İnsanlarla iletişim kuramıyorum (2. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: RolePlayGamer

Selam ben uzun süredir takip ediyorum buraları kendi sıkıntımı dile getirme vakti geldi diye düşünüyorum.
Antisosyal bir insanım ama böyle olmak istemiyorum ama mecburum?
Futboldan nefret ederim, iddaa hiç oynamadım, birkaç erkeğin toplanıp kız konuştuğu ortamdan tiksinirim.Küfür edemem, lan kelimesi ağzımdan çıkmamıştır.İnsanlara kanka, kardeş, hacı, hoca gibi lakaplarla hitap edemem, ali, osman, ayşe derim direk.Kahkaha atamam, espri yapamam.Hayatı dalgaya alamam.
Katı disiplinliyim, okul zamanı haftada 3 gün spor salonuna giderim, çıkışta eve gidip yemek yemem gerekir.Okulda yemekhanede, kantinde yemek yiyemem, hem iğrenç gelir hem de paraya acırım.Evden kendim yapar götürürüm.İçki, sigara içmem, içilen ortamda duramam.
Hep ciddi konular konuşmak isterim, espri ve ortam için kasanlardan nefret ederim.
Kızlar hep yapmacık gelir, açıkçası birçoğunun cahil olduğunu düşünüyorum.Rastladıklarımın çoğu boş konuşmuştur hep şimdiye kadar.
İnsanların sürekli gülme modunda olmalarına dayanamıyorum.Bir şey dersin, komik değildir ama millet komik birşey bekler mal gibi kalırsın.
Bu sene hazırlık okudum 1 sene boyunca okula geldim ön sıraya oturdum dersi dinledim çıktım.
Kötü bir üniversitede sayılırım bu yüzden rahat bir şekilde not olarak 1. oldum.
Dinci falan değilim, hatta baya uzağımdır, bakımlıyım, pislikten nefret ederim, duşu, parfümü, deoyu, diş fırçalamayı, traşı hiç aksatmam.

Ama o okula gidince bir şey oluyor hiç kimseyle konuşmak istemiyorum, yapmacık ortamdan midem bulanıyor, tiksintiyle bakıyorum herkese.
4 senemin daha böyle geçmesini istemiyorum.
Diğerleri gibi olmayı seçersem, disiplinimden tamamen ödün vermem gerekecek, yemek ve spor olayı çok önemli belirli saatlerde evde olmalıyım her zaman.
Ayrıca para harcamayı sevmem, israf olarak görürüm.Dışarıda 1 liraya içilen çayın evde ellide birine mal edileceğini düşünürüm hep.
Birkaç insanın toplandığında konuştuğu şeylere hiç ilgi duymam dediğim gibi, onlar futbol, televizyon, siyaset, yemek, kız-erkek ilişkileri hakkında konuşurken hep susarım çünkü gerçekten fikrim yok ve olmasını da istemiyorum açıkçası.
Üniden 1 kişi bile telefonda kayıtlı değil lisedekileri çoktan unuttum, 3 aydır sadece ailemi görüyorum ve iletişim kuruyorum.
Kötü bir ünide olduğum için farkı normalden çok çalışarak kapatma peşindeyim diğerlerinin ise ders umrunda değil.

İşte böyle dışardan göründüğü şekliyle, "mal,odun,konuşma özürlü" biriyim.
Normal bir insan olmak için nefret ettiğim şeylere katlanmak, düşüncelerimden vazgeçmek zorunda mıyım?
Bu toplumda bu şekilde kabul görmek imkansız mı?
Yakın akrabalarım bile artık üniye geldine bağlayıp uzaylı muamelesi yapıyor bundan da rahatsız olmaya başladım.
Lütfen gidip bir noktayı baz alıp kızları aptal görürsen bir cacık olmazsın gibi yorumlar yapmayın hepimiz az çok gerçeği biliyoruz bu genelleme değil ayrıca sadece benim karşılaştıklarım.

quote:

Orijinalden alıntı: Omq

Ciddi psikolojik sorunların var , sürekli ciddi olmak nedir ? bi doktora görün

quote:

Orijinalden alıntı: asdxyz123

Bende öyle muhabbetleri pek sevmem ama azcık insan içine çıkman lazım.

quote:

Orijinalden alıntı: Perfect Insanity
Hocam sizin 2 sene önceniz gibiyim Üniversitenizi merak ettim, sorun olmazsa özelden yazar mısınız?

quote:

Orijinalden alıntı: mhrmh1

quote: Orijinalden alıntı: RolePlayGamer Selam ben uzun süredir takip ediyorum buraları kendi sıkıntımı dile getirme vakti geldi diye düşünüyorum. Antisosyal bir insanım ama böyle olmak istemiyorum ama mecburum? Futboldan nefret ederim, iddaa hiç oynamadım, birkaç erkeğin toplanıp kız konuştuğu ortamdan tiksinirim.Küfür edemem, lan kelimesi ağzımdan çıkmamıştır.İnsanlara kanka, kardeş, hacı, hoca gibi lakaplarla hitap edemem, ali, osman, ayşe derim direk.Kahkaha atamam, espri yapamam.Hayatı dalgaya alamam. Katı disiplinliyim, okul zamanı haftada 3 gün spor salonuna giderim, çıkışta eve gidip yemek yemem gerekir.Okulda yemekhanede, kantinde yemek yiyemem, hem iğrenç gelir hem de paraya acırım.Evden kendim yapar götürürüm.İçki, sigara içmem, içilen ortamda duramam. Hep ciddi konular konuşmak isterim, espri ve ortam için kasanlardan nefret ederim. Kızlar hep yapmacık gelir, açıkçası birçoğunun cahil olduğunu düşünüyorum.Rastladıklarımın çoğu boş konuşmuştur hep şimdiye kadar. İnsanların sürekli gülme modunda olmalarına dayanamıyorum.Bir şey dersin, komik değildir ama millet komik birşey bekler mal gibi kalırsın. Bu sene hazırlık okudum 1 sene boyunca okula geldim ön sıraya oturdum dersi dinledim çıktım. Kötü bir üniversitede sayılırım bu yüzden rahat bir şekilde not olarak 1. oldum. Dinci falan değilim, hatta baya uzağımdır, bakımlıyım, pislikten nefret ederim, duşu, parfümü, deoyu, diş fırçalamayı, traşı hiç aksatmam. Ama o okula gidince bir şey oluyor hiç kimseyle konuşmak istemiyorum, yapmacık ortamdan midem bulanıyor, tiksintiyle bakıyorum herkese. 4 senemin daha böyle geçmesini istemiyorum. Diğerleri gibi olmayı seçersem, disiplinimden tamamen ödün vermem gerekecek, yemek ve spor olayı çok önemli belirli saatlerde evde olmalıyım her zaman. Ayrıca para harcamayı sevmem, israf olarak görürüm.Dışarıda 1 liraya içilen çayın evde ellide birine mal edileceğini düşünürüm hep. Birkaç insanın toplandığında konuştuğu şeylere hiç ilgi duymam dediğim gibi, onlar futbol, televizyon, siyaset, yemek, kız-erkek ilişkileri hakkında konuşurken hep susarım çünkü gerçekten fikrim yok ve olmasını da istemiyorum açıkçası. Üniden 1 kişi bile telefonda kayıtlı değil lisedekileri çoktan unuttum, 3 aydır sadece ailemi görüyorum ve iletişim kuruyorum. Kötü bir ünide olduğum için farkı normalden çok çalışarak kapatma peşindeyim diğerlerinin ise ders umrunda değil. İşte böyle dışardan göründüğü şekliyle, "mal,odun,konuşma özürlü" biriyim. Normal bir insan olmak için nefret ettiğim şeylere katlanmak, düşüncelerimden vazgeçmek zorunda mıyım? Bu toplumda bu şekilde kabul görmek imkansız mı? Yakın akrabalarım bile artık üniye geldine bağlayıp uzaylı muamelesi yapıyor bundan da rahatsız olmaya başladım. Lütfen gidip bir noktayı baz alıp kızları aptal görürsen bir cacık olmazsın gibi yorumlar yapmayın hepimiz az çok gerçeği biliyoruz bu genelleme değil ayrıca sadece benim karşılaştıklarım.

bende de aynı durum var ama ben yinede konuşuyorum arkadaşlarla ama ne söyleseler bana batıyor sanki içimden hep yapmacık olduklarını,samimi olmadıklarınıyüzüme böyle söylüyorlar ama içlerinde bana karşı ne düşünüyorlar allah bilir diye düşünüyorum.senin yaşadığın üniversite hayaının aynısını lisede yaşadım diyebilirim.ama kız/erkek farketmeden herkesin kendini üstün gösterme çabaları,marka takıntıları midemi bulandırdı.şimdi lise bitti diye utanmasam göbek atıp oynarım o derece.yalnız değilsin dostum

quote:

Orijinalden alıntı: declan43

quote: Orijinalden alıntı: mhrmh1 quote: Orijinalden alıntı: RolePlayGamer Selam ben uzun süredir takip ediyorum buraları kendi sıkıntımı dile getirme vakti geldi diye düşünüyorum. Antisosyal bir insanım ama böyle olmak istemiyorum ama mecburum? Futboldan nefret ederim, iddaa hiç oynamadım, birkaç erkeğin toplanıp kız konuştuğu ortamdan tiksinirim.Küfür edemem, lan kelimesi ağzımdan çıkmamıştır.İnsanlara kanka, kardeş, hacı, hoca gibi lakaplarla hitap edemem, ali, osman, ayşe derim direk.Kahkaha atamam, espri yapamam.Hayatı dalgaya alamam. Katı disiplinliyim, okul zamanı haftada 3 gün spor salonuna giderim, çıkışta eve gidip yemek yemem gerekir.Okulda yemekhanede, kantinde yemek yiyemem, hem iğrenç gelir hem de paraya acırım.Evden kendim yapar götürürüm.İçki, sigara içmem, içilen ortamda duramam. Hep ciddi konular konuşmak isterim, espri ve ortam için kasanlardan nefret ederim. Kızlar hep yapmacık gelir, açıkçası birçoğunun cahil olduğunu düşünüyorum.Rastladıklarımın çoğu boş konuşmuştur hep şimdiye kadar. İnsanların sürekli gülme modunda olmalarına dayanamıyorum.Bir şey dersin, komik değildir ama millet komik birşey bekler mal gibi kalırsın. Bu sene hazırlık okudum 1 sene boyunca okula geldim ön sıraya oturdum dersi dinledim çıktım. Kötü bir üniversitede sayılırım bu yüzden rahat bir şekilde not olarak 1. oldum. Dinci falan değilim, hatta baya uzağımdır, bakımlıyım, pislikten nefret ederim, duşu, parfümü, deoyu, diş fırçalamayı, traşı hiç aksatmam. Ama o okula gidince bir şey oluyor hiç kimseyle konuşmak istemiyorum, yapmacık ortamdan midem bulanıyor, tiksintiyle bakıyorum herkese. 4 senemin daha böyle geçmesini istemiyorum. Diğerleri gibi olmayı seçersem, disiplinimden tamamen ödün vermem gerekecek, yemek ve spor olayı çok önemli belirli saatlerde evde olmalıyım her zaman. Ayrıca para harcamayı sevmem, israf olarak görürüm.Dışarıda 1 liraya içilen çayın evde ellide birine mal edileceğini düşünürüm hep. Birkaç insanın toplandığında konuştuğu şeylere hiç ilgi duymam dediğim gibi, onlar futbol, televizyon, siyaset, yemek, kız-erkek ilişkileri hakkında konuşurken hep susarım çünkü gerçekten fikrim yok ve olmasını da istemiyorum açıkçası. Üniden 1 kişi bile telefonda kayıtlı değil lisedekileri çoktan unuttum, 3 aydır sadece ailemi görüyorum ve iletişim kuruyorum. Kötü bir ünide olduğum için farkı normalden çok çalışarak kapatma peşindeyim diğerlerinin ise ders umrunda değil. İşte böyle dışardan göründüğü şekliyle, "mal,odun,konuşma özürlü" biriyim. Normal bir insan olmak için nefret ettiğim şeylere katlanmak, düşüncelerimden vazgeçmek zorunda mıyım? Bu toplumda bu şekilde kabul görmek imkansız mı? Yakın akrabalarım bile artık üniye geldine bağlayıp uzaylı muamelesi yapıyor bundan da rahatsız olmaya başladım. Lütfen gidip bir noktayı baz alıp kızları aptal görürsen bir cacık olmazsın gibi yorumlar yapmayın hepimiz az çok gerçeği biliyoruz bu genelleme değil ayrıca sadece benim karşılaştıklarım. bende de aynı durum var ama ben yinede konuşuyorum arkadaşlarla ama ne söyleseler bana batıyor sanki içimden hep yapmacık olduklarını,samimi olmadıklarınıyüzüme böyle söylüyorlar ama içlerinde bana karşı ne düşünüyorlar allah bilir diye düşünüyorum.senin yaşadığın üniversite hayaının aynısını lisede yaşadım diyebilirim.ama kız/erkek farketmeden herkesin kendini üstün gösterme çabaları,marka takıntıları midemi bulandırdı.şimdi lise bitti diye utanmasam göbek atıp oynarım o derece.yalnız değilsin dostum

Arkdasım sana katılıyorum 3sendeir listsede kurtulsam diyorum artık son sene 1 sene daha dayanacaz bende arkdaslarla takılırken yüzüme karsı iyi davranıyorlar gibi geliyor tipsiz biri oldugum için belkide ama sen yakısıklısındır bilemem senin gibi çok insan var arkdasım hayatta basarılar