Yeni Kayıt
Konudaki Resimler
önceki
|
Hızlı 
Bildirim
ölüm üzerine yazılan şiirler!!! (önemli) (3. sayfa)
Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
JACK & JONES JACDAVID SOLID WEEKENDSET Boxer Külot Erkek : Amazon.com.tr: Moda
https://www.amazon.com.tr/dp/B0CHXQDDW3
13 sa. önce paylaşıldı
Daha Fazla 
Bu Konudaki Kullanıcılar:
Daha Az 
3 Misafir (1 Mobil) - 2 Masaüstü, 
1 Mobil
1 Mobil
Giriş
Mesaj
-
-
bak şu dünyanın türlü türlü haline
hiç kimseler çare bulmaz ölüme
ne gelirse haktan gelir kuluna
sabredelim gönül elden ne gelir
ne gelirse kuluna ALLAH' tan gelir
---------------------------------------------
ÖLÜM HER AKLINA GELDİGİNDE AH EDİP,VAH EDİP İNLEME
BU HALİNLE TANRIYI İNCİTMİŞ OLACAKSIN
ECEL KAPINI ÇALDIGI ZAMAN EVİ TELAŞE VERME
O GELDİĞİ ZAMAN SEN GİTMİŞ OLACAKSIN -
Vakit
Mevsim döngüsüdür hızlanan..
Kalp çarpıntıları gibi
İflah olmaz artık..
Geriye dönüşler
Nafile bir arayıştan öte
Müktesepleşir hayatında..
Derin girdapların da..
Kırık kanatlı kuş muzdaripliğinde;
Sende sensizliğin duruşu,
Sende umutların yok oluşu,
Ölüm bizi ayırana kadar
yalanı saklı...
Zamandaysa zamansızlığın gizi var.
Vakit ölüm ayırma vakti değil,
Vakit yarın yok vakti...
Yarının asla kimsenin olmadığı,
Belkide olmayacağı vakittir.
Vakit aslında vakitsizlik zamanıdır.
Kimse kimseye ait değil,
Ölüm ayırana kadar hiç değil.
En azından yalan değildir.
Ne sen, nede SEN...
Hiç birisi ben ve BEN..
Bencilleştiren zaman ve zamansızlıktır.
Sonsuzluğun da sunulan
Bedeninden keşfedilenler gibidir.
Yüzünü ıslatan göz yaşlarından,
Arındıran saklayan zaman...
Vakit veda vaktidir.
Yaşananlara, yalınlığa..
Platonikliğin merceğinde büyütmeye;
Vakit ayrılığın son çalışları saatinde;
Vedaların körleştiği zifirilikten,
Ay ışığıyla kurtuluşlarıdır.
Son deminden, gem vuruluşlarına,
Dokunuşlarını gizemlerle ayrıştırmaktır,
Belkide vakitsizlik.
Vakit vakitsizlik zamanıdır.
İşte o an ölüm anıdır.
Vakit yok, zaman hiç yok.
Saatin son vuruşudur, o andır.
Son bulan ölüm sessizliğidir.
Önemsizdir her şey...
Biten bitmiştir.
Toprağın kucağında mutludur, vakitsizliğiyle....
-
Bacıma Ağıt
Bu ne acele bu ne telaş sende?
Siyah saçın, hani akmı ki bacım?
Düşmüşsün dermansız olan bir derde
Tabiplerde çaren yokmu ki bacım?
Senin de el gibi bir yuvan vardı.
Hemencik canını Azrail aldı.
Acımadı bile dört yavrun kaldı
Bu yaşında ölüm hakmı ki bacım?
Yavruların hepsi sana muhtaçlar
Derdine çaresiz kaldı ilaçlar
Bekçindir mezara dikilen taşlar
Yaşın otuzbeştir çok mu ki bacım?
Sen hakkını helal ettin mi bana?
Cenneti ihsan etsin yaratan sana
Vicdansız Azrail kıyıyor cana
Vefasızın karnı tok mu ki bacım?
Genç ölüm acıdır herkes biliyor
Açsana kolunu yavrun geliyor
Karnı büyük toprak seni yiyor
Doymamış mezarın aç mı ki bacım?
Dinecek mi sandın benim bu acım?
Sürüp gidecektir çaresiz acım
Beni de kovacak burada hancım
Ebedi yaşamak var mı ki bacım?
Medine’n Rabiyye’n her gün feryatta
Beyhan’ın Ahmet’in taze hayatta
Sen kara toprakta onlar yatakta
Sana yorgan,yoksa kar mı ki bacım?
ŞÜKÜRCAN’ım ahlar çekip ağlarım
Döktü yaprağını taze bağlarım
Coşkun sular gibi durmaz çağlarım
Geçeceğin köprü dar mı ki bacım?
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Ge©eKu$u -- 16 Ağustos 2006; 17:34:45 >
-
Uyuyorum
uyuyorum
ne olacağını bilmeden
uyanır mıyım, uyanmaz mıyım
açılır mı gözlerim tekrar
bu çirkin dünya yansır mı merceklere
ya da mercek yansıtır mı
o görmeyen gözlere
uyuyorum
zehirlenir miyim sobadan bu gece
ölürsem uyanır mıyım
ya da uyanırsam ölür müyüm
uyuyorum
karabasanlar ziyaretime geliyor
ben daha korkunç rüyalar görüyorum
kimse beni dürtmüyor
ben de dünyadan bağımsız, bakımsız
uyuyorum
uyuyorum
kaygısız ve hazırlıksız bir yolculuktur uyumak
nasılsa kalkacaktır uyuyanlar
ölüm onlara uzaktır
uyku yaşama garantisidir
nefes alıyorsundur nasılsa
bu yaşama belirtisidir
ama unutabilir bir hain eli
o el belki uzanır sırtını dayadığın yastığa
ve bitirir garantideki nefesini
ya da sobadan sızan gaz kümesi
ya da sobada yanan kömür esmerliği
uyuyorum
ben ölümü biliyorum
ve her uykuya ölecek gibi dalıyorum
-
Bu Meleklerin Yazdigi Bir Hasrettir
Sen ufkumda dogup da günün birakdigi aksamsin bende
Yilan gibi kivrilip hasretimin koynuna girensin
Bir gece yildizdan kalma isiklar yansiyinca yüzüne
Topragin icine düsüpde kaybolan hasretsin bende
Yanaklarimdan süzülüpde ellerime düsen damlalar bilir
Sevginle hasretiyin anilarindan kalan dokunamadigim sensin
En sessiz dakikalarda bile hayal ettim seni
Ucunda ölüm bile olsa seni günahimdan kalma sevgimle sevdim
Hesabini tutamadim üstüme dogan günesin kac gecesi var diye
Belki yildizi günesden daha cok gördüm seni seviyorum deyince
Bir mahkum yüregi ile ayni safta hasretiyin cenaze namazini kildim
O günden sonra bir delikanli hüzünle yürüdüm sensiz kaldigim sevgine
Yagmuru bekleyen bir tastan kalma hasret düser yüregime
Dayanamam budana hersey `an´olur icimde hepside güler bana
Bu dakikalarin icinde bogulan aklim kaderine boyun egdi ayni kiblede
Simdi ben hasretin cenaze namazini kiliyorum musalla tasinin önünde
Ruhum yagmalandi sensiz gecen günlerin birakdigi izlerden
Basimi kaldiripda bakamam bulutlar andirir seni
Sen ki bir günün birakdigi aksam yanisin
Yanlizligim avereligine vermis kus bakisi bakiyorum kendime
Kainati var eden ben dogmadan yazdirmis sensizligi
Dokunamam artik yagmurun rahmetine onlar icimden gecer
Bir gün dile gelirse bu hasret o zaman yazilir
Mürekkebi yagmur olan meleklerin kaleminden
Aynalardan kalma gölgemdir üflersen bütün anilarim silinir
Artik anilarin alevden bir kivilcim sensiz yüregime
Bu can bu hasretten düserse topraga yagmur damlasi gibi düser
Ben onlarla ayni kitapdayim
Bu meleklerin yazdigi bir hasrettir
-
son yazdığınız şiir kime ait? -
quote:
Orjinalden alıntı: laleman
son yazdığınız şiir kime ait?
Hüseyin Kırkgeçit e ait.. -
ÖLÜM
Ölüm! ...
Dünyadaki her fani elbet ölecektir,
Canlı dünyasının değişmez kaderidir,
Allah Kur’an’ın’da da ölümü bildirir,
Şu dünya denen alemden göçüştür ÖLÜM...
Ölüm! ...
Sağlam kaleler içinde saklansak bile,
En güzel gıdaları alıp yesek bile,
Tıp dünyasını emrimize alsak bile,
Çare yok, her canlıya gelecek ÖLÜM...
Ölüm! ...
Ölümü unutan kalp, paslanmış sayılır,
Dünya benim, ben ölmem diyen yanılmıştır,
Her canlı mutlaka ölüme yakalanmıştır,
İnsan için son değil başlangıçtır ÖLÜM...
Ölüm! ...
Yarın ölecekmiş gibi eceli bekle,
Sen bunu yaparken de dünyadan el çekme,
Dünya için ahiretini de yok etme,
Ahiret dünyasının kapısıdır ÖLÜM...
Ölüm! ...
Ölümü unutan dünyada mutlu olamaz,
Ruhu urba olan beden buna dayanmaz,
Anatomik yapın ki, gün gelir kaldırmaz,
Varlığın kıymetini bilmektir ÖLÜM...
Ölüm! ...
En akıllı kul, ölümü fazla düşünür,
En güçlü kul ölüme hazırlık görür,
Muhammed işte ümmete böyle duyurur,
Son değil bir başlangıç sayılmıştır ÖLÜM...
Ölüm! ...
Ölmek ki; insan için felaket değildir,
Sonra olacağı bilmemek felakettir,
Bunca mezar, bunca mevta da yol gösterir,
Yeni dünyaya geçiş kapısıdır ÖLÜM...
Ölüm! ...
Ölümün bir adına da “Ecel” denilmiş,
Ecelde; tayin edilmiş zaman bilinmiş,
Her canlının sonunu da Allah bilirmiş,
Allah’tan gayrisinin sonu denir ÖLÜM...
Ölüm! ...
Ölüm meleği, ne has kullar canı aldı,
Bu ünlü, bu ünsüz, bu zengin aldırmadı,
Görevi nedeniyle asla suçlanmadı,
Sebeple bilinen dünya sonudur ÖLÜM...
Ölüm! ...
Yaşlı, genç, güzel, çirkin, zengin, fakir demez,
Hakk’ın listesinde kim yazılı bilinmez,
Ecel ki; torpille, rüşvetle engellenmez,
Sala ile ilan edilmektedir ÖLÜM...
Ölüm! ...
Dünyaya gönül bağlayan sevmez ölümü,
Ne çabuk unutur, az önce gördüğünü,
Hakk yolda olanın o gün olur düğünü,
Alimin de, cahilin de yoludur ÖLÜM...
Ölüm! ...
Ölüm için Yunus’um ne güzel demiş,
“Ölenler ruh değil, ten ise hayvan imiş,”
Ruhlar ki; dünyaya imtihan için gelmiş,
Yok oluş değil başlangıç denilir ÖLÜM...
Ölüm! ...
Nasihatler istersen eğer ölüm yeter,
Dünyaya gelen her canlı mutlaka gider,
Akleden kul, Allah’ın sevdiğini sever,
Okunası en güzel kitap denir ÖLÜM...
Ölüm! ...
Cansız bedeni görmedin mi musallada,
O ölmeyecek gibi bakardı dünyada,
Şimdi cansız, hareketsiz yatar orada,
Liste olup sıra beklemeyendir ÖLÜM...
Ölüm! ...
Toprak kabulde arlı-arsız, kirli-kirsiz,
Bağrına basmış hırlı-hırsız, denli-densiz,
Hesaba kimse çıkamayacak deftersiz,
Büyük yere geçiş kapısıdır ÖLÜM...
Kabire azıksız girmek, sığmaz akıla,
Hakk’a asi hayat sürmek yakışmaz kula,
Her canlı doğdu ki, ölecektir Mutlaka,
Aklı selim hayat yaşamalı yiğidim...
Toprağa düşen her tohum yeşermedi mi?
Topraktan gelen tekrar ona dönmedi mi?
Sana mahşerde, dirilme var denmedi mi?
Ölümü son görme başlangıçtır yiğidim...
Her adım, her nefes, idrak edilmeli ki;
Rahatça analiz et gelmişi, geçmişi,
Ölüm alıp gitti, bilemezi bilmişi,
Allah senin ameline bakar yiğidim...
Allah; kulun ibadetine muhtaç değil,
Her ibadet kurtuluş için bunu bil,
Hem Allah, hem de şu kullar içinde sevil,
Bu dünya bir imtihan yeridir yiğidim...
Ölüm son dersen, iyi düşün, iyi bakın,
Bilinmez ölüm, kime uzak kime yakın,
Seninde birden duruverir hayat çarkın,
Anın kıymetini bilmek gerek yiğidim...
Çocuk yaşta ölene de bir yer olmalı,
Yaşam denilen kutsalını yaşamalı,
Erken ölene yoksa, güzel mükafatı,
Bu dünyadan güzel yer olmalı yiğidim...
Tevekkülü mevt ile hazırla kendini,
Tez yapıver Allah’a kulluk görevini,
Seni senden başkası bilmez, bil kendini,
Allah’ın Peygamberi’ de ölmüş yiğidim...
Ölüm var diye, sakın dünyayı terk etme,
Dünya azık yeridir, kimseye zulmetme,
Adın yaşasın yükselsin ilim ve de fende,
Dünya ahiretin tarlasıdır yiğidim...
Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan
-
Yavaş Yavaş
İşte geldik gidiyoruz,
Çok şikayet ediyoruz
Dostlara selam diyoruz,
Yol görünür yavaş yavaş
Nice badireler aştık,
Çok yer gördük çok dolaştık
Nihayet sona ulaştık,
Çöl görünür yavaş.
Soyunur sırtlardan kaput,
Sarar bedeni çul çaput,
Bekliyor tahtadan tabut,
Sal görünür yavaş yavaş.
Daha dün oynardık misket,
Bilmem futbol, bilmem basket,
Başımızdan düştü kasket,
Kel görünür yavaş yavaş.
Al tası, tarağı hac et,
Ölümü başına taç et,
Artık doktora ne hacet,
Hal görünür yavaş yavaş.
Her gelen bir gün gidiyor,
Ölüm; “gerçek benim” diyor
Dil ifade edemiyor,
Lal görünür yavaş yavaş,
Adı ölümle anılan,
Hiç gelmeyecek sanılan,
Şol Meleku’l-Mevt denilen,
Kul görünür yavaş yavaş.
Ha durdu duracak yürek,
Dört arşın yer kazmak gerek,
İşte kazma işte kürek,
Bel görünür yavaş yavaş.
-
Bir Akşam Üstü
Sensizliğin ardından ölüm gelir aklıma,
Ölümü düşünür,
Ölümü yaşarım,
Ölüm yanıbaşımda,
Ölüm başucumda,
Ha sensizlik ha ölüm,
Yaşamaktan kaçarım,
Beyaz kefen sarılır bedenime,
Sen yoksan,
Ölümüm senin elinden olsun isterim,
Uzak noktalara gözümü dikip,
Seni ararken,
Ya ölümü isterim,
Yada seni isterim,
Mezarlar gelir aklıma ıssız karanlık,
Yada yanı başımdaki ölüm,
Her akşam üstü,
Azrail yanımda çığlığımı duy,
Seni ölümüm ağlatmasın,
Bir akşam üstü. -
Bizim İçin Düşündüler Ölümü
Gün görmemiş derinliği zindanın
Azap dolu, ölüm dolu her an’ın
Yaslansan duvara tutulur yanın
Buz dağına döndürdüler ölümü
Bizim için düşündüler ölümü…
Suçumuz; bayrağı taşımak burca
Yurdumun üstünde coşturmak hürce
Göz yaşım döküldü kuruyan harca
Sığ betona döndürdüler özümü
Bizim için düşündüler ölümü…
Taktılar kollara paslı zinciri
Kan kıran yaptı pranganın kiri
Nereden aldınız siz bu sihiri
Çıkmazlara döndürdüler çözümü
Bizim için düşündüler ölümü…
Öyle muhtacız ki, kutlu bayrağa
Kavuşmayı görev bildik otağa
İdam sehpasında düştük toprağa
Kan gölüne döndürdüler uzvumu
Bizim için düşündüler ölümü…
Dün vatan üstünde açan gülüdük
Atıldık zindana, nemde çürüdük
Yılmadı yürek Hak için yürüdük
Kaf dağına döndürdüler yolumu
Bizim için düşündüler ölümü…
Bu devleti sevdik, yaptılar suçlu
Karşımıza çıktı devletten güçlü (!)
Sandık ki, sefer düzenliyor haçlı
Aşk gölünde söndürdüler közümü
Bizim için düşündüler ölümü…
“Türküz” dedik, yedik “ırkçı” damgası
Ekmeğe kattılar odun yongası
Özel hazırlanmış “ölüm mangası”
Zehir katıp çürüttüler gönlümü
Bizim için düşündüler ölümü..
Yaprak yaprak açın takvimi bakın
Her sayfada yazar Hak için akın
Lakin kaş üstüne göz yapma sakın
Atom bombası sandılar sözümü
Bizim için düşündüler ölümü…
Özütürk der, ilk ben uğradım hınca
Ezdiler, devleti baba bilince
Haddimi aşmışım vatan sevince
Yine sevdim, korkutamaz gözümü
Bizim için düşündüler ölümü…
-
Su Gibidir Ölüm
SU GİBİDİR ÖLÜM
Su gibidir ölüm, renksiz, kokusuz ve berrak.
Ecel dolunca her nefis, ölümü tadacak mutlak.
Su gibidir ölüm, temiz, saf, elzem ve aziz.
Ölüm meleği ayrım yapmaz, dinlemez siz-biz.
Su gibidir ölüm, hayatın içinde ama çok farklı.
Ölümden kaçış yok, ister garplı ol, ister şarklı.
Su gibidir ölüm, hep bize, hep bize doğru akar.
Bütün yolların sonu yalnız, yalnız ölüme çıkar.
Su gibidir ölüm, kurumuş toprağa can verir.
Bütün canlar, ancak öldükten sonra dirilir.
Su gibidir ölüm, su gibidir ölüm, su gibidir.
Malına, evladına güvenme, hepsi gidicidir.
Su gibidir, su gibidir, Müslüman için ölüm.
İşte bu yüzden, bebekler gibi hoştur gönlüm.
Su gibidir ölüm, şehâdetle ecel şerbeti içenlere.
Din-i Mübin-i İslam için kendinden geçenlere
-
Ölüm zamanı
Ecel gelip çalınca kapını
Musalla taşına konduğun an
Ecel gelip çalınca kapını
Ne kıpranış, ne kalır can
Götürüler seni dört kollu tabutla
Vurursun başını o cismi tahtaya
Gidiyorum öldüm ben deyip
İmam'da kıldırır son namazı
Tabuta konunca gelirsin kabristana
Sadece bedeni bir kefen sarar
Üstüne kara toprak yorgan olur
Bir doğan ki ölümle son bulur
Bırakıp giderler seni
Rabbinle, sualle başbaşa
Ölümden kaçış yok
Doğarsın, yaşarsın ölürsün
Sonunda kara toprağa gömülürsün
Kim kaçmış ölümden gösterin
Eğer dolmuşsa ecel defterin
Ne bir an çok, ne bir an az
Yaşarsın, fanisin ölürsün
Bu aleme kimler kondu, kimler göçtü
Fatihler,süleymanlar, osmanlar, aslanlar
Dünya kurulalı aktı oluk,oluk kanlar
İnsan ölüme yenik düştü
Bu sonsuz bir göçtü
Dağı devirdi ölümü gördü
Demiri büktü ölümü gördü
Kibiri çoktu ölümü gördü
Kaçamadı, kaçamadı hiç kaçamadı
Sevdi, sevildi ölümü tattı
Açtı,toktu ölümü tattı
Mala, mal kattı ölümü tattı
Kurtulamadı ölümden, kurtulamadı ölümden
O ulu Muhammed' ki dünyasını değiştirdi
Bir çok islam talebesi yetiştirdi
Ne uhudlar, ne bedirleri geçiştirdi
Hakkına kavuştu ölümü buldu
Ölüm ikinci yaşamdır bunu bilin
Aklınızdan başka şeyleri silin
Öbek, öbek gelen ölüm denen selin
İnsan ölüme yenik düştü
Bu sonsuz bir göçtü
Sevabın var karşılığı orada
Günahın karşılığı var orada
Bir alem ki
Ahiret, sonsuzluk orada
-
quote:
Orjinalden alıntı: gecekusu084
quote:
Orjinalden alıntı: laleman
son yazdığınız şiir kime ait?
Hüseyin Kırkgeçit e ait..
Teşekkürler -
Ölüm Dörtlüğü
Ölüm her aklına geldiğinde ah edip vah edip inleme
bu halinle tanrıyı incitmiş olacaksın
Ecel kapını çaldığı zaman evi telaşa verme
o geldiği zaman sen gitmiş olacaksın
Yusuf HAYALOGLU
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Pckopatimben -- 16 Ağustos 2006; 20:27:05 > -
quote:
Orjinalden alıntı: laleman
quote:
Orjinalden alıntı: gecekusu084
quote:
Orjinalden alıntı: laleman
son yazdığınız şiir kime ait?
Hüseyin Kırkgeçit e ait..
Teşekkürler
rica ederim.
=================================================================
Seninde mi Ellerin Ölümle Tutuşmuş
bekliyorum
dudaklarıma yapışmış dualarla
bir düştü belki
çocukluğumda kaybettiğim
sevinçlerimdi iç benimde ağlayan
her gece başka bir düşe çarpar yüreğim
umutsuz bekleyişlerle avunurdu gözlerim
seninde mi ellerin ölümle tutuşmuş
bırakıp git çok bile kalmışsın
bir sen kaldın giden gidene
kayıp bir şehrin orta yerindeyim
artık yapacak bir şey kalmadı
uyandım rüyadan acıtsa da
takıldı gözlerim gidenlerin peşine
yine havada mı kalmış ellerim
tut bırakma ellerimi ölüm meleği
hey taktım maskemi gülüyorum
kanıma karışıyor sessizce
aldığım soğuk nefesin
içime yine ölüm geliyor
ü ş ü y o r u m
galiba bende yavaş yavaş
ö l ü y o r u m
-
Ölümü herkes tadar
Sağlam,hasta, yatalak, farketmez genç ihtiyar
Hayatın çilvesi bu, üzülür her bahtiyar
Ne kadar da sevilse, terkedilir bu diyar
Mutlaka öleceksin, yaşasan da bin sene
Ölümü herkes tadar, ölür can da insan da
Yüksek kaleye çıksan, sağlam yerde olsan da
Gelip seni bulacak, beklemediğin anda
Kaçsanda gizlensen de, ölüm konar ensene
Yok bunun başka yolu, her lahza bitiyorsun
Doğduğun günden beri, yoldasın gidiyorsun
Gördüğün bir seraba, malım mülküm diyorsun
Onlar seni kurtarmaz, Allah’a güvensene
Fazla uzakta değil, son durak şu ilerde
Yolculuk noktalanır, seçmediğin bir yerde
Nerede annen baban, nice dostların nerde?
Dostlarından bir çoğu burdaydı geçen sene
Mikdat der en kötü şey, unutmaktır ölümü
Ölümü unutanlar, mubah sayar zulümü
Ölüm bağladı benim, ayağımı kolumu
Ölüm seni kolluyor, sen de ona dönsene
-
Baba
Dünya ne, ben kimim, gün nere akar?
Ölüm nerde saklı, ruh nasıl yaşar?
Bu sevda sadece beni mi yakar?
Tutuştu ocağım, toprağım, obam...
SENİ arıyorum nerdesin BABAM? ..
Her şey baş kaldırdı isyan var bugün...
Konuşmak, ağlamak, gülmek ar bugün...
Koca dünya bile bana dar bugün...
Asi yüreğimi nasıl bastırsam...
SENİ özlüyorum nerdesin BABAM? ..
İhtiyar zamanı çeksem hesaba.
Dayanmaz yüreğim bunca azaba,
Komşu etsin MEVLA'm seni Ashab-a,
Yüreğimi nasıl, nerde sustursam...
SENİ anıyorum nerdesin BABAM? -
Ölüme Övgü
Sen olmasan duyar mıydım gerçekten
Özlem nedir acı nedir ayrılık ne
Ölüm sana övgüler düzenleme
Boynumun borcu olsun yürekten
Ölüm seni seviyorum inan ki
Hani alırsın diye sevdiğimi
Hep korku hep tasa içindeyim
Yani yaşamın daha içindeyim
Ölüm seni seviyorum şaşma buna
Sen olmasan bilir miydim hançeri
Ölüm seni seviyorum yaklaş daha
Yaşamın görünsün görkemli albenisi
Ölüm seni duymasaydım derinden
Düşünebilir miydim evreni
Evren ki renk renk bin bir görünümde
Saçılır şenlik fişekleri gibi
Ölüm seni kucaklıyorum seviden
Nelerle tanıştırmadın ki beni
Sana borçluyum duyularımın keskinliğini
Seni yaşadıkça varolduğumu yeniden
Nahit Ulvi Akgün
Ip işlemleri
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
