3.5 yıllık sevgilimden ayrıldım (3. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: muzafferkocak

quote: Orijinalden alıntı: krkmz1666 quote: Orijinalden alıntı: muzafferkocak quote: Orijinalden alıntı: krkmz1666 quote: Orijinalden alıntı: muzafferkocak 5 yıllık sevgilimden ayrılmıştım, unutması zor oluyor, ama unutunca hatırlamıyorsun bile. İlk başta kabullenemesen de bir kaç gün kafa dinle, forumlarda ve sözlüklerde takıl. Arkadaşların varsa onlarla takıl. Maddi durumun iyiyse bir tatile çık 3-5 günlüğüne, orada yeni arkadaşlar edinmeye çalış, online oyun da oynayabilirsin. Özellikle sana tavsiyem bir spor dalı seç kendine, sosyal medyada üzüntülü şeyler yazıp, paylaşma. Ayrılsanız da gene de takip ediyordur, üzüntünü içine at demiyorum ama onun artık görmesine gerek yok, gördükçe sevinecektir. Sevinmesini engelle, hatta bol bol güler yüzlü fotoğraf paylaş ki acı çekmediğini mutlu olduğunu görsün, o görsün diyorum fakat bunu sırf o görsün diye yapma. Kendin için yap. Her zaman önce kendini düşün. Herkesin düşündüğü gibi, sen de kendine göre dünyanın en değerli varlığısın, kendinden başkasına kendin kadar değer verme, annen baban dışında. Yeni bir sevgili arayışına girme kafan dağınık olduğu için menfaat elde etmeye çalışanlar sana yaranmaya çalışacaktır, sevgili konusunda inzivaya çekil en az 1 yıl. Bu dediklerimden bir yada bir kaçını yap 1 yıl sonra hatırlamayacaksın bile. Gerçi yapmasan da unutacaksın fakat ruhsal dengen bozulmayacak. Unutulmayacak ne yaparsan yap gerçekten ilklerini onunla yaşadıysan ilk olanlar unutulmaz sonra larını daha kolay unutulur ama ilkler unutulmaz yaptığınız beraberken bişi olduğunda hatırlarsın yine Beni bana açıklamak biraz saçma olmadı mı? Unutmaktan kastettiğin şey nedir? İlk buluştuğumuz yerde başka bir sevgilimle oturursam, anılarımın mı depreşmesi gerekiyor? Yada ilk seviştiğim sevgilimden sonra başka bir sevgilimle sevişirsem, ilk sevgilimi mi hatırlamam gerekiyor, bırakın bu melankolik davranışları. Bal gibi de unutuluyor İlklerin ayrı olduğu farklı yaşandığı düşüncesindeyim sadece

%100 olarak unutulmaz doğru diyorsun hocam ama bunu çırak, kalfa, usta gibi hiyerarşi düzeni gibi düşünmek gerek. Çıraklık zamanında yapılan hatalar, kalfalık döneminde yapılmaz, kalfalıkta yapılan hatalar, ustalık döneminde yapılmaz. Mazideki hatalara bakılınca akılda kalan sadece bir isim ve silüetten fazlası olmamalı

quote:

Orijinalden alıntı: LityumBor

Abi Sonuna kadar okudum ve gerçekten ne denir bilemedim ben zaten bunu gençliğime verip unutmak istiyorum. Yaşım daha 21. Ama sizin ki gerçekten çok farklı. inşallah çok mutlusunuzdur okurken yaşamis gibi hissettim gerçekten yapılması gereken bu galiba . Dünya nin sonu değil demek sadece. Bizlerde siz gibi olabiliriz umarım

quote:

Orijinalden alıntı: muzafferkocak

5 yıllık sevgilimden ayrılmıştım, unutması zor oluyor, ama unutunca hatırlamıyorsun bile. İlk başta kabullenemesen de bir kaç gün kafa dinle, forumlarda ve sözlüklerde takıl. Arkadaşların varsa onlarla takıl. Maddi durumun iyiyse bir tatile çık 3-5 günlüğüne, orada yeni arkadaşlar edinmeye çalış, online oyun da oynayabilirsin. Özellikle sana tavsiyem bir spor dalı seç kendine, sosyal medyada üzüntülü şeyler yazıp, paylaşma. Ayrılsanız da gene de takip ediyordur, üzüntünü içine at demiyorum ama onun artık görmesine gerek yok, gördükçe sevinecektir. Sevinmesini engelle, hatta bol bol güler yüzlü fotoğraf paylaş ki acı çekmediğini mutlu olduğunu görsün, o görsün diyorum fakat bunu sırf o görsün diye yapma. Kendin için yap. Her zaman önce kendini düşün. Herkesin düşündüğü gibi, sen de kendine göre dünyanın en değerli varlığısın, kendinden başkasına kendin kadar değer verme, annen baban dışında. Yeni bir sevgili arayışına girme kafan dağınık olduğu için menfaat elde etmeye çalışanlar sana yaranmaya çalışacaktır, sevgili konusunda inzivaya çekil en az 1 yıl.

Bu dediklerimden bir yada bir kaçını yap 1 yıl sonra hatırlamayacaksın bile. Gerçi yapmasan da unutacaksın fakat ruhsal dengen bozulmayacak.

quote:

Orijinalden alıntı: LityumBor

Aynen öyle yaktım şimdi bi tane geride kalana. Başka da daha fazla kendimi üzmek istemiyorum bu konuda hayırlısı olsun ne diyelim olmuyosa vardır bi sebebi haklısınız ailen annen baban kardeşin. Gerisi yalan

quote:

Orijinalden alıntı: LityumBor

Uzun yazmak istemiyorum okumazsiniz diye. Ben ayrıldım uzun hikaye okumazsiniz diye yazmıyorum ama kötü hissediyorum. Bi daha birisini sevebilir miyim nasıl atlatilir bilmiyorum severek ayrıldım o koydu. Trollemezseniz sevinirim beyler yardım

quote:

Orijinalden alıntı: josefkk

Yani ben şuan aynı durumdayım aynı şeyleri yaşıyoruz ama ben senin yerine koyamıyorum kendimi açıkçısı ben farklı şehire gittim o bu şehirde kaldı bizde lise 3 de tanıştık nasıl aynı sevgi kalmıyo ki bana şunu açıklar mısın o kız seni sevdiği halde onu nasıl bırakıp gidebiliyosun hiç mi canın yanmıyor emin ol şuan daha fazla üzülüyodur

quote:

Orijinalden alıntı: Scarlett Johansson

Yazın 2,5 yıllık sevgilim tarafından terk edildim. Hayatımda ondan başka sosyal hayatım bile yoktu, doğru düzgün arkadaşım yoktu. Yapayalnız kaldım uzunca bir süre. En çok da olanları hazmedemiyordum, "Nasıl yaptı?" diyordum kendi kendime. Bunları düşünürken bir yandan da kendime gelmeye çalıştım, yokluğuna alışmaya çalıştım. Arkadaş edindim kendime, eski arkadaşlarımla aramı yeniden düzelttim. Eve girmemeye başladım, çünkü eve girince kafayı yiyecek gibi oluyordum. Sonra bir bakmışım eskisi kadar önemsemiyorum. Bu demek değil ki hiç sevmiyorum, hiç onu düşünmüyorum. Hala seviyorum, hala her acı bir şarkı dinlediğimde aklımda, boş bir anımı buldu mu bırakmıyor ama önemsemiyorum. Uzun lafın kısası, zaman dostum. Zamana bırak. Sakın ona mesaj atıp aramak gibi bir hataya düşme, ben ettim sen etme. Mümkünse onun olan eşyalarını tamamen kaldır, etrafında onu hatırlatan ne varsa da dahil. Onunla gittiğiniz mekanlara gitme. Zamanla düzelecektir. Geçmiş olsun

quote:

Orijinalden alıntı: muzafferkocak

quote: Orijinalden alıntı: LityumBor Aynen öyle yaktım şimdi bi tane geride kalana. Başka da daha fazla kendimi üzmek istemiyorum bu konuda hayırlısı olsun ne diyelim olmuyosa vardır bi sebebi haklısınız ailen annen baban kardeşin. Gerisi yalan

Üzme hocam kendini çıkar yol bulamazsan bir kedi yada hamster besle ciddiyim kafan dağılır.

quote:

Orijinalden alıntı: Surfer Rosa

quote: Orijinalden alıntı: Scarlett Johansson Yazın 2,5 yıllık sevgilim tarafından terk edildim. Hayatımda ondan başka sosyal hayatım bile yoktu, doğru düzgün arkadaşım yoktu. Yapayalnız kaldım uzunca bir süre. En çok da olanları hazmedemiyordum, "Nasıl yaptı?" diyordum kendi kendime. Bunları düşünürken bir yandan da kendime gelmeye çalıştım, yokluğuna alışmaya çalıştım. Arkadaş edindim kendime, eski arkadaşlarımla aramı yeniden düzelttim. Eve girmemeye başladım, çünkü eve girince kafayı yiyecek gibi oluyordum. Sonra bir bakmışım eskisi kadar önemsemiyorum. Bu demek değil ki hiç sevmiyorum, hiç onu düşünmüyorum. Hala seviyorum, hala her acı bir şarkı dinlediğimde aklımda, boş bir anımı buldu mu bırakmıyor ama önemsemiyorum. Uzun lafın kısası, zaman dostum. Zamana bırak. Sakın ona mesaj atıp aramak gibi bir hataya düşme, ben ettim sen etme. Mümkünse onun olan eşyalarını tamamen kaldır, etrafında onu hatırlatan ne varsa da dahil. Onunla gittiğiniz mekanlara gitme. Zamanla düzelecektir. Geçmiş olsun

Güzel yazmışsın atlatabildiğine çok sevindim. Yazı çok iyi, burktu içimi...

quote:

Orijinalden alıntı: muzafferkocak

Yazdıklarınızı okudum hepinizin acısı kendine. Fakat ben de sevgilimle 2007' de tanışmıştım. Gerçi 2005' de liseden mezun olduğum 2 yıllık lise mezunuydum, çalışmıyordum. Tanıştıktan sonra ilişkimiz ciddi bir boyut kazandı ve ikimiz de aile ortamından uzaklaşmak başbaşa yaşayabilmek için ve ailesinin karşısına düzgün bir vasıfla çıkabilmek için üniversiteye hazırlanıp 2009' da aynı üniversiteyi kazandık.

İlk yıl herşey güzeldi, farklı bir şehirde sevgiliyle sabahlara kadar özgürce dolaşmak gibisi yoktu. İlk yıl yurtta kaldık fakat ikimizin de yurdunda saat sınırlaması pek olmadığı için rahattık fakat beraber yaşamak için 2. sınıfta yurtlardan ayrılarak aynı apartmanda altlı üstlü daireler tuttuk. İşler şimdi daha da güzelleşmişti. Bir gün onda kalıyor, bir gün bende kalıyorduk. Beraber yemek yapıp, beraber temizlik yapıyor, beraber ders çalışıyor, beraber uyanıp beraber kahvaltı hazırlıyorduk. Derken amcasının oğlu bizim şehirde askere geldi, onun ailesi ilişkimizden haberdar olmadığı için, amcaoğlundan da gizlemek zorunda kaldık. Bizimki, eleman çarşı iznine çıktığında alıp yemeğe falan götürüyordu, bana söylediği şey de kimi kimsesi yok yazık yemek ısmarlamak istiyorum idi. Bu şekilde haftasonları benim için rezil şekilde 1 yıl daha bitti. Ses etmedim fakat dikkatli olmakta yarar vardı. Derken askerdeki elemanın abisi bir gün bunu arayıp, sevdiğini, memlekete döndüğünde istemeye geleceklerini falan söyledi. Yanındaydım ve ses çıkartmadım, döndü ve bana kızmaya başladı. Hiç kızma ailene bizi söylemeyen sensin dedim, o gün kavga ettik. Sebebi ise onu kıskanmamış olmam imiş. Ara tatilde memlekete döndük, bizim alt komşular, onların ailesi ile yakın arkadaşlar. Bir gün apartman aidatını vermek için telefonla aradık ve biz nişandayız gelince verirsiniz dendi. Bilin bakalım kimin nişanına gitmişlerdi. O gün haberim oldu ayrıldığımızdan ve nişanlandıklarından, komşunun kızıyla da çocukluk arkadaşı olduğum için hemen mesaj attım oo kanki nişanlarda akıyosun gibisinden. Bana geri dönüşü daha dehşet vericiydi. Kız üniversite okuyo ama oğlan da kızın üniversiteyi bitirmesini beklemeye dayanamadı, istediler ve nişanlandılar zaten birbirlerini seviyolarmış, çok duygulandım ne güzel aşk gibisinden bişeyler söyledi. Hiç istifimi bozmadan konuşmayı normal şekilde bitirdik. Ara tatil bitmek üzereydi ve ben yalnız kalmak istediğimi belirtip 1 hafta erken gitmek için bilet aldım. Bindiğim otobüste onlarda vardı üstelik önümdeki koltuktan bilet almışlardı, 8 saat boyunca 5 yıllık sevgilimin ve nişanlısının kafalarını seyrettim. Otobüsten indik ve ayrı taksilere binerek aynı apartmana geldik. Ben istifimi bozmadan kendi daireme girdim, o da artık beni bir yabancıymışım gibi gördüğünden, apartmanda ilk defa gördüğü biri yanımdan geçip bir üst kata çıkarak kendi dairesine gitti nişanlısıyla. O gece sabaha kadar seviştiklerini kulaklarımla duydum. Hemen taşınmayı düşündüm fakat vazgeçtim. Sabah erkenden kalkıp spor mağazalarını gezmeye başladım. Kendime hep istediğim rayban gözlüğü, adidas tişört ve spor ayakkabı alarak önüme çıkan ilk spor salonuna 3 aylığı peşin vererek kayıt oldum. Haftada 4 gün spora başlamıştım, kalan 3 günümü de üniversite kulüplerinde geçirmeye başladım, okulu sadece sosyal faliyet için kullanıyor her gün farklı bir kulübün düzenlediği etkinliklere katılıyor yeni arkadaşlar ediniyordum. Yeni arkadaşlar arasında bolca bayan arkadaş vardı ve içlerinden bazıları gün aşırı bana yemeğe gelip gece yarılarına kadar şen şakrak eğlenirdik. Bir gün üst komşum olan eski sevgilimden mesaj geldi. "Senin yüzünden ömrümün geri kalanında her gün öleceğim" diyerek, cevap vermedim. Yarım saat sonra bir mesaj daha geldi "Seni terketmemi bekliyormuşsun, evine giren çıkanın haddi hesabı yok" cevap vermedim. Üçüncü mesajı beklerken kapı çaldı, açmadım. Kapı yumruklanmaya başladı ve diğer apartman sakinleri dışarı çıkınca bende çıkmak zorunda kaldım, kapıyı açar açmaz parmağındaki alyansı ve tek taş yüzüğe bakmaya başladım. Ağlamaya başladı, resmen delirmişti benim bu kadar kısa sürede toparlandığımı görünce. Hiç mi bana saygın olmaz, insan hovardalık yapacaksa bile acısının dinmesini bekler diyerek bağırıyordu, nişanlı kadınsın utanmıyormusun diyerek kapıyı kapattım suratına. Özel fotoğraflarımız vardı hard diskimde, onları nişanlısına göstermekle tehdit ederek tekrar karşıma çıkmamasını rica ettim, ben yokken vakti zamanında ona verdiğim yedek anahtarla eve girerek hard diski almış kendince akıllı olan eski sevgilim. Fakat fotoğrafları da ikinci bir mail hesabıma göndererek garantiye almıştım kendimi. Facebooktan, hard disk başımın gözümün sadakası olsun güle güle harca diyerek maillerdeki fotoğraf görüntülerini de yollayarak bana bulaşmaması gerektiğini ona gösterdim. O günden sonra bir daha eski sevgilimi görmedim, en son memlekette annem manavda eşi ve bebekleriyle görmüş.

Ben ise 6 yıldır üniversite okuyorum, son kalan 4 dersimi de verebilirsem (bu dönemi temizledim tabiki) bu sene mezun olup yaza askere gideceğim, aldatılmış olmak gururumu incitmiyor çünkü bir ilişkide erkeğin üzerine düşen ne varsa fazlasıyla eski sevgilime yapmıştım.

quote:

Orijinalden alıntı: muzafferkocak

Yazdıklarınızı okudum hepinizin acısı kendine. Fakat ben de sevgilimle 2007' de tanışmıştım. Gerçi 2005' de liseden mezun olduğum 2 yıllık lise mezunuydum, çalışmıyordum. Tanıştıktan sonra ilişkimiz ciddi bir boyut kazandı ve ikimiz de aile ortamından uzaklaşmak başbaşa yaşayabilmek için ve ailesinin karşısına düzgün bir vasıfla çıkabilmek için üniversiteye hazırlanıp 2009' da aynı üniversiteyi kazandık.

İlk yıl herşey güzeldi, farklı bir şehirde sevgiliyle sabahlara kadar özgürce dolaşmak gibisi yoktu. İlk yıl yurtta kaldık fakat ikimizin de yurdunda saat sınırlaması pek olmadığı için rahattık fakat beraber yaşamak için 2. sınıfta yurtlardan ayrılarak aynı apartmanda altlı üstlü daireler tuttuk. İşler şimdi daha da güzelleşmişti. Bir gün onda kalıyor, bir gün bende kalıyorduk. Beraber yemek yapıp, beraber temizlik yapıyor, beraber ders çalışıyor, beraber uyanıp beraber kahvaltı hazırlıyorduk. Derken amcasının oğlu bizim şehirde askere geldi, onun ailesi ilişkimizden haberdar olmadığı için, amcaoğlundan da gizlemek zorunda kaldık. Bizimki, eleman çarşı iznine çıktığında alıp yemeğe falan götürüyordu, bana söylediği şey de kimi kimsesi yok yazık yemek ısmarlamak istiyorum idi. Bu şekilde haftasonları benim için rezil şekilde 1 yıl daha bitti. Ses etmedim fakat dikkatli olmakta yarar vardı. Derken askerdeki elemanın abisi bir gün bunu arayıp, sevdiğini, memlekete döndüğünde istemeye geleceklerini falan söyledi. Yanındaydım ve ses çıkartmadım, döndü ve bana kızmaya başladı. Hiç kızma ailene bizi söylemeyen sensin dedim, o gün kavga ettik. Sebebi ise onu kıskanmamış olmam imiş. Ara tatilde memlekete döndük, bizim alt komşular, onların ailesi ile yakın arkadaşlar. Bir gün apartman aidatını vermek için telefonla aradık ve biz nişandayız gelince verirsiniz dendi. Bilin bakalım kimin nişanına gitmişlerdi. O gün haberim oldu ayrıldığımızdan ve nişanlandıklarından, komşunun kızıyla da çocukluk arkadaşı olduğum için hemen mesaj attım oo kanki nişanlarda akıyosun gibisinden. Bana geri dönüşü daha dehşet vericiydi. Kız üniversite okuyo ama oğlan da kızın üniversiteyi bitirmesini beklemeye dayanamadı, istediler ve nişanlandılar zaten birbirlerini seviyolarmış, çok duygulandım ne güzel aşk gibisinden bişeyler söyledi. Hiç istifimi bozmadan konuşmayı normal şekilde bitirdik. Ara tatil bitmek üzereydi ve ben yalnız kalmak istediğimi belirtip 1 hafta erken gitmek için bilet aldım. Bindiğim otobüste onlarda vardı üstelik önümdeki koltuktan bilet almışlardı, 8 saat boyunca 5 yıllık sevgilimin ve nişanlısının kafalarını seyrettim. Otobüsten indik ve ayrı taksilere binerek aynı apartmana geldik. Ben istifimi bozmadan kendi daireme girdim, o da artık beni bir yabancıymışım gibi gördüğünden, apartmanda ilk defa gördüğü biri yanımdan geçip bir üst kata çıkarak kendi dairesine gitti nişanlısıyla. O gece sabaha kadar seviştiklerini kulaklarımla duydum. Hemen taşınmayı düşündüm fakat vazgeçtim. Sabah erkenden kalkıp spor mağazalarını gezmeye başladım. Kendime hep istediğim rayban gözlüğü, adidas tişört ve spor ayakkabı alarak önüme çıkan ilk spor salonuna 3 aylığı peşin vererek kayıt oldum. Haftada 4 gün spora başlamıştım, kalan 3 günümü de üniversite kulüplerinde geçirmeye başladım, okulu sadece sosyal faliyet için kullanıyor her gün farklı bir kulübün düzenlediği etkinliklere katılıyor yeni arkadaşlar ediniyordum. Yeni arkadaşlar arasında bolca bayan arkadaş vardı ve içlerinden bazıları gün aşırı bana yemeğe gelip gece yarılarına kadar şen şakrak eğlenirdik. Bir gün üst komşum olan eski sevgilimden mesaj geldi. "Senin yüzünden ömrümün geri kalanında her gün öleceğim" diyerek, cevap vermedim. Yarım saat sonra bir mesaj daha geldi "Seni terketmemi bekliyormuşsun, evine giren çıkanın haddi hesabı yok" cevap vermedim. Üçüncü mesajı beklerken kapı çaldı, açmadım. Kapı yumruklanmaya başladı ve diğer apartman sakinleri dışarı çıkınca bende çıkmak zorunda kaldım, kapıyı açar açmaz parmağındaki alyansı ve tek taş yüzüğe bakmaya başladım. Ağlamaya başladı, resmen delirmişti benim bu kadar kısa sürede toparlandığımı görünce. Hiç mi bana saygın olmaz, insan hovardalık yapacaksa bile acısının dinmesini bekler diyerek bağırıyordu, nişanlı kadınsın utanmıyormusun diyerek kapıyı kapattım suratına. Özel fotoğraflarımız vardı hard diskimde, onları nişanlısına göstermekle tehdit ederek tekrar karşıma çıkmamasını rica ettim, ben yokken vakti zamanında ona verdiğim yedek anahtarla eve girerek hard diski almış kendince akıllı olan eski sevgilim. Fakat fotoğrafları da ikinci bir mail hesabıma göndererek garantiye almıştım kendimi. Facebooktan, hard disk başımın gözümün sadakası olsun güle güle harca diyerek maillerdeki fotoğraf görüntülerini de yollayarak bana bulaşmaması gerektiğini ona gösterdim. O günden sonra bir daha eski sevgilimi görmedim, en son memlekette annem manavda eşi ve bebekleriyle görmüş.

Ben ise 6 yıldır üniversite okuyorum, son kalan 4 dersimi de verebilirsem (bu dönemi temizledim tabiki) bu sene mezun olup yaza askere gideceğim, aldatılmış olmak gururumu incitmiyor çünkü bir ilişkide erkeğin üzerine düşen ne varsa fazlasıyla eski sevgilime yapmıştım.