Şimdi Ara

ZOR BİR HASTALIK : SOSYAL FOBİ (2. sayfa)

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
36
Cevap
7
Favori
2.568
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
8 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 12
Sayfaya Git
Git
Giriş
Mesaj
  • cebeshasoniki C kullanıcısına yanıt
    Son durum nedir hocam bir ilerleme kaydedebildin mi? Sosyal fobin devam ediyor mu?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Gençler biliyonuz mu? Büyüyünce geçiyor. Sorumluluk binince anlamıyorsunuz nasıl geçtiğini.Trust me
  • FenBilgini F kullanıcısına yanıt
    Kaç yaşında geçiyor mesela? Bir de böyle kişilikler üstüne sorumluluk almamak için elinden geleni yaparlar. Trust me. O zaman nasıl geçecek? Yaş oldu 28, ölünce kesin geçer onu biliyorum da.
  • AccUssEdGR kullanıcısına yanıt
    20de geçmişti bende
  • Madem herkesin göz bebeğisin öyleyse kendini ünlü biri gibi hisset ve gösterişli ol ozaman sana hepsi harika hissettirecektir ve seni mutlu edecek güzel yorumlar yapacaktır ;)

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Çaresi düzenli olarak PAXERA kullanmak  


    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Psikiyatriste gitmeye çekiniyorsanız eczaneden reçetesiz olarak veriyorlar. Paxera 40 mg 52 lira. İlk 1 hafta 10 mg kullanın. Sonra 1 hafta 20 mg. Sonra 40 mg ile devam edin  


    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Jailor01 J kullanıcısına yanıt

    25 gündür kullanıyorum OKB ye bağlı sinir öfke krizlerim için,şu an gene ara ara krizler tekrar geliyor bunlar normalmidir hocam ileride düzelirmi sence tam etkiye geçermi‼️❓🤔

    Ek olarak da Rileptid kullanıyorum ,o çok iyi geldi gece panik ataklarım a kalp çarpıntılarıma....sana da çok geçmiş olsun.


    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Geçer

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
  • Ooo ben de asosyalim, sosyal fobim de olabilir ama konu sahibi hocamızın hissettiklerini yaşıyorum. Kurtulamadım bi türlü. Gülen herkes sanki benim ezikliğime gülüyor. Kimseyle 2 çift söz edemiyorum hemen çuvallıyorum. Geçmişte hocam beni çöp tenekesine oturtmuştu ve herkes bana gülmüştü o günden beridir bu tür olayları yaşarım ama geçmişte daha kolaydı atlatmak şimdi daha zor. Mesajlar okunsun diye parçalı atacağım. Uzun olursa geçiyorlar.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Misafir gelince başka odaya saklanma hatta oda kalmıyor banyoya girip kilitliyordum kendimi çünkü misafir çocukları her yeri karıştırıyor. Bir arkadaşım beni çağırıyorsa banyo yapıyor dedirttiyordum. Kızlarla zaten hiç konuşamıyorum. Kendimi değersiz, ezik hissediyorum. Hep azarlanacakmışım gibi geliyor. 2 lafı bi araya getiremiyorum. Mesela sınıftayım dersi dinleyemem her öğrenci dersi dinlerken ben öğrencilerin benim hakkımda ne düşündüğünü düşünürüm

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Burnum yamuk kafamın bi tarafı yamuk ama forumdaki arkadaşlara gösterdim gayet iyi dediler yan profilden biraz kötü geliyor bana. İnsanlar görünüşümle dalga geçer diye hep düşünüyorum. Pandemide o yüzden hiç maskemi indirmiyorum. Çünkü burnumun ve kafamın şeklinin tam görünmesini istemiyorum. Her zaman plan yapıyorum bugün sosyalleşeceğim ama hala yerimde sayıyorum.insanların yanında hep kasılıyorum dişlerimi sıkıyorum istemsizce hatta çene titremesi yaşıyorum herhalde uzun süre diş sıkmaktan kaynaklanıyor.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Kendi sesimi hiç çıkaramadım özgürce hep biri ne der diye çekiniyorum. Aman biri gelir kapıya ya da biti gelip ne bağırıyon kardeşim der sonra 2 li diyalog başlar ve adamla baş edemem. Zaten diyaloglarım tartışma üzerine değil hep evet,hayır üzerine. Sesim de kötü. O yüzden çok konuşmak istemem. Biriyle tartışamam, biri benim eşyamı çalarsa çok karşılık veremem gibime geliyor. Arkadaşlar böyle yaşamaktan sıkışdım içim içimi yiyor. Psikologluk bi işim yok ilaca başlatıp bağımlı hale getirmekten pek bir şey yapmıyorlar.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Bu hastalık beni toplum içinde salak, yeteneksiz, konuşma özürlü ve özgüvensiz gösteriyor. Rahat olamamak da cabası. Oturup bi yerde çay çorba içemem çünkü hep alay edilirim korkusu var. Dış görünüş falan zaten insanların bakışlarını da yakalıyorum. Benimle 2 kelime konuştuktan sonra bana attıkları bakışlar bazen beni çok daha kötü etkiliyor ve düşündüklerimin çoğunun doğru olduğunu düşünüyorum. Vücut olarak falan da zayıfım. Sürünüp gidiyorum. Hayat zevk vermiyor artık. Sürekli kasılmaktan bıktım. Diş sıkmaktan da.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Bayramlar da bile kimseyle karşılaşmamak için evde saklanıyorum. Bazen marketlere girmiyorum. Yolda yürürken hızlı yürüyorum insanlar acelem var sanıp benimle konuşmasınlar diye. Alay edilmek,beğenilmemek, aşağılanmak vs benim sorunlarım. Cevap da ben de tedavi de ben de ama nasıl yaparım bilmiyorum. Ağrı kesici alınca biraz cesaret oluyor. Spor yapınca da biraz cesaret geliyor ama kısa süreli bunlar. Hele metrobüs duraklarında özellikle kızların bana tiksinti ile bakması ve de metrobüsteyken yanımdan uzaklaşmaları daha da moralimi bozuyor.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • abingasi kullanıcısına yanıt

    hiçbir zaman dostumuz,eşimiz,çocuklarımız sosyal hayatımız olmayacak. en azından benim için. böyle öleceğim buna çok üzülüyorum. normal insan olmak ne kadar zor bir şey. böyle olmayı kendime hiç yediremiyorum. tuttuğunu koparan atılgan çevresine güven veren biri olmak isterdim.

  • 
Sayfa: önceki 12
Sayfaya Git
Git
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.