bunalımdaysan film niye seyrediyorsunki.kendini bir odaya kapatıp herşeyden uzaklaşabileceğinimi sanıyorsun.bence çık dışarı gez balık tutmaya git.veya doğada yürüyüş yap.ağaçları incele.böcek çiçek manzara resimleri çiz.maket araba veya uçaka gemi yapabilirsin mesela..kendini bir kutuya hapsetmek çok anlamsız..
eğer yaşadığın yer istanbul ise bunlar hayal. misal ben şirinevler'de oturuyorum. o doğa dediğin yer burdan ütopya gibi duruyor. burdan aşağı inince tek gördüğüm kaldırım, alışveriş merkezi, birbirlerini yiycek gibi dolaşan insan tabakası, çarpık kentleşmenin allahı! sokak başına düşen bir ağaç! dediğin yerlere ulaşman için toplu taşıma aracına binip (metrobüs) ite kalka, terden geberene kadar anca gidiyorsun. ki çocuk bunalımdaysa insan içine çıkmak en son yapacağı şeydir. bana kalırsa istanbul'da yaşamak başlı başına bir toplumsal depresyondur. ben yılın çeyreğini izmir'de geçiriyorum. övmek için demiyorum ama izmir'de veya anadolu'da bu tür sorunlar yok. canın mı sıkıldı? in aşağı yemyeşil, park, göl, orman oh mis. istanbul 3. sınıf bir medeniyet şehridir. umarım bir gün temelli terkederim şu şehri. her neyse konuya gelicek olursak sana film önereyim bir kaç tane dostum.
into the wild izlediysen önerecek film daha çok.
İzmir'in neresi park bahçe la? 17 yıldır İzmir'deyim ben mi göremiyorum ?
yeni mesaja git
Yeni mesajları sizin için sürekli kontrol ediyoruz, bir mesaj yazılırsa otomatik yükleyeceğiz.Bir Daha Gösterme