Şimdi Ara

ARANIZDA KIMLER BABASIZ :(( BABASIZ GİTMİYO HAYAT İÇİM HALA AĞLIYO (2. sayfa)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
46
Cevap
0
Favori
3.049
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur.

    İnsan babası ölünce büyüyor çünkü. Yalnız başına kalıyorsunuz o zaman artık.

    Çocukken her şeyi bilen, herkesten güçlü olan babamız; biz büyüdükçe küçülüyor.

    Zamanını tamamlamış ve geçmişte kalmış bir yaşlı olarak kendi köşesinden bize bakıyor. Uzakta olsa da, bize dokunamasa da...

    Usandıracak kadar ayrıntılı sorularla hayatı öğrendiğimiz, her şeyi bilen babamızın sorularıysa biz büyüdükçe artık bize sıkıcı gelmeye başlıyor.

    Müdahale etmese, soru sormasa ne iyi olur dediğimiz zamanlar çok oluyor artık. Biz ondan daha iyi biliyoruz ya her şeyi.

    Zaman artık onun zamanı değil ya...

    Teknoloji gelişti ya...

    Her şey değişti ya...

    Oysa ne zaman ki babanızı kaybediyorsunuz, işte o zaman gerçekten büyüyorsunuz.

    Çünkü çınarın gölgesi yok artık üzerinizde.

    Sizi fark etmediğiniz halde yağmurdan, güneşten koruyormuş meğer o gölge.

    Siz de aile kuruyorsunuz, anne baba oluyorsunuz, sizinde gölge yaptığınız ve koruduğunuz birileri oluyor ama o gölgeyi çok arıyorsunuz.

    Babanız öldüğünde büyüyorsunuz.

    Artık soru soracağınız, öğreneceğiniz, azarını duyacağınız, takdirini alacağınız, akşam eve dönerken yolunu gözleyeceğiniz, korkacağınız bir babanız yoksa; büyüyorsunuz.

    Yarınınızdan sorumlu tuttuğunuz, her istediğinizi almak zorunda olan o kişi yoksa artık...

    Hep sessiz ağlayan, suskun seven, en zor dönemde bile yıkılmaz görünen, sırtınızı dayadığınız çınar ağacınız yoksa artık...

    Büyüyorsunuz o zaman işte.

    Savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak.

    Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur.



    alıntı...



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi georgia -- 4 Eylül 2008; 16:57:50 >




  • quote:

    Orjinalden alıntı: georgia

    Babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur.

    İnsan babası ölünce büyüyor çünkü. Yalnız başına kalıyorsunuz o zaman artık.

    Çocukken her şeyi bilen, herkesten güçlü olan babamız; biz büyüdükçe küçülüyor.

    Zamanını tamamlamış ve geçmişte kalmış bir yaşlı olarak kendi köşesinden bize bakıyor. Uzakta olsa da, bize dokunamasa da...

    Usandıracak kadar ayrıntılı sorularla hayatı öğrendiğimiz, her şeyi bilen babamızın sorularıysa biz büyüdükçe artık bize sıkıcı gelmeye başlıyor.

    Müdahale etmese, soru sormasa ne iyi olur dediğimiz zamanlar çok oluyor artık. Biz ondan daha iyi biliyoruz ya her şeyi.

    Zaman artık onun zamanı değil ya...

    Teknoloji gelişti ya...

    Her şey değişti ya...

    Oysa ne zaman ki babanızı kaybediyorsunuz, işte o zaman gerçekten büyüyorsunuz.

    Çünkü çınarın gölgesi yok artık üzerinizde.

    Sizi fark etmediğiniz halde yağmurdan, güneşten koruyormuş meğer o gölge.

    Siz de aile kuruyorsunuz, anne baba oluyorsunuz, sizinde gölge yaptığınız ve koruduğunuz birileri oluyor ama o gölgeyi çok arıyorsunuz.

    Babanız öldüğünde büyüyorsunuz.

    Artık soru soracağınız, öğreneceğiniz, azarını duyacağınız, takdirini alacağınız, akşam eve dönerken yolunu gözleyeceğiniz, korkacağınız bir babanız yoksa; büyüyorsunuz.

    Yarınınızdan sorumlu tuttuğunuz, her istediğinizi almak zorunda olan o kişi yoksa artık...

    Hep sessiz ağlayan, suskun seven, en zor dönemde bile yıkılmaz görünen, sırtınızı dayadığınız çınar ağacınız yoksa artık...

    Büyüyorsunuz o zaman işte.

    Savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak.

    Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur.



    alıntı...







  • quote:

    Orjinalden alıntı: Baba Naber

    Savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak.

    Savaşın Ortasında Yalnız Kalmakta anne ve babasız kalmaktır.

    @georgia Abi Ne Yazdın Sen Öyle İçim bir tuhaf oldu ya Allaha şükürler olsun ikiside sağ



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Walter Heisenberg -- 4 Eylül 2008; 17:07:54 >
  • 2001 senesinde babamı kaybettim.. 48 yaşındaydı..
  • quote:

    Orjinalden alıntı: bykanca

    Allah rahmet eylesin. Başın sağolsun, Allah sabır versin kardeşim...

    +
  • Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet olsun. Allah sizede sabır versin.
  • allah rahmet eylesin allah sabır versin kardes nur içinde yatsın
  • Allah rahmet eylesin başınız sağolsun kardeşim doğanın kanunu bu isyan olmaz elden sadece üzülmek gelir ama acıyı veren Allah sabrınıda verir Allah insana taşıyamayacağı yükleri yüklemezmiş
  • Hiç olmasaymış keşke annemi ağlatıp durmuş. Keşke tanışmasalarmış bende burda olmazdım ne güzel... Hayat benim için boşluklardan ibaret
  • quote:

    Orjinalden alıntı: Yazılımcı Online

    17 yaşımda kaybettim. yaş 22 şu anda. Eksikliğini okadar çok hissediyorum ki keşke şimdi yanımda olsaydı. Tamam belki rahatım aile geçindirmiyorum çalışmıyorum öğrenciyim ama yinede belli bir sorumluluk var omuzlarımda yinede ailene sen bakıyorsun bi yerde her işini sen görüyorsun koruyup kolluyorsun yanlız bırakamıyorsun. Arkadaşlarım gezerken ben hep eve geldim ailem yanlız kalmasın diye. Hala yine aynıyım. Şimdi babam olsaydı vallaha kendi hayatımı yaşardım. Arakdaşlarıma eğlenirdim, çalışırdım ozaman daha rahat olurdum aklım ailemde kalmazdı paramı biriktirip tek başıma tatile giderim yada seyehate çıkardım ara sıra. İnsan istiyo bazen ya. Şimdi bi kız arkadaşım var mersinde yanına gitmek istiyorum ama bi yanda ailem bi yanda o kaldım öyle. Bayramda gideyim diyorum bu sefer ailem yanlız olacak falan filan bir sürü şey.

    Babam olsaydı babam ilgilenirdi ailemle bende kos koca adma olduma rtık 22 yaşımda kafama göre takılırdım. Ha it kopuk anlamında değil biraz daha serbest ya da ne biliyim biraz daha rahat olurdum. Neyse Allah geride kalanlara sağlık versin diyecek başka bişey yok.

    Çok severdim ama olmuyo işte, onca kişi var babasını saymayan nefret eden onlarınkine bişi olmuyoda gelio böyle iyi ailelere oluyo olan anasını satim be. İyi olmuyacan bu dünyada vallaha. Bende iyi biriyim çok şükür ama çok şey çektim ya gerçi nankörlük etmemek lazım istediklerimde oluyo ama duygusal yönden hiçde bu hayattan hoşnut değilim açıkcası. Babanı kaybedersin, kız seversin açılırsın red eder maf olursun, moralin bozulur kafa dinlemek sitersin ailenle tartışırısın falan filan offff ya of. Çok sıkıntılı günler geçiriyorum hele şu son 6 aydır piskolojim bozuldu nerdeyse. şu yaşıma kadar bi babamın öldüğü gün ağladım bide şimdi gözlerim yaşarıyo. Hele şu kız mevzusu beni iyice bitirdi.

    Amannn ya neyse , elden hiç bşiey gelmiyor.

    Hadi herkese hayırlı günler

    okurken gözlerim yaşardı kardeşim başın sağolsun herşey gönlünce olsun ..




  • Ben 3 yaşımda kaybettim.
    Allah'a şükür babaya hiçir şekilde ihtiyacım olmadı.
    Tabi baba olsa hersey daha farklı olur..

    Allah rahmet eylesin, Ailenin ve senin başın sağolsun..
  • Allah rahmet eylesin, Allah sabır versin



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Dragonborn -- 4 Eylül 2008; 18:51:43 >
  • Tam 8 Yaşımda İdim Babam Vefaat Ettiğinde Onun Sıcaklığına Doyamadım Tadamadım
    Öle Bir Koydu ki Bana O Yaşta Babasız Kalmak ...
    Şu An Yaşım 27 :)
  • hepinizin başı sağolsun allah rahmet eylesin
  • daha 3 aylıkken babam terkedip almanyaya gitmiş

    daha hiç yüzünü görmedim sesini duymadım
  • Allah sıralı ölüm verirse annemin babamın ölümünü göreceğim,
    3 arkadaşamın babaları vefat etti son 6 ayda.
    çok zor, bizler de yaşayacağız
    ben de yaşayacağım.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi emredici -- 4 Eylül 2008; 19:14:06 >
  • quote:

    Orjinalden alıntı: Yazılımcı Online

    17 yaşımda kaybettim. yaş 22 şu anda. Eksikliğini okadar çok hissediyorum ki keşke şimdi yanımda olsaydı. Tamam belki rahatım aile geçindirmiyorum çalışmıyorum öğrenciyim ama yinede belli bir sorumluluk var omuzlarımda yinede ailene sen bakıyorsun bi yerde her işini sen görüyorsun koruyup kolluyorsun yanlız bırakamıyorsun. Arkadaşlarım gezerken ben hep eve geldim ailem yanlız kalmasın diye. Hala yine aynıyım. Şimdi babam olsaydı vallaha kendi hayatımı yaşardım. Arakdaşlarıma eğlenirdim, çalışırdım ozaman daha rahat olurdum aklım ailemde kalmazdı paramı biriktirip tek başıma tatile giderim yada seyehate çıkardım ara sıra. İnsan istiyo bazen ya. Şimdi bi kız arkadaşım var mersinde yanına gitmek istiyorum ama bi yanda ailem bi yanda o kaldım öyle. Bayramda gideyim diyorum bu sefer ailem yanlız olacak falan filan bir sürü şey.

    Babam olsaydı babam ilgilenirdi ailemle bende kos koca adma olduma rtık 22 yaşımda kafama göre takılırdım. Ha it kopuk anlamında değil biraz daha serbest ya da ne biliyim biraz daha rahat olurdum. Neyse Allah geride kalanlara sağlık versin diyecek başka bişey yok.

    Çok severdim ama olmuyo işte, onca kişi var babasını saymayan nefret eden onlarınkine bişi olmuyoda gelio böyle iyi ailelere oluyo olan anasını satim be. İyi olmuyacan bu dünyada vallaha. Bende iyi biriyim çok şükür ama çok şey çektim ya gerçi nankörlük etmemek lazım istediklerimde oluyo ama duygusal yönden hiçde bu hayattan hoşnut değilim açıkcası. Babanı kaybedersin, kız seversin açılırsın red eder maf olursun, moralin bozulur kafa dinlemek sitersin ailenle tartışırısın falan filan offff ya of. Çok sıkıntılı günler geçiriyorum hele şu son 6 aydır piskolojim bozuldu nerdeyse. şu yaşıma kadar bi babamın öldüğü gün ağladım bide şimdi gözlerim yaşarıyo. Hele şu kız mevzusu beni iyice bitirdi.

    Amannn ya neyse , elden hiç bşiey gelmiyor.

    Hadi herkese hayırlı günler


    muratım heralde seni en iyi ben anlıyorumdur.. zaten şu son olaylarda ben de yanındaydım sayılır.. çok büyük adamsın vesselam..




  • quote:

    Orjinalden alıntı: Bludger

    Bende 10 yaşımdan beri babasızım ama benim babam ölmedi bizi terk etti.Babasız kalmanın ne demek olduğunu iyi bilirim.

    Arkadaşımıda babası terketmiş çoçuğa çok üzüldüm ilk duydugumda
  • Babam ölürse nolacak, aceba benmi önce ölecem, nasıl ölecez söylentileri dolanırdı hep beynimde ve bir sabah bir telefonlar uyandım öğrenciyken, babam kiraz ağacından düşmüş ve omurilik kırılmış, tüm vücut felç olmuş, 2 hafta falan yaşadı, çaresizlik çok zormuş, o istedi ben baktım, hala umutluydu son güne kadar, kalkarım yine bağıma bahçeme giderim diyordu Ama olmadı. Şimdi ben düşünüyorum, aceba nasıl ölecem öldükten sonra nolacak, hep düşünürüm, Allah herkese hayırlı ölüm versin. Geçmişlerinize rahmet eylesin, Sabır, Sabır, sabır...
  • Babam sağ ama bu zamana kadar kendi kendimi büyüttüm diyebilirim.Ne bir sorunumu paylaştı benimle nede oturup halimi hatırımı sordu.Hala 1 evde 2 yabancı gibiyiz.


    Başınız saolsun arkadaslar bu arada
  • 
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.