Ben ilk önce "Her anne ebeveyndir." şıkkını işaretledim. Ardından biraz düşündüm, "Her olayın bir nedeni vardır." öncülü çok daha mantıklıydı. Ebeveyn bakmaktan yükümlü olan kimselerdir. Anne ise çocuğu doğuran biyolojik bir tanımlamadır diye düşündüm. Ancak anne olmak için doğurmaya gerek yok, üvey olarak da anne olunabilir. Öte yandan ölen bir anne artık ebeveyn olamaz. Bakma imkanı yoktur çünkü. Diyelim ki anne yaşıyor ancak çocuğun babası başka bir kadınla evli. Bu vaziyette ebeveynleri adam ve yeni karısı olacaktır, boşandığı kadın annedir ama ebeveyn değildir. Annelik bakmaktan ayrı bir durumdur, doğurmakla da sınırlı kalmaz. Ölü bir anne çocuğuyla temas edemeyeceğinden artık anne değil midir? Çocuğuna işkence etmiş bir anne neden halen annedir? Bu gibi birkaç senaryo kafamda belirdi, nereden bakarsan ona göre öncül bir yanlış bir doğru oluyordu. Öteki şıkta "Her olayın bir nedeni vardır." ifadesi inkar edilemeyecek bir doğruluk sunar. Ama dava açacak ne zamanım ne de eforum var. Cevabın benimki olduğundan yanayım |
Bildirim