Hem bilgisayar mühendisliği hem de genel olarak üniversite konusunda sık gördüğüm hatalar (5. sayfa)

Dediklerinin büyük çoğunluğuna katılıyorum, konuda bilgili olduğun belli oluyor, sadece bir iki şey hakkında konuşacağım.

Bu bir spektrum olsa da uç noktalar olarak iki farklı üniversite tipi var:

Bunlardan biri TUM (Münih Teknik) gibi sınav bazlı olanlar. Öğrencilerin çalışacak ayları olur, kendi çalışmalarından sorumlu olurlar, derslere gitmeleri gerekmez ve dönem sonunda inanılmaz kazık sınavlara girerler. Bu okullarda çok sosyal dersler de olmaz, mühendislik ise mühendislik ağırlıklıdır.

Bir diğeri ise Koç'un da içinde olduğu sosyal ağırlığı da olan, bol ödevli projeli sistem. Dışarıdan bakıldığında çok yoğun gözükebiliriz, ama bu sanıldığı kadar kötü bir şey değil. Mesela Koç'ta ilk iki yazılım dersine bakalım. İlkinde sene sonu notumuzun %60'ı quizlerden, %30'u finalden, kalanı attendance etüt tarzı şeylerden geliyordu, ikincisinde de %70'i quizden %30'u finalden geliyordu, bu ikisini karıştırmış olabilirim ama bu iki ders böyleydi. Quizler 2 haftada bir bilgisayar laboratuvarında yapılıyordu ve 1.5 saat civarı sürüyordu. Onun dışında her hafta ödev veriliyordu ve attendance gerekiyordu. Bazı okullar gibi 1 ay boş takılmak çok mümkün değildi belki, ama sırf projeleri, quizleri vs yaptığında ek çalışma yapmadan iyi not alman mümkündü. Benim gibi projeleri yapan, ama ders sonrası tekrar gibi çalışmalara hiç gelemeyen yarı-tembel insanlar için mükemmel bir sistemdi. Yazılım derslerinden hep A civarı aldım ve neredeyse hiç ekstra çalışmadım, sadece verilen her şeyi yaptım.

Pek çok ders bu şekildeydi Koç'ta. Finalinden 50 alıp B aldığım dersler oldu mesela, çünkü finale iyi çalışamasam da tüm lablarına ıvırına zıvırına gidip ödevlerini yapmış oluyordum. TUM tarzı okullarda ise 2 hafta eve kapanıyor öğrenciler, aralıksız çalışıyorlar ve yine de inanılmaz strese giriyorlar. Koç'ta düzenli olarak verilenleri yapmak genelde yetiyor.

Koç'ta pek çok bölüm dışı ders olması da rahatlatan bir faktör. Mesela gelip 3-4 tane bölüm dersi almaya çalışırsan overwhelming oluyor, dediğine benziyor, ama bunu yapmak zorunda değilsin, çoğu öğrenci yapmıyor ve zaten yapmamalı, bazı sosyal dersler alınıyor onun yerine.

ETH Zurich'de okuyan arkadaşın çilelerini gördükten sonra Koç'a asla zor bir okul demezdim. Gerçekten başarısız olanlar cidden yatmaya gelenler oluyor genelde. Mesela Türkiye'de ilk 300'e girip de hiç ama hiç ders çalışmayan bir oda arkadaşım olmuştu. Annesi öğretmen, tüm lise hayatında zorlamış İzmir'de, İstanbul'a gelip tek kalmaya başlayınca da o baskının yan etkisi olarak tamamen bırakmış kendini. Böyle insanlar sınav öncesi sıkı çalışma yapsa da toplayamıyor Koç'ta, ama düzenli çalışmayla hiç zor değil.

Onun dışında yazdığın maddelerden 10. madde ilgimi çekti, ama bu konuda kararsızım. Ben okurken kesinlikle böyle değildi, durumu iyi olmayan bir sürü insan vardı, hiçbir şekilde dışlanmıyorlardı da. Ama ben okurken okulun fiyatı 36.000 liraydı ve burslu kontenjanı çok daha fazlaydı, beni kararsız bırakan da bu. O zamandan bu yana okulun atmosferi değişmiş olabilir. Net bir şekilde hatırlıyorum ben okula girerken arabam yok, kıyafetlerim marka değil, bir gecede yüzlerce lira verecek harçlığım yok sorun olur mu diye, ama en ufak sorun olmamıştı, hatta ailesi doktor olan biri olarak çevremde daha varlıklı olanlar arasında olmuştum, arkadaş çevremizde arabası olan 1-2 kişi vardı sadece.

Ama dediğim gibi, 2021 nezdinde düşündüğümüzde emin olamıyorum mevcut duruma, fakat emin de olmamak lazım, dışarıdan duyulduğu gibi olmayabiliyor böyle şeyler, ailesi zengin olup da özellikle sormadan veya ciddi incelemeden bunu anlayamayacağın da çok insan vardı çünkü.

Her yer olmasa da pek çok mülakatta işe yarar. Amerika'daki FAANG şirketleri tarzı bir competitive ortam yok, ama ön mülakatını hackerrank üzerinden yapanlar var mesela. Bu durumlarda biraz çalışmış olman önemli, çünkü okurken kimse sana senin kod yavaş çalışıyor demiyor, alışıyorsun her programı doğru sonucu ver yeter şeklinde yapmaya, ama yazış biçimin de, programın performansı da önemli mülakatlarda.

Mesela öğrenciysen çok basit bir yeni mezun mülakat sorusu sorayım sana, teknik olarak bir 2. sınıf öğrencisi bunu yapabilmek için her türlü bilgiye sahip. Bir method yaz, parametre olarak iki tane array alsın, bu ikisinin neredeyse aynı olduğunu, sadece birinde fazladan bir sayı olduğunu düşün, ve bu method o fazladan sayının index'ini verecek olsun, bunu nasıl yaparsın?

Yok ne yazık ki, ama bahsedilen kişiler master doktora yapmadılarsa da çok uzmanlaştıklarını zannetmiyorum, çünkü uzmanlaşmak için gerekecek ne akademik ortama sahip oldular, ne de iş ortamına. Bahsettiğin gibi belli bir alanda uzmanlaşmak isteyen tanıdığım herkes akademik yoldan ilerliyor.

Ben bu konularda çevreme göre ortalamanın altında bilgi sahibi olabilirim, çünkü akademi benim hiç ilgimi çekmiyor, okurken de böyleydi, hevesli olduğum ve bu kadar uzmanlaşma gerektirmeyen bir sürü şey var.

Yazılımcı hepsi  

Bilmiyorum derken kendi çevremden bahsettim, genel durum hakkında çok bilgim yok.

Anlaşılır bir istek, kendi paranı kazanmak gerçekten güzel bir his. Aileden para alıp bazı şeyleri yapabiliyorsun, ama bir nebze de olsa hesap vermen gerekiyor. Mesela istediğin bir telefon var, gidip sunum yapar gibi şu şu sebeplerle bunu istiyorum demek gurur kırıcı olabiliyor belli bir yaştan sonra, o yüzden kendi isteklerini boşverip gönlünden ne koparsaya bırakıyorsun. İnsanlar zar zor geçinirken şımarık bir düşünce belki, ama ben kendi biriktirdiğim paralarla kimseden izin almadan sağlam bir bilgisayar aldığımda kendimi çok özgür ve özgüvenli hissetmiştim.

hocam üniversite çok önemlimi yoksa yükseklisans mı önemli yükseklisansı amerikada yapma şansım var üniyi burslu veya devlet okursam

Yüksek lisansın yapmak istediğin işe göre değişiyor. Mesela android developer olacaksan pek bir önemi yok. Yurtdışı yüksek lisansının asıl önemi dışa açılan bir kapı olması. Yurtdışında yaşayıp çalışmak gibi bir hevesin varsa çok değerli. Yurtdışında çalışan arkadaşların çoğu yüksek lisans ile gitti.

2 ve 3 olması lazım.

@Yirikalische , bu konudaki post'larından çok yararlandım. Sende cevher olduğu muhakkak ama Koç da seni çok iyi yetiştirmiş. Kavrayışın, analiz etmen, çıkarımların hem anlatım olarak üst düzeyde hem de olabildiğince analitik.  

Benim çok merak ettiğim bir diğer konu da mühendis çıkıp iş hayatına Türkiye'de girdikten sonra ortam gençleri nasıl etkiliyor? Başladığı konuda uzmanlaşmaya çalışmak, belli bir gelire gelinceye kadar iş-pozisyon kovalamak, hayali olan bir konu varsa onun peşinde koşmak, yurtdışına gitmek vesaire... Bunu biraz da İTÜ Teknokent'te, yani çok iyi genç mühendislerin birlikte çalıştığı yerde çalışman nedeniyle ve sağlam gözlem yeteneğine güvenerek soruyorum.