kapattığım tüm kapılar yine kendime açılıyor kadınlarım kaçışım yalnızca benden sana birgün ancak sararmış resmim hayallerim kalacak sen siyah kadın gitmelisin artık biliyorsun çünkü sen maskemin ardını görüyorsun
hayırdır verminous ne derdin var anlat bakalım
o hiç kımıldamaz çünkü parmaklanmak ister kurak çimlerin üzerinde böbürlenir nemli küçük gözleri ıslaktır
karanlıkta hapsolmuş bir şekilde asla göremez güneşim ışığını o(kadın) azgınlıktan kıvranır bir şekilde dilini adama sokmak için yalvarıyor
öp beni..
kendinin ısırılmasına izin veriyor çünkü yalanmak onun hoşuna gidiyor fakat tadı biraz acı olduğundan çoğunlukla öpücükle yetiniyor
hapsolmuş..
öp beni..
ve şimdi dil ağızdan dışarıya çıkıyor çoğunlukla surata sert bir biçimde çarpıyor korkunç bir şekilde burnu kanıyor
hapsolmuş..
öp beni ateşli dudaklarımı öp öp beni tadı acı bile olsa öp (alintıdır)