İlahiyatçı Süreyya Sırma 'İstanbul’un kurtuluşu diye bir olay yok. Bir tane bile kurşun sıkılmadı' (2. sayfa)

Sizin hayatınız tiyatro. Yunanla savaş bittikten sonra ordu istanbula yöneldi. İstanbulun işgali ne zaman oldu haberin yoktur. Yunan o kadar silahı nereden buldu? Yunana izin verilmese 1 tane asker sokamazdı. İngilizin kendi askeriyle savaştığını nerede gördün? İstanbul işgal altındayken istanbul hükümeti kim ki? Adamlar istedikleri gibi sadrazam ataması yapıyordu. İngiliz senin gubidik istanbulunu ne yapsın? Ne işine yarayacak? Camiye mi meraklı yoksa gizli müslüman mı bunlar? Tek derdi petroldü onu aldı. İngiliz sadece petrol bölgesi için savaşırdı.

Sömürge meselesine gelince osmanlı 80 senedir sömürgeydi. Git baltalimanı anlaşmasına bak sonra konuş. Osmanlının batıp vergi gelirlerine bile el konulduğu zamanda ne osmanlısı kalmış? Yıkılmaması bile ingilizin isteğiyle oldu o topraklar rusun eline geçmesin diye osmanlıyı yarı ölü olarak tuttu. 93 harbinde ruslar yeşilköye kadar gelip neden durmuş? Bunlar yüzüp yüzüp kuyruğuna gelmiş 2 adım atsa istanbula girerdi önünde osmanlı ordusu falan kalmamış.

Senin gibiler tarihi youtube, facebooktaki dandik islamcılardan öğrendiği için anca bu kadarını bilir. 1878'de rusların, 1912'de bulgarların istanbula gireceğinden haberi olmaz. Osmanlının senin gibi islamcı olmadığından da haberi yok. İngiliz, fransız istanbula girince yol boyu karşılamaya gelen binlerce istanbulludan haberin yoktur. Şehrin yarısı hristiyandı o zaman. Zaten derdin cumhuriyet dönemi ve Atatürkten ibaret. Tipik eğitimsiz islamcı.

Ne demişti GAZİ MUSTAFA KEMAL PAŞA.

“GELDİKLERİ GİBİ GİDECEKLER”

Sıra ingiliz artıklarına da gelecek.

Mustafa Kemal Paşa, Adana’dan 13 Kasım 1918 günü öğle saatlerinde trenle İstanbul’a gelir ve Haydarpaşa Garı’ndan bindiği ‘Kartal’ istimbotuyla Galata’ya doğru giderken, 55 parçalık işgal donanmasının arasından geçer.

O sırada yaver Cevat Abbas hem boğaza giriş yapan düşman zırhlılarını hem de Marmara yönü­nü işaret ederek ağır ağır arkadan gelen gemileri gösterir, hüzünlü, biraz da ürkek bir sesle, "Geliyorlar" der.

Mustafa Kemal Paşa yaverinin gösterdiği yana baktı; İngiliz donanmasına bağlı, arala­rında Yunan zırhlısı Averof’un da bu­lunduğu gemiler ağır ağır Marmara’dan boğaza doğru ilerlemeye devam ediyordu. 

O günün ak­şam saatlerinde Dolmabahçe Sarayı önünde demirleyecekler, toplarını da yüz­yıllardır hükümran devletin hükümdarlık sarayına çevireceklerdi.

Mustafa Kemal Paşa bu gemilerin buraya gelmemesi için Ça­nakkale’de verilen savaşları, akıtılan kanları, yitirilen canları hatırladı; sonra da öfkeli, aynı zamanda azimli bir sesle: "Evet gelirler, gelirler ama , bir gün de geldikleri gibi giderler” dedi...