Şimdi Ara

24 yaşında tıp? (2. sayfa)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir (1 Mobil) - 1 Masaüstü1 Mobil
5 sn
28
Cevap
4
Favori
5.232
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 12
Sayfaya Git
Git
Giriş
Mesaj
  • ..



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi faber12 -- 10 Mart 2021; 19:4:32 >
  • Buna karar verebilecek insan sensin. Ben de benzer durumdayım ama kafama koydum, bitirdiğim bölümden memnun olmadığımı ve ne yapmak istediğimi biliyorum. Burda kim ne derse desin sen tatmin olmamış hissettiğin müddetçe, 6 yıl bunun için harcamasan bile belki ömrün boyunca mutsuz hissedeceksin. Ama gerçekten ne istediğine ve ne kadar fedakar olabileceğine de iyi karar vermelisin tabii. Kolay bir yol değil ama imkansız da değil. Geçen yıl 40 bin yaptım, önceden de ucundan kaçmıştı demişsin. Bunun nasıl içinde kalabileceğini benzer bir şey yaşayanlar bilirler. Tabii ki evlilik, aile, maddi durumlar da önemli ama ben hemşire olarak çalışıp bu sırada tıp kazanan ve çalışarak okuyan ya da okurken evlenen başarı öyküleri bile duydum çevremde. Sana destek olan bir sevgilin ya da ailen varsa neden olmasın. Evlilik dediğin de hastalıkta sağlıkta diye söz verilen bir şeydir ama tabii ki herkes böyle durumlara destek olmayabilir. Uçup kaçmıyorum, kolay demiyorum. Ama imkansız diye bir şey de yok, ne kadar istediğine bağlı diyorum. Bazı arkadaşların da dediği gibi, hayatından memnun olmayan tıpçılar çok. Ama memnun olan ve başka meslekte olamazdım diyen de çok. Her meslekte mesleğinden memnun olmayan insanlar var. Sadece para için ya da statü için seçilecek bir iş olmadığına katılıyorum. Ama gördüğüm kadarıyla bu yönden de ne olursa olsun Türkiye standartlarında şu an insanları tatmin eden mesleklerden. Babası, dayısı doktor olan biri olarak gözlemlerim bu şekilde. Son olarak da 24 yaş ne ki, ömrü olursa insanlar kaç yaşlarına kadar çalışıyorlar, 31-32 yaşında mezun olsan kaç yıllık bir meslek hayatından bahsediyoruz. İnsan her ihtimali düşünerek karar vermeli.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi elifnp -- 11 Ağustos 2019; 21:40:35 >




  • Herkes boş yapmış, 18 civarında beğeni alan kişi hariç.

    Yok neymiş 40 yaşında adam hukuk okuyormuş, yok neymiş 30 yaşında mühendisliğe gelmiş, geçin hocam bunları Allah aşkına. Mezun olduğunuzda 30-31 yaşında olacaksınız. Hayatınızın yarısı zaten gitmiş olacak.

    Herkes çok iyimser tablo çizmiş yorumlarda. Onları yerinize koysak hiçbiri bu yazdıklarını yapmaz.

    Okumayın hocam. Zannediyorum ki birkaç alana da ilginiz var. Bence bunlara yönelin. "Yaşın gelmiş 28'e, 29'a, ee evlilik düşünmüyor musun?" cümlelerini kuran aptal insanlara da kulak asmayın.

    Tıp harici ne yaparsanız sizi mutlu eder, ona yönelin. Birikmişiniz varsa yurt dışına gidin, bir kafe falan açın. Daha azsa Türkiye'de bir mekan açın. İşi büyütün.

    Düzen kurmak istiyorsanız evlenmek zorunda değilsiniz. Her şey itibar değil, her şey prestij değil.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Masturchiknaste -- 11 Ağustos 2019; 21:50:55 >
  • Yorumları çok şaşırarak okudum gerçekten geç olduğunu düşünenler var ya ilginç.

    Burada asıl soru gerçekten tıpı gönülden istiyor musun yoksa sadece prestiji garanti iş olması vs. gibi özelliklerinden dolayı mı seçtin? Bunun cevabı çok önemli. Çünkü böyle bir bölüm ciddi adanmışlık ister, herkes yapamaz. Gerçekten mesleğine tutku ile bağlı olan bile zor olduğunu söyler ama sevdiği için pişman olmaz tıp seçtiğine. O yüzden gerçekten tüm ihtimalleri değerlendirerek kararını vermelisin, ama bu kararı SEN vermelisin.

    Maddiyat konusu da var tabi o konu biraz sıkıntı başka bir bölüm olsa hem çalışıp hem okurdun ama konu tıp olunca bunu yapman biraz zorlaşıyor. Yine de ailen bu konuyu çok dert etmiyorsa hayalinden vazgeçmek için yeteri kadar büyük sebep değil diye düşünüyorum.

    Yaş konusunu atlamak istiyorum ama yine söyleyeyim, bunun mesele edilmesi bana komik geliyor artık söylemekten yoruldum isteyen insan bir şekilde yapar yaş falan hikaye.

    Umut tacirliği de yapmıyor kimse bunun bir sürü örneği var. Doktorluktan örnek vermek gerekirse, 67 yaşında tıp fakültesini bitiren Gönül Berker ve 53 yaşında tıp fakültesi bitiren Mustafa Ercüment Alat. Gerçekten takdir edilesi insanlar, çalışıp çabalayıp yapmışlar kimseyi dinlemeyip hayallerine kavuşmuşlar. Araştırmanı öneririm onları ve başka örnekleri. Bir hayali gerçekleştirmenin ne denli önemli olduğunu bilmeyenler, niye okumuş ki sanki mesleği yapabilecek mi diyebilir, desinler. O insanlar bunu takmıyor ve bir kere geldikleri şu hayatı kendi isteklerine göre şekillendirmeyi biliyorlar.

    Mevcut durum bizi memnun etmiyorsa bunu değiştirmek için çabalamak zorundayız bunun başka bir yolu yok, kolay olduğunu kimse söylemiyor cesaret isteyen zor bir iş ama imkansız değil. İyice düşün taşın kendi kararını kendin ver eğer şimdi yapmazsam 60 yaşında pişman olur muyum diye kendine sor. Çünkü insanlar yaptıkları için değil yapmadıkları için pişman olurlar genelde.

    Umarım en doğru kararı verirsin kendin için, başarılar diliyorum :)




  • Xakler kullanıcısına yanıt
    Realizm
  • Bir şey daha yazacağım bu kadar olumsuz yorumlarda bulunan arkadaşlara, kolay olduğunu söyleyen yok ancak liseli kafasıyla da düşünmeye gerek yok. 30 yaş size çok büyük görünebilir ancak ABD’de insanlar bir lisans öğrenimi üzerine tıp fakültesine başlıyor. Ya da insanlar 18de giriyor tıp fakültesine ama tus’ta senelerce takılı kalabiliyorlar. Ve 30 yaştan 60 yaşa kadar çalışsan diyelim ki, 30 koca yıl istemediğin bir meslekte zor geçer. Tıp tabii ki her halükarda çaba ve sabır isteyen bir iş. Bunu gözü yemeyen de bence 18 de olsa 28 de olsa bu bölümü tercih etmemeli. Bu aralar en yüksek puanlı tıplarımızdan birinde okuyup bırakan da duydum, kaç yaşında tıp için sınava hazırlanan da. 2 bölüm değiştirip sonunda tıp kazanan ve şu an mesleğinden muazzam mutlu, gözleri gülen tıp profesörü de gördüm. Ve sayısız örnekler. Yani insanlar bir yol çizip illaki buna mahkum etmeyebiliyor kendini. Şu var, kim bilir bu zor tercihleri yapanlar kimi zaman belki ağladı, belki üzüldü, hatta pişman olacak gibi oldular. Tabii ki zorlukları var hem de devasa boyutta belki. Mesela 2 yıllık okuyup “artık şu üniversite bitse “ diye yakınan da gördü bu gözler, hep okumak ve çalışmak isteyen de. Mizaçlar ve koşullar farklıdır. Kaldı ki Türkiye’de evet memnun olmayan çok doktor var. Ancak 18 yaşında “puanıma yazık olmasın” ya da çevre baskısıyla seçip pişman olan kişiler oluyor genelde ya da çok yüksek maaş ve saygınlık beklentisiyle işe girip umduğunu bulamayanlar da çok oluyor gözlemlediğim kadarıyla. Velhasıl kelam doktorluk standartlar üzeri bir maaş kazandırır ama zengin yapmaz kolay kolay bence. Bu beklentilerle girmek de hayalciliktir ama 24 yaşında bir insan bunları çevresiyle ölçüp tartıp kendi karar vermeli, bu forumda ben de dahil kim ne dese boş diye düşünüyorum.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi elifnp -- 11 Ağustos 2019; 23:21:58 >




  • 
Sayfa: önceki 12
Sayfaya Git
Git
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.