Ben Uzun zamandır bunu düşünüyorum ve anlam veremiyorum. Ailem istediğim neredeyse hiçbir şeyi almıyor. Uzun zamandır da birşey istemiyordum çünkü alacağım cevabı biliyordum ve son yaptıkları çok kanıma dokundu. Uzun zamandır elektro gitar istiyorum ve Ailemle konuştum. Babam sadece yok yok yok diyerek geçiştirdi ve nedenini sorduğumda derslerine kafa yormam gerektiğini söyledi. Sınav öğrencisiyim ve bunu anlamıyorum çünkü elektro gitarı birazda olsa tabletten uzaklaşmak için almak istedim

ama yok dediler. Bunu rehberlik hocamla konuştum ve bana 'Ne saçma şeymiş' dedi. Arkadaşım satacaktı gitarı, Aileme sorayım dediğimde "Ne gereği var " dedi. Arkadaşlarımın bu kadar rahat olması benim moralimi bozuyor. Ben bu zamana kadar hep istediğimle kalıyorum. "Alırız" lafı artık hiç inandırıcı gelmiyor. Babam "Yazın en iyisini alırım" dedi. Almayacağından kesinlikle eminim ama bunu yansıtmıyorum. Ben her zaman iyi evlat olduğumu düşünüyorum. Saygısızlık etmem, Derslerde başarılıyım, Kötü bir insanda değilim. Ama Benim kadar olamayıpda çok daha iyisine sahip olanlar var. Ben babama hiçbir zaman para mevzusunda darlamıyorum. Parayı toplayıp gittiğim halde bu cevabı veriyor. Ve beni Günlük harçlık alıp Banka Kartım olduğu için çok şanslı sanıyor ama bunların sıradan olduğunu bilmiyor. Bu durumla nasıl başedebilirim?