HITMAN III [PLAYSTATION 5 ANA KONU] / OCAK 2021

Dubai ve Dartmoor bölümlerini tamamladım. Oyunun verdiği ilk izlenim harika. Oynanıştaki çeşitlilik, bölümlerin geniş olması ve birçok imkan sunması, mükemmel bölüm tasarımları, yüksek tekrar oynanabilirlik aynı şekilde devam ediyor. Oynadığım iki bölüm de şahaneydi. Önceki iki oyundaki gibi oynaması ve keşfetmesi harika bölümler yapmışlar. Hikaye olarak önceki iki oyuna kıyasla çok daha hızlı açılıyor, daha ikinci bölümde tabiri caizse veriyor gazı oyun. Ara sahneler ilk oyundaki kaliteyi yakalamış, kısa film tadındalar. Hikaye nasıl sonlanacak çok merak ediyorum fakat büyük ihtimalle seri uzun bir süre ara vereceğinden dolayı önceki oyunlarda yaptığım gibi tadını çıkara çıkara, takım elbiseyi çıkarmadan, kimseye görünmeden, hedefler dışındakileri öldürmeden Ajan 47'ye yaraşır bir şekilde ilerliyorum.

Oyunu bitirdim ve çok memnun kaldım. Üçlemeyi muhteşem bir şekilde sonlandırmışlar. Her anlamda önceki iki oyunun üstüne koymuşlar. Önceki oyunlardaki gibi bölüm tasarımları yine muhteşem, oynanış çok yönlü ve birçok imkan sunan bir yapıya sahip, tekrar oynanabilirlik hat safhada, hikaye sunumu özellikle Hitman 2'ye kıyasla çok daha iyi, hikayedeki tempo önceki iki oyuna kıyasla daha hızlı ve atmosfer anlamında bu oyun iki oyunun da ötesinde. Blood Money'deki atmosfer muazzamdı, yıllar geçse de o oyundaki bölümlerin, müziklerin ve atmosferin verdiği hissiyat hala aklımdadır. Bu oyun işte bana bu hissi tekrar yaşattı özellikle Apex Predator isimli üçüncü bölümden sonra oyun bir gaz verdi sonrası iplik söküğü gibi geldi.

Bölüm tasarımı konusunda bu adamların eline su dökebilecek çok az firma var. Aklıma sadece Arkane geliyor bu konuda IO'ya yaklaşabilecek. İki oyundur devam eden geniş ve birçok imkan sunan bölümler, bu oyun ile nirvana noktasına ulaşmış. Bakmaya doyamadığınız, oynamaktan zevk aldığınız, keşfetmenin çok keyifli olduğu bölümler var oyunda. Dubai bölümünde dünyanın zirvesinde olduğunuzu dibine kadar hissediyorsunuz, mükemmel tasarlamışlar. Dartmoor, İngiltere'nin kasvetli havasını muhteşem veriyor, bu yerin arka plan hikayesi de oyunun hikayesi için önemli bir yerde. Berlin bölümünde oyun resmen vites yükseltiyor, verdiği görevle olsun, sunduğu atmosferle olsun resmen gaza getiren bir bölüm. Berlin bölümünü tüyler diken diken bir şekilde oynadım, harika bir bölümdü, oyundaki favori bölümüm oldu net bir şekilde. Ajan 47'nin ihtişamını sonuna kadar sergilediği bir bölüm. Chongqing bölümündeki gece atmosferi şahaneydi, arka plandaki şehrin verdiği cyberpunk havasına ek olarak bölümdeki hedeflerin de uğraşları bunla uyum gösteriyordu, kendine münhasır bir bölümdü. Contracts'daki Hong Kong bölümlerini hatırlattı, ara sokaklarında ilerlediğiniz küçük bir şehir adeta. Mendoza bölümü şairane bir bölüm gerek tasarımıyla gerekse de bölüm içerisindeki oyun akışıyla, bu bölümü anlatabilecek en iyi kelime şairane. Karpatlar bölümü ise üçlemeye güzel bir kapanış yaptığınız yer, bu bölüm çizgisel bir yapıda ve dediğim gibi kapanış bölümü. Blood Money'deki kapanışı anımsattı bu bölüm bana.

Oynanış önceki oyunlardaki gibi birçok imkan sunan çok yönlü bir yapıya sahip. Hedefe yaklaşmanın, hedefi indirmenin, yolunuzu temizlemenin çok fazla sayıda yolu bulunuyor. 2.oyundaki slogan ve üçlemenin ana odaklarından bir tanesi olan "Dünyayı bir silah olarak kullan." aynı şekilde devam ediyor. Oyunda yapabileceklerinizin sınırı hayal gücünüz, oyun size devasa bölümler sunuyor, bu bölümler içerisinde birçok imkanı size veriyor, neredeyse her objeyle etkileşime geçmenize imkan sağlıyor ve bu objeleri bir silah olarak kullanmanıza izin veriyor. Bir muz veya kaygan zemin tabelası dahi sizin için bir silah bu oyunda. Muzu soyup yere bıraktığınızda üstüne basanın ayağı kayıyor ve düşüyor, kaygan zemin tabelasını kaldırıp birisini oraya çektiğinizde ayağı kayıp düşüyor ve sonrasında bayılıyor. Oynanış anlamında oynayan kişiye verdiği imkan ve onun yaratıcılığını kullanmasına izin vermesi muazzam bir şey. Hitman gibi gizlilik oyunlarında görmeyi en çok sevdiğim şeylerden bir tanesi de bu, bana alan ve şans sunması ve gerisini benim kontrolüme bırakması. Bana komutlar vermek yerine kendi yolumu çizmeme izin vermesi ve akışı bana bırakması. Son üç oyunda en çok keyif aldığım şeylerden bir tanesiydi bu. 

Tekrar oynanabilirlik dediğim gibi yine hat safhada. Son üç oyuna kısa diyen çok kişi görüyorum fakat bu üçlemenin oyunlarındaki bölümler tek seferde tamamlanabilecek bir yapıya sahip değiller. Birçok defa oynayarak birçok farklı yöntemle hedefinizi ortadan kaldırmaya imkan sağlıyor ve bu sunulan imkanların hepsi de farklı hissettiriyor. Şahsen ben geniş olmayan ve tekrar oynanabilirliğe bu ölçüde olanak sağlamayan 10 bölüm yerine bunu sağlayan 6 bölümü tercih ederim. Hitman serisinin bana göre vazgeçilmez özelliklerinden bir tanesi de budur. Bana geniş bir bölüm sunacak ve tamamlamam için birçok fırsat sunacak, ben her defasında farklı bir yöntem ile hedefe yaklaşacağım ve her defasında onu farklı bir şekilde öldüreceğim. Bir suikastçının ana karakter olduğu oyundan da bu beklenir zaten, 10 hedefi ortadan kaldırmak için 2 yol sunması yerine 6 hedefi ortadan kaldıracak birçok yol sunması. Bahsettiğim imkanlardan en belirgin olanları bölüm hikayeleri, bu hikayelerde oyunun sizin için hazırladığı özel bir hikaye doğrultusunda bölümde ilerliyor ve hedefleri ortadan kaldırıyorsunuz. Bu hikayelerin her biri de farklı hissettiriyor ve oyunun hikayesine dair yeni ve güzel detaylar öğrenmenize olanak sağlıyor. Bölümleri tekrar oynamayı tercih etmiyorsanız bile en azından tüm bölüm hikayelerini tamamlayın, pişman olmazsınız.

Hikayeyi bu üçlemeyle çok güzel bir şekilde sonlandırdıklarını düşünüyorum. İlk izlenimimi paylaştığım yorumdaki gibi oyunun hikayesi öncekilere kıyasla çok daha hızlı açılıyor. Buna ek olarak bahsettiğim 3.bölümde resmen gazı köklüyor ve oynayanı çok iyi bir havaya sokuyor. Sonrasında akıp gidiyor ve keyif alıyorsunuz. Oynamayan veya oyunları tam olarak takip etmeyen insanların sık kullandığı ama içi boş olan bir argüman var; oyunda hikaye yok. Bu tamamen yanlış bir argüman. Oyunda bana göre gayet de güzel olan bir hikaye var ki bu oyuna kadar çıkmış olan tüm oyunların hikayesini anlattığım bir konum da var -vakit ayırabilirsem yakın zamanda bu oyunun hikayesini de ekleyeceğim- isteyene bağlantısını da verebilirim. Çizgisel oyunlarda olduğu gibi ağır bir sinematik sunum var mı? Yok ama bölümler sonrası beliren kaliteli ve oyunun hikayesini anlamlı bir şekilde devam ettirebilecek, bölümler arasındaki bağlantıyı kuran güzel ara sahneler var. Bu ara sahnelerden ikinci oyunda taviz verildi büyük ihtimalle bütçe yetersizliğinden fakat bu durum 2.oyuna gelen dlcler'de giderildi ve üçüncü oyunda da aynı şekilde devam ediyor. Tüm ara sahneleri bir araya getirip izlediğinizde bugüne kadar çıkan iki Hitman filminden de kaliteli bir seyir zevkine sahip olan, dizi bölümü tadında bir video oluşuyor. Şöyle bir durum da var ayrıca, Hitman gibi çizgisel olmayan ve oynanış kısmının çok daha önemli olduğu bir oyunda sinematik bir sunum aramak ne kadar mantıklı, ne kadar gerekli? Bir Hitman oyunun kaygısı sinematik bir sunum yapmak mı olmalı yoksa kaliteli bölümler sunmak, oynanışta çeşitliliğe odaklanmak, yüksek seviyede bir tekrar oynanabilirlik sağlamak mı olmalı? Bana sorarsanız cevap net bir şekilde ikincisi. Buna ek olarak IO artık bağımsız bir stüdyo, büyük bir yayıncı çatısı altında değil ve belli bir bütçesi var. Böyle bir şey yapmak isteseler dahi sahip oldukları bütçe buna kolay kolay izin vermez.

Son olarak atmosfere de değinmek isterim. Bu üçlemenin ilk iki oyununda en çok aradığım şey Blood Money atmosferiydi. Blood Money'nin atmosferi o iki oyunda olsa benim için eksiksiz oyunlar olacaktı ikisi de. Bu oyunda ise Blood Money atmosferi de var, yıllardır aklımda yer edinen, Hitman dendiğinde aklıma ilk gelen oyun olan Blood Money'nin atmosferi var bu oyunda. Yazı içerisinde çokça bahsini geçirdim ama 3.bölüm gerçekten efsane bir bölüm. Bu bölüme başlayınca resmen havaya girdim ve o atmosferin tadını tekrar alabildim. Baştan sona tempoyu sürekli olarak arttıran ve 3.bölüm ile de tam anlamıyla havaya sokan bir oyun var ortada. Tempo sürekli olarak artıyor ve oyun vitesi her bölüm de artırmaya devam ediyor.

Özetlemem gerekirse, ben bu oyundan fazlasıyla zevk aldım. Üçlemeyi hakkını verecek bir şekilde sonlandıran bir oyun. Her anlamda önceki iki oyundan daha ötede. Hitman sevenlere, gizlilik oyunlarından keyif alanlara kesinlikle tavsiye edebileceğim bir oyun. Özellikle önceki iki oyunu oynamadıysanız hiç beklemeyin. 3.oyunu alın yanına da Hitman 1 ve 2'nin Access Pass'ini ekleyin, 20 bölümlük bu kaliteli üçlemeye giriş yapın.