İnsanlardan Nefret Etmek ( Lütfen Yorumunuzu Esirgemeyin) (2. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: HayalPerestİso

Kendini seversen yavaştan insanları da sevmeye başlarsın.İnsan toplu yaşayan bir varlık olduğu için bu durumu yenmeni öneririm.Yine de sen bilirsin.

quote:

Orijinalden alıntı: Schwarmer

Merhaba. 22 yaşındayım türkiyenin sayılı devlet üniversitelerinden birinde mühendislik okuyorum. Çevremdekiler genel olarak zeki ve espri anlayışı olan biri olduğumu söylüyor.

Yaklaşık 6-7 senedir insanlardan nefret etmeye başladım. Burada "insanlar" derken tüm insan ırkını kastediyorum sadece bizim ülkemiz değil. Gerek yapılan iki yüzlülükler gerek insanların birbirine yok yere zulm etmesi gerek ego tatmini için yapılan saçmalıklar ve yapmacık hareketler beni bu hale getirdi sanırım ve gün geçtikçe bunun arttığını hissediyorum. İnsanlara zarar vermek istemiyorum hatta yaklaşık bi son 10 senedir bir kavgam bile olmadı diyebilirim. Ama gerçekten tiksinir hale geldim insanlardan buna ben de dahilim. Belki yukarıda söylediğim şeyleri arasıra ben de yapıyorumdur. İnsan ırkının dünya gibi güzel bi gezegende yaşamayı haketmediğini düşünüyorum. Öyle ki eğer elimde dünya üzerindeki tüm insan nüfusunu dünyaya zarar vermeden eksiksiz olarak tek seferde yok etmeye yarayacak bir düğme olsaydı basardım diye düşünüyorum.

Önceden böyle değildim beni ne bu ruh haline soktu bilmiyorum ama memnun değilim ve eski ruh halime dönmek istiyorum. Psikolog veya antidepresan önerisi istemiyorum sizden. Bana beni bu ruh haline sokan şeyin sebebi lazım. Yorumlarınızı esirgemeyin lütfen.


Not: Madem insanlardan tiksiniyorsun neden onlardan yardım istiyorsun diyenler çıkabilir. En çok nefret ettiğim şey de bu kadar aciz basit ve yardıma muhtaç olmamıza rağmen egolarımızdan ve gururumuzdan ödün vermeyişimiz zaten.