Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

23 yaşındayım, hayatım başarısızlıktan ibaret

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha fazla göster butonu
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
46
Cevap
3
Favori
3.408
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
10 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Selamlar,

    23 yaşında bir üniversite öğrencisiyim. İngilizce Öğretmenliği okuyorum. Bu sene mezun oluyorum. Hayatımda pek çok sorun var, zaman zaman depresyonun eşiğinde hissediyorum bu yüzden. Hayatım tam anlamıyla bir fiyasko, bir başarısızlık hikayesi. Sorunlarımı başlıklar altında sıralayacağım. Daha önce Reddit'de r/depression subreddit'i altına thread açtım ama cevap yazan olmadı. O yüzden o post'un Türkçe'sini de buraya açıyorum. Sizlerden çözüm önerisi almak veya aynı sorunları yaşayanlar varsa dertleşmek isterim.

    İngilizce bilenler için Reddit post'unun linki
    https://www.reddit.com/r/depression/comments/eq6hlb/im_23_and_feel_like_a_failure/

    Sosyal hayat eksikliği

    3 yaşından beri kekemeliğim var. Bu, ergenlik döneminde özgüvenime büyük ölçüde zarar verdi. Sosyalleşemedim, çok fazla arkadaşım olmadı ve kız arkadaşım hiç olmadı. Her zaman, kekemelik sorunu olan bir erkeği hiçbir kızın sevmeyeceğini düşündüm. 16 yaşındayken -10.sınıfta- konuşma terapisi aldım. Konuşmam baya düzeldi. Ama bu sosyal hayatımı hiçbir şekilde değiştirmedi. Lisenin son iki sınıfında, önce nasılsam sonra da aynıydım. 2015'te üniversite sınavına girip Ankara'da iyi bir üniversiteyi kazandığımda sevindim çünkü üniversite ortamında hayatım değişebilirdi. Şu an okuduğum üniversitede diğer üniversitelere kıyasla oldukça sosyal bir ortam var. Ama 5 yıl önce üniversitenin kapısından giren kişi olan ben o zamanlar nasılsa şu an da öyle hissediyorum. Hiç sosyalleşemedim. Dışarıda bir yerlere gidip takıldığım sadece bir tane arkadaşım var. Onun haricinde konuşacak kimsem yok. Zamanımın büyük çoğunluğunu yurt odasında oturarak geçiriyorum. Kampüste herkes dışarıda takılırken, üniversitenin son yılında bile hayatımın hala böyle olması canımı fena sıkıyor. OKB sebebiyle antidepresan kullanıyorum. Hem bundan hem de içeride oturmaktan son bir yılda 10'a yakın kilo aldım.

    Öğrenci topluluklarına gitmeyi denedim ama hiç işe yaramadı. Bir öğrenci topluluğuna girdiğimde, orada zaten kendi aralarında çoktan tanışıp kaynaşmış gruplar oluyor. Onların arasına da giremiyorum. Hepsini geçtim, gerçekten ilgi duyduğum bir tane topluluk yok.

    Hiç kız arkadaşım olmadı

    23 yaşına gelmeme rağmen, hiç kız arkadaşım olmadı. Kafaya takmamaya çalışıyorum ama etrafımda herkesi sevgilisiyle görüp, benim bu yaşımda hala hiç sevgilim olmamış olması fena canımı sıkıyor. Geçenlerde liseden bir arkadaşımın nişanlandığını duydum. Yine bölümdeki çiftler de evlenmeyi düşünüyor. Herkes bu seviyeye gelmişken, bu yaşta yalnız olmak beni çok üzüyor. Yurttaki oda arkadaşlarım bazen hiç kız arkadaşım olmadığı için dalga geçip "gay misin?" şeklinde şakalar yapıyorlar. Görünüşte onlarla gülüp geçsem de bu şekilde laflar çok incitiyor. Ayrıca, kız nüfusunun ezici çoğunlukla fazla olduğu İngilizce öğretmenliği gibi bir bölümde okuyorum. Böyle bir bölümde okuyup da 4 yılda hiç sevgili yapamamış olduğum gerçeğini düşününce tam anlamıyla değersiz ve başarısız hissediyorum. Etrafımdaki herkes "senin de olur bir gün" falan diyor ama bu hayatımda duyduğum en büyük yalan. Liseye geçmeden önce "lisede olur" diyordu herkes. Lisede olmayınca da "üzülme üniversitede olur" diyenler oldu. Üniversite bitiyor, yüksek lisansa/mesleğe başlayacağım ama hala olmadı?

    En çok korktuğum şeylerden birisi de bu durum böyle devam ederse bir yaştan sonra ailemin beni zorla görücü usulüyle birileriyle evlendireceği. Sanırım o zaman intihar ederim.

    Porno bağımlılığı

    12 yaşından beri porno izliyorum ve bağımlıyım. Karşı cinsten hiçbir sevgi ve kabul görmememek beni pornoya yöneltti. Her gün en az bir defa porno izliyor ve mastürbasyon yapıyorum. NoFap ile bırakmayı denedim ama 15 gün dayanabildim en fazla. O 15 günlük süre içinde bile erotik içeriklere baktığım oldu mastürbasyon yapmasam bile. Pornoyu bıraktığımda yerine koyacak bir şeyim olmadığı için bırakamıyorum.

    Aşırı korumacı aile

    Hayatım boyunca ailem hep aşırı korumacı oldu (hele hele babam). Sürekli "aman oraya gitme", "aman şuraya gitme", "aman şununla konuşma" diye özgürlüğümü kısıtladılar. Tek başıma halletmem gereken işleri hep onlar yaptılar, benim tek başıma yapamayacağım düşüncesiyle. Ailemin bana karşı güveni inanılmaz düşük. Geçen sene Erasmus'a başvurmuştum. Erasmus sürecinde "tek başına gitme, birileriyle git" diye diye başımın etini yediler. Ne kadar uğraşırsam uğraşayım, onları Erasmus'a gidenlerin genellikle hep yalnız gittiği konusunda ikna edemedim. Tabii sonra zaten Erasmus işim zaten olmadı, vize problemlerinden dolayı. Şimdi de mezun olduktan sonra Work&Travel'e başvurmayı düşünüyorum. Şunu biliyorum ki, gene tek başına gitme diye beni darlayacaklar. Muhtemelen sırf bu yüzden gitmeme izin bile vermeyecekler. Kendi yaşımda parası olan insanlar tek başına Avrupa'ya seyahat ederken, benim kalın kafalı ailem tek başına seyahat edemeyeceğimi düşünüyor.

    Özet olarak yaşadığım sorunlarım bunlar. Kendimi yaşıtlarımla karşılaştırdığımda treni kaçırmış, her şeye geç kalmış gibi hissediyorum. Buraya yazmak muhtemelen sorunlarımı çözmeyecek biliyorum ama en azından açılmak istedim.







  • Hocam merhaba özelden konuşalım dertleşelim
  • Dertleşmek istersen PM gelebilirsin
  • Aynı ben 23 yaş,lise mezunuyum
  • ben bu konuya yorum atmıştım yorumum nerde
  • Konu dışı özel'e açmıştım hocam. Orada çok cevap gelmeyince buraya yazdım.
  • Buradaki 10 kişiden 9’u senin gibidir biraz burada takıl kendinden beterleri görüp şükretmeye başlarsın
  • I read all. As a being an alpha man, I Will bring you up.
  • yaşıtız en azından sende üni diploması olacak öğretmenlik yapacak özgüvenin de var belli ki. bende oda yok.
  • Hayatın nihilist yüzünü artık az çok gördüğünü düşünüyorum. Önceden sana ters gelen her şeyi yap, doğru ve yanlışların olmasın, gerekirse iğrenç bir adam ol. Değerlerin önemsizliğini kavra ve hiçbir sıkıntın kalmasın. Bir ideal, bir hedef koyma kendine. Koyacaksan da tek hedefin doğanın seni meydana getirme amacın olsun; milli olmadan ölme.
  • Senin problemin surekli suclayacak birini bulmus olman ve problemin kendinde oldugunu kabul etmeyisin.
  • Tek yapman gereken köpek gibi kpss çalışıp atanmak. Sonra ayda 4-5 bin paran olacak kız da gelecek sosyal hayatta hepsi paraya bakar. Sen beni dinle pornoyu filan boşver
  • selam kardeşim. yaşım 29. aynı senin gibi aşırı korumacı bir ailede yetiştim. uzun süre boşta kaldım.porno izliyorum maalesef. hayatta bircok şeyi yarım bıraktım. ve geldiğim nokta, hiçlik. inan bana arkamı dayayacak bir ailem de olmasa, büyük ihtimalle sona doğru giderim. senin yaşın hala genç. birçok şey yapabilirsin. ben de sosyalleşmekten maalesef hiç haz almıyorum. anksiyetem var. takıntılarım var. ilaç kullanıyorum. yani yalnız değilsin. senin gibi çok kişi var.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Mazotçu -- 26 Ocak 2020; 15:7:52 >
  • kukaraça kullanıcısına yanıt
    Öneriniz ne peki?
  • AlliedSL A kullanıcısına yanıt
    Hocam tavsiyen için teşekkürler ama yaşıtlarım en az dördüncü beşinci sevgililerini eskitirken ben niye atanmayı bekleyeceğim bunun için?
  • Mr.Hetfield kullanıcısına yanıt
    Kpss atan kendi işini al gez dolaş hayatın senin elinde.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Mr.Hetfield

    Öneriniz ne peki?
    Bu duruma gelmende sebep sensin baskasi degil. Cok cok cok yuksek ihtimal kekeme olusunu eksi olarak gorup kendini soyutlamissin. O durumu cozersen hersey tersine donecek eminim. Ha bana sorarsan kekeme olmak bir sorun degil tabii ki. Sadece kendini oyle inandirmissin yillardir. Ama emin ol birilerini veya birseyleri suclayarak bir adim oteye gidemeyeceksin o isin kolay kismi.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi kukaraça -- 26 Ocak 2020; 18:58:55 >
  • 27 yaşındayım benim de hiç sevgilim olmadı şükret.
    Hem kadınlar öyle dışarıdan göründüğü gibi iyilik meleği değil...
    Böylesi daha iyi, 30 a kadar karşıma biri çıkarsa evlenirim sanırım yoksa zor gibi.
  • aa evet evet bu sözcügü seviyorum ; başarısız. insanın kaderi bu hep böyledir. başarısızlıktan başarısızlıga..
    basit birer taslaktan öteye gidemezsin. hayat asla sahnelenemeyecek bir oyunun sonsuz tekrarindan ibaret ..
  • İş sende vitiyor
    Benim arkadaş 18 yaşındayken, aynen senin ailen gibi ailesine hep karşı çıkmasını öğrettim, sonra çoğu kararına karışmadılar, canı ne isterse yaptı.
    Senin cesaretli olup ailene muhalefet etmen ve kafana taktığın şeyi tek başına yapman gerekirdi, böyle böyle sana karışmazlardı.
    • 
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz. DH’ye girerek kullanım izni vermiş sayılırsınız.
Anladım Veri Politikamız