Şimdi Ara

Elveda Dostlar...

Bu Konudaki Kullanıcılar:
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
1
Cevap
0
Favori
1.218
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Herkese merhaba. Hayatta insanın iniş ve çıkışları olur. İşte bu gün başıma gelen bir olay dibe vurmama sebep oldu. Lafı uzatmadan konuya gireyim.
    2013–2014 2014–2015 yılları arasında evimden uzak bir üniversitede inşaat mühendisliği okumaya çalılştım(!). Bu koca iki senede 4 ders anca verebildim. Çünkü doğru düzgün derse gitmedim. Tembellikten ders çalışmadım. Tabi inşaat mühendisliği fizik ağırlıklı. Fizik sevmediğim bir ders. Bunu bahane ederek bıraktım. Sonra kendi şehrimizde bilgisayar mühendisliğine geçtim. Tam işler yoluna girdi derken ben yine değişmedim ve ilk dönem 2015 -2016(1) 8 dersin 3 ünü verebildim. Yine bir yanlış yaptım tabi. Araştırmadan daldım bölüme. Ben donanım ile uğraşmayı seven biriyim. Bilgisayar mühendisliği ülkemizde yazılım üzerine. O benim için anlamsız olan kodları görünce iyice soğudum. Bu arada okul başlamadan önce çok basit bir düşmeden dolayı ön çapraz bağımı kopardım. Bunun sebebi sürekli yeme iştahımdan dolayı bacaklarımın beni taşıyamaması ve tembellikten gelen spor yapmama.. Okula engel olmasın diye bu yaz başı ön çapraz bağ ameliyatı olacağım. (1.73 kilo 80) Oran normal gibi duruyor fakat vücüdum orantısız. Tüm kilo bacaklarıma gidiyor. Bacaklarım benden daha kilolu olan kişileren daha kalın malesef.

    Gelelim bu günkü olaya. Evimizde ihtiyaç sahipleri için biriktirdiğimiz kullanılmış kıyafetler vardı. Bu kıyafetleri toplayan yere götürmek için babamdan arabasını aldım. Sonra onları götüdüm. Oradaki sorumlu kişi ile konuşuyorduk. " Falanca kişi bir yerden alınması gerekiyor dedi." Bende hemen atladım. "Ben alırım getiririm "dedim. Aynı zamanda bulunduğum yerden oraya gitmek isteyen bir kişi vardı. Hem onu götürmüş olacaktım. Hemde oradaki kişiyi bulunduğum yere getirmiş olcaktım. Neyse yola çıktık geri gelirken yolda polis çevirmesi vardı. Bende ehliyet yok. Tabi korkudan titremeye başladım ve polis beni ve hemen önümdeki aracı durdurdu. Artık bizimle ilgileneceği için yoldan çekildi ve diğer araçlar vızır vızır geçti. Yanımdaki kişi ehliyetli ve arabada sorun yok (vize bandrol falan) Alkol sıfır çıktı. Ama yinede ehliyetsizlikten 3200 (1600 araç sahibi babama 1600 de bana) cezayı kesti. Yalvarsakta işe yaramadı. Eve geldik. İki üç aydır sigara içmeyen babam sigara içti.

    Bende artık yeter dedim. Bu insanlara ( anne ve babam) acı çektirmeye hakkım yok. Her gün sabahın köründe benim gibi bi işe yarmaz için işe gidiyorlar. Babam marangoz, annem temizlik yapıyor. Okulu bırakıp ortaöğretim kpssden memur olmaya çalışacağım. Eğer olmazsa girer bi işe çalışırım. İki yıldır devlet kredisi alıyorum. Bi yandan ameliyat, bir yandan kredi borcu, birde bu polise yakalanma...

    Artık teknoloji haberleri, yeni işlemci ve telefonlar bisiklet merakı geride kaldı. İmzamdaki sistemi , laptop ve akıllı telefonumu satacağım.
    22 Yaşında olmama rağmen 50 yaşına gelip emekliliğini bekleyen bir adam gibiyim

    Sonuç olarak dostlar siz siz olun derslerinizi aksatmayın, ehliyetsiz çıkmayın, anne babanızı üzmeyin. Unutamayın çok küçük görünen olaylar hayatınızda büyük değişimlere neden olabilir. İki ihtimalden dolayı.
    1 Kendimizi kandırarak olayları küçük görürüz.
    2 Küçük olaylar birikerek büyük bir olayı doğurur.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi rapstar338 -- 1 Mayıs 2016; 3:09:10 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.