Çinlilerin teknolojik ve ekonomik alanda ilerlemelerinin sebebi (Okuyun bilgilenin!) (4. sayfa)

Bu konudaki niyetim konuyu üste çıkararak insanlarımızı ilk mesajla bilgilendirmek. Çin'liler daha düne kadar aşırı yoksuldu. Çok çok daha geçmişe gidersek bizden (Türk'lerden) korkularına çin seddi yapmış insanlar. Ancak başarmışlar. Çin bugün teknoloji üreten ve diğer süper güç denilen ülkeleri aşan bir ülke olmuş. 2023 yılında 69bin 610 adet patent başvurusu yapmış çin örneğin. Conilerde 55bin 678 adet patent başvurusu yapmış. Ekonomilerinde enflasyonla değil, deflasyonla mücadele ediyorlar. Kendilerini sömürmek isteyenlerin yöntemlerini alıp kendi gelişimleri için kullanmaya başladıkları anda yükselmeye başlamışlar.

Benim özet olarak tek isteğim; Türkiye'deki montaj sanayisinin bitmesi ve gerçek yerli üretime geçilmesidir.

Yapılması gereken çok açık: Gerçek üretim. Türkiye'nin ihtiyacı olan şey, dışa bağımlılığı azaltacak ve katma değer üretecek bir sanayi stratejisidir. Kendi hammaddemizi işlemeli, kendi teknolojimizi geliştirmeli ve dış pazarlara bağımlılığı kırmalıyız. Montajcı zihniyetle ülke ancak yerinde sayar, hatta geriler. Türkiye'nin zenginleşmesi ve kalkınması, ancak kendi kaynaklarını kullanarak, kendi teknolojisini üreterek mümkündür.

Eğer 'sermaye,' halkın seçtiği başkana ve hükümete muhalefet ediyorsa hiç kusura bakmayın bunların hizaya getirilmeleri gerekir. Muhaliflik yapılacaksa bunun yeri ve yöntemi partisizlik değildir. Gidersin aklına fikrine zikrine uyan bir partiye katılırsın ve yaparsın açıklamalarını. Sermayenin yolu (partisi) belli olmayınca, arkandan darbe planlatabiliyorlar, Parayla! Pazarlamacılığını yaptıkları yabancı ülkelerin maşalığını yaparak. Yabancı istihbaratçılarla el ele kol kola. Nitekim 1979'da gazetelere ard arda verdikleri ilanlar ve ardından yapılan 80 darbesi malumunuz. En şiddetli bir biçimde karşı durulmalı bunlara karşı. Gelişeceğiz diye bunlara sessiz kalınırsa darbe yapmaya kalkabilirler, ülke 30-40 yıl geri gider. Sermayenin yaptığı partisiz siyasete sessiz kalınması en büyük hata olur.

Bu 'sermaye' nin yerli ürettikleri de bir şey yok zaten;

- distribütörlük yapıyorlar,

- pazarlamacılık yapıyorlar,

- dövizle hazır alıp Türkiye'de birleştiriyorlar.

Patent mi üretiyorlar?

Arge mi yapıyorlar?

Hayır!

Öyleyse?

Yabancı üretsin, ben dövizi yabancı ülkenin malına vereyim, yabancı ülkeleri zengin edeyim, sonra Türkiye'ye getireyim, montajlayayım satayım. Kimse de bir şey demesin.

Türkiye 'sermayenin' montaj sanayisi yüzünden yoksullaşsın, dövizimiz yurt dışına çıksın. Sürekli bir döviz ihtiyacımız olsun. Paramız değer kaybetsin. En ufak bir ambargoda ekonomimiz kırılgan olsun. Halk sürekli yoksullaşsın yabancı mallara olan bağımlılık yüzünden. Sermayenin yapmadığı arge yüzünden. Sermaye yağlı ballı yatlı katlı villalı gökdelenli özel uçaklı ultra lüks hayat yaşasın. Hem dövizle hazır al(başka ülkeleri zengin et), üstüne markanı bas, kârını koy sat. Sonra da çıksın hükümet şöyle kötü böyle kötü. Oh ne ala memleket.

Bu sermayeye dokunmak lazım bunlara dokunmadan olmaz. Hizaya getirilmeleri lazım. Paran olabilir, fabrikan olabilir. Ancak sen yerli üretmiyorsun. Yabancı ülkelerin pazarlamacılığını yapıp banka hesaplarını doldurmuş yatlar katlar villalar almışsın, en lüks hayat neyse onu yaşıyorsun. Semirdikçe semirmişsin. Vatana millete yerli üretim yapmadığın için hayrın yok.(Evet bu bence böyle.) Daha birde doymuyorsun halkın seçtiği hükümete partisiz muhalefet ediyorsun. Sermayeye bu ortamı sunan halkın seçtiği hükümet zaten. Sermayenin pislikleri (distribütörlük, montajcılık) bir bir herkes tarafından dile getirilmeye başlandı. Kurtuluşumuz da bu uyanışta saklı.

Bizim ilk aşamada ithalatçılara, montajcılara giden kredi musluklarını kapatıp, yerli üreten şirketlerimize açmamız lazım.

İkinci aşamada, Türkiye'deki bütün şirketlerin ürettikleri ürünün yüzde kaç yerli olduğu hesaplanmalıdır.

Üçüncü aşamada, şirketlerin ürettikleri ürünün kritik parçaları hangileri olduğu belirlenmeli ve yeni kuracakları yavru şirketlere bu parçalar yerli ürettirilmelidir.

.

.

.

Söylediğiniz planlama eksikliği konusunu ve yerli üretim için uzun vadeli hedeflerini ve çerçeve çizilmesini detaylı bir şekilde anlatırsanız çok faydalı olacağını düşünüyorum. Aslında bunlar sanayi bakanlığının yapması gereken işler de, uyanmaları gerekiyor. Biraz daha geniş çerçeveden bakılmalı artık.

Benim üzüntüm;

bu bizim düşündüklerimizi, planlamak, hayata geçirmek, zorunlu kılmak için maaş alanların(kim bunlar? Sanayi bakanlığı, Maliye bakanlığı, Akademisyenler, Profesörler) ; kısır döngülerden çıkamayıp kafalarını şöyle bir kaldırıp olan bitene daha geniş bir açıdan bakıp yahu biz ne yapıyoruz? Biz Türkiye'yi montaj sanayisine mahkum edecek kadar sevmiyor muyuz? Kim engel oluyor? Biz neden yerli üretimi arttıramıyoruz? Nasıl arttırabiliriz? Bu yabancı ülkelerin pazarlamacılığını yapan sermayeyi nasıl yerli üretim rayına sokabilirz? Nasıl ülkemizdeki yoksulluğu azaltırız? Nasıl ülkece zenginleşiriz? Nasıl refahımızı arttırırız? Hatta ve hatta yerli üretim gücümüzle nasıl süper güç sınıfına yükseliriz? diye yeterince düşünmemelerine üzülüyorum.

Ancak bugün geldiğimiz nokta da evet Türkiye büyüyor ancak yerli üretimi arttırmadan büyüyor maalesef. Gelecekte yerli üretimlerini arttıran kendi kendilerine yetebilen ülkeler ayakta kalacaklar. Bir ülkenin ekonomisinin dış şoklara(ambargo, savaş, nota verme, ticari ilişkilerin bozulması) karşı sağlam durabilmesinin yegane yöntemi yerli üretimdir. Yurt dışından hazır alıp momtajlamak değildir. Geçmişte Sn. Erbakan'a da karşı çıktı bu montaj sever 'sermaye'. Sn. Ecevit hükümetine ve Sn. Demirel'e de darbe yaptılar. 'Sermaye'nin geçmişi kirlidir. Sermayenin yaptıkları yapacaklarının da teminatıdır.

Dolayısıyla Sn. Cumhurbaşkanımızın: "Türkiye'nin demokrasisini darbecilerin, ekonomisini sömürgecilerin, milli iradeyi sivil toplum ve siyasetçi görünümlü beşinci kol elemanlarının güdümüne sokmasını istiyorsanız, bilin ki böyle bir şeye canımız pahasına rıza göstermeyeceğiz." demesi de tesadüf değildir.

Siz kısaca;

Siyasetten bağımsız, tamamen uzmanlardan oluşan, akil bir heyetin yönettiği ve uzun vadeli kalkınma hedeflerine (üretimi yerlileştirmeye) odaklanan bir kadro oluşturulsun ve bu kadro, kısa vadeli siyasi hedeflerden etkilenmeden, ülkenin kalkınma hedeflerine ulaşması için çalışmalar yapsın diyorsunuz.

Bu da devlet içinde devlet olmuş gibi olur. Yok yani ben ısınamadım. Ne kadar kanunlarla çerçevesini de belirlesen ne kadar idealistte olsalar insani *ihtiyaçları* elbet olacaktır ve kandırılmaya müsait olacaklardır. Evi olmayabilir, biri gelir ev rüşveti verir, evi var yatı yoktur biri gelir yat rüşveti verir. (Tabi ev yat vs, rüşvet değil daha çok ev yat parasında saat rüşveti veriyorlar) vs vs. Çok çekincelerim var bununla ilgili.

Bizim bir şekilde, sizinde bahsettiğiniz üzere arge yapacak insanlarımızı da küstürmeden, sevdirerek ve bir süreklilik arz eden yerli üretimi arttırma sistemini kurmak ve bunun kalıcılığını sağlamak hatta özendirmek zorundayız. Gelip geçici bir çözüm yerine yapısal bir çözüm üretmeli ve iktidarı/muhalefetiyle desteklemeliyiz. Türkiye'nin bekâsı için yerli üretimi arttırmalı, yerli üreticiyi korumalı ve desteklemeliyiz. Üniversitelerimiz her yıl binlerce mühendis/yüksek mühendis/teknisyen/tekniker mezun ediyor. Bu arkadaşlarımıza sadece yol gösterilip imkan sağlanması yeterli. Vatansever insanlar maaşına bakmayacaklardır ancak tabii ki küstürülmemeliler de.

"İş makinaları alanında istisna yerli imalat ve tasatım yapan firmalar hariç ,geri kalan inşaat sektörü en önemli makinalarını yurt dışından satınalma ve leasing yoluyla yaparak büyük bütçeli işler için kaynak transferi yapmaktadırlar . Makineyi yerli yapmak için hem sermaye hem de yetişmiş kadro olmasına rağmen bunu öteleyerek zaman kısıtını da kullanarak ,devamlı ithalat yoluyla yaparak düşük kalitede işler için emek ve insan gücü ile hamallık yapma dışında bir katma değer yaratamamaktadır .

İşte burada bir PLAN inşaat ve benzeri sektörler için gerektiği açıktır .Bu konu işi alan ve alt taşeronlara devir eden patron kafası ile çözülemez. Kanun ile kullanılan araç gerek için bir sınıflandırma yapılmalı, katma değeri fazla olan ürünler için devlet desteği arge için sanayiinin yönlendirmesi şart konulmalı ve sonraki ihalede bu noktaları aşan şirketler için ön ihale şartnamesi yetki verilmiş kurumlar tarafından denetlenmelidir.

Mesela savunma sanayisi ile iş makinaları yapan sektörü karşılaştıralım .Zorunluk ,kısıtlama ve talep ,kendi sanayisini savunma sektöründe farklı bir noktaya taşımıştır .Talep zaten ülke için her zaman vardır ama esas olan kritik malzemelerün temini için konulan ambargolar, kendi özüne dönerek çözüm bulma isteğini firma bazında değil ,hükümet düzeyinde destek ile bir anda patlayan kır çiçekleri gibi kendisini göstermiştir"

bu söyledikleriniz çok önemli.

Ar-ge endüstrisinde iştigal ediyorum. Tübitak'ın başına hayvanat bahçesi müdürü atandığı sıralarda Türkiye'nin iyi okullarında okuyan çocuklar şimdi mezuniyet stajlarını yapıyorlar.

Size onların gelecek planlarını, nasıl düşündüklerini, ne hissetiklerini, neler anlattıklarını, nasıl konuştuklarını anlatmamayım... Teknik ve profesyonel yaşantıyı kısa vadeli düşünen siyasetin avucundan kurtarmadan bir adım bile atamazsınız.

Bununla beraber, milli yeteneğin idare edilmesi, temposunun verilmesi gerekir. Sn. Vezir, epey detaylı anlamış. Devletsiz de olmaz. ABD'de 1910'larda otomotiv gelişirken, irili ufaklı 130 üretici/araba markası vardı. Devlet 1915'te, otomotivdeki haksız rekabeti engellemek, küçük üreticileri de büyüklerin yanında korumak için vida ve cıvata standardı getiriyor. Koca devlet, gerektiğinde vidalarla da uğraşabilecek kadar esnek yani. ABD, böyle ABD olmuş. Yapamadığı anda da düşüyor. 90'lardan beri yapamıyor mesela, ve küresel ölçekte olanlar benim için pek süpriz değil.

Türk endüstrisi dünya çapında ilgi çeken, ödüller alan, literatüre giren projeler de yapıyor. Ama sonuçlarını göremiyorsunuz. Çünkü organizsayon ve 'endüstri' yok. Türkiye'de Türk endüstrisi için geliştirdğim projeyi Almanya literatürüne koyuyor. Kim yapıyor bunu? Alman Sanayi Bakanlığı. Alman bakanlığı, Türkiye'deki projeleri takip ediyor yani. Onlar kim? Kadrolar... eh, bu kadroları da AFD/SPD'nin beş yıllık küçük hayallarinden koruyorlar ki bu işlerle uğraşabiliyorlar.

Endüstri ne demek, ona da bir bakalım. Endüstri, üretim demek değildir. Esasen endüstri, bir konuda birbirini tamamalayan üretimlerdir. Mesela, tekstil makinası üretmiyorsanız tekstil üreticisisinizdir ama tekstil endüstriniz yoktur. Kısa olarak anlatabilmek için: tekstil endüstrisine modacı, makina mühendisleri ve balerinler gerekir. Dans edenler olmazsa modacıların hedefleri olmaz, modanız olmaz, markalarınız olsa bile temsiliyetleri ve hedef kitleleri zayıf olur, makinacılara da iş çıkmaz. Karmaşık ilişklierden oluşan toplumda her şey biribirine bağlı.

Boğaziçi, ODTÜ, İTÜ, Robert Koleji, Galatasaray Lisesi... gibi yerlerden mezun yönetici devlet kadroları görürüsek, emniyet müdürü, il eğitim müdürü.. gibi o zaman bu yazdıklarınız olabilir. Çünkü örnek verdiğimiz gelişmiş ülkelerde, yani normal ülkelerde, böyledir. En iyi okulların mezunları devlet yöneticileri olurlar, ikinci iyiler endüstride çalışır. Tabii, genel olarak. Biz istiyoruz ki ikinci iyiler en iyileri yönetsin... görülmüş şey değil.

...bizim için "Köle Isaura" filmiyle başladı diye düşünüyorum. 76 yapımı dizi, Türkiye'de 1986 gibi gösteriliyordu.

Senaryo geliştirme, merakı canlı tutabilmek artık bir sanat değil, teknik haline geldi. İnsanları bağlayacak kadar bir merakı canlı tutabilmek için tam olarak ne yapılması gerektiği artık teknik bir mesele. Bunun için bir "dummy", herhangi bir şablon konu yeterli. Böyle bir konunun ardında asıl verilmek istenilen mesaj, bir reklamcının semiyotik kanalıyla, yani izleyicinin bilinçle kontrol etmediği, refleks geliştirmediği alanda ikinci anlam olarak aktarılıyor.

Bu 'Isaura' filmi de, 60'lardan sonra yetişip insan ilişkilerinin ve toplum kültürünün tamamen dışladığı, eski çağlara ait tuhaf iş ilişkisinin isminden başka bir anlama denk gelmeyen köleliği öğretiyordu. Filmin açık ana temasına bakılırsa kölelik ne kötü, kahrolsun kölelik, ama arka kapıdan köleliğin bütün sosyal normlarını, iletişim tarzını, köle kültürünü de öğretiyor. Bugün Kızıl Goncalar da belki tarikat kültürünü öğretiyor ki görünce tanıyalım, veya talep edildiğinde ne istenildiği anlaşılsın. Bu diziler boşuna 3.5 saate çıkmadılar.

Eskiden olsa uzun atış, komplo teorisi diye düşünülebilirdi. Ama Assange, film endüstrisinin nasıl kurgulandığını belgeleriyle gösterdi. Para aktarımı, senaryo talepleri... her şey. Gençken benim de şüpheyle baktığım komplocular, dedeler, dayılar, sinirli abiler :)... neticede haklı çıktılar.

Bugün toplumları yönlendirmenin ustası oldular. Brexit oylaması dahil, seçimlerin çoğu algoritmalarla gerektiği kadar, doğru yer ve zamandaki kurgu olaylarla, en az masrafla yönlendiriliyor. 49/51 gibi yakın sonuçlu oylamalar çok arttı. Demokratik seçim mekanzimasının özgünlüğü, güvenirliliği kalmadı, çünkü kontrol edilebiliyor ve artık antik Yunan'daki gibi bir iradeyi temsil edemiyor. Ayrılıkçı terör örgütleri seçim zamanları sivil halka karşı eylemler yapıyorlar. Halbuki tarihteki ayrılıkçı direnişlere bakılırsa, hepsi de halkın sempatisini kazanmaya çalışmış, eylemlerini de kontrol ve ergi temsil edenler üzerine yapmışlardır. ETA, IRA vs...

Bakalım, bunun içinden nasıl çıkılabilecek. Çocuk aklı, genç akıl veya duru görüş gereği midir bilemem, gençlerde gördüğüm şey, herşeyi reddetmek. Bu bir savunma mekanizması olarak işe yarayabilir. Dünyada patlayan hayvan sevgisi ve iyi/kötü sonuçları tesadüf değil. Bence tabiatın/fiziğin/oluşun kuralları zekada da çalışacak. Varlığın zekası. Machine Learning yeni değil aslında ve en temelde o da tabiatın parçası. Uzun süre kötü veya akılsız olamaz (buradan da hocam, bence Newton'un öncüsü Leibniz'in tespitlerine çıkabiliriz -her şey olabilecek en iyi şekilde olur- tabii buradaki felsefi özeti hafifçe okumamak gerekir, bu bir kadercilik değil).

İletişimin kaotik ve sınırsız kategorileriyle, hayvanlarla, tabiat özlemiyle, genç reddedişle yeni, daha idealist bir gelecek olabilir mi... ben ümitliyim, ama orta vadede değil. Şimdilik yapay zekayı da, interneti de en iyi şekilde statüko kullanıyor ve polis devletleri her gün alanlarını genişletiyor. Zemin hazırlamak için yeterince suç yoksa bile suçlar üretiliyor. Yine de bütün bunların maddi sonucu, kitlelerin geleneksel (analog) zekalarını canlı tutmak oluyor.

. . .

"Sn. Vezir, epey detaylı anlamış" = anlatmış yazmak istemiştim. Talihsiz bir hata olmuş, umarım kötü anlaşılmamıştır.