Oyun oynamaya 80’li yıllarda Commodore 64 ile başladım. Bilenler bilir o zamanlar Commodore ile oyun oynamak hem bir ayrıcalık hem de bir eziyetti. Oyun temin etmenin zorluğunun yanında, oyunları çalıştırabilmek de ayrı bir maharet gerektiriyordu. Bildiğimiz kaset çalara (gerçi çoğu kişi artık kaset çaların ne olduğunu da bilmiyor) kaset takıp oynuyorduk oyunları. Oyun yüklenirken fazla ses çıkarttığımızda hata verebiliyordu. O yüzden oyunu takıp yüklemesini beklemeye başladığımızda evde, Acun Survivor birincisini açıklıyormuş gibi gereksiz bir sessizlik ve gerginlik yaşanıyordu. Yükleme tamamlanıp oyun başladığında ise bizden mutlusu olmuyordu. Biz Commodore 64 sahiplerinin forsu, bazı arkadaşlarımın Amiga aldırması ile hızlı bir şekilde dip yaptı. Commodore’lar hızla yatakların altındaki yerlerini alırken yeni buluşma yerimiz Amiga sahibi arkadaşların evleri olmaya başladı. Güzel günlerdi. (iç geçirme emojisi:)() Yazının devamı ;
Büyük ihtimalle yeni başladın 2 haftaya bırakırsın ve dünyanın en kötü oyunu olur
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
İnanılmaz sıkıcı oluyor bir noktadan sonra. Oyunun başıyla ilerledikten sonrası arasında görsellik dışında hiçbir fark yok hep aynı şeyler. Yakışmadı fallout serisine. PS3'te New Vegas oynuyorum o harika ama.