boğaziçi'ni bırakıp yks'ye hazırlanmayı düşünüyorum (2. sayfa)

reis yaptın yine yapacağını

MBG okurken psikoloji yan dal derslerini aldigim icin ne kadar tirt bir alan oldugunu biliyorum. Bu yuzden tibba gecmen senin icin daha iyi olur. Gerci tip da sayisal bir alan degil, ama senin olayin sayisal olmasindan cok, bilimsel bir is yapmanla ilgili sanirim. Tip seni mutlu eder. Bu yastan sonra muhendislik ve temel bilimlerle ugrasma, seni bu alanlarda yerler. Tip okuyup karinca kararinca garanti bir hayat yasa.

Geleceğinle kumar oynamaktan farksız bence. Şuan 1 misin, kaçıncı sınıfsın? Ailen destekliyor mu bu fikrini?

3 veya 4 isen dişini sık Boğaziçi Psikoloji diplomasını al. Ondan sonra ne yapacaksan yap.

Rekabet olmasi ve genclerin daha avantajli olmasi. Tipta boyle bir olay yok, her sey devlet tarafindan hazir sunuluyor ve yasa bakilmiyor. Simdi bu arkadas temel bilim veya muhendislik okusa 21-22 yasindan itibaren, 26 yasinda mezun olur. E ben 27 yasimda doktorami bitiriyordum. Boyle bir piyasada kendine yer edinebilir mi sence?

Psikolog ile psychiatrist çok farklı oluyor. Biri tıp doktoru olup reçete yazıyor ve olayın sinirsel ve bilimsel boyutuyla ilgileniyor, öteki ilaç bile yazamadığı için için konuşup duruyor.

Bölümüm ve okulum hakkındaki fikirlerimi de söylemeden geçmeyeyim fikir almak için okuyan varsa. Boğaziçi'nin birçok kuruluşa ve alanında uzman insanlara erişimi çok çok iyi. "Yönetici yetiştiriyor" olayı çok doğru, mühendislik okuyan da, ingilizce öğretmenliği, sosyoloji okuyan da kurumsala yönelebiliyor. İnsan kaynakları, design, yazılım gibi alanlarda kendilerini geliştirerek ve boğaziçinin imkanlarını kullanarak güzel bir yer elde edebiliyorlar. Ayrıca psikoloji bölümünde çok fazla seçmeli ders alma imkanı var ki gelirken bu benim için önemliydi. İstersem antropoloji, istersem fizik alabiliyordum. Seçmeli ders kombinasyonlarını belirleyerek çok farklı bir yol çizme imkanı var. Bilgisayar mühendisliğinden ders alıp yazılımda kendini geliştirmeye devam eden birini tanıyorum bölümden, yapay zeka alanında psikoloji bilgisiyle katkı sunma hedefi vardı mesela. Hocalar da yurtdışında yüksek lisans, doktorasını yapmış insanlar. Psikoloji alanında ülkeyi taşıyan insanlardan. Öğrencileri de akademiye teşvik ediyorlar. Kendi adıma, mezun olup yüksek lisans ve doktora yapmam gerekiyor bu yolu takip etmek için ve şu andan şüphelerim var bu alanda devam etmek istediğimle alakalı. Derslerimiz gerçekten kafa açıcı, içerik güzel. Çok yabancı olduğum birsürü şeyle tanıştım, çok farklı bakış açıları kazandım. Ben şahsen bilimle daha çok iç içe olmak, daha çok şey öğrenmek istiyormuşum, fen lisesi kökenliyim zaten. Psikoloji bölümü, insanı "biyopsikososyal" açıdan işlediğini sık sık hatırlatıyor ve bunu güzel de yapıyor. Net bir karar vermiş olmasam da, ben "biyo" kısmında derinlik arıyorum. Tıp okuyup psikiyatriden devam edersem de eğer, o yolu çizersem, "psikososyal" kısmında da kendimi geliştirmiş bi psikiyatrist olmak isterim. Okul ve bölüm hakkında sorusu olan olursa yanıtlayabilirim.

Basit, boğaziçi'nde okuman okuduğun bölümle sınırlı kalmıyor. Bu anlamda dedim. Psikoloji TR'de okunmaz başımızda böylesine rezil bir TPD varken ve uygulamalı alana yönelik 0 eğitim verilmesi yüzünden.

Psikologların genelinin bilimsel altyapısının olmadığı doğru ama ilaç yazamadığı için konuşup duruyor kısmına katılmıyorum. En temelinden çevremde psikiyatriste giden birsürü insan doktorla konuşacak kendilerini anlatacak zamanlarının olmadığını söylüyorlar. Çok kısıtlı bir sürede semptom dinleyerek alakalı ilaçları yazma şeklinde gerçekleşiyor süreç. Amaç karşıdaki kişinin ruh sağlığına tedavi uygulamaksa, önce duygu durumunu ve hayatını analiz etmek gerek. İhtiyacı olan şey destek olabilir, çevresinden uzaklaştırması gereken bir insan olabilir, kötü bi aile okul veya iş sisteminin içerisindedir, kendisiyle barışık değildir. "Psikososyal" faktörler çok değerli bir insanı anlamakta.

Boğaziçi'nden çıkıp hastane ortamına girme fikri insanı bi sarsıyor açıkcası hem fiziksel olarak hem de sosyal ortam olarak. Pratik olur MIS'e geçmek şu an ama pek yakın hissedemiyorum gibi. Teşekkürlerr