Merhaba arkadaşlar, size kendi hikayemden bahsetmek istiyorum.

Yaşım 30 ve yaklaşık olarak 10 yıldır panik bozukluk hastasıyım.

Hastalığımın ilk başlangıcı üniversite son sınıfa dayanıyor o sıralar vücut geliştirme sporu ile ilgileniyordum. Bir gün spor salonunda sol kolumun arkasında bir morluk görmemle başladı hersey. Morlugu görür görmez hemen panik yaptım ve hızlıca eve gittim ama kalp atışlarım nasil hızlı atıyor kesin kalp krizi geçirip oluyorum dedim. Sabaha kadar uyku uyuyamadım. Tabi daha 20 yaşında bir gencim ve içim içimi yemeye başladı bu yaşta kalp hastalığımı olur falan diye , her gün boyu asiri endişe ve stress surekli tansiyon ölçmek nabiz kontrol etmek derken askere gitmeye karar verdim ve bu haldeyken askere gittim. Ama gitmeden önce ben kesin askerde ölürüm diye endişe ile gittim , neyse acemi birliğinin kapısından girer girmez sanki iyileştim askerliğim boyunca hiçbir sıkıntı çekmeden tamamladım. Askerlik dönüşü 6 ay kadar hiçbir rahatsızlığım olmadı ardından pandemi başladı ve ataklarim yine başladı. Evden çıkamama korkusu yalnız kalamam ve sürekli kalp.krizi gecirme düşünceleri ile bir yıl daha geçti ve ardından doktora gitmeye karar verdim. İlk doktor ziyaretimi kardiyoloji ile yaptım gerekli tüm tetikler yapıldıktan sonra hersey temiz dendi ve hastalığım o moralle birden kayboldu ama bir kac hafta sonra yine sol göğsümün üzerinde bir ağırlık ve çarpıntı hissi başladı ama aylardır hiç geçmiyordu tekrardan farkli bir hastanenin kardiyoloji bölümüne muaneye oldum oradanda sağlam raporu aldım ama hersey bunlardan sonra başladı evde tek tek yapılan kan sonuçlarını internetten araştırmaya, eko,ekg efor testinin güvenirliğini araştırmaya başladım ki bir de ne göreyim efor.testinin doğruluk oranı yüzde 70 olarak yazıyor ve genç bireylerde hata yüzdesinin daha fazla olduğunu öğrendim ve sürekli farklı kalp doktorlarına gitmeye başladım öncelikle doktorlardan aldığım saglamsin güvencesi artık beni tatmin etmemeye başladı ve psikiyatri bölümüne gitmeye karar verdim. Özel bir hastanenin oncelikle kardiyoloji bölümüne tekrar muaneye oldum ve ardından psikiyatri bölümüne gittim ve orada doktor panik bozukluk teşhisini koydu ve birgun hastanede yatmam gerekli olduğunu söyledi , hastane çıkışında paxera 20mg dideral ve olaxinin adindaki ilaçları verdi ve kullanmaya başladım ve iyileştim en azından ben öyle düşündüm ve ilaçları bıraktım ilaçları 1 aya yakın kullanmıştım ama çok sürmeden kalbimde ki çarpıntı hissi ve huzursuzluk , surekli kalp krizi gecirme düşünceleri başladı, evden çıkmama , hipertansiyon derken bunların yanına kas agrilarida eklendi. Hastalik busekilde devam ederken bagirsak düzensizliklerim ve kas ağrıları artmaya başladı. Suanda kendimi o kadar bitkin ve tükenmiş hissediyorum ki Allah tüm bu hastalığı yaşayanlara sabır versin gerçekten çok zor. Bunları yazarken bile sol kolumda ve kalbimde agri ile yazıyorum ve artık hastaneye gitmekten yoruldum gitsem hicbirseyin yok deyip gönderecekler ama ağrılarım gecmiyor