Profil: sweetlyboy01 | DonanımHaber Forum

sweetlyboy01 (onur akgül) · Konu Dışı altına konu açtı. 11 yıl

Okul hayata hazırlar mı?

Eğitim pek çoğumuz için henüz tam olarak mükemmelliğe ulaşamamış bir yapı. Bu yapının hayatımızın "neresinde" olduğu ve hayatımızda "ne şekilde" bulunması gerektiği hala çözülememiş sorunlardan biri. Günümüz dünyasının en çok tartışılan eğitimsel paradoksu ise:
"Okulların bizleri ne derecede hayata hazırladığı..."
Pek çok eğitim eleştirmenine ve bana göre, okullar çocukları gerçek hayata hazırlayamıyor. Bunun asıl sebebi is: Okulda çocuklara öğretilen davranışlar ile iş yerinde beklenen davranışlar çoğunlukla birbirine zıt.
Nasıl olduğunu merak edenler için örneklerle açıklayayım:
GRUP ÇALIŞMASI
Okulda bireysel çalışma kültürü vardır, iş yerinde takım kültürü egemendir. Örneğin:
*Sınıfta öğretmen çocuklara Arkadaşının kağıdına bakma, kendin yap.” der; iş yerinde müdür “Birlikte yapın.” der.
*Sınıfta öğretmen çocuklara “Kopya çekmeyin.” der, iş yerinde müdür “Amerika’yı yeniden keşfetmeyin, meslektaşınıza sorun.” der.
*Sınıfta öğretmen “Arkadaşlarını rahatsız etme!” der, iş yerinde müdür “Sürekli birbirinizle konuşun.” der.
FİKİR BEYAN ETME
Okulda dinlemek esastır, iş yerinde fikir beyan etmek. Örneğin:
*Öğretmen sınıfta sık sık “Sessiz olun!” der, iş yerinde müdür “Niye sessizsiniz?” der.
*Sınıfta öğretmen “Dinleyin!” diye bağırır, işyerinde müdür “Konuşun, fikrinizi söyleyin.” diye.
OKULUN PASİF YAPISI
Okulda çocuklar pasif durumdadır, iş yerinde çalışanlar aktif. Örneğin:
*Sınıfta çok aktifsin diye ceza alırsın, iş yerinde çok pasifsin diye.
*Sınıfta öğretmen “Herkes otursun!” diye bağırır, iş yerinde müdür “Hadi hadi! Oturmayın.” der.
*Sınıfta öğretmenin talimatlarını harfiyen yerine getirmek makbuldür, işyerinde yaratıcı ve inovatif olmak.
SORUMLULUK KAZANDIRMA
Okulda öğrencilere sorumluluk da verilmez. Örneğin:
*Okulda sorun olursa, öğretmen veliyi çağırır, iş yerinde müdür kişinin direkt kendisiyle konuşur.
*Okulda ödevleri (bazen) veli yapar, iş yerinde çalışanlar kendi işlerini kendi yapar.
*Öğrenci okula gitmediği zaman yok yazılır, ama çalışan iş yerine gitmediği zaman evden çalışabilir.
*Okulda çocuklar birçok şey hakkında az şey öğrenir, iş yerinde az şey hakkında çok şey.
ÜRÜN
Okulda öğrenme çıktıları anlamsız ve gerçek hayattan uzaktır. Örneğin,
*Okulda çıktı çoğu zaman anlamsız test sonucudur, işyerinde anlamlı üründür.
*Sınıfta ezber ve sınav vardır, iş yerinde proje.
*Okulda çocukların yaptığı ürünlerin ne gerçek alıcısı vardır ne *de gerçek hayatla ilgisi, iş yerinde alıcısı olmayan ürün üretilmez.
GELİŞİM
Okul değerlendirme üzerine kuruludur, iş yeri geribildirim. Örneğin,
*Sınıfta not çok, geri bildirim azdır; iş yerinde geribildirim çok, not (yıl sonu performans değerlendirmesi) azdır.
*Sınıfta öğrenciler sadece öğretmenden öğrenir, iş yerinde herkes herkesten.
İNSAN GÜCÜNÜN DEĞERİ
Tabii ki okula benzeyen işyerleri ya da gerçek hayata yakın okullar var.
Ama genel olarak okullar gerçek iş hayatından oldukça uzakta.

Bu aradaki uçurum kapatılmadıkça, okullar asla çocukları gerçek hayata hazırlayamayacaktır.
Diğer güncel yazılarımız için hepinizi bekliyorum...
http://hayatsanati.blogspot.com/

5 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

sweetlyboy01 (onur akgül) · Kitap Önerileri/Tavsiyeleri altına konu açtı. 11 yıl

Bunlar da benim okuduklarım...

Yanıt Yok

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

sweetlyboy01 (onur akgül) · Sinema Genel altına konu açtı. 11 yıl

Bunlar da benim izlediklerim...

Yanıt Yok

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

sweetlyboy01 (onur akgül) · Konu Dışı altına konu açtı. 12 yıl

İki Mars Bir Düz!

Evet bu yazımızda tavladan bahsedelim istedim. Kendine ait lisanıyla, yaşamımızdaki yeriyle; kültürümüzün ayrılmaz bir parçası olmuş olan bu oyunu sizlere tanıtmak istedim.

Çevremizde fazla kimse yoktur ki, hayatının belli bir döneminde bu oyuna kafayı takmamış; karşısındakini sinirden çatlatmamış olsun. Kimi zaman bir esnaf dükkanı önünde küçük tabureler üzerinde, kimi zaman da bir yerlerde arkadaşlarımızla, hafta sonu buluşmalarında sık sık oynadığımız bu oyun bakalım nereden gelmiş bize.
Tarihi tam olarak bilinmemekle birlikte epey eski zamanlarda, Hint İmparatoru, değerli taşlardan yaptırmış olduğu bir satranç oyununu, yanına bir de mektup iliştirerek hediye olarak Pers imparatoruna gönderir. Mektup oyunla ilgili hiç bir açıklama içermezken, üzerinde sadece şu mesaj yazmaktadır:

"Kim daha çok düşünür,
Kim daha iyi bilir,
Kim daha ileriyi görürse
O kazanır.
İşte hayat budur...”

Pers İmparatoru, bu oyuna ve yanında gönderilen mesaja bir anlam veremez. Hemen dönemin en alim devlet adamlarından biri olan, Buzur Mehir adlı veziri ile durumu paylaşarak, ondan yardım ister. Üstelik istediği başka şeyler de vardır. Ondan gönderilen oyunu çözmesini ve Hint İmparatoruna, hediyesine karşılık olarak göndermek üzere yeni bir oyun tasarlamasını ister.
Vezir, İmparatorunun isteğini yerine getirmek için haftalarca çalıştıktan sonra gönderilen satrancın her taş hareketini inceleyerek oyunu çözer. Satranca misilleme olarak da on günde tavlayı icat eder. Hazırlıklarını tamamlamasının ardından, çalışmalarını İmparatora gururla sunar.
Pers imparatorunun baş veziri Buzur Mehir tarafından, bundan yaklaşık 1400 yıl önce tasarlanan oyunun adı tavladır.

Bugün Dünyanın en popüler oyunlarından biri olan tavla oyunu, tam bir yaratıcı zeka ürünüdür. Oyun, içerisinde pek çok sır ihtiva etmektedir. Zaman kavramından yola çıkılarak hazırlanmıştır. Gelin birlikte inceleyelim...
Senenin birliği olarak tavla bir tanedir.
4 köşesi 4 mevsimi simgelerken,
Tavlanın içindeki karşılıklı 6 şar hane 12 ayı,
Pulların toplamı ayın 30 gününü,
Siyah- beyaz pullar gece ile gündüzü,
Karşılıklı 12 şer hane de günün 24 saatini simgeler...
Hint imparatoruna satranca karşılık olmak üzere tasarlanan tavla oyunu çeşitli hediyelerle birlikte, gönderilirken yanına şu not iliştirilir:

"Evet,
Kim daha çok düşünür,
Kim daha iyi bilir,
Kim daha ileriyi görürse
O kazanır.
AMA BİRAZ DA ŞANS GEREKİR.
İşte hayat budur..."

Gelecek yazılarda buluşmak üzere.
Tavla tadında hayatlar dilerim...

Diğer yazılarımızı okumak için hepinizi:http://hayatsanati.blogspot.com/ hepinizi bekliyoruz..

2 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

sweetlyboy01 (onur akgül) · Konu Dışı altına konu açtı. 12 yıl

İki Mars Bir Düz!

Evet bu yazımızda tavladan bahsedelim istedim. Kendine ait lisanıyla, yaşamımızdaki yeriyle; kültürümüzün ayrılmaz bir parçası olmuş olan bu oyunu sizlere tanıtmak istedim.
Çevremizde fazla kimse yoktur ki, hayatının belli bir döneminde bu oyuna kafayı takmamış; karşısındakini sinirden çatlatmamış olsun. Kimi zaman bir esnaf dükkanı önünde küçük tabureler üzerinde, kimi zaman da bir yerlerde arkadaşlarımızla, hafta sonu buluşmalarında sık sık oynadığımız bu oyun bakalım nereden gelmiş bize.
Tarihi tam olarak bilinmemekle birlikte epey eski zamanlarda, Hint İmparatoru, değerli taşlardan yaptırmış olduğu bir satranç oyununu, yanına bir de mektup iliştirerek hediye olarak Pers imparatoruna gönderir. Mektup oyunla ilgili hiç bir açıklama içermezken, üzerinde sadece şu mesaj yazmaktadır:

"Kim daha çok düşünür,
Kim daha iyi bilir,
Kim daha ileriyi görürse
O kazanır.
İşte hayat budur...”

Pers İmparatoru, bu oyuna ve yanında gönderilen mesaja bir anlam veremez. Hemen dönemin en alim devlet adamlarından biri olan, Buzur Mehir adlı veziri ile durumu paylaşarak, ondan yardım ister. Üstelik istediği başka şeyler de vardır. Ondan gönderilen oyunu çözmesini ve Hint İmparatoruna, hediyesine karşılık olarak göndermek üzere yeni bir oyun tasarlamasını ister.
Vezir, İmparatorunun isteğini yerine getirmek için haftalarca çalıştıktan sonra gönderilen satrancın her taş hareketini inceleyerek oyunu çözer. Satranca misilleme olarak da on günde tavlayı icat eder. Hazırlıklarını tamamlamasının ardından, çalışmalarını İmparatora gururla sunar.
Pers imparatorunun baş veziri Buzur Mehir tarafından, bundan yaklaşık 1400 yıl önce tasarlanan oyunun adı tavladır.

Bugün Dünyanın en popüler oyunlarından biri olan tavla oyunu, tam bir yaratıcı zeka ürünüdür. Oyun, içerisinde pek çok sır ihtiva etmektedir. Zaman kavramından yola çıkılarak hazırlanmıştır. Gelin birlikte inceleyelim...
Senenin birliği olarak tavla bir tanedir.
4 köşesi 4 mevsimi simgelerken,
Tavlanın içindeki karşılıklı 6 şar hane 12 ayı,
Pulların toplamı ayın 30 gününü,
Siyah- beyaz pullar gece ile gündüzü,
Karşılıklı 12 şer hane de günün 24 saatini simgeler...
Hint imparatoruna satranca karşılık olmak üzere tasarlanan tavla oyunu çeşitli hediyelerle birlikte, gönderilirken yanına şu not iliştirilir:

"Evet,
Kim daha çok düşünür,
Kim daha iyi bilir,
Kim daha ileriyi görürse
O kazanır.
AMA BİRAZ DA ŞANS GEREKİR.
İşte hayat budur..."

Diğer yazılarımızı okumak üzere. Hepinizi http://hayatsanati.blogspot.com/ adresine bekliyoruz..
Tavla tadında hayatlar dilerim...

Yanıt Yok

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

sweetlyboy01 (onur akgül) · Site Tanıtımları altına konu açtı. 12 yıl

Hayat hakkında özgün yazılar.

Yanıt Yok

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

sweetlyboy01 (onur akgül) · Konu Dışı altına konu açtı. 12 yıl

Anlayarak Hızlı okumak isteyenler: Buradan

Farkında mısınız etrafta, internette, yayın evlerinde; hatta gündelik işlerimizi yaparken bile okumamız gereken o kadar çok yayın var ki... Yazın dünyası bugün hiç olmadığı kadar gelişkin ve üretken. Geçen yıllara oranla dünyada olduğu gibi Türkiye'de de artık daha fazla kitap basılmakta. Kütüphaneler ve Yayımlar Genel Müdürlüğü bünyesinde hizmet veren ISSN Türkiye Merkezi de aynı şekilde süreli yayınlar alanındaki en doğru verileri sunuyor. 2010'da 35 bin 775 adet kitaba ISBN tahsis edilmişken 2011'de ISBN tahsis edilen kitap sayısı 43 bin 190 oldu. Yılda basılan kitap sayısı ise yüz binlerin üzerine çıktı.
Mademki bunca okunacak kaynak var, acaba bu gelişmelere ayak uydurmak; daha fazla kaynak okumak istemez misiniz? Tam da bu noktada anlayarak hızlı okuma disiplini yardımımıza koşuyor. Bu disiplin sayesinde artık daha kısa zamanlarda, daha fazla kitap okuyup aynı zamanda metinlerin anlamını da kavramak bizim elimizde. Dilerseniz hızlı okuma kavramını tanıtmakla başlayayım.
Hızlı okumanın özünde şu var: Her insan hayata birtakım fiziksel potansiyelle gelmiş olup, pek azı bu yeteneklerini tam anlamıyla kullanabilir. Fiziksel olanaklarını etkili kullanan her yetişkin, rahatlıkla dakikada 500 kelime okuyup anlamlandırabilir. Lakin birçoğumuzun aldığı yanlış eğitim, çevresel faktörler gibi etmenler sebebiyle ve "ben yapamam" mesajlarını içeren içsel engeller sebebiyle bu yeteneğimizi gösteremez oluyoruz.
Hızlı okuma disiplini öncelikle bu içten etmenlere yoğunlaşmalıdır. Yapamamların yerini, bu yetenekle hayata geldim yapabilirimler almalıdır. Daha sonra gözümüzün algılama açısı genişletilmeye çalışılır ki, bu aşama en fazla uğraş verilmesi gereken alandır. Göz aslında bir fotoğraf makinesi işleviyle çalışır. Saniyelerin onda birinde çektiği resimleri sinirler aracılığıyla beyne gönderir, beyin bunları snaps bağları aracılığıyla anlamlandırır. Depolanması gerekenleri organize ederken, tepki verilmesi gereken durumlarda gereken devinimi gösterir. Algılamada genel işleyiş bu şekildedir. Şimdi kendinizi düşünün: Siz bir metni okurken aslında gözünüzün algılama alanı kadar genişlikte bir alanın resmini beyne göndermiş olursunuz. Bu alan genişse, fazla bilgi; dar ise nispeten daha az bilgi göndermiş olursunuz. Sizlere yazının başlığında taahhüt ettiğim gibi, hızlı okumanızı sağlayacak 21 gün egzersizlerini yazımın sonunda paylaşacağım. Ama önce dilerseniz ortalama okuma hız değerlerini sizlerle paylaşmak isterim:

Hızlı okumaya getirilen eleştirilerden de bahsetmek istiyorum. Bunların başında, çok hızlı okumanın dikkat dağınıklığına sebep olacağı kaygısı yatmaktadır. Bu teze karşı şöyle bir örnek vermek isterim: Saatte 20 km hız ile yol alan bir araçta seyahat ederken mi dikkatiniz dağınıktır; yoksa 80 km hız ile giden bir araçta mı? Emin olun yavaş giden araçta sıkılmalar başlayacak, dikkat gittikçe dağılacaktır. Oysa hızla giden bir araç dikkatimizi yoğunlaştırmamızı sağlayacaktır. Sözün kısası hız arttıkça aslında dikkat de aynı oranda artmaktadır.
Hızlı okuma disiplini ilk ve orta öğrenimdeki bireylerde de etkili sonuçlar vermektedir. Hızlı okuyan öğrenciler kısa zamanda daha fazla yayın okumanın zevkiyle, okumaya güdülenirken; yavaş okuyan öğrencilerimiz gittikçe okumaktan soğumaktadır.

Tüm bu bilgilerden sonra şimdi karar zamanı... Hızlı okuyan, hızlı anlayan, fikir üreten insanlar olmak sizlerin elinde. Yeter ki yazımda bahsettiğim gibi 21 gün göz egzersizlerini http://hayatsanati.blogspot.com/2013/03/anlayarak-hzl-okuma.html indirerek belli bir plan dahilinde uygulayın. Gerisinin kendiliğinden geleceğinden emin olabilirsiniz...

58 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

sweetlyboy01 (onur akgül) · Konu Dışı altına konu açtı. 12 yıl

Taşlara Kazınan Gurur: "Orhun!"

Hemen hemen hepimiz yaşamlarımızın belli bir döneminde Orhun Yazıtları adını duymuş, önemine ilişkin en azından birkaç yazı okumuşuzdur. Ancak Orhun Yazıtları, gerek birtakım siyasi argüman haline getirme gayreti içinde yazılmış kasıtlı yayınlardan, gerekse konu hakkında yeterli bilgi sahibi olmayan insanların hamasi duygularla yazdıkları makaleler neticesinde, maalesef hep yabancı ve uzak kaldığımız bir konu oldu. Oysa bahsi geçen taşlara bilimsel olarak yaklaşabilmek, gerçekleri oldukları gibi göstermek, siz değerli okurlarımıza ve öğrencilerimize verilebilecek en anlamlı armağan olsa gerek.
Sözlerimize bu şekilde başlayıp, birlikte soralım o halde: Orhun Yazıtları nerededir? Değeri nedir?
Öncelikle Orhun Yazıtları, Moğolistan'da Baykal Gölü'nün güneyinde bir konuma sahiptir. Taşlar bir km alana yayılmış, üç kişinin adına dikilmiş bir halde bulunmaktadır. Bu kişiler Kültigin, Bilge Kağan, Tonyukuk adlı kişilerdir. Taşların değerinden bahsetmek gerekirse: Türk adının geçtiği ilk vesikalar olmaları, Türkçenin Göktürk alfabesi hakkında paha biçilmez bilgiler vermeleri ve bence en büyük kıymeti de Türk Milleti'nin yaşayış biçiminin, bizzat hükümdar tarafından; hitabet tarzında ifade edilmiş olmasıdır.
Tarihte Göktürklerden bahsetmek gerekirse: Göktürkler 6. yy'ın başlarından, 7. yy'ın ortalarına değin Orta Asya'da siyasi hayatını sürdürmüş bir devlettir. Mançurya'dan İran'a kadar etkin bir güç olan devlet, boylar arası anlaşmazlıklardan ötürü; -Çin'in de desteğiyle- Çin'in egemenliği altına girmiştir. Millet, tarihinde nadir gördüğü bir sürgüne uğramış, çeşitli baskı ve kırımlara maruz kalmıştır.
Bu esarete İlteriş -derleyen toparlayan- Kaan tarafından son verilmiş, Millet 680 yılında bağımsızlığına tekrar kavuşmuştur. Böylelikle II. Göktürk Devleti tarihi de başlamış olur. İlteriş Kaan öldüğünde, çocukları Kültigin ve Bilge Kağan henüz 7 ve 8 yaşlarındaydı. Bu sebepten tahta amcaları Kapgan Kağan oturur. Bu dönemde devlet eski ihtişamına tekrar kavuşur. Nihayetinde amcalarının ardından devlet yönetimi Kültigin ve Bilge Kağan kardeşlere geçer. Vezirleri olan Tonyukuk da her daim yanlarında olacaktır. Devlet onlar sayesinde en ihtişamlı günlerini yaşar. İşte Orhun Yazıtları bizlere, bu dönem hakkında bilgiler sunmaktadır.
Lakin işler sonsuza kadar mükemmel gitmez.

...

Yazının devamını okumak için: http://hayatsanati.blogspot.com/2013/02/taslara-kaznan-gurur-orhun.html hepinizi bekliyoruz..

47 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

1

sweetlyboy01 (onur akgül) · Konu Dışı altına konu açtı. 12 yıl

Kara Ölüm!

Biz madenciyiz;
Yüzlerce metre yer altı ekmek aradığımız.
Toz duman gazlardır nefes aldığımız.
Biz madenciyiz;
Maaşımız açlık sınırından,
İşimiz en ağırından!

1882 yılında Bahriye Nezaretinden (Deniz Kuvvetleri) terhis olan gemici Hacı İsmail, benim de doğduğum, büyüdüğüm yer olan K.d.z. Ereğli’nin Kestaneci Köyünde bulduğu o zamanların ifadesi ile kara taşlarıyla birlikte (taş kömürleri), II. Mahmut’un huzuruna çıkarılmış; fakat bulduğu taş kömürlerinin üretimine başlanamamıştı. Yedi yıl sonra ise Bahriye Nezaretinden terhis olan Uzun Mehmed, Kestaneci Köyü'nün Köseağzı yakınlarında, 8 Kasım 1829'da bulduğu taş kömürünün üretimini ciddi şekilde ele almıştır.
Nihayet kömür işletme faaliyetlerine 1848 yılında başlanacak ve Türkiye kısa sürede koklaşabilir kömür italatçısı durumuna gelecektir.
Günümüze gelindiğinde sanayileşmeyle birlikte maden tesislerinin sayısı artmıştır. Bu artış ihmalden kaynaklanan birçok sorunu da beraberinde getirmiştir. Bu sorunların en başında da maden kazaları sonucu yaşamını yitiren işçiler gelmektedir. Ana haber bültenlerinde hemen hemen her ay maden ocaklarında çalışan maden emekçilerinin acı hikayeleri ile maalesef karşı karşıya kalırız. Her gün yeni bir güne ölüm korkusuyla başlamaları, sevdiklerinden ayrılacak olmanın verdiği tereddütle evlerinden işlerine gitmeleri onların ölümden korkmadıklarının kanıtı olsa gerek. Ekranlarda ise emekçi ailelerinin korku dolu gözlerle yerin en az 400 metre altından gelecek haberleri umutla, korkuyla beklediklerine, ülkemizde yaşanılan sıradan olaymış mantığıyla, an ve an şahit oluruz. Sıradanlaşmış diyorum çünkü Türkiye ölümlü maden kazaları sıralamasında ne yazık ki birinci durumda yer alıyor.
...
Metnin devamını: http://hayatsanati.blogspot.com/2013/03/kara-olum_1.html adresinden okuyabilirsiniz. Hepinizi bekliyoruz..

7 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

sweetlyboy01 (onur akgül) · Konu Dışı altına konu açtı. 12 yıl

Evvel zaman: "Doğuda öğrenci olmak"

Doğu da öğrenci olmak… Ben bunu beş yıl önce ücra bir köyde, bir öğretmen gözüyle görmeye başladığım zaman, daha ilk günden işlerinin ne kadar zor olduğunu anlamaya başladım. Şaşkındım, Soğuk bir kış günü istemeyerek okula geldiğimde ilk karşılaştığım manzara: Çocukların üst üste kıyafetler giymiş bir vaziyette üşüyerek sınıfta beni beklemeleriydi.

Çocukların heyecanını gözlerinden okuyordum. Acaba bu öğretmenimiz kim, ne kadar süre bizi okutacak der gibi meraklı gözlerle beni süzüyorlardı. Sınıftaki öğretmen masasına oturup kahverengi kaplı yoklama defterinden sınıf listesini almaya çalışırken, içlerinden biri sanki bu dünyanın tüm yükünü sırtında taşır gibi usulca yanıma yaklaşıp: "Öğretmenim ben sınıfı geçerim" diye tatlı bir tebessümle soru sordu. (Bilenler bilir soru eki kullanılmaz buralarda.) Öğrencimin korku dolu gözlerle benim vereceğim cevabı beklemesi, zaten soğuk olan sınıfta yüreğime sıcacık bir havanın girmesine vesile oldu. Yaşıtlarına göre nispeten kısa boylu, kıvırcık saçlı, renkli gözlü; yüzünde hafif hafif küçük çilleri olan bu güzel çocukta, hem yeni bir öğretmenin gelmiş olmasından kaynaklı korku; hem de öğretmeninin gözüne bir an önce girip sınıfı geçmenin telaşı vardı. Bu soru üşüyen ve tedirgin olan çocukların rahatlamasını sağladı. Birbirimize alışma süresini kısalttı.
Aslında ben çocukların değişen -inanılması zor ama- altıncı öğretmenleriydim. Sanırım yedinci öğretmenlerini göreceklerinden bir haberlerdi. Sahi İlkokul üçüncü sınıfa gidip de altıncı öğretmenlerini görmek çocuklar için ne kadar zordur siz düşünün...

yazının devamını okumak için hepinizi: http://hayatsanati.blogspot.com/2013/02/evvel-zaman-1_14.html adresine bekliyoruz..

20 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0