Kedi Sahiplendirmenin Püf Noktaları

Başımızdan bir iki defa geçti bu mesele. Kedi sahiplendirmek için bazı formüllerin çok işe yaradığını fark ettik. Bunları da bu konuda tavsiye isteyenler için buraya bırakıyoruz.

-Öncelikle kedileriniz ne kadar küçük ise sahiplendirilmesi o kadar kolay oluyor. Ama sütten kesilmiş ve 1 yaşından büyük olması önemli. Kimse yetişkin ve sahibine veya evine alışmış kediler ile çok ilgilenmiyor. Veya henüz anne sütüne ihtiyaç duyan bir bebek ile ilgilenmek istemiyor. Ne yazık ki bu böyle, istisnalar kaideyi bozmaz tabii.

-Kedi sahiplenmek isteyenlerin birinci tercihi, Google'da "kedi sahiplendirmek" kelimesi ile arattığında ilk sıradaki sitelere bakmak. Siz de ilan verirken ön sırada olan sitelere ilan vermeyi tercih edin.

-Sitelerde kedinizi olabildiğince resimli olarak tanıtın. Güzel ışık altında doğal, sevimli, sağlıklı her fotoğraf kedinizi sahiplendirmeyi bir o kadar hızlandırıyor. 

-Kedinizin iyi güzel huylarını muhakkak yazın. Samimi olun ve palavra sıkmayın yoksa kapınıza geri bırakırlar. Çok mu oyunbaz, yaramaz mı, uysal mı, kucağa gelir mi yoksa içe dönük müdür, koltuğa, yatağa çıkan bir kedi midir, obur mudur yoksa uykucu mu bunları belirtin. Ne kadar çok iyi huyu var ise öne çıkarın. Ama kötü huylarını da üsluplu bir şekilde belirtin.

Aşırı derecede haylaz, huysuz, eşyalara zarar veren ve evi pisleyen bir kediyi yalan söyleyerek sahiplendirmeyin başkalarının da günahına girmeyin.

-Kedinizin tuvalet alışkanlığı var ise bunu belirtin, aşılarını muhakkak belirtin. Hastalığı var ise belirtin sonradan öğrenirlerse geri getirirler.

-Kediyi neden sahiplendirdiğinizi muhakkak yazın. Astım, evde çocuğun olması, evdeki diğer kedi ile anlaşamaması, taşınmak gibi faktörler anlaşılabilir ve sahiplenen kişiyi ikna edebilir.

-Kedinize bir isim koyun ve onun da bir birey olarak değerli hale getirin, bu onu sahiplenecek kişinin empati kurmasını sağlıyor. Güzel ve farklı bir isim olur ise daha da iyi olur. 

-Kedinizi sahiplenen kişiye kediye iyi bakması konusunda yaptırımlar uygulamak gibi şartlar koymayın. Çünkü o artık sizin değil onun kedisi. Her 15 günde ayda bir kontrol ederim, iyi birer bakıcı mısınız bilmek isterim diye kişileri yıldırmayın. Bilin ki sizden kimse kediyi niye veriyorsunuz diye hesap sormadığı gibi sizin de bir başkasının kedinize nasıl baktığı ile ilgili çok fazla yaptırım koyma yetkiniz yok. O artık karşıdaki kişinin ailesinin bir üyesi sizin çocuğunuz değil artık. Günahı ve sevabı onun boynuna.

Sahiplenen kişi arada bir arayıp bilgi alabilir, sorabilir bilgi verebilir, ama canı sıkılınca da geri kapınıza koyma hakları olmadığını da bilmeleri gerekir. En azından üç aydan sonra artık tamamen kendi kendi sorumluğundadır ve yasal sahibi sayılır. Sokağa atması veya eski sahibine zorla vermesi kabul edilmiyor bunu bilmesi gerekir.

Bu dostlar bir ürün değil sahiplendirme de para ile değil gönüllü yapılan bir dostluk alışverişi.