Şimdi Ara

Telefon ve Bilgisayar bağımlısıyım ve bundan mutsuz olmuyorum (2. sayfa)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir (1 Mobil) - 1 Masaüstü1 Mobil
5 sn
42
Cevap
0
Favori
1.848
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
6 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • quote:

    Orijinalden alıntı: mehmetgirgin

    Acizane tavsiyem arkadaş çevrenizin kalitelisini artırın o zaman tat alırsınız arkadaşlardan ve muhabbetlerinden. ayrıca güzel etkinlikler yapın. biz mesela 3 arkadaş güney afrikaya gittik 2 aylığına falan 6 sene oldu hala konuşur güleriz. kaliteli arkadaşlar ve kaliteli etkinliklere bakın. ful bilgisayar telefon ile ilgilenen insanlara kalitesiz demiyorum ama kısa süreli eğlenceler bunlar. ben de bi 5 sene önce deli gibi bilgisayar başındaydım. sonra bir gün durdum dedim ki ne geçti elime koca bir hiç. hemen kendimi okuyup geliştirmeye çalıştım. şu an arada buraya takılırım. cepten de pc den de oyun oynamam.

    Hocam mesela nasıl kaliteli arkadaş bulabiliriz? Ben şahsen hala bunun yolunu arıyorum. Gez-dışarı çık-arkadaş yap deyip duruyorlar da, işte dışarı çıkınca nasıl kaliteli insanlarla tanışabiliriz ki? Yoldan geçen insanlara "kardeş sen kaliteli bir adama benziyorsun, iki kahve içelim" falan mı diyeceğiz :)




  • quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: Razer

    Nitelikli sohbet edecek insan pek kalmadı. Futbol, instagram, facebook, twitter, kız konuları, dedikodu vs. derken ben de iyice boğuluyorum. Hatta iki üç kişi dışında doğru düzgün arkadaşım dahi yok. Özellikle istemiyorum.

    Kalitesiz kalabalıktansa, kaliteli yalnızlığı tercih ederim.

    Ben de aynı bu şekilde bakıyorum olaylara. Sadece etrafımdaki herkes benim "garip" olduğumu söyleyince, "acaba gerçekten ben mi böyleyim bir tek?" diye düşünüyor insan.

    Hayır anormal olan diğerleri.

    Evlilik de dahil olmak üzere ikili ilişkilerde ne zaman çıkar kaygısı güdülmezse, işte o zaman bir yerlere varabiliriz. Pek ihtimal vermiyorum ama şahsen ben bir gün evlenirsem, evlilik sözleşmesini dayarım. İşine geliyorsa derim. Ben yıllarca çalışıp biriktireyim, sülalem yıllarca yemeyip içmeyip biriktirsin, sonra hooop hepsine ortak ol ansızın. Yok ya.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: mehmetgirgin

    Acizane tavsiyem arkadaş çevrenizin kalitelisini artırın o zaman tat alırsınız arkadaşlardan ve muhabbetlerinden. ayrıca güzel etkinlikler yapın. biz mesela 3 arkadaş güney afrikaya gittik 2 aylığına falan 6 sene oldu hala konuşur güleriz. kaliteli arkadaşlar ve kaliteli etkinliklere bakın. ful bilgisayar telefon ile ilgilenen insanlara kalitesiz demiyorum ama kısa süreli eğlenceler bunlar. ben de bi 5 sene önce deli gibi bilgisayar başındaydım. sonra bir gün durdum dedim ki ne geçti elime koca bir hiç. hemen kendimi okuyup geliştirmeye çalıştım. şu an arada buraya takılırım. cepten de pc den de oyun oynamam.

    Hocam mesela nasıl kaliteli arkadaş bulabiliriz? Ben şahsen hala bunun yolunu arıyorum. Gez-dışarı çık-arkadaş yap deyip duruyorlar da, işte dışarı çıkınca nasıl kaliteli insanlarla tanışabiliriz ki? Yoldan geçen insanlara "kardeş sen kaliteli bir adama benziyorsun, iki kahve içelim" falan mı diyeceğiz :)

    evet haklısınız güzel soru hiç kaliteli arkadaşınız yoksa birileri vasıtası ile yeni insanlarla tanışmaya çalışın ve ya ilginizi çeken konularla alakalı kurumlara derneklere vakıflara gidin seminerler konferanslara gidin orada ortak paydanız olan yeni insanlarla tanışırsınız. ben biraz şanslıydım bu konuda iyi bi lisede iyi bir üniversite de ve bölümde okudum. bir ara tarihe çok sardım bir şekilde 3-5 kalbur üstü yazarla tanştım seminerler kovaladım. sonra tabi tarihe olan ilgim azaldı o ayrı konu ama neticede yine görüşüyoruz onlarla.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Razer


    quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: Razer

    Nitelikli sohbet edecek insan pek kalmadı. Futbol, instagram, facebook, twitter, kız konuları, dedikodu vs. derken ben de iyice boğuluyorum. Hatta iki üç kişi dışında doğru düzgün arkadaşım dahi yok. Özellikle istemiyorum.

    Kalitesiz kalabalıktansa, kaliteli yalnızlığı tercih ederim.

    Ben de aynı bu şekilde bakıyorum olaylara. Sadece etrafımdaki herkes benim "garip" olduğumu söyleyince, "acaba gerçekten ben mi böyleyim bir tek?" diye düşünüyor insan.

    Hayır anormal olan diğerleri.

    Evlilik de dahil olmak üzere ikili ilişkilerde ne zaman çıkar kaygısı güdülmezse, işte o zaman bir yerlere varabiliriz. Pek ihtimal vermiyorum ama şahsen ben bir gün evlenirsem, evlilik sözleşmesini dayarım. İşine geliyorsa derim. Ben yıllarca çalışıp biriktireyim, sülalem yıllarca yemeyip içmeyip biriktirsin, sonra hooop hepsine ortak ol ansızın. Yok ya.

    Gerçekten hem sevgi, hem saygı, hem de güven lazım evlilik için. Özellikle güven. Eğer bunlardan 1 tanesi bile eksikse, o evliliğe evlilik denemez. Şahsen ben de evlenmeyi düşünmüyorum. Evliliğin bizi kısıtladığını, yapmak istediklerimizi yapmamızı engellediğini düşünüyorum. Şimdi diyeceksin ki "Sürekli evde oyun oynuyorsun, kısıtlasa ne olacak?" diye. Ama öyle gerçekten sürekli bir şeylerin kısıtlanıyor. Ve ben bu durumu hiç sevmiyorum




  • quote:

    Orijinalden alıntı: mehmetgirgin


    quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: mehmetgirgin

    Acizane tavsiyem arkadaş çevrenizin kalitelisini artırın o zaman tat alırsınız arkadaşlardan ve muhabbetlerinden. ayrıca güzel etkinlikler yapın. biz mesela 3 arkadaş güney afrikaya gittik 2 aylığına falan 6 sene oldu hala konuşur güleriz. kaliteli arkadaşlar ve kaliteli etkinliklere bakın. ful bilgisayar telefon ile ilgilenen insanlara kalitesiz demiyorum ama kısa süreli eğlenceler bunlar. ben de bi 5 sene önce deli gibi bilgisayar başındaydım. sonra bir gün durdum dedim ki ne geçti elime koca bir hiç. hemen kendimi okuyup geliştirmeye çalıştım. şu an arada buraya takılırım. cepten de pc den de oyun oynamam.

    Hocam mesela nasıl kaliteli arkadaş bulabiliriz? Ben şahsen hala bunun yolunu arıyorum. Gez-dışarı çık-arkadaş yap deyip duruyorlar da, işte dışarı çıkınca nasıl kaliteli insanlarla tanışabiliriz ki? Yoldan geçen insanlara "kardeş sen kaliteli bir adama benziyorsun, iki kahve içelim" falan mı diyeceğiz :)

    evet haklısınız güzel soru hiç kaliteli arkadaşınız yoksa birileri vasıtası ile yeni insanlarla tanışmaya çalışın ve ya ilginizi çeken konularla alakalı kurumlara derneklere vakıflara gidin seminerler konferanslara gidin orada ortak paydanız olan yeni insanlarla tanışırsınız. ben biraz şanslıydım bu konuda iyi bi lisede iyi bir üniversite de ve bölümde okudum. bir ara tarihe çok sardım bir şekilde 3-5 kalbur üstü yazarla tanştım seminerler kovaladım. sonra tabi tarihe olan ilgim azaldı o ayrı konu ama neticede yine görüşüyoruz onlarla.

    Anladım hocam. Yani şunu diyorsunuz: "Sevdiğiniz konularla alakalı seminer, konferans, toplantı, parti vs. yerlere gidip; sizin birlikte sıkılmadan daha hoş zamanlar geçirebileceğiniz arkadaşlar, dostlar edinebilirsiniz. Aynı şeylere ilgi duyduğunuz için de, birlikte vakit geçirirken bunalmazsınız" Doğru anladım sanırım değil mi?

    Buradan sonra da iş biraz bizde bitiyor galiba.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: Razer


    quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: Razer

    Nitelikli sohbet edecek insan pek kalmadı. Futbol, instagram, facebook, twitter, kız konuları, dedikodu vs. derken ben de iyice boğuluyorum. Hatta iki üç kişi dışında doğru düzgün arkadaşım dahi yok. Özellikle istemiyorum.

    Kalitesiz kalabalıktansa, kaliteli yalnızlığı tercih ederim.

    Ben de aynı bu şekilde bakıyorum olaylara. Sadece etrafımdaki herkes benim "garip" olduğumu söyleyince, "acaba gerçekten ben mi böyleyim bir tek?" diye düşünüyor insan.

    Hayır anormal olan diğerleri.

    Evlilik de dahil olmak üzere ikili ilişkilerde ne zaman çıkar kaygısı güdülmezse, işte o zaman bir yerlere varabiliriz. Pek ihtimal vermiyorum ama şahsen ben bir gün evlenirsem, evlilik sözleşmesini dayarım. İşine geliyorsa derim. Ben yıllarca çalışıp biriktireyim, sülalem yıllarca yemeyip içmeyip biriktirsin, sonra hooop hepsine ortak ol ansızın. Yok ya.

    Gerçekten hem sevgi, hem saygı, hem de güven lazım evlilik için. Özellikle güven. Eğer bunlardan 1 tanesi bile eksikse, o evliliğe evlilik denemez. Şahsen ben de evlenmeyi düşünmüyorum. Evliliğin bizi kısıtladığını, yapmak istediklerimizi yapmamızı engellediğini düşünüyorum. Şimdi diyeceksin ki "Sürekli evde oyun oynuyorsun, kısıtlasa ne olacak?" diye. Ama öyle gerçekten sürekli bir şeylerin kısıtlanıyor. Ve ben bu durumu hiç sevmiyorum

    Hocam işte olay karşındaki kişide bitiyor. Seninle birliktelik mi sağlıyor yoksa seni kısıtlıyor mu? Seni gerçekten seven, saygı duyan ve güvenen kişi seninle aynı yolda yürür. Diğer türlüsü kısıtlar. Daha kötüsü, 2 hafta evli kalır, sonra boşayıp 1 ömür nafaka alır.

    http://www.ensonhaber.com/15-gun-evli-kalip-4-yildir-suresiz-nafaka-odeyen-genc.html




  • quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: mehmetgirgin


    quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: mehmetgirgin

    Acizane tavsiyem arkadaş çevrenizin kalitelisini artırın o zaman tat alırsınız arkadaşlardan ve muhabbetlerinden. ayrıca güzel etkinlikler yapın. biz mesela 3 arkadaş güney afrikaya gittik 2 aylığına falan 6 sene oldu hala konuşur güleriz. kaliteli arkadaşlar ve kaliteli etkinliklere bakın. ful bilgisayar telefon ile ilgilenen insanlara kalitesiz demiyorum ama kısa süreli eğlenceler bunlar. ben de bi 5 sene önce deli gibi bilgisayar başındaydım. sonra bir gün durdum dedim ki ne geçti elime koca bir hiç. hemen kendimi okuyup geliştirmeye çalıştım. şu an arada buraya takılırım. cepten de pc den de oyun oynamam.

    Hocam mesela nasıl kaliteli arkadaş bulabiliriz? Ben şahsen hala bunun yolunu arıyorum. Gez-dışarı çık-arkadaş yap deyip duruyorlar da, işte dışarı çıkınca nasıl kaliteli insanlarla tanışabiliriz ki? Yoldan geçen insanlara "kardeş sen kaliteli bir adama benziyorsun, iki kahve içelim" falan mı diyeceğiz :)

    evet haklısınız güzel soru hiç kaliteli arkadaşınız yoksa birileri vasıtası ile yeni insanlarla tanışmaya çalışın ve ya ilginizi çeken konularla alakalı kurumlara derneklere vakıflara gidin seminerler konferanslara gidin orada ortak paydanız olan yeni insanlarla tanışırsınız. ben biraz şanslıydım bu konuda iyi bi lisede iyi bir üniversite de ve bölümde okudum. bir ara tarihe çok sardım bir şekilde 3-5 kalbur üstü yazarla tanştım seminerler kovaladım. sonra tabi tarihe olan ilgim azaldı o ayrı konu ama neticede yine görüşüyoruz onlarla.

    Anladım hocam. Yani şunu diyorsunuz: "Sevdiğiniz konularla alakalı seminer, konferans, toplantı, parti vs. yerlere gidip; sizin birlikte sıkılmadan daha hoş zamanlar geçirebileceğiniz arkadaşlar, dostlar edinebilirsiniz. Aynı şeylere ilgi duyduğunuz için de, birlikte vakit geçirirken bunalmazsınız" Doğru anladım sanırım değil mi?

    Buradan sonra da iş biraz bizde bitiyor galiba.

    tabi olayın çoğu sizde. boşuna dememişler dostunu söyle sana kim olduğunu söyleyeyim diye. herkes kendine benzeyen insanlarla takılır. sokağa bak tinercinin arkadaşı tinerci balicinin arkadaşı balici. Yaş kaç lise mi okuyorsunuz üniversite mi




  • ...



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi RustyCohle -- 12 Ocak 2021; 18:18:52 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Beraber bilgisayar oynayacAğın arkadaşların varsa gayet eğlenceli oluyor.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: mehmetgirgin


    quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: mehmetgirgin


    quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: mehmetgirgin

    Acizane tavsiyem arkadaş çevrenizin kalitelisini artırın o zaman tat alırsınız arkadaşlardan ve muhabbetlerinden. ayrıca güzel etkinlikler yapın. biz mesela 3 arkadaş güney afrikaya gittik 2 aylığına falan 6 sene oldu hala konuşur güleriz. kaliteli arkadaşlar ve kaliteli etkinliklere bakın. ful bilgisayar telefon ile ilgilenen insanlara kalitesiz demiyorum ama kısa süreli eğlenceler bunlar. ben de bi 5 sene önce deli gibi bilgisayar başındaydım. sonra bir gün durdum dedim ki ne geçti elime koca bir hiç. hemen kendimi okuyup geliştirmeye çalıştım. şu an arada buraya takılırım. cepten de pc den de oyun oynamam.

    Hocam mesela nasıl kaliteli arkadaş bulabiliriz? Ben şahsen hala bunun yolunu arıyorum. Gez-dışarı çık-arkadaş yap deyip duruyorlar da, işte dışarı çıkınca nasıl kaliteli insanlarla tanışabiliriz ki? Yoldan geçen insanlara "kardeş sen kaliteli bir adama benziyorsun, iki kahve içelim" falan mı diyeceğiz :)

    evet haklısınız güzel soru hiç kaliteli arkadaşınız yoksa birileri vasıtası ile yeni insanlarla tanışmaya çalışın ve ya ilginizi çeken konularla alakalı kurumlara derneklere vakıflara gidin seminerler konferanslara gidin orada ortak paydanız olan yeni insanlarla tanışırsınız. ben biraz şanslıydım bu konuda iyi bi lisede iyi bir üniversite de ve bölümde okudum. bir ara tarihe çok sardım bir şekilde 3-5 kalbur üstü yazarla tanştım seminerler kovaladım. sonra tabi tarihe olan ilgim azaldı o ayrı konu ama neticede yine görüşüyoruz onlarla.

    Anladım hocam. Yani şunu diyorsunuz: "Sevdiğiniz konularla alakalı seminer, konferans, toplantı, parti vs. yerlere gidip; sizin birlikte sıkılmadan daha hoş zamanlar geçirebileceğiniz arkadaşlar, dostlar edinebilirsiniz. Aynı şeylere ilgi duyduğunuz için de, birlikte vakit geçirirken bunalmazsınız" Doğru anladım sanırım değil mi?

    Buradan sonra da iş biraz bizde bitiyor galiba.

    tabi olayın çoğu sizde. boşuna dememişler dostunu söyle sana kim olduğunu söyleyeyim diye. herkes kendine benzeyen insanlarla takılır. sokağa bak tinercinin arkadaşı tinerci balicinin arkadaşı balici. Yaş kaç lise mi okuyorsunuz üniversite mi

    Yaş 19. Lise bitti. Üniversiteye bu sene gitmedim. Sınavlara hazırlanıyorum. Sizin?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Ucan Hollandalı

    Aynı bende öyleyim hacı.3 senedir işe girdim.Sabah iş akşam pc gec,tomarla oyun oyna sırf oyun sevdiğim icin 7k para harcadım pcye.Ama telefonu o kadar sevmiyorum.Simdi laptop bakıyorum gaming düşerse iş yerinde de bazen boş zaman oluyor değerlendirmem lazım

    Aynen öyle bizim gibi oyun sevenler için bir de PC'ye milyarlar vermek gerekiyor. Maalesef ülkede çok pahalı bilgisayarlar. Konsol şansımız da var ama şahsen bilgisayar her şeyi yapabileceğin bir alet. Şahsen ben de telefonu çok oynamam. Genelde dışarıdayken bakıyorum. Evde açmam bile neredeyse.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: kartanx

    Beraber bilgisayar oynayacAğın arkadaşların varsa gayet eğlenceli oluyor.

    Evet o daha da çok güzel olurdu. Şahsen online oyunlarla zaman harcıyorum genellikle. Pek arkadaşım yok ama online oyunlarda bir şekilde tanışıyorsun birileriyle.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: hamza5806

    Bana zorla diretilen hayatı yasamamak icin telefon pc basindayim bundan da muzdaribim ama yapacak bir sey yok baska nasil vakit gecirebilirim bu iğrenç pislik çukuru şehirde?

    Hocam biraz daha açmak ister misin derdini? Elimden geldiğince yardımcı olmak isterim. Tabi "kılavuzu karga olanın..." diye düşünüyorsan da saygı duyarım.

    Estağfurullah hocam o nasıl söz? Bende birkac yil oncesine kadar ilk mesajindaki gibi dusunuyordum



    Hemen kısa özet geçeyim 9 10 yıldır

    İstemediğim okullarda okuyorum

    İstemediğim insanlarla muhatap oluyorum

    20 yildir istemedigim bir sehirde yasiyorum ve sehrinde en berbat yerinde oturuyorum

    Cok büyük ailevi sorunlarim var

    Gecmisle ilgili kafam cok bozuk psikolojik sorunlarim var cesaretimi toplayıp psikolojik tedavi almam lazim



    Yani özetle istedigim gibi yasayamadim hala da yasayamiyorum üstelikte istedigim gibi yasama şansım bal gibi de vardı ama hayatımdaki insanlar bunu elimden aldı bu yuzden gercek hayatimi sevmedigimden teselliyi oyunlarda pcde telefonda buluyorum ama onlarda sıktı artık her şey bir yere kadar asagi yukarı 16 yildir oyuncuyum artık hem oyunlar çok iyi çıkmıyor hem de ben başka şeyler yaşamak istiyorum bunlar bir yere kadar



    Gunluk hayatim=okul ders (genelde gitmem) yemek ye uyu telefon pc baska bir sey yok



    Hic mi arkadasin yok diyenler icin=yuzde 99unu istemiyorum kalanlardan da pek hazzetmiyorum hicbirini hic tanimak istemezdim asla burda dogmak burda okumak yasamak istemezdim bulusunca yaptigimiz sacmaliklar beni pc ve telefon kadar bile tatmin etmeyen=salak salak kafeye gitmek (iğreniyorum bundan) ps kafeye gidip pes atmak onlarin pohtan pohtan sohbetlerini etmek (genelde en büyük dertleri bir tane sümüklü yolda görsem suratina bakmayacagim kiz)

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >




  • 10 tane arkadaşım olacağına bir telefonum/bilgisayarım olsun daha iyidir. İnsanlarla uğraşılmaz
  • quote:

    Orijinalden alıntı: hamza5806


    quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: hamza5806

    Bana zorla diretilen hayatı yasamamak icin telefon pc basindayim bundan da muzdaribim ama yapacak bir sey yok baska nasil vakit gecirebilirim bu iğrenç pislik çukuru şehirde?

    Hocam biraz daha açmak ister misin derdini? Elimden geldiğince yardımcı olmak isterim. Tabi "kılavuzu karga olanın..." diye düşünüyorsan da saygı duyarım.

    Estağfurullah hocam o nasıl söz? Bende birkac yil oncesine kadar ilk mesajindaki gibi dusunuyordum



    Hemen kısa özet geçeyim 9 10 yıldır

    İstemediğim okullarda okuyorum

    İstemediğim insanlarla muhatap oluyorum

    20 yildir istemedigim bir sehirde yasiyorum ve sehrinde en berbat yerinde oturuyorum

    Cok büyük ailevi sorunlarim var

    Gecmisle ilgili kafam cok bozuk psikolojik sorunlarim var cesaretimi toplayıp psikolojik tedavi almam lazim



    Yani özetle istedigim gibi yasayamadim hala da yasayamiyorum üstelikte istedigim gibi yasama şansım bal gibi de vardı ama hayatımdaki insanlar bunu elimden aldı bu yuzden gercek hayatimi sevmedigimden teselliyi oyunlarda pcde telefonda buluyorum ama onlarda sıktı artık her şey bir yere kadar asagi yukarı 16 yildir oyuncuyum artık hem oyunlar çok iyi çıkmıyor hem de ben başka şeyler yaşamak istiyorum bunlar bir yere kadar



    Gunluk hayatim=okul ders (genelde gitmem) yemek ye uyu telefon pc baska bir sey yok



    Hic mi arkadasin yok diyenler icin=yuzde 99unu istemiyorum kalanlardan da pek hazzetmiyorum hicbirini hic tanimak istemezdim asla burda dogmak burda okumak yasamak istemezdim bulusunca yaptigimiz sacmaliklar beni pc ve telefon kadar bile tatmin etmeyen=salak salak kafeye gitmek (iğreniyorum bundan) ps kafeye gidip pes atmak onlarin pohtan pohtan sohbetlerini etmek (genelde en büyük dertleri bir tane sümüklü yolda görsem suratina bakmayacagim kiz)

    Hocam ben insanın isteyip de başaramayacağı bir şey olmadığını düşünen kesimdenim. Ben de yaşadığım şehirden nefret eden bir insanım. Hatta Türkiye'yi de çok sevmiyorum ama yaşadığım şehri hiç mi hiç sevmiyorum. Ama ben kendime bir kurtuluş yolu buldum. Bu sene çok çalışıp, iyi bir üniversite tutturarak, yaşadığım şehirden gideceğim. Türkiye'den kurtulmanın yolu ise yine çok çalışmak. Başarılı bir öğrenci olursam, yurt dışından yüksek lisans koparıp, Türkiye'yi de terk edebilirim.



    Bu bir örnekti sadece.



    Dediğim gibi ben insanın bir şey istediği, ve azmederek bu isteğine ulaşmak için elinden gelen her şeyi yaptığı zaman, başaramayacağı bir şey olduğunu düşünmüyorum. Umarım hayatın yoluna girer. Eğer dertleşmek falan istersen, özelden yazabilirsin.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Sheri10

    10 tane arkadaşım olacağına bir telefonum/bilgisayarım olsun daha iyidir. İnsanlarla uğraşılmaz

    Aynen öyle. Bir sürü arkadaşa bedeller.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: hamza5806


    quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: hamza5806

    Bana zorla diretilen hayatı yasamamak icin telefon pc basindayim bundan da muzdaribim ama yapacak bir sey yok baska nasil vakit gecirebilirim bu iğrenç pislik çukuru şehirde?

    Hocam biraz daha açmak ister misin derdini? Elimden geldiğince yardımcı olmak isterim. Tabi "kılavuzu karga olanın..." diye düşünüyorsan da saygı duyarım.

    Estağfurullah hocam o nasıl söz? Bende birkac yil oncesine kadar ilk mesajindaki gibi dusunuyordum



    Hemen kısa özet geçeyim 9 10 yıldır

    İstemediğim okullarda okuyorum

    İstemediğim insanlarla muhatap oluyorum

    20 yildir istemedigim bir sehirde yasiyorum ve sehrinde en berbat yerinde oturuyorum

    Cok büyük ailevi sorunlarim var

    Gecmisle ilgili kafam cok bozuk psikolojik sorunlarim var cesaretimi toplayıp psikolojik tedavi almam lazim



    Yani özetle istedigim gibi yasayamadim hala da yasayamiyorum üstelikte istedigim gibi yasama şansım bal gibi de vardı ama hayatımdaki insanlar bunu elimden aldı bu yuzden gercek hayatimi sevmedigimden teselliyi oyunlarda pcde telefonda buluyorum ama onlarda sıktı artık her şey bir yere kadar asagi yukarı 16 yildir oyuncuyum artık hem oyunlar çok iyi çıkmıyor hem de ben başka şeyler yaşamak istiyorum bunlar bir yere kadar



    Gunluk hayatim=okul ders (genelde gitmem) yemek ye uyu telefon pc baska bir sey yok



    Hic mi arkadasin yok diyenler icin=yuzde 99unu istemiyorum kalanlardan da pek hazzetmiyorum hicbirini hic tanimak istemezdim asla burda dogmak burda okumak yasamak istemezdim bulusunca yaptigimiz sacmaliklar beni pc ve telefon kadar bile tatmin etmeyen=salak salak kafeye gitmek (iğreniyorum bundan) ps kafeye gidip pes atmak onlarin pohtan pohtan sohbetlerini etmek (genelde en büyük dertleri bir tane sümüklü yolda görsem suratina bakmayacagim kiz)

    Hocam ben insanın isteyip de başaramayacağı bir şey olmadığını düşünen kesimdenim. Ben de yaşadığım şehirden nefret eden bir insanım. Hatta Türkiye'yi de çok sevmiyorum ama yaşadığım şehri hiç mi hiç sevmiyorum. Ama ben kendime bir kurtuluş yolu buldum. Bu sene çok çalışıp, iyi bir üniversite tutturarak, yaşadığım şehirden gideceğim. Türkiye'den kurtulmanın yolu ise yine çok çalışmak. Başarılı bir öğrenci olursam, yurt dışından yüksek lisans koparıp, Türkiye'yi de terk edebilirim.



    Bu bir örnekti sadece.



    Dediğim gibi ben insanın bir şey istediği, ve azmederek bu isteğine ulaşmak için elinden gelen her şeyi yaptığı zaman, başaramayacağı bir şey olduğunu düşünmüyorum. Umarım hayatın yoluna girer. Eğer dertleşmek falan istersen, özelden yazabilirsin.

    Hocam haklisin yuzde 100 haklisin ama ve lakin soyle bi olay var



    Sen 1 defa lise okuyorsun 1 defa uniye gidiyorsun 1 defa herhangi bir yasini belli sartlar altinda yasiyorsun ve daha sonra o '' anlar'' tamamiyle yok oluyor



    Yani bir gun elbette burdan kurtulacagim Allah in izniyle ama ve lakin giden vaktim yasayamadigim anilarim her yasin kendine ait guzellikleri yok oldu ve olmaya da devam ediyor



    Misal sen 30 yasinda kurtuldun yasadigin yerden tamam guzel 30dan sonrasini kurtardin eyvAllah da ondan oncesi ne olacak?



    Bir de isin en kotusu bunlarin hicbiri boyle olmak zorunda degildi istedigim gibi bir hayat gayet ulasabilecegim bir seydi bundan mahrum biraktilar beni

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: hamza5806


    quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: hamza5806


    quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: hamza5806

    Bana zorla diretilen hayatı yasamamak icin telefon pc basindayim bundan da muzdaribim ama yapacak bir sey yok baska nasil vakit gecirebilirim bu iğrenç pislik çukuru şehirde?

    Hocam biraz daha açmak ister misin derdini? Elimden geldiğince yardımcı olmak isterim. Tabi "kılavuzu karga olanın..." diye düşünüyorsan da saygı duyarım.

    Estağfurullah hocam o nasıl söz? Bende birkac yil oncesine kadar ilk mesajindaki gibi dusunuyordum



    Hemen kısa özet geçeyim 9 10 yıldır

    İstemediğim okullarda okuyorum

    İstemediğim insanlarla muhatap oluyorum

    20 yildir istemedigim bir sehirde yasiyorum ve sehrinde en berbat yerinde oturuyorum

    Cok büyük ailevi sorunlarim var

    Gecmisle ilgili kafam cok bozuk psikolojik sorunlarim var cesaretimi toplayıp psikolojik tedavi almam lazim



    Yani özetle istedigim gibi yasayamadim hala da yasayamiyorum üstelikte istedigim gibi yasama şansım bal gibi de vardı ama hayatımdaki insanlar bunu elimden aldı bu yuzden gercek hayatimi sevmedigimden teselliyi oyunlarda pcde telefonda buluyorum ama onlarda sıktı artık her şey bir yere kadar asagi yukarı 16 yildir oyuncuyum artık hem oyunlar çok iyi çıkmıyor hem de ben başka şeyler yaşamak istiyorum bunlar bir yere kadar



    Gunluk hayatim=okul ders (genelde gitmem) yemek ye uyu telefon pc baska bir sey yok



    Hic mi arkadasin yok diyenler icin=yuzde 99unu istemiyorum kalanlardan da pek hazzetmiyorum hicbirini hic tanimak istemezdim asla burda dogmak burda okumak yasamak istemezdim bulusunca yaptigimiz sacmaliklar beni pc ve telefon kadar bile tatmin etmeyen=salak salak kafeye gitmek (iğreniyorum bundan) ps kafeye gidip pes atmak onlarin pohtan pohtan sohbetlerini etmek (genelde en büyük dertleri bir tane sümüklü yolda görsem suratina bakmayacagim kiz)

    Hocam ben insanın isteyip de başaramayacağı bir şey olmadığını düşünen kesimdenim. Ben de yaşadığım şehirden nefret eden bir insanım. Hatta Türkiye'yi de çok sevmiyorum ama yaşadığım şehri hiç mi hiç sevmiyorum. Ama ben kendime bir kurtuluş yolu buldum. Bu sene çok çalışıp, iyi bir üniversite tutturarak, yaşadığım şehirden gideceğim. Türkiye'den kurtulmanın yolu ise yine çok çalışmak. Başarılı bir öğrenci olursam, yurt dışından yüksek lisans koparıp, Türkiye'yi de terk edebilirim.



    Bu bir örnekti sadece.



    Dediğim gibi ben insanın bir şey istediği, ve azmederek bu isteğine ulaşmak için elinden gelen her şeyi yaptığı zaman, başaramayacağı bir şey olduğunu düşünmüyorum. Umarım hayatın yoluna girer. Eğer dertleşmek falan istersen, özelden yazabilirsin.

    Hocam haklisin yuzde 100 haklisin ama ve lakin soyle bi olay var



    Sen 1 defa lise okuyorsun 1 defa uniye gidiyorsun 1 defa herhangi bir yasini belli sartlar altinda yasiyorsun ve daha sonra o '' anlar'' tamamiyle yok oluyor



    Yani bir gun elbette burdan kurtulacagim Allah in izniyle ama ve lakin giden vaktim yasayamadigim anilarim her yasin kendine ait guzellikleri yok oldu ve olmaya da devam ediyor



    Misal sen 30 yasinda kurtuldun yasadigin yerden tamam guzel 30dan sonrasini kurtardin eyvAllah da ondan oncesi ne olacak?



    Bir de isin en kotusu bunlarin hicbiri boyle olmak zorunda degildi istedigim gibi bir hayat gayet ulasabilecegim bir seydi bundan mahrum biraktilar beni

    Sen de sonuna kadar haklısın hocam. Ama geçmiş'e takılmak maalesef bizi bir adım ileri götürmüyor. Aksine bizi geriye doğru sürüklüyor. Geçmiş için "ders çıkarmak" dışında yapabileceğimiz hiçbir şey yok. Çok dindar birisi değilim ama sanırım kader denen şey de tam olarak bu oluyor. "Geçmiş gittiyse, en azından gelecek için bir şeyler yapabilirim, yapmalıyım da. Zararın neresinden dönersek kardır" diye düşünürsek eğer, bu sanki daha pozitif bir bakış açısı olacaktır. Bilmiyorum ben mi yanlış düşünüyorum.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: mehmetgirgin


    quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: mehmetgirgin


    quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: mehmetgirgin

    Acizane tavsiyem arkadaş çevrenizin kalitelisini artırın o zaman tat alırsınız arkadaşlardan ve muhabbetlerinden. ayrıca güzel etkinlikler yapın. biz mesela 3 arkadaş güney afrikaya gittik 2 aylığına falan 6 sene oldu hala konuşur güleriz. kaliteli arkadaşlar ve kaliteli etkinliklere bakın. ful bilgisayar telefon ile ilgilenen insanlara kalitesiz demiyorum ama kısa süreli eğlenceler bunlar. ben de bi 5 sene önce deli gibi bilgisayar başındaydım. sonra bir gün durdum dedim ki ne geçti elime koca bir hiç. hemen kendimi okuyup geliştirmeye çalıştım. şu an arada buraya takılırım. cepten de pc den de oyun oynamam.

    Hocam mesela nasıl kaliteli arkadaş bulabiliriz? Ben şahsen hala bunun yolunu arıyorum. Gez-dışarı çık-arkadaş yap deyip duruyorlar da, işte dışarı çıkınca nasıl kaliteli insanlarla tanışabiliriz ki? Yoldan geçen insanlara "kardeş sen kaliteli bir adama benziyorsun, iki kahve içelim" falan mı diyeceğiz :)

    evet haklısınız güzel soru hiç kaliteli arkadaşınız yoksa birileri vasıtası ile yeni insanlarla tanışmaya çalışın ve ya ilginizi çeken konularla alakalı kurumlara derneklere vakıflara gidin seminerler konferanslara gidin orada ortak paydanız olan yeni insanlarla tanışırsınız. ben biraz şanslıydım bu konuda iyi bi lisede iyi bir üniversite de ve bölümde okudum. bir ara tarihe çok sardım bir şekilde 3-5 kalbur üstü yazarla tanştım seminerler kovaladım. sonra tabi tarihe olan ilgim azaldı o ayrı konu ama neticede yine görüşüyoruz onlarla.

    Anladım hocam. Yani şunu diyorsunuz: "Sevdiğiniz konularla alakalı seminer, konferans, toplantı, parti vs. yerlere gidip; sizin birlikte sıkılmadan daha hoş zamanlar geçirebileceğiniz arkadaşlar, dostlar edinebilirsiniz. Aynı şeylere ilgi duyduğunuz için de, birlikte vakit geçirirken bunalmazsınız" Doğru anladım sanırım değil mi?

    Buradan sonra da iş biraz bizde bitiyor galiba.

    tabi olayın çoğu sizde. boşuna dememişler dostunu söyle sana kim olduğunu söyleyeyim diye. herkes kendine benzeyen insanlarla takılır. sokağa bak tinercinin arkadaşı tinerci balicinin arkadaşı balici. Yaş kaç lise mi okuyorsunuz üniversite mi

    Yaş 19. Lise bitti. Üniversiteye bu sene gitmedim. Sınavlara hazırlanıyorum. Sizin?

    25 yaşındayım istanbul üniversitesi ingiliz edebiyatı bitti




  • quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: hamza5806


    quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: hamza5806


    quote:

    Orijinalden alıntı: babacan0903


    quote:

    Orijinalden alıntı: hamza5806

    Bana zorla diretilen hayatı yasamamak icin telefon pc basindayim bundan da muzdaribim ama yapacak bir sey yok baska nasil vakit gecirebilirim bu iğrenç pislik çukuru şehirde?

    Hocam biraz daha açmak ister misin derdini? Elimden geldiğince yardımcı olmak isterim. Tabi "kılavuzu karga olanın..." diye düşünüyorsan da saygı duyarım.

    Estağfurullah hocam o nasıl söz? Bende birkac yil oncesine kadar ilk mesajindaki gibi dusunuyordum



    Hemen kısa özet geçeyim 9 10 yıldır

    İstemediğim okullarda okuyorum

    İstemediğim insanlarla muhatap oluyorum

    20 yildir istemedigim bir sehirde yasiyorum ve sehrinde en berbat yerinde oturuyorum

    Cok büyük ailevi sorunlarim var

    Gecmisle ilgili kafam cok bozuk psikolojik sorunlarim var cesaretimi toplayıp psikolojik tedavi almam lazim



    Yani özetle istedigim gibi yasayamadim hala da yasayamiyorum üstelikte istedigim gibi yasama şansım bal gibi de vardı ama hayatımdaki insanlar bunu elimden aldı bu yuzden gercek hayatimi sevmedigimden teselliyi oyunlarda pcde telefonda buluyorum ama onlarda sıktı artık her şey bir yere kadar asagi yukarı 16 yildir oyuncuyum artık hem oyunlar çok iyi çıkmıyor hem de ben başka şeyler yaşamak istiyorum bunlar bir yere kadar



    Gunluk hayatim=okul ders (genelde gitmem) yemek ye uyu telefon pc baska bir sey yok



    Hic mi arkadasin yok diyenler icin=yuzde 99unu istemiyorum kalanlardan da pek hazzetmiyorum hicbirini hic tanimak istemezdim asla burda dogmak burda okumak yasamak istemezdim bulusunca yaptigimiz sacmaliklar beni pc ve telefon kadar bile tatmin etmeyen=salak salak kafeye gitmek (iğreniyorum bundan) ps kafeye gidip pes atmak onlarin pohtan pohtan sohbetlerini etmek (genelde en büyük dertleri bir tane sümüklü yolda görsem suratina bakmayacagim kiz)

    Hocam ben insanın isteyip de başaramayacağı bir şey olmadığını düşünen kesimdenim. Ben de yaşadığım şehirden nefret eden bir insanım. Hatta Türkiye'yi de çok sevmiyorum ama yaşadığım şehri hiç mi hiç sevmiyorum. Ama ben kendime bir kurtuluş yolu buldum. Bu sene çok çalışıp, iyi bir üniversite tutturarak, yaşadığım şehirden gideceğim. Türkiye'den kurtulmanın yolu ise yine çok çalışmak. Başarılı bir öğrenci olursam, yurt dışından yüksek lisans koparıp, Türkiye'yi de terk edebilirim.



    Bu bir örnekti sadece.



    Dediğim gibi ben insanın bir şey istediği, ve azmederek bu isteğine ulaşmak için elinden gelen her şeyi yaptığı zaman, başaramayacağı bir şey olduğunu düşünmüyorum. Umarım hayatın yoluna girer. Eğer dertleşmek falan istersen, özelden yazabilirsin.

    Hocam haklisin yuzde 100 haklisin ama ve lakin soyle bi olay var



    Sen 1 defa lise okuyorsun 1 defa uniye gidiyorsun 1 defa herhangi bir yasini belli sartlar altinda yasiyorsun ve daha sonra o '' anlar'' tamamiyle yok oluyor



    Yani bir gun elbette burdan kurtulacagim Allah in izniyle ama ve lakin giden vaktim yasayamadigim anilarim her yasin kendine ait guzellikleri yok oldu ve olmaya da devam ediyor



    Misal sen 30 yasinda kurtuldun yasadigin yerden tamam guzel 30dan sonrasini kurtardin eyvAllah da ondan oncesi ne olacak?



    Bir de isin en kotusu bunlarin hicbiri boyle olmak zorunda degildi istedigim gibi bir hayat gayet ulasabilecegim bir seydi bundan mahrum biraktilar beni

    Sen de sonuna kadar haklısın hocam. Ama geçmiş'e takılmak maalesef bizi bir adım ileri götürmüyor. Aksine bizi geriye doğru sürüklüyor. Geçmiş için "ders çıkarmak" dışında yapabileceğimiz hiçbir şey yok. Çok dindar birisi değilim ama sanırım kader denen şey de tam olarak bu oluyor. "Geçmiş gittiyse, en azından gelecek için bir şeyler yapabilirim, yapmalıyım da. Zararın neresinden dönersek kardır" diye düşünürsek eğer, bu sanki daha pozitif bir bakış açısı olacaktır. Bilmiyorum ben mi yanlış düşünüyorum.

    Yok haklisin da şu var



    Gecmiste eger benim gibi icine dustugun poh cukurundan cikmak icin gereken her seyi istisnasiz yapip tum bedelleri odeyip kendinden yapman gereken tum fedakarliklari ortaya koymus ama yine de hakettigini almamamissan bugun parmagini oynatacak halin kalmiyor



    Kendimi dusundugumde ya ciglik atarak aci cektigimi yada yerde tekmelenmis bir kosede cenin pozisyonunda her yerinden hirpalanmis halde yatarken görüyorum daha ne diyim...

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >




  • 
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.