annem kronik bronşit hastası ve hafif de olsa uzun süredir öksürüyor, kaç kere sigarayı bırakmasını söylesem de konusunu açtığımda bile tartışma çıkıyor ve umrunda bile değil. koronaya yakalanırsa neler olabileceğini asla umursamıyor ve sorun şu ki kendisinin umursadığından 100-200 kat çok ben onun adına takıntı yapıyorum. sorun sadece korona da değil ben 2 yıldır kendim dışında ailemdeki herkesin sorunlarını kendilerinden çok takıntı haline getiriyorum, yani öyle bir boyuta ulaştı ki kendimde olsa bu kadar takmayacağım bir şeyi ailemden birinde olmasını aşırı fazla abartıyor ve takıntı yapıyoırum. hayat kalitem son 2 yıldır ciddi anlamda diplere düştü bu durum yüzünden. bir kaç kere psikoloğa gitmeyi istedim ama daha sonra ilaçların mantıksız olabileceğini düşündüğüm için vazgeçtim. sizce ne yapmalıyım sırf bu durum yüzünden çok kötü olduğum zamanlarda intiharı bile düşündüğüm oldu. günümün %95i kafamdaki bu düşüncelerle geçiyor, beni oyalayacak veya dikkat dağıtacak bir şey yapıyor olsam bile asla kurtulamıyorum, lütfen bu durumda olan ve atlatmış biri varsa veya aynı durumu yaşayan varsa kafasını dağıtmak için neler yaptığını yazsın. |
Bildirim