Beni sevme üzülürsün,ben iyi birisi değilim.

Etrafını yalanlarla kuşatırım, söylediklerime artık inanmazsın.

Öfkem ağır basar bir anda tüm gerçekleri kusarım,dayanamazsın.

Suskun olsam da içimde fırtınalar kopar,yaklaşma gemilerin batar.

Sokaklarıma girer çıkamazsın,içimdeki labirentte dolanırsın.

Kalbime rastlarsın belki,seni üzecek olan et parçasına.

Hiç konuşmasak daha iyi,kimse için başkasının kılığına giremem.

Bu yüzden de beni sevmezsin,sırf kendim olduğum için.

Ve dışlanırım herkes tarafından,farklı olduğum için.

Etrafına bak,herkes aynı maskeleri takmış.

Sanki bir oyunda aynı karakteri seçmişler.

Bu asılsız yüzler arasında benim yüzümü bulabilir misin ki?

Sahteler arasında kalan son gerçeği seçebilir misin?

Uyuyorsun sen de diğerleri gibi.

Sana söylenen güzel şeylere kanıyorsun.

Benim uykusuzluğum herkese ağır gelir.

Sen de sabahları uyanmak istemeyenler gibi kıvranıyorsun.

Artık alışmışız kalbi katı insanlara,normalleştirmişiz.

Peki benim kalbim nasıl ezilir bilir misin?

Bilemezsin çünkü hiç öyle bakmayı denemezsin.

Masustan sevgiler diyorum hep,

2 günlük sevene yâr denir mi söyle.

Sevmek hiç bırakmamak değil miydi?

Anlatmak istediğim şey çok,

Ama anlayabilecek biri yok.

O sen de değilsin,hiç dinleme bile.