf
    Dil Çalışmaları è Lehçe – i Osmani, Secere – i Türki

    f. Şemsettin Sami :
    Roman è Taaşuk – u Talat ve Fitnat.
    Dil Çalışmaları è Kamus – u Türki, Fransevi Kamüs – ül Alam.

    II. Dönem

    1- II. Dönem toplumsaldan bireysele geçiş dönemidir.
    2- Romantizm den Realizm’ e geçiş dönemidir.
    3- Dil ağırlaşıyor.
    4- Yani nazım biçimleri denenir.
    5- Aruz ölçüsü sür-ction_end -->
    SANATÇILARI

    a. Recaizade Mahmut Ekrem : Şiirlerinde çok romantik, romanlarında realist öz taşır.
    Roman è Araba Sevdası
    Tiyatro è Afife Anjelik, Vuslat, Atala, Çok Bilen Çok Yanılır.
    Şiir è Nüat Ekrem, Nağme – i Seher, Yadigar – ı Şebap
    Eleştiri è Zemzeme
    Ders Kitabı è Talim – i Edebiyat

    b. Abdülhak Hamit : Şiire biçimsel yenilikler getirmiştir. Okumak için tiyatro yazıyor. İşlediği konular Doğa, ölüm, ölüm karşısında insanın çaresizliği, Tanrıya sığınmadır.
    Tiyatro è Fenten, Eşyer, İbni Musa, Tarık, Tezer, İlhan, Liberte
    Düzyazı è Macera – ı Aşk, Sabr – ü Sebat, İçli Kız, Duhter – u Hindu
    Şiir è Sahra, Belde, Hacle, Ölü, Bunlar Odur

    c. Sami Paşazade Sezai :
    Roman è Sergüzeşt = Esirlik kurumu eleştiriliyor.
    Öykü è Küçük Şeyler = İlk Realist öykülerimizdendir.

    d. Nabizade Nazım :
    Roman è Zehra = Edebiyatımızın ilk Psikolojik romanıdır.
    Öykü è Karabibik = İstanbul dışına çıkıp köyü anlatan ilk natüralist öykü.

    e. Muallim Naci :
    Roman è Ömer’ in Çocukluğu = Otobiyografik
    Tiyatro è Heder
    Eleştiri è Demdeme
    Sözlük è Lugat – ı Naci


    TANZİMAT DÖNEMİNDE İLKLER

    İlk Çeviri : Yusuf Kamil Paşa = Fenelon dan Telemak
    İlk Tiyatro : Şinasi = Şair Evlenmesi. Batılı anlamda ilk Namık Kemal = Vatan Piyesi
    İlk Roman : Şemsettin Sami = Taaşuk – ı Talat ve Fitnat
    İlk Öykü : Ahmet Mithat Efendi = Kıssadan Hisse, Letaf – i Rivayet< BR>İlk Köy Romanı : Nabizade Nazım = Karabibik, Mahmet Rauf = Peyani Safa
    İlk Psikolojik Rom. : Nabizade Nazım = Zehra ( Eylül – Dokuzuncu Hariciye Koğuşu )
    İlk Folklor Den. : Şinasi = Durub – u Emsal – i Osmaniye
    İlk Realist Öykü : Şami Paşazade Sezai = Küçük Şeyler
    İlk Şiir Çevirisi : Şinasi = Tercüme – i Manzume
    İlk Realist Roman : Recaizade Mahmut Ekrem = Araba Sevdası.

    SERVET – İ FÜNUN EDEBİYATI

    1- Baskıların yoğun olduğu bu dönemde bireysel sanat yapılmıştır. Toplumsallık yoktur.
    2- Fransızca dan tamlama kalıpları alındı. Dil ağırlaştı.
    3- Dünya da Romantizm den Realizm’ e geçildi. Şiirde Parnasizm ve Sembolizm den etkilenildi.
    4- Gazetesiz ve tiyatrosuz bir dönemdir.
    5- Sane – Tanzerima bu dönemde kullanılmıştır.

    SANATÇILARI

    a. Tevfik Fikret : Divan Tarzında yazmıştır. 1901 den itibaren Toplumsal konularda yazmaya başlamıştır. Şiiri düz yazıya yaklaştırmıştır. Türkçe’ yi aruza başarıyla uygulamıştır.
    Şiir : Tarih – i Kadim, Han – ı Yağma, 95 e Doğru, Şermin = çocuklara yönelik ilk eseridir. Rugab – ı Şikeste, Sis = İstanbul’ a söver. Rücu = Sözlerini geri alır. Parnasçıdır.
    Düzyazı : Haluk’ un Defteri

    b. Cenap Şahabettin : Şiirlerinde Sembolizm ve Parnasizm etkileri görülür. Dili ağırdır.
    Gezi : Hac Yolunda, Avrupa Mektupları
    Düzyazı : Nesr – i Harb, Nesr – i Sulh
    Özdeyiş : Tiryaki Sözleri

    c. Halit Ziya Uşaklıgil : Çağdaş roman Halit Ziya ile başlar. Romanlarında İstanbul daki büyük evler ( köşk ) ve bu evlerde yaşayan, çalışan insanların iç dünyalarını anlatır.
    Öykü : Aşka Dair, Solgunu Demet, Bir Yazın Tarihi, Bir Acı Hikaye Oğlunun Ölümünden Sonra



    DİPNOT:Kendime özel kodlamalarda geliştiriyorum yakında onlarıda paylaşıcam

    ör. Recaizade realden araba aldı
    recaizade mahmut ekrem realizm
    araba sevdası


    çok teşekkürler:D




  • mesaj bulunsun.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • mesajım bulunsun.
  • İşe yarar up

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • güzel bir paylaşım olmuş teşekkürler.
  • I. TÜRK EDEBİYATINDA İLKLER

    A. İSLAMİYET ÖNCESİ VE İSLAMİ DÖNEM (DİVAN VE HALK EDEBİYATI)

    İlk alfabe: Göktürk (Orhun) alfabesi
    Bilinen ilk Türk şairi: Arpınçur Tigin
    İlk Türk yazarı: Yolluğ Tigin
    Bilinen en eski ve ilk destanımız: “Alp Er Tunga Destanı”
    Türkçenin ilk yazılı belgeleri: “Orhun Yazıtları” (Türk adının geçtiği ilk metindir bu yazıtlar. “Orhun Yazıtları”, söylev türünün ilk örneğidir.)
    İslami dönem Türk edebiyatının ilk edebi eser örneği: “Kutadgu Bilig”dir. İlk Türkçe didaktik şiirler bu yapıttadır. Aruz ölçüsünün kullanıldığı ilk yapıttır. İlk mesnevi örneğidir. İlk siyasetname örneğidir.
    İlk İslami Türk destanı: “Satuk Buğra Han Destanı”
    Sagu türünün ilk örneği: “Alp Er Tunga Sagusu”
    Türkçenin bilinen ilk sözlüğü: “Divanü Lü- gati’t-Türk”
    Dede Korkut’tan ilk bahseden: “Camiü’t- Tevarih” adlı yapıtında ünlü tarihçi Reşidüddin’dir. Arap harfleriyle ilk neşreden Kilisli Muallim Rıfat Bilge’dir. Yeni harflerle ilk neşrini yapan Orhan Şaik Gökyay’dır.
    Türkçe ilk manzum mevlit metnini yazan: Ahmedi
    Divan sahibi ilk sanatçı: Yunus Emre
    Divan edebiyatının ilk temsilcisi: Hoca Dehhani
    Tasavvuf konusunda yazılan ilk eser: “Divan-ı Hikmet”
    Edebiyatımızın ilk aşk mesnevisi: Şeyyat Hamza’nın “Yusuf u Züleyha”sı
    Anadolu Türkçesiyle yazılan ilk eser: Ahmet Fakih’in yazdığı “Çarhname”si
    İlk gezi eserlerimiz: Seydi Ali Reis’in “Miratü’l- Memalik”i / Babürşah’ın “Babürname”si
    Antoloji türünün ilk örneği: Ömer b. Mezid’in 1437’de hazırladığı “Mecmuatü’t – Nezair”
    Süslü nesrin ilk temsilcisi: Sinan Paşa
    İlk şehrengiz: Mesihi
    Hamse sahibi ilk sanatçı: Ali Şir Nevai
    İlk edebi mektup: Fuzuli’nin “Şikâyetname”si
    Anadolu sahasında hamse sahibi ilk sanatçı: Hamdullah Hamdi
    İlk bibliyografya yazarımız: Kâtip Çelebi – “Keşfü’z- Zünun”
    Şairlerle ilgili yazılan ilk tarafsız ve alfabetik tezkire: Latifi
    İlk şairler tezkiresi: Ali Şir Nevai’nin “Mecalisü’n-Nefais”i
    Anadolu sahasında ilk şuara tezkiresi: Sehi Bey’in “Heşt Behişt”i
    İlk edebi anı: Babürşah’ın “Babürname”si
    Divan edebiyatında çocuklar için yazılan ilk eser: Nabi’nin “Hayriye”si
    İlk şarkı örnekleri: Naili
    Matbaada basılan ilk yapıt: “Vankulu Lügati”
    Türkçe ilk mevlit: Süleyman Çelebi’nin “Vesiletü’n-Necat” adlı yapıtı

    B. TANZİMAT EDEBİYATI

    İlk edebi ve felsefi çeviri: Münif Paşa’nın “Muhaverat-ı Hikemiye”si
    İlk çeviri roman: Yusuf Kemal Paşa’nın Fransız yazar Fenelon’dan çevirdiği “Telemak” adlı roman
    İlk resmi gazete: Takvim-i Vekayi (1831)
    İlk yarı resmi gazete: Ceride-i Havadis (1840)
    Batılı anlamda ilk günlük örneği: Direktör Ali Bey’in yazdığı “Seyahat Jurnali”
    İlk Türk gazetecisi: Şinasi
    Batılı anlamda ilk tiyatro yapıtı: Şinasi’nin “Şair Evlenmesi”
    Noktalama işaretlerini düzyazıda ilk kez kullanan: Şinasi
    İlk makale: Şinasi’nin Tercüman-ı Ahval gazetesindeki “Mukaddime” başlıklı yazısı
    İlk özel gazete: Şinasi ve Agâh Efendi’nin çıkardığı Tercüman-ı Ahval
    Batılı anlamda ilk fabl örneklerini yazan: Şinasi
    İlk tezli roman örneği: Nabizade Nazım’ın “Zehra” adlı yapıtı
    Sahnelenen ilk tiyatro yapıtı: Namık Kemal’in “Vatan yahut Silistre”si
    İlk hikâye denemesi: Emin Nihat Bey’in “Müsameretname”si
    İlk öykü örnekleri: Ahmet Mithat Efendi’nin “Letaif-Rivayet”i
    Batılı anlamda ilk eleştiri yazısı ve yapıtı: Namık Kemal’in “Lisan-ı Osmanî Edebiyatı Hakkında Bazı Mülahazat-ı Şamildir” yazısı, ilk eleştiri yapıtı “Tahrib-i Harabat”
    İlk edebi roman: Namık Kemal’in “İntibah” adlı romanı
    İlk tarihi roman: Namık Kemal’in “Cezmi”si
    İlk köy şiiri: Muallim Naci’nin yazdığı “Köylü Kızların Şarkısı”
    İlk kafiyesiz şiir: Abdülhak Hamit Tarhan’ın yazdığı “Validem”
    Yabancı ülkede geçen bir macerayı anlatan ilk tiyatro yapıtı: Abdülhak Hamit Tarhan’ın “Finten”i
    Aruzla yazılan ilk manzum tiyatro yapıtı: Abdülhak Hamit Tarhan’ın “Eşber”i
    Heceyle yazılan ilk manzum tiyatro yapıtı: Abdülhak Hamit Tarhan’ın “Nesteren”i
    İlk pastoral şiir: Abdülhak Hamit Tarhan’ın “Sahra”sı
    İlk edebiyat teorisi yapıtı: Recaizade Mahmut Ekrem’in “Talim-i Edebiyat”ı
    İlk polisiye roman: Ahmet Mithat Efendi’nin “Esrar-ı Cinayet” adlı romanı
    Türk romancılığında ilk alafranga tip: Ahmet Mithat Efendi’nin roman kahramanı olan Felatun Bey
    Batılı anlamda ilk antoloji: Ziya Paşa’nın üç ciltlik “Harabat”ı
    Türk tiyatrosunda Batı’dan eser uyarlamayı ilk kez yapan: Ahmet Vefik Paşa
    Türkçe sözlük adını ilk kullanan, ilk yerli roman olan “Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat”ı yazan: Şemsettin Sami
    İlk tarih ve coğrafya ansiklopedimiz: Şemsettin Sami’nin yazdığı “Kamusü’l Alam”
    İlk köy romanı: Nabizade Nazım’ın “Karabibik”i
    İlk realist roman: Recaizade Mahmut Ekrem’in “Araba Sevdası”
    Çocuklara yönelik ilk dergi: 1869’da çıkan Mümeyyiz
    Edebiyat tarihi adıyla yazılan ilk eser: Abdülhalim Memduh’un “Tarih-i Edebiyat-ı Osmaniye”si
    İlk kadın romancı: Fatma Aliye Hanım
    Tanzimat’tan sonraki edebiyatımızın ilk kadın şairi: Nigar Hanım
    İlk mizah dergisi: Teodor Kasap’ın çıkardığı Diyojen
    İlk mizahi sözlük: Direktör Ali Bey’in “Lehçetü’l-Hakayık”ı
    İlk psikolojik roman denemesi: Nabizade Nazım’ın “Zehra”sı
    İlk dergi: Münif Paşa’nın çıkardığı Mecmua-ı Fünun

    C. SERVETİFUNUN EDEBİYATI VE FECRİATİ EDEBİYATI

    İlk edebi beyannameyi yayımlayan: Fecriati Topluluğu
    İlk mensur şiir: Halit Ziya’nın “Mensur Şiirler”i
    İlk psikolojik roman: Mehmet Rauf’un “Eylül” romanı
    Sone’yi ilk kez kullanan: Süleyman Nesip
    Anjambmanı ilk kullanan şair: Tevfik Fikret
    Çocuklar için yazılmış ilk şiir kitabı: Tevfik Fikret’in “Şermin” yapıtı
    İlk önemli fıkra yazarı: Ahmet Rasim

    D. MİLLİ EDEBİYAT VE CUMHURİYET DÖNEMİ TÜRK EDEBİYATI

    İlk çocuk romanı: Mahmut Yesari’nin “Bağrı Yanık Ömer” yapıtı
    Röportaj türünün ilk örneği: Ruşen Eşref Ünaydın’ın “Diyorlar ki” adlı yapıtı
    Batılı anlamda ilk edebiyat tarihi: Fuat Köprülü
    “Milli Edebiyat” ifadesi ilk kez kullanılan: Genç Kalemler
    Türk sözcüğünü ilk kullanan şair: Mehmet Emin Yurdakul
    Dış Türkleri konu alan ilk roman: Ahmet Hikmet Müftüoğlu’nun “Gönül Hanım” adlı romanı
    Cumhuriyet dönemi köy romancılığının ilk örneği: Yakup Kadri’nin “Yaban” romanı
    İlk Türk sosyologu: Ziya Gökalp
    “Orhun Abideleri”nden ilk söz eden Türk: Necip Asım (İkdam gazetesi 200.sayı)
    İlk otobiyografik roman: Peyami Safa’nın “Dokuzuncu Hariciye Koğuşu” (Dünya roman tarihinde kahramanın adı verilmeyen ilk romandır.)
    İlk TDK roman ödülü: “Suçumuz İnsan Olmak” (1957) adlı yapıtıyla Oktay Akbal
    İlk TDK şiir ödülü: “Delice Böcek” şiiriyle Fazıl Hüsnü Dağlarca
    Batı nazım şekillerini ilk defa kullanan şairimiz: Edip Ayel (1894-1957)
    İlk fütürist (gelecekçi) sanatçımız: Ercüment Behzat Lav
    Köyden şehre göçü ilk kez işleyen: Orhan Kemal
    Heceyle yazılmış, sanat değeri taşıyan ilk manzum piyes: Yusuf Ziya Ortaç’ın “Binnaz” adlı oyunu
    İlk postmodern roman: Oğuz Atay’ın “Tutunamayanlar” adlı romanı
    İlk monolog tarzıyla yazılmış ilk roman: Adalet Ağaoğlu’nun “Bir Düğün Gecesi” romanı
    Hikâyede gerçek anlamda Anadolu’yu işleyen ilk yazar: Refik Halit Karay
    Serbest ölçüyü kullanan ilk şair: Nazım Hikmet
    Tiyatroda ilk kadın oyuncu: Afife Jale (Hüseyin Cahit’in yazdığı “Yamalar” adlı oyunda oynamıştır.)
    İlk epik tiyatro: Haldun Taner’in “Keşanlı Ali Destanı” adlı yapıtı

    II. DÜNYA EDEBİYATINDAKİ İLKLER

    İlk roman örneği: Rebelais – “Gargaunta”
    İlk modern roman: Cervantes – “Don Kişot”
    İlk tarihi roman: W.Scott – “Waverley”
    İlk psikolojik roman: Madam de La Fayette – “Princesse de Cleves”
    İlk öykü örneği: G. Boccacio – “Decameron”
    Olay öyküsünün öncüsü: Guy de Maupassant
    Durum/Kesit öyküsünün öncüsü: A. Çehov
    Deneme türünün kurucusu: Montaigne
    Deneme türünün ikinci ismi: Bacon
    İlk biyografi yazarı: Plutarkhos
    Tarih türünün kurucusu: Heredot
    İlk büyük destan şairi: Homeros
    İlk trajedi sanatçısı: Aiskhylos
    İlk büyük komedya sanatçısı: Aristophanes
    İlk anı yazarı: Ksenophon – “Anabasis”
    İlk özdeyiş yazarı: La Rochefaucault
    En eski ve ünlü hatipler: Demosthenes, Çiçero, Bousset
    İlk fabl örneği (Batı): Aisopos (Ezop) – “Fabllar”
    İlk fabl örneği (Doğu): Beydaba – “Kelile ile Dimne”
    İlk lirik şair: Sappho
    Pastoral şiirin kurucusu: Theokritos
    Didaktik şiirin kurucusu: Hesiodos
    İlk mensur şiir: Baudelaire – “Küçük Mensur Şiirler”
    Klasisizmin kuramcısı: Boileau – “Şiir Sanatı”
    Romantizmin kuramcısı: Victor Hugo – “Cromvell” yapıtının ön sözü
    Dramın kurallarını belirleyen: Victor Hugo
    İlk realist roman: G. Flaubert – “Madam Bovary”
    Natüralizmin kuramcısı: Emile Zola
    Dünyada bilinen ilk destan: Sümerlerin “Gılgamış Destanı”

    TÜRK EDEBİYATINDA SANATÇILARIN UNVANLARI

    Istırap şairi: Fuzuli,
    Sultanü’ş-şuara (şairler sultanı): Baki
    Hiciv üstadı: Nefi
    Hacı kalfa: Kâtip Çelebi
    Zevk-eğlence şairi: Nedim
    Lale devri şairi: Nedim
    Vatan şairi: Namık Kemal
    Hürriyet şairi: Namık Kemal
    Şair-i Azam: Abdülhak Hamit Tarhan
    Tezatlar şairi: Abdülhak Hamit Tarhan
    Üstat: Recaizade Mahmut Ekrem
    Mistik şair: Necip Fazıl Kısakürek
    Milli şair/Türk şairi: Mehmet Emin Yurdakul
    Sokağı getiren romancı: Hüseyin Rahmi Gürpınar
    Server Bedii: Peyami Safa
    Ağıtlar şairi: Recaizade Mahmut Ekrem
    Bayrak şairi: Arif Nihat Asya
    Evler şairi: Behçet Necatigil
    Çimdik: Yusuf Ziya Ortaç
    Kirpi: Refik Halit Karay
    Yazı makinesi: Ahmet Mithat Efendi
    Ölüm şairi: Cahit Sıtkı Tarancı
    İstanbul öykücüsü: Sait Faik Abasıyanık
    Halikarnas Balıkçısı: Cevat Şakir Kabaağaçlı
    Deli Ozan, Çamdeviren: Faruk Nafiz Çamlıbel
    İstanbul şairi: Yahya Kemal Beyatlı
    Ümmetçi şair: Mehmet Akif Ersoy
    Sokağı şiire getiren şair: Orhan Veli Kanık
    Anadolu şairi: Ömer Bedrettin Uşaklı

    KURTULUŞ SAVAŞINI İŞLEYEN YAZARLAR VE ROMANLAR

    Ahmet Hamdi Tanpınar: Sahnenin Dışındakiler
    Aka Gündüz: Dikmen Yıldızı
    Attila İlhan: Kurtlar Sofrası, Sırtlan Payı
    Halide Edip Adıvar: Ateşten Gömlek, Vurun Kahpeye
    Hasan İzzettin Dinamo: Kutsal İsyan
    İlhan Tarus: Vatan Tutkusu, Hükümet Meydanı, Var Olmak
    İlhan Selçuk: Yüzbaşı Selahattin’in Romanı
    Kemal Tahir: Yorgun Savaşçı, Esir Şehrin İnsanları, Esir Şehrin Mahpusu
    Mehmet Rauf: Halas
    Mithat Cemal Kuntay: Üç İstanbul
    Peyami Safa: Sözde Kızlar, Biz İnsanlar
    Samim Kocagöz: Kalpaklılar, Doludizgin
    Talip Apaydın: Toz Duman İçinde, Vatan Dediler, Köylüler
    Tarık Buğra: Küçük Ağa, Küçük Ağa Ankara’da
    Yakup Kadri Karaosmanoğlu: Yaban, Ankara, Sodom ve Gomore

    ANADOLU’YU ANLATAN YAZARLAR VE ROMANLARI

    Güney Anadolu, Toroslar ve Çukurova Yöreleri

    Orhan Kemal: Vukuat Var, Hanımın Çiftliği, Kanlı Topraklar, Bereketli Topraklar Üzerinde
    Yaşar Kemal: Teneke, Ortadirek, İnce Memed, Yer Demir Gök Bakır, Ölmez Otu, Demirciler Çarşısı Cinayeti

    Orta Anadolu

    Fakir Baykurt: Yılanların Öcü, Irazca’nın Dirliği, Kaplumbağalar, Tırpan, Amerikan Sargısı
    Kemal Tahir: Sağır Dere, Kör Duman, Rahmet Yolları Kesti, Yedi Çınar Yaylası, Köyün Kamburu, Büyük Mal
    Talip Apaydın: Sarı Traktör, Yarbükü, Ortakçının Oğlu, Define, Yoz Duvar

    Ege Bölgesi

    Necati Cumalı: Tütün Zamanı, Yağmurlar ve Topraklar, Susuz Yaz
    Samim Kocagöz: Yılan Hikâyesi, Bir Karış Toprak

    Doğu Anadolu

    Ferid Edgü: Kimse, O
    Kemal Bilbaşar: Cemo, Memo
    Ömer Polat: Mahmudo ile Hazel, Saragöl

    Güneydoğu

    Bekir Yıldız: Reşo Ağa, Kaçakçı Şahan

    DOĞU-BATI ÇATIŞMASI, YANLIŞ BATILILAŞMA, TOPLUMSAL DEĞİŞMEYİ İŞLEYEN YAZARLAR VE YAPITLARI

    Ahmet Hamdi Tanpınar: Huzur, Saatleri Ayarlama Enstitüsü
    Ahmet Mithat Efendi: Felatun Bey’le Rakım Efendi
    Halide Edip Adıvar: Sinekli Bakkal
    Peyami Safa: Fatih-Harbiye, Sözde Kızlar
    Recaizade Mahmut Ekrem: Araba Sevdası
    Reşat Nuri Güntekin: Miskinler Tekkesi, Yaprak Dökümü
    Yakup Kadri Karaosmanoğlu: Sodom ve Gomore, Kiralık Konak

    KASABA YAŞAMINI ANLATAN YAZARLAR VE YAPITLARI

    İlhan Tarus: Yeşilkaya Savcısı
    Reşat Nuri Güntekin: Yeşil Gece, Kavak Yelleri
    Sabahattin Ali: Kuyucaklı Yusuf
    Samim Kocagöz: Bir Şehrin İki Kapısı

    OSMANLININ KURULUŞUNU ELE ALAN YAZARLAR VE YAPITLARI

    Kemal Tahir: Devlet Ana
    Tarık Buğra: Osmancık

    ÖNEMLİ HİCİV SANATÇILARI VE YAPITLARI

    Şeyhi: Harname
    Fuzuli: Şikâyetname
    Nef’i: Siham-ı Kaza
    Ziya Paşa: Zafername
    Neyzen Tevfik: Azab-ı Mukaddes

    EDEBİYATIMIZDA ÖNEMLİ ROMAN KAHRAMANLARI

    Tanzimat Edebiyatı

    Araba Sevdası: Bihruz Bey, Periveş, Keşfi Bey
    Cezmi: Cezmi, Adil Giray, Perihan, Şehriyar
    İntibah: Ali Bey, Mahpeyker, Dilaşup
    Karabibik: Karabibik, Yosturoğlu, Koca İmam, Huri, Hüseyin, Eftalya
    Sergüzeşt: Asaf Paşa, Celal, Dilber, Taravet, Cevher
    Zehra: Zehra, Suphi, Sırrı Cemal

    Servetifünun Edebiyatı

    Aşk-ı Memnu: Adnan Bey, Bihter, Behlül, Nihal, Firdevs Hanım
    Eylül: Necip, Suat, Süreyya
    Kırık Hayatlar: Ömer, Behiç, Vadide, Neyyir, Leyla, Selma
    Mai ve Siyah: Lamia, Ahmet Cemil, Hüseyin Nazmi
    Mürebbiye: Dehri Efendi, Matmazel Anjel, Şem’i, Sadri
    Şık: Şatırzade, Şöhret Bey, Madam Potiş
    Şıpsevdi: Meftun Bey, Edibe Hanım, Kasım Efendi

    Milli Edebiyat

    Yaprak Dökümü: Ali Rıza Bey, Hayriye Hanım, Ferhunde, Leyla, Necla, Fikret
    Ateşten Gömlek: Ayşe, Peyami, Binbaşı İhsan
    Çalıkuşu: Feride, Kamuran, Doktor, Hayrullah Bey
    Handan: Neriman, Hüsnü Paşa, Refik Cemal
    Nur Baba: Nur Baba, Ziba Hanım, Nigar Hanım, Süheyla
    Sodom ve Gomore: Leyla, Necdet, Sami Bey
    Vurun Kahpeye: Aliye, Hacı Fettah, Tahsin Bey
    Yaban: Ahmet Celal, Emine, Mehmet Ali, İsmail
    Sinekli Bakkal: Rabia, Osman (Peregrini), Kız Tevfik, Emine, Vehbi Dede
    Yeşil Gece: Şahin, Kazım

    Cumhuriyet Edebiyatı

    Aganta Burina Burinata: Mahmut, Halil Usta
    Anayurt Oteli: Zebercet
    Ayaşlı ve Kiracıları: Ayaşlı İbrahim, Hasan Bey, Buharalı Abdülkerim, Faika, Fuat, İffet Hanım, Şefik Bey
    Bereketli Topraklar Üzerinde: Yusuf, Köse Hasan, Pehlivan Ali
    Dokuzuncu Hariciye Koğuşu: Hasta Bir Çocuk, Nüzhet, Doktor Ragıp
    Fatih-Harbiye: Neriman, Faiz Bey, Şinasi, Macit
    Huzur: İhsan, Nuran, Suat, Mümtaz
    İnce Memed: Memed, Hatce, Abdi Ağa
    Kuyucaklı Yusuf: Yusuf, Muazzez, Selahat- tin Bey
    Küçük Ağa: Mehmet Reşit Efendi (İstanbullu Hoca), Çolak Salih
    Matmazel Noralya’nın Koltuğu: Ferit, Nilüfer, Fotika
    Sözde Kızlar: Behiç, Mebrure, Nafi Bey
    Tutunamayanlar: Selim Işık, Turgut Özben
    Yılanların Öcü: Kara Bayram, Haceli, Irazca Ana

    TÜRK EDEBİYATINDAKİ ÖNEMLİ DERGİLER

    Ağaç (1936): Necip Fazıl tarafından çıkarılmıştır.
    A dergisi (1956-1960): II. Yeni akımına destek olmak için çıkarılmıştır.
    Akbaba (1922-1977): Yusuf Ziya ve Orhan Seyfi tarafından çıkarılan haftalık, siyasi mizah dergisidir.
    Büyük Doğu (1943-1955): Necip Fazıl Kısakürek’in çıkardığı dergidir.
    Çınaraltı (1941-1944): Orhan Seyfi ve Yusuf Ziya’nın çıkardıkları Türkçü ve fikir ve sanat dergisidir.
    Dergâh (1921-1923): İlki Mustafa Nihat Özön tarafından çıkarılmıştır. 1990’da ise Ezel Erverdi tarafından yeniden çıkarılmaya başlanmıştır.
    Diriliş (1966-1967): Sezai Karakoç tarafından çıkarılmıştır.
    Genç Kalemler (1910-1912): Ömer Seyfettin ve Ali Cenap tarafından çıkarılmıştır.
    Hisar (1950-1957/1964-1980): Munis Faik Ozansoy tarafından çıkarılmıştır.
    Kadro (1932-1935): Yakup Kadri tarafından çıkarılmıştır.
    Mavera (1976): C. Zarifoğlu, E. Beyazıt, R. Özdenören, M. Akif İnan bu derginin kurucuları arasındadır.
    Papirüs (1966-1970): Cemal Süreya tarafından çıkarılmıştır.
    Resimli Ay (1924-1930): Zekeriya Sertel’in çıkardığı “gerçekçi” halk dergisidir.
    Türk Yurdu (1911-1931): Türk Yurdu Cemiyetinin yayın organıdır.
    Türk Dili (1951-…): TDK tarafından çıkarılmıştır.
    Ülkü (1933-1950): Halk evleri tarafından çıkarılmıştır.
    Yeni Dergi (1964-1975): Mehmet Fuat (Fuat Bengü) tarafından çıkarılmıştır.




  • Çok güzel paylaşım olmuş yararlı konu
  • Varmi yeni kodlamalar filan

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Rezdullah

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • kısa kısa şifrelerden de faydalanın: [link=http://alonot.com/lys-edebiyat-kisa-sifreler/][/link]
  • up

  • 
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.