2,5 yıldır Atina'da yaşıyorum, sorularınızı alayım?

quote:

Orijinalden alıntı: Expungee

Yok Haziran'da İstanbul'a döneceğim. Ben büyük metropollerde yaşamaya alışmışım. Her şeyin hızlı olmasına, her istediğimi arayıp bulmaya alışmışım. Atina o konuda artık isteklerimi karşılamıyor.
Yani mesela bir posta göndermek istiyorum, tek posta ofisi var, o da şehrin diğer ucunda.
Mesela e-ticaret çok popüler değil, internetten t-shirt ya da kazak falan alamıyorsun. online sipariş veremiyorsun pizza için falan.
e-posta ile haberleşme çok popüler değil. aramak daha popüler. benim için önemli bunlar.
bir de mesela ben avm'leri çok severim( ya da çok sevdirttiler istanbul'da). atina'nın nüfusu 4,5 milyon ve sadece 4 avm var biri silivri gibi bir yerde.

o yüzden buraya gelmeden önce şu cümlemi söylüyorum tüm arkadaşlarıma, atina, istanbul'un 2004'teki hali.

Portekiz'e bende gidecektim. Sonra flickr'dan fotoğraflarına baktım çok döküntü geldi şehirleri, çok pis göründü ülke. tüm evler eskiydi falan. o yüzden vazgeçtim. bir de orada cidden kriz var. avrupa'ya uzak, interrail ya da interfly yapsan çok pahalıya patlar. yine de umuyorum istediğini bulursun.

Kapak atma konusunda okulların ulus. ofisleri yardım ediyor. sadece gidip ben burada kalıcı olmak istiyorum, süreçleri nelerdir demen yeterli. hemen ayarlarlar. sakın ha, kendi başına işe kalkışma, sınır dışı edilirsin, pasaportuna işlenir, canın sıkılır. (varşova'da bir arkadaşım, sigortasız bir işe girdi, sonrada maliye bakanlığı baskın yaptı o mekana, çocuğu türkiye'ye sürdüler, bir ton ceza peşinden geldi, pasaport iptal, 6 yıl yurt dışına(schengen) girme yasağı getirildi, belirteyim)

Benim ingilizcem, bölümüm ingilizce olduğu için iyiydi. Açıkcası bu kadar iyi ingilizce konuşulan bir yer beklemiyordum. İlk başlarda kimseyi anlayamıyordum tabii, aksanlar farklı, bazıları kelimeleri söyleyemiyor zaten sen de anlamıyorsun. 2 ay boyunca sürekli tekrar etsene dedim, utanıyordum da biraz, ben nasıl ingilizce konuşamam diye. 2 ay sonra, hintlilerin bile ingilizcelerini anlamaya başladım.
önceleri gece klübünde kızlarla ingilizce konuşamazdım, hem gürültü, hem aksan farklılığı yüzünden. Şimdi o kadar rahatım ki. Çok rahat bir şekilde herkesi anlıyor, cevaplıyorum, tek kelime bile kaçırmıyorum. Grameri eskisi kadar düşünmüyorum, çünkü herkes aynı. Anlaşmak en önemli nokta, gramerin mükemmel olsa bile senin ingilizcen karşındaki anladığı kadar. Çok basit cümleler kullandım, çoğu zaman. İnsanlar bana gülüyordu, ya sen 3 senedir burdasın hala mı am,is,are'lı cümle. Karşımdaki beni anlıyor mu? Anlıyor. Ee ne gerek var di mi ingiliz kraliyet ingilizcesine? :)
Hocalarımla ilk etapta çok zorlandım. Resmi ingilizcem zayıftı, pratiğim yoktu. Sürekli evde, kalıp çalışıyordum. Sonra baktım herkes, rahat. Hocalarımla ''how are you,ne var you?'' seviyesine kadar indik. Ondan sonra hiç bir yerde ingilizce gramer için uğraşmadım.
Yalnız lütfen, ya ben nasılsa türküm, süper aksan yapamam diyipte iğrenç bir ingilizce konuşmayı tercih etme. çok türk tanıdım, adam geldi atina'ya aynı aksan, dönüyordu aynı aksan. İngilizcen gelişmez aslında, duyma yetin ve aksanın gelişir. Aksan konusunda kendini zorlamanı tavsiye ederim.

Sorularınızı bekliyorum :)