Arrival (2016) | Denis Villeneuve (9. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: GunslingeR085

Açıkcası beğendim ama bazı yerlerde aşırı sıkıldım. Genel olarak iyiydi. Ama yukarıda belirtildiği gibi: interstellar, the martian çıtayı yükseltti.

quote:

Orijinalden alıntı: Kartal Göz

Filmi dün izledim. Yavaş ilerlemesine ve hiçbir aksiyon öğesi barındırmamasına rağmen birçok aksiyon filminden bile daha sürükleyici olduğunu söyleyebilirim. Filme bir gizem yerleştirmişler -ki öyle böyle değil- merakınızı ve ilginizi film bitene kadar diri tutmayı başarıyor. Filmin ortalarına kadar da gerilimi hissediyorsunuz. Ayrıca güzel, dolu ve anlamlı diyaloglara da gebe bir filmdir. Boş muhabbet yok.



Konuyu dil ve iletişim olarak ele almalarıysa çok orijinal bir hamle olmuş. Film bu şekilde belli kalıpların dışına çıkmayı başarabilmiş. Filmi yukarıda Ed Wood nick'li kullanıcının yorumunu görünce izleme kararı aldım, yoksa kararsızdım.



"Kullandığımız dil düşünce şeklimizi ve bakış açımızı değiştirir-etkiler." hipotezini öğrenmek bile bu filmi boşa izlemediğimizin bir kanıtıdır. Zaten filmin senaryosunun alıp yürüdüğü yer de burası.

O flashforward'lar, gelecek ve geçmiş kavramlarının son bulması, bilgiye sahip olacağız değil aslında her zaman biliyor oluşumuz vesaire gibi çıkarımlar hep bu hipotezden yürünerek oluşturulmuş.

Ama yine de filmde akıl sır erdiremediğim bir nokta var.

Tamam kullanılan dil bakış açısını değiştirebilir de zaman kavramını nasıl yok eder ki? Kavramı yok edince zamanı da yok etmiyorsun ki. 4 boyutlu bir evrende yaşıyorsun. Uzunluk, genişlik, derinlik ve zaman. Zaman olmadığında diğer 3 boyutun anlamı olmuyor. Çünkü bir cismin, bir maddenin nerede, hangi konumda olduğu zamana bağlıdır. Böyle bir evrende yaşayıp da dilde zamanı yok etsen de bu zamanı yok ettiğin anlamına gelmiyor. Dilde bir zaman kavramı varsa (-ecek, -acak ekleri; idi, imiş ekleri; -(i)yor eki; -(a)r, -(e)r ekleri) bunu insanlık totosundan uydurduğundan değil, zaten var olandan etkilendiğinden dolayı dilde yer almıştır.



Bilgi denilen şey verilerin toplanarak sistemli bir şekilde üzerinde düşünülerek, doğruluğu ve yanlışlığı bilimsel yollarla sınanarak oluşturulur. Dolayısıyla bu bir süreçtir. Yani zaman isteyen bir şey. Yani öyle filmdeki gibi bir düzine sembol görerek geleceğini izlemen mümkün değil. Kullanılan sembol dilde zaman kavramı olmasa bile bu zamanın olmadığı ve işlemediği anlamına gelmez.

Filmde Louise sembolleri gördükçe kendi geleceği hakkında kareler görmeye başlıyor ve bunları daha yaşamadı. Bir kızı olduğunu, kızının ergenliğe girdiğini, kızının -sanırım- lösemiden öldüğünü, eşiğinin onu daha çocuğu küçük yaşlardayken geleceği gördüğünü ve bunun üzerine yine de bazı kararlar verdiğini söylediği anda terk ettiğini, eşinin aslında filmdeki teorik fizikçi Ian olduğunu Louise'le birlikte biz de görüyoruz. Louise doğacak kızının ergenlik zamanı öleceğini bile bile çocuk yapacak ve Ian'ın onu terk edeceğini bile bile onunla evlenecektir. Ama sonuçta bunlar bilgidir ve zamanla oluşacaktır ve kimse bu bilgiye sahip değildir. Size birileri bunu sembollerle de verse bu zaman kavramını yok etmez, sadece size zamanla belki öğreneceğiniz belki de öğrenemeyeceğiniz bilgileri o an almış olursunuz. Ama sembol iletişimine geçilince zaman kavramı yok oluyormuş, işte burası saçmalık.



Bir de filmde zaman kavramı yok oluyor deniyor ve Louise geleceğiyle ilgili görülere sahip oluyor. Ama bir tek kendisiyle ilgili olanları görüyor. Zaman bir tek kendisi için yok sayılıyor galiba. Yoksa Dünya Louise'in etrafında dönmediğinden bir yığın gelişme olduğu filmde hiç belirtilmemiş.

Bu arada ABD yapımı bir filmde ilk kez Çin'in bu kadar güçlü ve ayakları yere basan ve yön veren, dominant bir ülke olduğunu gördüm. ABD filmlerinde alışık olmadığımız şeyler bunlar.

Ben filmi şahsen tavsiye ediyorum. İzleyin.

quote:

Orijinalden alıntı: ratch

quote: Orijinalden alıntı: Kartal Göz Filmi dün izledim. Yavaş ilerlemesine ve hiçbir aksiyon öğesi barındırmamasına rağmen birçok aksiyon filminden bile daha sürükleyici olduğunu söyleyebilirim. Filme bir gizem yerleştirmişler -ki öyle böyle değil- merakınızı ve ilginizi film bitene kadar diri tutmayı başarıyor. Filmin ortalarına kadar da gerilimi hissediyorsunuz. Ayrıca güzel, dolu ve anlamlı diyaloglara da gebe bir filmdir. Boş muhabbet yok. Konuyu dil ve iletişim olarak ele almalarıysa çok orijinal bir hamle olmuş. Film bu şekilde belli kalıpların dışına çıkmayı başarabilmiş. Filmi yukarıda Ed Wood nick'li kullanıcının yorumunu görünce izleme kararı aldım, yoksa kararsızdım. "Kullandığımız dil düşünce şeklimizi ve bakış açımızı değiştirir-etkiler." hipotezini öğrenmek bile bu filmi boşa izlemediğimizin bir kanıtıdır. Zaten filmin senaryosunun alıp yürüdüğü yer de burası. O flashforward'lar, gelecek ve geçmiş kavramlarının son bulması, bilgiye sahip olacağız değil aslında her zaman biliyor oluşumuz vesaire gibi çıkarımlar hep bu hipotezden yürünerek oluşturulmuş. Ama yine de filmde akıl sır erdiremediğim bir nokta var. Tamam kullanılan dil bakış açısını değiştirebilir de zaman kavramını nasıl yok eder ki? Kavramı yok edince zamanı da yok etmiyorsun ki. 4 boyutlu bir evrende yaşıyorsun. Uzunluk, genişlik, derinlik ve zaman. Zaman olmadığında diğer 3 boyutun anlamı olmuyor. Çünkü bir cismin, bir maddenin nerede, hangi konumda olduğu zamana bağlıdır. Böyle bir evrende yaşayıp da dilde zamanı yok etsen de bu zamanı yok ettiğin anlamına gelmiyor. Dilde bir zaman kavramı varsa (-ecek, -acak ekleri; idi, imiş ekleri; -(i)yor eki; -(a)r, -(e)r ekleri) bunu insanlık totosundan uydurduğundan değil, zaten var olandan etkilendiğinden dolayı dilde yer almıştır. Bilgi denilen şey verilerin toplanarak sistemli bir şekilde üzerinde düşünülerek, doğruluğu ve yanlışlığı bilimsel yollarla sınanarak oluşturulur. Dolayısıyla bu bir süreçtir. Yani zaman isteyen bir şey. Yani öyle filmdeki gibi bir düzine sembol görerek geleceğini izlemen mümkün değil. Kullanılan sembol dilde zaman kavramı olmasa bile bu zamanın olmadığı ve işlemediği anlamına gelmez. Filmde Louise sembolleri gördükçe kendi geleceği hakkında kareler görmeye başlıyor ve bunları daha yaşamadı. Bir kızı olduğunu, kızının ergenliğe girdiğini, kızının -sanırım- lösemiden öldüğünü, eşiğinin onu daha çocuğu küçük yaşlardayken geleceği gördüğünü ve bunun üzerine yine de bazı kararlar verdiğini söylediği anda terk ettiğini, eşinin aslında filmdeki teorik fizikçi Ian olduğunu Louise'le birlikte biz de görüyoruz. Louise doğacak kızının ergenlik zamanı öleceğini bile bile çocuk yapacak ve Ian'ın onu terk edeceğini bile bile onunla evlenecektir. Ama sonuçta bunlar bilgidir ve zamanla oluşacaktır ve kimse bu bilgiye sahip değildir. Size birileri bunu sembollerle de verse bu zaman kavramını yok etmez, sadece size zamanla belki öğreneceğiniz belki de öğrenemeyeceğiniz bilgileri o an almış olursunuz. Ama sembol iletişimine geçilince zaman kavramı yok oluyormuş, işte burası saçmalık. Bir de filmde zaman kavramı yok oluyor deniyor ve Louise geleceğiyle ilgili görülere sahip oluyor. Ama bir tek kendisiyle ilgili olanları görüyor. Zaman bir tek kendisi için yok sayılıyor galiba. Yoksa Dünya Louise'in etrafında dönmediğinden bir yığın gelişme olduğu filmde hiç belirtilmemiş. Bu arada ABD yapımı bir filmde ilk kez Çin'in bu kadar güçlü ve ayakları yere basan ve yön veren, dominant bir ülke olduğunu gördüm. ABD filmlerinde alışık olmadığımız şeyler bunlar. Ben filmi şahsen tavsiye ediyorum. İzleyin.

Dili öğrenince zaman yok olmuyor. Zamana farklı bakış açısıyla bakmaya başlıyor. Doğrusal bakış açısının dışında bakmaya başlıyor. Teoriye göre dil, düşünce şeklimizi etkiliyor. Bizim dilimiz doğrusal, sıralı bir yapı var. Beynimiz buna alışmış. Bu yüzden zamanı da doğrusal algılıyoruz. Zamana sınırlı bir bakış açısıyla bakıyoruz.
Uzaylıların dili ise doğrusal değil. Filmde de bunu bir süre sonra farkediyorlardı. Bu dil ile beyin doğrusal olmayan düşünce şekline alıştıkça, artık zamanı doğrusal olmayan yapısını anlamaya başlıyorsun. Uzaylılar bize bu bakış açısını hediye ediyor.

Şu yazıyı okumanızı tavsiye ederim. Güzel anlatmış bence.

İnstela sözlükteki tayyar kürdan isimli kullanıcının yazısı:

"bu kalamarların en büyük esprisi zamanı algılayışlarının lineer olmaması. bak burası önemli "lineer". zaten film boyunca yüzüne yüzüne püskürttükleri mürekkebin yuvarlak olması en sonunda da bizimkilerin "bu alfabe bizimki gibi değil" ayıkması sana bunu anlatıyor. kalamar dostlarımızın alfabesi hem harfler özelinde hem de genel yazım olarak belli bir çizgi doğrultusunda ilerlemiyor. burda çok basit bir akıl yürütmeyle olayı çözmeye çok yaklaşacağız; sen şuan kullandığın alfabeyle bir metin yazarken, kelimeleri rastgele bi' sırayla yazsan, her bir harfi de ortasından başlayarak yazmaya çalışsan çuvallarsın dimi, çünkü bu harfler belli bi' sırayla kelimeler, kelimeler belli bi sırayla metinleri oluşturuyor. birbirlerine zincir gibi bağlılar özellikle de algılanırken. ama kalamarların metinlerinin formu böyle değil "çember" kritik çünkü bizim metinlerimiz aksine çemberin bir başı ve sonu yok, lineer değil.
işte zaman algımız da böyle farklı. biz zamanı geçmiş ve gelecek olarak algılıyoruz, aralarında zincir gibi bağlılar. düz bir çizgi gibi: önce çizilen noktalar var, lineer bir yapı. ama onların zaman algısı böyle değil: geçmiş ve gelecek onlar için geçerli kavramlar değil, onlar için her an kendi içinde varlığını sürdürebiliyor ve bir şeyin öncesi ya da sonrası olarak anlamlandırılmıyor.

basitçe, biz nasıl bu dairedeki noktaların hangisinin önce çizildiğini, bir yönü olup olmadığını, hangisinin öncül olduğunu algılayamıyorsak onlar için de zaman böyle."

quote:

Orijinalden alıntı: ratch

Kendi hayatın kadar bir süreyi görebiliyorsundur belki. Geçmişi ve geleceği aynı anda yaşasan bile sonuçta doğduktan ölene kadar yaşıyorsun ve o anlar hafızaya yer ediyor. Ama uzaylılar 3000 yıl sonrasından bahsettiklerine göre kendi hayatının dışını da görmüş olmalalılar. Her neyse bilemeyeceğim gerisini Zamanla ilgili kurgularda böyle durumlar çıkabiliyor. Ama dil ile zamanı kavrama fikri bilimkurguda güzel bir fikir bence. Bir de ilk defa bilimkurgu da sözelci gördüm. Sözelciler de sevinsin

quote:

Orijinalden alıntı: Sokratik Adam

Çok güzel bir filmdi.

Zamana dair olan bakış açısı çok hoştu. Dilin insanların düşüncelerini yapılandırdığı fikrinin işlenmesi bile başlı başına bu filmi özel kılmaya yeter. Cidden farklı bir bakış açısı kazandırıyor film insana. Klişe bir uzaylı filminden çok daha farklı.

Hafiften bir Amerikan propagandası sezmem filmle ilgili tek beğenmediğim şey oldu. Sanki diğer milletler ve Amerikalıların uzaylılara karşı yaklaşımlarından "onlar işi savaşla çözmeye çalışıyor, oysa ki biz önce bir iletişim kuracak kadar medeniyiz" havası seziliyor.

Bunun dışında 10 numara film.