Gölge Adalar fan kulübü (3. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: Seras Victoria

Sis dağılıp da Gölge Adalar gözümün önünde ilk belirdiğinde, bir terslik olduğunu anladım. Ürpertici bir atalet, körfezin durgun sularından geceye hakim olan ölüm sessizliğine kadar toprağı, denizi ve göğü gizemli bir şekilde ele geçirmişti. Kıyıya çıkmaya hazırlanırken, mürettebat bir an önce anakaraya dönmem için bana yalvarıyordu.

-Elise, Örümcek Kraliçe

-Gölge Adalar-
eklenecek
-Ünlüler-

-Hecarim-

-Karthus-

-Thresh-

-Şampiyonlar-

Hecarim-Savaşın Gölgesi

-Efsane-
Hecarim olarak bilinen zırhlı ve heybetli hayalet, Valoran'ın kuzeybatı sahillerinde ortaya çıktığı ilk günden beri, kendisini görenlerin yüreğine korku saldı. Kimse daha önce onun gibi devasa, dünya dışı bir varlığa rastlamamıştı; aniden ortaya çıkmasının ardındaki gizem oldukça endişe vericiydi. Hecarim arkasında çorak ve cansız topraklar bırakarak doğuya doğru ilerlemeye başladığında, yaylalardaki köylüler evlerinden kaçarak komşu Demacia'ya sığındı. Şehrin kalabalık meyhanelerinde, insanlıkla ilgisi olmayan bu hayalet hakkında söylentiler fısıldanır oldu. Bazıları onun kadim bir savaşçının intikam hırsıyla dolu, tüm canlıları yok etmek isteyen gölgesi olduğunu söylüyordu; onun bir hayalet süvari birliğine önderlik ettiğini gördüklerinde ısrar edenler bile oldu. Kimilerine göre ise nefret dolu bir kara büyücünün yarattığı bir canavar olduğunda hemfikirdi. Şehri pençesine alan bu dehşeti yok etmek isteyen bir Demacia komutanı, en iyi askerleriyle birlikte Hecarim'i geldiği yere göndermek ya da öldürmek üzere yola çıktı.

Komutan, askerleriyle birlikte Hecarim'in yolunu keserek saldırıya hazırlandı. Varlık yaklaştığında, savaşçılar yoğun bir kasvet duygusunun esiri oldu. Devasa hayalet üzerlerine atılıp hepsini paramparça eder ve demir toynaklarının altında ezerken, korkudan donakalan adamlar sadece çığlık atabildi. Hecarim korkuyla sinmiş, ağır yaralı komutana döndü ve kan donduran şu sözleri söyledi: ''Bu daha başlangıç. Hiçbir ölümlü, Gölge Adaların kudretine karşı koyamaz.'' Bu sözler ağzından dökülen Hecarim, arkasını dönerek kasvetli ilerleyişini sürdürdü. Yaşadığı kâbus gibi olayla çıldırmanın eşiğine gelen komutan zor bela Demacia'ya döndüğünde, yaptığı uyarılar bir delinin saçmalamaları olarak karşılandı. Hecarim'in kökeni ve niyeti hâlâ bir sır belki; ancak Savaş Enstitüsü'ne gelip buyurgan ve uğursuz bir sesle League of Legends'a (Efsaneler Ligi) katılmayı talep ettiğinde, bir sonraki durağını belli etmiş oldu.

''Anlamıyorsunuz... Gölgeler hepimizi yutacak...''
-- Eski Demacia Komutanı

Mordekaiser-Metalin Efendisi

-Efsane-
Mordekaiser katıksız, can bulmuş azaptan oluşan ve kimsenin iç yüzünü bilmediği dehşet verici bir amaç doğrultusunda ilerleyen bir varlık. İlk yaşayan ölünün o olduğu, daha Gölge Adalar dudaklarda hain bir fısıltı bile değilken ortaya çıktığı söylenir. Hem kendi acısını, hem başkalarının acısını umursamadan manipüle ettiği için Mordekaiser’dan çok korkulur. Istırap hem beslendiği kaynak, hem hayatla olan son bağı, hem de en etkili silahıdır. Gizemli avından kimsenin kurtulamayacağı kanıtlanmış, en yiğit ruhlar bile pençesine düştüklerinde sırlarını teslim etmişlerdir.

Acının şövalyesini görüp bu karşılaşmadan sağ çıkabilen tek kişi, genç bir kız oldu. Büyücülük öğrencisi olan bu kız, bir gece geç vakit ustasının acı dolu çığlıklarıyla uyandı. Korkusunu bastırarak kütüphaneye koştuğunda, odanın yerle bir olduğunu gördü. Yıkıntıların ortasında, zırhlı bir heyula dikiliyordu. Zırhı vücuduyla kaynaşmış gibiydi. Davetsiz misafirin bir şeyler aradığı, bulamadığında da hiç memnun olmadığı belliydi. Bir zamanlar şahane olan odanın ortasında duran zırhlı canavar, öğretmeninin parçalanmış vücudunu kavramıştı. Kız, ustasının son sözlerini duydu; sırlarını vermektense ölmeyi yeğleyeceğini söylüyordu. Mordekaiser gülüp, ölerek de kurtulamayacağını söyledikten sonra ustasının boynunu korkunç bir çatırtıyla kırdı. Dehşet içinde kalan kızcağız, ustasının ruhunun saniyeler içinde bedeninden ayrılıp dünyaya döndüğünü gördü. Hayalet, karanlık güçler tarafından zorlanıyormuşcasına, tüm sırlarını işkencecisi ve celladı olan bu yaratığa anlatmaya başladı. Kız kaçıp kurtuldu ve gördüğü herkese, Mordekaiser insanı ele geçirdiğinde, demir pençesinden ölümün bile kurtaramadığını anlattı.

''Korku zihni bulandırır, acı berraklaştırır.''
-- Mordekaiser

Karthus-Ölümşakıyan

-Efsane-
Karthus artık korkunç bir yaratığa dönüştü, ama bir zamanlar kafayı ölüme takmış, fani bir insandı. Bu yüzden, yaşayan ölü olmayı hevesle kabul etti. Şimdi çok güçlü bir hortlak büyücü olarak yaşamaya devam ediyor ve çok sevdiği mezara artık her zamankinden daha da yakın. Gücünü hiçlikten alan büyüyü kontrol ediyor ve merhametsiz de olsa en doğru bildiği şeyi dünyaya yaymaya çalışıyor: Yaşam ancak ölümden sonra netlik ve amaç kazanıyor.

Karthus çocukluğunda bile herkesten farklıydı. İçinde, görmezden gelinemeyecek bir karanlık vardı. Küçük çocuk, gölgelere sarılıp insanlardan kaçıyordu. Gizlice yabancıların cenazelerine giriyor, mezarlıkta dikili mezar taşlarıyla konuşuyordu. Mumyalayıp ölümsüzleştirmek için hayvan cesetleri arıyor, birbirinden ürkünç bu eserlerden hastalıklı bir koleksiyon yapıyordu. Hastalara, ölüm döşeğindekilere bakmaya gönüllü oluyordu ama niyeti onlara yardım etmek değil, artık yardım edilemeyecek durumdakilerin nasıl can verdiğini yakından gözlemlemekti. En sonunda kendine ölmüş süsü vererek, kendi cenazesini büyük bir merak ve hayranlıkla izledi. Fakat çevresindekiler Karthus’un ne yaptığını fark edince, onların gözünde gerçekten öldü. Birden, kendisini yaşayanlar tarafından reddedilmiş olarak bulmuştu.

Bu yalnızlığı, takıntısının güçlenmesine neden oldu. Ölümü incelemeye daldıkça daldı. Gölge Adaların efsaneleri onu büyüledi. Bu adalarda, ölmüşlerin ruhlarının ölüm sonrası sonsuz bir yaşam sürdüğü söyleniyordu. Bu hikâyelerin çekiciliğine kapılan Karthus, doğru olup olmadıklarını gözleriyle görmesi gerektiğini biliyordu. Yüreklere korku salan bu adalara giden Karhus, kendini sisler arasında gezinirken buldu. Adaların gerçek üstü güzelliği içine işlemişti. Sonunda yuvasını bulduğunu hissediyordu. Ömrü boyunca; hayatın tükenip bir anda anlam kazandığı ölüm anının yakalanması zor saflığının peşinden koşmuştu. Yaşayan ölü olmanın, o anın dehşet verici bir sükunetle sonsuza kadar uzaması olduğunu biliyordu. Kaderini keşfetmişti; yaşamla ölümü ayıran köprüden geçip yaşayanları ebediyen geride bırakacaktı. Karthus başka hiçbir canlının yapmadığı bir şey yaptı: yeniden dirilebilmek için isteyerek canını verdi. O gün, Gölge Adalar’da bir şey uyandı. Karthus dünyaya geri döndüğünde, kendi takıntısının timsali olmuştu. Yaşamla ölümün anahtarlarını elinde tutan, ölümsüz bir hortlak büyücü olarak; karanlık ağıtını dünyaya duyurmaya çalışıyor.

''Ölenlerin son nefesinden daha tatlı bir ses olamaz.''
-- Karthus

Thresh-Zincirli Gardiyan

-Efsane-
Thresh, aç zincirleriyle yaşayanların ruhlarını tutsak eden kara kalpli bir ölüm meleği. Hortlak suratını gördüklerinde korkuyla bir an duraklayanların, ondan kaçmak için en ufak bir şansı bile kalmaz. Geçtiği yerlerde, ardında ruhlarını zorla çıkarıp aldığı cesetler bırakır. Bu ruhları, lambasının irin yeşili ışığına hapseder. Zincirli Gardiyan, kurbanlarına hem ölümden önce hem de sonra eziyet etmekten hastalıklı bir zevk alır. Ürkünç işi asla bitmez; kuvvetli ruhlar bulup onları ufalayabilmek için her yeri gezer durur.

Thresh Valoran'da dikkatle, özenle belirlenmiş rotaları takip eder. Hedeflerini tek tek, özellikle seçer ve her bir ruha tüm dikkatini verir. Onları tek başlarına bırakır. Bu ruhlar elinde oyuncak olur ve akıl sağlıkları, zamanla Thresh'in çarpık, delirtici mizah anlayışına yenik düşer. Thresh bir ruha ilgi duyduğunda, onu ele geçirene kadar pes etmez. Yakaladığı ruhları Gölge Adalar'a götürür. Burada ağza alınamayacak kadar korkunç akıbetlerle karşılaşırlar. Thresh'in hayatta tek amacı budur.

Zincirli Gardiyan'ın geçmişi hakkında çok az şey bilinir. Ayrıntıların çoğu, çocukların tekerlemeleriyle ve ateş başında anlatılan korku hikâyeleriyle ağızdan ağıza geçtiği için kaybolmamıştır. Bu hikâyeler, yüzlerce yıl önce yaşamış, mahkumlarına eziyet etmekten zevk alan sadist bir gardiyanı anlatır. Hem sabırlı hem de acımasız olan bu adam, kurbanlarının bedenlerine korkunç şeyler yapmadan önce zihinlerini talan edermiş. En sevdiği işkence aleti zincirmiş. Zincirlerin çıkardığı tiz sürtünme sesleri gelişini haber verir, ziyaret edeceklerine nasıl acılar çektireceğini anlatırmış. Ama mahkumlar hapishane genelinde çıkan bir ayaklanmada kaçınca, bu karanlık hükümranlık da sona ermiş. Thresh'i sayıca üstün gelerek yenmişler ve işi fazla uzatmadan, zerre kadar da pişmanlık duymadan onu kendi zincirleriyle asmışlar. En azından, hikâyelerde böyle anlatılır.

Thresh artık bu diyarlarda gezinen bir hayalet. Her geçtiği yerde arkasında dehşet ve çaresizlik bırakıyor. Ama korkunç eylemlerinin aslında daha da korkunç bir amacı var; artık sıradan insanların aciz ruhları ona yetmiyor. Daha güçlülerini istiyor. İhtiyacı olanı, ancak Valoran'ın en güçlü savaşçılarının iradesini kırarak elde edebilir.

''Bir zihnin parçalarını tek tek ayırmak kadar keyifli bir şey yok doğrusu.''
-- Thresh

Elise-Örümcek Kraliçe

-Efsane-
Hainliğini güzelliğiyle saklayan Elise’in etkileyici zarafetiyle hem açgözlüleri, hem de masumları aldatıcı ağına düşürüyor. Kurbanları asıl niyetini belki fark edebiliyor ama gizemli görüntüsü altında yatan karanlık sırları deşmeye çalışan kimse hayatta kalamadı.

Elise, insanlığın gözünden uzak karanlık salonlarda, efsanelere karışmış bir örümcek tanrının sözünü yayardı. Umutsuz takipçileri tanrılarının nimetlerini arzuluyor, Elise’in çekiciliğiyle gücünün kaynağının onun lütufları olduğunu düşünüyordu. Elise, örümcek tanrının tapınağına bir yolculuk düzenleyeceğini açıkladığında, yanında gelmek üzere sadece en inançlı takipçilerini seçti. Mutluluktan kendilerinden geçen seçilmiş takipçiler, denizaşırı yapılan bu tehlikeli yolculukta Elise’in peşine körü körüne takıldı. Son durakları olan Gölge Adalara geldiklerinde, Elise onları her yeri örümcek ağlarıyla örtülü bir mağaraya götürdü. Bir tapınağa varmayı bekleyen grup, başrahibelerine şaşkınlıkla baktı. Elise karşısındakilere dönerek zaferle kollarını kaldırdı. Sırtından, örümcek bacağına benzeyen tuhaf bacaklar çıktı. Elise’in korkunç gerçek yüzünü ilk defa gören takipçileri kaçmaya çalıştı; ama kadın onları büyülü ağlarla durdurdu. Kurbanlarını böylece yakaladıktan sonra yüzünü mağaraya dönerek tiz bir çığluk attı. İçerden devasa, canavarsı bir örümcek çıktı. İğrenç bedenini kalın, ucu sivri bacakları üstünde zorlukla sürüklüyordu. Elise’in takipçilerinin elinden, canavar örümceğe diri diri yem olurken çığlık atmaktan başka bir şey gelmedi. Elise doymuş olan yaratığa yaklaştı, zehrini alıp içti. Bu tuhaf madde damarlarına yayılırken, yenilenip gençleştiğini hissetti. Ölümü bir kere daha ertelemişti. Cemaatinin yanına döndü. Takipçileri, kardeşlerinin örümcek tanrının kutsal evinde kalmak üzere seçildiğini duyunca çok sevindiler. Elise, onlara zamanı gelince bir yolculuk daha düzenleyeceğine söz verdi. Örümcek tanrı onları bekliyor olacaktı.

''Gerçekten inançlı olanların, örümceğin öpücüğünden korkmasına gerek yoktur.''
-- Elise

Evelynn-Dul Bırakan

-Efsane-
Evelynn'in geçmişi, bir gizem perdesi ardında gizleniyor, kendisi de bu gizemin devam etmesine bizzat yardım ediyor. Bununla beraber, Evelynn hakkında herkesin bildiği şey, Valoran'ın en yetenekli suikastçılardan biri olduğu. Daha ilk görüşte, tamamen insan olmadığı kolayca anlaşılıyor. Bazıları, çocukluğunda vampirlik denen lanetin daha hafif bir şekline maruz kaldığını söylüyor. Bu teoriyi destekleyenler, gün ışığına dayanıklı olduğu halde Adalet Meydanlarında (ve başka yerlerde) rakiplerinin yaşam enerjilerini sömürme özelliğine dikkat çekiyorlar. Evelynn'in, Valoran'ın kuzeybatısında bulunan ve ezelden beri tuhaf, yoğun bir sisle kaplı Gölge Adalar'dan geldiğine dair bazı kanıtlar var. Gölge Adalar'ın sayısız türde yaşayan ölüye ev sahipliği yaptığı söylense de; kimse oralara gidip gerçeği öğrenmeye can atmıyor. Evelynn, Gölge Adalarla herhangi bir bağlantısı olup olmadığı konusunda yorum yapmıyor.

Valoran'ın güç simsarları, Evelynn'in hizmetlerinin fiyatının en üst düzeyde olduğunu biliyor; yakın zamanda League of Legends'a (Efsaneler Ligi) katılması da, bu gizemli suikastçının hırsının giderek büyüdüğünü gösteriyor. Evelynn'in Adalet Meydanlarında gösterdiği acımasızlık, kökeni hakkında yeni dedikoduların yayılmasına yol açtı. Bu dedikoduların en çok rağbet göreni, çocukluğunda yanlış kullanılan bir büyünün, onu savaş alanında dehşet saçan bu canavara dönüştürmüş olduğu. Bu teori, her duyduğunda gülümsemesine... gülümserken de jilet gibi keskin dişlerinin görünmesine neden oluyor. Evelynn bu aralar yalnızca kendi bildiği nedenlerden dolayı, Lig'in sihirdarlarının gözüne girmeye çalışıyor. Asıl planının ne olduğu, tıpkı hakkındaki pek çok şey gibi bilinmiyor; ama bu planın yürürlükte olduğuna dair hiç şüphe yok.

''Bana göre onun pek de gizemli bir yanı yok; yırtıcıların en mükemmeli işte.''
-- Jax

-Üyeler-
1-Thanor-Karthus-Elise
2-Fasmodey
3--Kratos- Lucian [Düşman]
4-NaRCo26-Mordekaiser
5-Tehlikely-Thresh
6-Floopper-Hecarim
7-
8-
9-
10-

quote:

Orijinalden alıntı: -Kratos-

quote: Orijinalden alıntı: NeonTiger quote: Orijinalden alıntı: -Kratos- Yaz beni.Ama Lucian için intikaaaaaammmmm

http://forum.donanimhaber.com/m_80229151/tm.htm

Spartalıyız Spartalı hülloooğğğğğğğ

quote:

Orijinalden alıntı: -şerafettin

Karthus ve Morde için geldim.