Şimdi Ara

İnsanlarla iletişim kuramıyorum

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir (1 Mobil) - 1 Masaüstü1 Mobil
5 sn
32
Cevap
5
Favori
8.697
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Selam ben uzun süredir takip ediyorum buraları kendi sıkıntımı dile getirme vakti geldi diye düşünüyorum.
    Antisosyal bir insanım ama böyle olmak istemiyorum ama mecburum?
    Futboldan nefret ederim, iddaa hiç oynamadım, birkaç erkeğin toplanıp kız konuştuğu ortamdan tiksinirim.Küfür edemem, lan kelimesi ağzımdan çıkmamıştır.İnsanlara kanka, kardeş, hacı, hoca gibi lakaplarla hitap edemem, ali, osman, ayşe derim direk.Kahkaha atamam, espri yapamam.Hayatı dalgaya alamam.
    Katı disiplinliyim, okul zamanı haftada 3 gün spor salonuna giderim, çıkışta eve gidip yemek yemem gerekir.Okulda yemekhanede, kantinde yemek yiyemem, hem iğrenç gelir hem de paraya acırım.Evden kendim yapar götürürüm.İçki, sigara içmem, içilen ortamda duramam.
    Hep ciddi konular konuşmak isterim, espri ve ortam için kasanlardan nefret ederim.
    Kızlar hep yapmacık gelir, açıkçası birçoğunun cahil olduğunu düşünüyorum.Rastladıklarımın çoğu boş konuşmuştur hep şimdiye kadar.
    İnsanların sürekli gülme modunda olmalarına dayanamıyorum.Bir şey dersin, komik değildir ama millet komik birşey bekler mal gibi kalırsın.
    Bu sene hazırlık okudum 1 sene boyunca okula geldim ön sıraya oturdum dersi dinledim çıktım.
    Kötü bir üniversitede sayılırım bu yüzden rahat bir şekilde not olarak 1. oldum.
    Dinci falan değilim, hatta baya uzağımdır, bakımlıyım, pislikten nefret ederim, duşu, parfümü, deoyu, diş fırçalamayı, traşı hiç aksatmam.

    Ama o okula gidince bir şey oluyor hiç kimseyle konuşmak istemiyorum, yapmacık ortamdan midem bulanıyor, tiksintiyle bakıyorum herkese.
    4 senemin daha böyle geçmesini istemiyorum.
    Diğerleri gibi olmayı seçersem, disiplinimden tamamen ödün vermem gerekecek, yemek ve spor olayı çok önemli belirli saatlerde evde olmalıyım her zaman.
    Ayrıca para harcamayı sevmem, israf olarak görürüm.Dışarıda 1 liraya içilen çayın evde ellide birine mal edileceğini düşünürüm hep.
    Birkaç insanın toplandığında konuştuğu şeylere hiç ilgi duymam dediğim gibi, onlar futbol, televizyon, siyaset, yemek, kız-erkek ilişkileri hakkında konuşurken hep susarım çünkü gerçekten fikrim yok ve olmasını da istemiyorum açıkçası.
    Üniden 1 kişi bile telefonda kayıtlı değil lisedekileri çoktan unuttum, 3 aydır sadece ailemi görüyorum ve iletişim kuruyorum.
    Kötü bir ünide olduğum için farkı normalden çok çalışarak kapatma peşindeyim diğerlerinin ise ders umrunda değil.

    İşte böyle dışardan göründüğü şekliyle, "mal,odun,konuşma özürlü" biriyim.
    Normal bir insan olmak için nefret ettiğim şeylere katlanmak, düşüncelerimden vazgeçmek zorunda mıyım?
    Bu toplumda bu şekilde kabul görmek imkansız mı?
    Yakın akrabalarım bile artık üniye geldine bağlayıp uzaylı muamelesi yapıyor bundan da rahatsız olmaya başladım.
    Lütfen gidip bir noktayı baz alıp kızları aptal görürsen bir cacık olmazsın gibi yorumlar yapmayın hepimiz az çok gerçeği biliyoruz bu genelleme değil ayrıca sadece benim karşılaştıklarım.







  • yarısını okudum sana tek tavsiyem donunu indir ve pipini sallayarak dans et sonra ne demek istediğimi anlarsın mesela hiç seyyar kokoreççiden kokoreç yemedin mi ya da çapulcu köftesi falan ? ingiliz kraliyet ailesinden olmadığına göre sokakta hayat var git takıl tekbaşına olsa bile takıl
  • quote:

    Orijinalden alıntı: urqun

    yarısını okudum sana tek tavsiyem donunu indir ve pipini sallayarak dans et sonra ne demek istediğimi anlarsın mesela hiç seyyar kokoreççiden kokoreç yemedin mi ya da çapulcu köftesi falan ? ingiliz kraliyet ailesinden olmadığına göre sokakta hayat var git takıl tekbaşına olsa bile takıl


    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: urqun

    yarısını okudum sana tek tavsiyem donunu indir ve pipini sallayarak dans et sonra ne demek istediğimi anlarsın mesela hiç seyyar kokoreççiden kokoreç yemedin mi ya da çapulcu köftesi falan ? ingiliz kraliyet ailesinden olmadığına göre sokakta hayat var git takıl tekbaşına olsa bile takıl

    2-3 sene öncesine kadar herşeyi yerdim obezin üstünde biriydim ama doğru yolu bulduğumu düşünüyorum, yemek bence sadece araçtır ve doğru kullanılması gerekir.Ayrıca midesini çok düşünen insanları da sevmem gün boyu yemek hayali falan kurarlar sadece tüketime odaklanmışlardır.
  • Antisosyal değilsin, asosyalsin.

    Bana göre sorunun çok düşünüyor olman, yani hayatı akışına bırak, takma, her şeye mâna yüklemek zorunda değilsin.

    Diğer büyük sorununsa dışa açılamaman yüzünden kendine karşı inancın, yani kendi düşüncelerine çok katı bir şekilde bağlısın gibi, kızlar konusundaki yorumuna bak mesela; Dünyadaki bütün kızları tanımayan biri kızlar hakkında nasıl genelleme yapabilir?
    Unutma, kızlardaki beynin tıpatıp aynısı sende var, aynı kapasiteye sahipsiniz, tek fark büyütülüş şekilleri, kızların erkeklerle aynı imkânları olmadığından kafaları konuşmaya basıyor, dedikodu eğlenceleri olmuş(Bizim futbol, bilgisayar oyunları olması gibi.) ama bunlara hoşgörüyle yaklaşman lazım, aynı şekilde bir çok kızda futbolu gereksiz bulur mesela, halbüki tek fark alışılagelen şeyleri farklılığı.

    Sen şu kızlar hakkında her şeye takılmayı bırak, kızlar erkeklere göre daha duygusaldır, yani daha çabuk mutlu olup daha çabuk üzülebilirler, ve düşün ki bir kız arkadaşlarıylayken mutludur her türlü salak espiriye gülerler, yani etrafında sürekli gülen birisi nasıl hoşuna gitmez insanın? İnsan mutluyken her şeyden zevk alır, o ortamı güzel yapan da kızlar zaten...

    Gelelim içki içilen ortamda duramamana, dostum herkes salak olduğundan içmiyor, 70lik smirnuff alıp 3 arkadaş eşit miktarda içip 2 saat içersinde tüketiyorsunuz, sonra bana tekrar gel ve iletişim sorunum var de...(Sonra onun kızlarla olanını tadıcaksın...) Biraz düşünmeyi kesip icraata geçmen lazım.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Nihilum -- 1 Eylül 2013; 3:02:57 >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Daenerys Targaryen

    Antisosyal değilsin, asosyalsin.

    Bana göre sorunun çok düşünüyor olman, yani hayatı akışına bırak, takma, her şeye mâna yüklemek zorunda değilsin.

    Diğer büyük sorununsa dışa açılamaman yüzünden kendine karşı inancın, yani kendi düşüncelerine çok katı bir şekilde bağlısın gibi, kızlar konusundaki yorumuna bak mesela; Dünyadaki bütün kızları tanımayan biri kızlar hakkında nasıl genelleme yapabilir?
    Unutma, kızlardaki beynin tıpatıp aynısı sende var, aynı kapasiteye sahipsiniz, tek fark büyütülüş şekilleri, kızların erkeklerle aynı imkânları olmadığından kafaları konuşmaya basıyor, dedikodu eğlenceleri olmuş(Bizim futbol, bilgisayar oyunları olması gibi.) ama bunlara hoşgörüyle yaklaşman lazım, aynı şekilde bir çok kızda futbolu gereksiz bulur mesela, halbüki tek fark alışılagelen şeyleri farklılığı.

    Sen şu kızlar hakkında her şeye takılmayı bırak, kızlar erkeklere göre daha duygusaldır, yani daha çabuk mutlu olup daha çabuk üzülebilirler, ve düşün ki bir kız arkadaşlarıylayken mutludur her türlü salak espiriye gülerler, yani etrafında sürekli gülen birisi nasıl hoşuna gitmez insanın? İnsan mutluyken her şeyden zevk alır, o ortamı güzel yapan da kızlar zaten...

    Gelelim içki içilen ortamda duramamana, dostum herkes salak olduğundan içmiyor, 70lik smirnuff alıp 3 arkadaş eşit miktarda içip 2 saat içersinde tüketiyorsunuz, sonra bana tekrar gel ve iletişim sorunum var de... Biraz düşünmeyi kesip icraata geçmen lazım.


    İşte etrafımdakiler de hep böyle küçük şeylere takılıyorlar, o meseleyi hiç yazmayacaktım burada takılınacağını biliyordum, tamam kızlarla bir sorunum yok sadece aşırı kah kih leri sevmiyorum.
    İçkiye de karşı değilim çevremde hiç içen olmadığı için içmedim ayrıca sağlığa zararlı, yani içmem yine kurallarımı bozmam anlamına geliyor.Fakat yeri gelirse elbette içerim mesele erasmusla eğer gidersem dağıtmayı düşünüyorum her şey ortamına göre.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Daenerys Targaryen

    Antisosyal değilsin, asosyalsin.

    Bana göre sorunun çok düşünüyor olman, yani hayatı akışına bırak, takma, her şeye mâna yüklemek zorunda değilsin.

    Diğer büyük sorununsa dışa açılamaman yüzünden kendine karşı inancın, yani kendi düşüncelerine çok katı bir şekilde bağlısın gibi, kızlar konusundaki yorumuna bak mesela; Dünyadaki bütün kızları tanımayan biri kızlar hakkında nasıl genelleme yapabilir?
    Unutma, kızlardaki beynin tıpatıp aynısı sende var, aynı kapasiteye sahipsiniz, tek fark büyütülüş şekilleri, kızların erkeklerle aynı imkânları olmadığından kafaları konuşmaya basıyor, dedikodu eğlenceleri olmuş(Bizim futbol, bilgisayar oyunları olması gibi.) ama bunlara hoşgörüyle yaklaşman lazım, aynı şekilde bir çok kızda futbolu gereksiz bulur mesela, halbüki tek fark alışılagelen şeyleri farklılığı.

    Sen şu kızlar hakkında her şeye takılmayı bırak, kızlar erkeklere göre daha duygusaldır, yani daha çabuk mutlu olup daha çabuk üzülebilirler, ve düşün ki bir kız arkadaşlarıylayken mutludur her türlü salak espiriye gülerler, yani etrafında sürekli gülen birisi nasıl hoşuna gitmez insanın? İnsan mutluyken her şeyden zevk alır, o ortamı güzel yapan da kızlar zaten...

    Gelelim içki içilen ortamda duramamana, dostum herkes salak olduğundan içmiyor, 70lik smirnuff alıp 3 arkadaş eşit miktarda içip 2 saat içersinde tüketiyorsunuz, sonra bana tekrar gel ve iletişim sorunum var de... Biraz düşünmeyi kesip icraata geçmen lazım.


    İşte etrafımdakiler de hep böyle küçük şeylere takılıyorlar, o meseleyi hiç yazmayacaktım burada takılınacağını biliyordum, tamam kızlarla bir sorunum yok sadece aşırı kah kih leri sevmiyorum.
    İçkiye de karşı değilim çevremde hiç içen olmadığı için içmedim ayrıca sağlığa zararlı, yani içmem yine kurallarımı bozmam anlamına geliyor.Fakat yeri gelirse elbette içerim mesele erasmusla eğer gidersem dağıtmayı düşünüyorum her şey ortamına göre.




  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • quote:

    Orijinalden alıntı: RolePlayGamer

    Selam ben uzun süredir takip ediyorum buraları kendi sıkıntımı dile getirme vakti geldi diye düşünüyorum.
    Antisosyal bir insanım ama böyle olmak istemiyorum ama mecburum?
    Futboldan nefret ederim, iddaa hiç oynamadım, birkaç erkeğin toplanıp kız konuştuğu ortamdan tiksinirim.Küfür edemem, lan kelimesi ağzımdan çıkmamıştır.İnsanlara kanka, kardeş, hacı, hoca gibi lakaplarla hitap edemem, ali, osman, ayşe derim direk.Kahkaha atamam, espri yapamam.Hayatı dalgaya alamam.
    Katı disiplinliyim, okul zamanı haftada 3 gün spor salonuna giderim, çıkışta eve gidip yemek yemem gerekir.Okulda yemekhanede, kantinde yemek yiyemem, hem iğrenç gelir hem de paraya acırım.Evden kendim yapar götürürüm.İçki, sigara içmem, içilen ortamda duramam.
    Hep ciddi konular konuşmak isterim, espri ve ortam için kasanlardan nefret ederim.
    Kızlar hep yapmacık gelir, açıkçası birçoğunun cahil olduğunu düşünüyorum.Rastladıklarımın çoğu boş konuşmuştur hep şimdiye kadar.
    İnsanların sürekli gülme modunda olmalarına dayanamıyorum.Bir şey dersin, komik değildir ama millet komik birşey bekler mal gibi kalırsın.
    Bu sene hazırlık okudum 1 sene boyunca okula geldim ön sıraya oturdum dersi dinledim çıktım.
    Kötü bir üniversitede sayılırım bu yüzden rahat bir şekilde not olarak 1. oldum.
    Dinci falan değilim, hatta baya uzağımdır, bakımlıyım, pislikten nefret ederim, duşu, parfümü, deoyu, diş fırçalamayı, traşı hiç aksatmam.

    Ama o okula gidince bir şey oluyor hiç kimseyle konuşmak istemiyorum, yapmacık ortamdan midem bulanıyor, tiksintiyle bakıyorum herkese.
    4 senemin daha böyle geçmesini istemiyorum.
    Diğerleri gibi olmayı seçersem, disiplinimden tamamen ödün vermem gerekecek, yemek ve spor olayı çok önemli belirli saatlerde evde olmalıyım her zaman.
    Ayrıca para harcamayı sevmem, israf olarak görürüm.Dışarıda 1 liraya içilen çayın evde ellide birine mal edileceğini düşünürüm hep.
    Birkaç insanın toplandığında konuştuğu şeylere hiç ilgi duymam dediğim gibi, onlar futbol, televizyon, siyaset, yemek, kız-erkek ilişkileri hakkında konuşurken hep susarım çünkü gerçekten fikrim yok ve olmasını da istemiyorum açıkçası.
    Üniden 1 kişi bile telefonda kayıtlı değil lisedekileri çoktan unuttum, 3 aydır sadece ailemi görüyorum ve iletişim kuruyorum.
    Kötü bir ünide olduğum için farkı normalden çok çalışarak kapatma peşindeyim diğerlerinin ise ders umrunda değil.

    İşte böyle dışardan göründüğü şekliyle, "mal,odun,konuşma özürlü" biriyim.
    Normal bir insan olmak için nefret ettiğim şeylere katlanmak, düşüncelerimden vazgeçmek zorunda mıyım?
    Bu toplumda bu şekilde kabul görmek imkansız mı?
    Yakın akrabalarım bile artık üniye geldine bağlayıp uzaylı muamelesi yapıyor bundan da rahatsız olmaya başladım.
    Lütfen gidip bir noktayı baz alıp kızları aptal görürsen bir cacık olmazsın gibi yorumlar yapmayın hepimiz az çok gerçeği biliyoruz bu genelleme değil ayrıca sadece benim karşılaştıklarım.

    Tıptatıp beni anlatmışsın. :)




  • quote:

    Orijinalden alıntı: RolePlayGamer

    quote:

    Orijinalden alıntı: Daenerys Targaryen

    Antisosyal değilsin, asosyalsin.

    Bana göre sorunun çok düşünüyor olman, yani hayatı akışına bırak, takma, her şeye mâna yüklemek zorunda değilsin.

    Diğer büyük sorununsa dışa açılamaman yüzünden kendine karşı inancın, yani kendi düşüncelerine çok katı bir şekilde bağlısın gibi, kızlar konusundaki yorumuna bak mesela; Dünyadaki bütün kızları tanımayan biri kızlar hakkında nasıl genelleme yapabilir?
    Unutma, kızlardaki beynin tıpatıp aynısı sende var, aynı kapasiteye sahipsiniz, tek fark büyütülüş şekilleri, kızların erkeklerle aynı imkânları olmadığından kafaları konuşmaya basıyor, dedikodu eğlenceleri olmuş(Bizim futbol, bilgisayar oyunları olması gibi.) ama bunlara hoşgörüyle yaklaşman lazım, aynı şekilde bir çok kızda futbolu gereksiz bulur mesela, halbüki tek fark alışılagelen şeyleri farklılığı.

    Sen şu kızlar hakkında her şeye takılmayı bırak, kızlar erkeklere göre daha duygusaldır, yani daha çabuk mutlu olup daha çabuk üzülebilirler, ve düşün ki bir kız arkadaşlarıylayken mutludur her türlü salak espiriye gülerler, yani etrafında sürekli gülen birisi nasıl hoşuna gitmez insanın? İnsan mutluyken her şeyden zevk alır, o ortamı güzel yapan da kızlar zaten...

    Gelelim içki içilen ortamda duramamana, dostum herkes salak olduğundan içmiyor, 70lik smirnuff alıp 3 arkadaş eşit miktarda içip 2 saat içersinde tüketiyorsunuz, sonra bana tekrar gel ve iletişim sorunum var de... Biraz düşünmeyi kesip icraata geçmen lazım.


    İşte etrafımdakiler de hep böyle küçük şeylere takılıyorlar, o meseleyi hiç yazmayacaktım burada takılınacağını biliyordum, tamam kızlarla bir sorunum yok sadece aşırı kah kih leri sevmiyorum.
    İçkiye de karşı değilim çevremde hiç içen olmadığı için içmedim ayrıca sağlığa zararlı, yani içmem yine kurallarımı bozmam anlamına geliyor.Fakat yeri gelirse elbette içerim mesele erasmusla eğer gidersem dağıtmayı düşünüyorum her şey ortamına göre.

    Abi bana dediğine bakar mısın? " İçki sağlığa zararlı ayrıca içmem kurallarımı bozmam."

    Tam da yukarıda sana dediğim; "Diğer büyük sorununsa dışa açılamaman yüzünden kendine karşı inancın, yani kendi düşüncelerine çok katı bir şekilde bağlısın gibi" olay.

    Kendi düşüncelerinden kurallar oluşturmuşsun, diyorum ki alkolik olmadığın sürece içmekten ölmezsin merak etme, kafandaki duvarları yık, farklı şeyler yap, sokakta tanımadığın birine yardım et mesela, güzel bulmadığın bir kıza güzel olduğunu söyle... Kendi sınırlarını zorla, çünkü zorladıkça onlar genişleyecek ve daha rahat, daha açık bir insan olucaksın, ama sen içine kapanıp kendini dış çevreden korumaya devam ettiğin sürece aynı kalırsın. Özellikle şu kurallar seni asosyal tutan bir mekanizma, onu yıkman lazım, rahat olman lazım, yoksa o kurallar seni ASOSYAL durum içerisinde hapsetmeye devam edicek.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: _fizz_

    quote:

    Orijinalden alıntı: RolePlayGamer

    Selam ben uzun süredir takip ediyorum buraları kendi sıkıntımı dile getirme vakti geldi diye düşünüyorum.
    Antisosyal bir insanım ama böyle olmak istemiyorum ama mecburum?
    Futboldan nefret ederim, iddaa hiç oynamadım, birkaç erkeğin toplanıp kız konuştuğu ortamdan tiksinirim.Küfür edemem, lan kelimesi ağzımdan çıkmamıştır.İnsanlara kanka, kardeş, hacı, hoca gibi lakaplarla hitap edemem, ali, osman, ayşe derim direk.Kahkaha atamam, espri yapamam.Hayatı dalgaya alamam.
    Katı disiplinliyim, okul zamanı haftada 3 gün spor salonuna giderim, çıkışta eve gidip yemek yemem gerekir.Okulda yemekhanede, kantinde yemek yiyemem, hem iğrenç gelir hem de paraya acırım.Evden kendim yapar götürürüm.İçki, sigara içmem, içilen ortamda duramam.
    Hep ciddi konular konuşmak isterim, espri ve ortam için kasanlardan nefret ederim.
    Kızlar hep yapmacık gelir, açıkçası birçoğunun cahil olduğunu düşünüyorum.Rastladıklarımın çoğu boş konuşmuştur hep şimdiye kadar.
    İnsanların sürekli gülme modunda olmalarına dayanamıyorum.Bir şey dersin, komik değildir ama millet komik birşey bekler mal gibi kalırsın.
    Bu sene hazırlık okudum 1 sene boyunca okula geldim ön sıraya oturdum dersi dinledim çıktım.
    Kötü bir üniversitede sayılırım bu yüzden rahat bir şekilde not olarak 1. oldum.
    Dinci falan değilim, hatta baya uzağımdır, bakımlıyım, pislikten nefret ederim, duşu, parfümü, deoyu, diş fırçalamayı, traşı hiç aksatmam.

    Ama o okula gidince bir şey oluyor hiç kimseyle konuşmak istemiyorum, yapmacık ortamdan midem bulanıyor, tiksintiyle bakıyorum herkese.
    4 senemin daha böyle geçmesini istemiyorum.
    Diğerleri gibi olmayı seçersem, disiplinimden tamamen ödün vermem gerekecek, yemek ve spor olayı çok önemli belirli saatlerde evde olmalıyım her zaman.
    Ayrıca para harcamayı sevmem, israf olarak görürüm.Dışarıda 1 liraya içilen çayın evde ellide birine mal edileceğini düşünürüm hep.
    Birkaç insanın toplandığında konuştuğu şeylere hiç ilgi duymam dediğim gibi, onlar futbol, televizyon, siyaset, yemek, kız-erkek ilişkileri hakkında konuşurken hep susarım çünkü gerçekten fikrim yok ve olmasını da istemiyorum açıkçası.
    Üniden 1 kişi bile telefonda kayıtlı değil lisedekileri çoktan unuttum, 3 aydır sadece ailemi görüyorum ve iletişim kuruyorum.
    Kötü bir ünide olduğum için farkı normalden çok çalışarak kapatma peşindeyim diğerlerinin ise ders umrunda değil.

    İşte böyle dışardan göründüğü şekliyle, "mal,odun,konuşma özürlü" biriyim.
    Normal bir insan olmak için nefret ettiğim şeylere katlanmak, düşüncelerimden vazgeçmek zorunda mıyım?
    Bu toplumda bu şekilde kabul görmek imkansız mı?
    Yakın akrabalarım bile artık üniye geldine bağlayıp uzaylı muamelesi yapıyor bundan da rahatsız olmaya başladım.
    Lütfen gidip bir noktayı baz alıp kızları aptal görürsen bir cacık olmazsın gibi yorumlar yapmayın hepimiz az çok gerçeği biliyoruz bu genelleme değil ayrıca sadece benim karşılaştıklarım.

    Tıptatıp beni anlatmışsın. :)

    Sen bu durumdan rahatsız değil misin?




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Daenerys Targaryen

    quote:

    Orijinalden alıntı: RolePlayGamer

    quote:

    Orijinalden alıntı: Daenerys Targaryen

    Antisosyal değilsin, asosyalsin.

    Bana göre sorunun çok düşünüyor olman, yani hayatı akışına bırak, takma, her şeye mâna yüklemek zorunda değilsin.

    Diğer büyük sorununsa dışa açılamaman yüzünden kendine karşı inancın, yani kendi düşüncelerine çok katı bir şekilde bağlısın gibi, kızlar konusundaki yorumuna bak mesela; Dünyadaki bütün kızları tanımayan biri kızlar hakkında nasıl genelleme yapabilir?
    Unutma, kızlardaki beynin tıpatıp aynısı sende var, aynı kapasiteye sahipsiniz, tek fark büyütülüş şekilleri, kızların erkeklerle aynı imkânları olmadığından kafaları konuşmaya basıyor, dedikodu eğlenceleri olmuş(Bizim futbol, bilgisayar oyunları olması gibi.) ama bunlara hoşgörüyle yaklaşman lazım, aynı şekilde bir çok kızda futbolu gereksiz bulur mesela, halbüki tek fark alışılagelen şeyleri farklılığı.

    Sen şu kızlar hakkında her şeye takılmayı bırak, kızlar erkeklere göre daha duygusaldır, yani daha çabuk mutlu olup daha çabuk üzülebilirler, ve düşün ki bir kız arkadaşlarıylayken mutludur her türlü salak espiriye gülerler, yani etrafında sürekli gülen birisi nasıl hoşuna gitmez insanın? İnsan mutluyken her şeyden zevk alır, o ortamı güzel yapan da kızlar zaten...

    Gelelim içki içilen ortamda duramamana, dostum herkes salak olduğundan içmiyor, 70lik smirnuff alıp 3 arkadaş eşit miktarda içip 2 saat içersinde tüketiyorsunuz, sonra bana tekrar gel ve iletişim sorunum var de... Biraz düşünmeyi kesip icraata geçmen lazım.


    İşte etrafımdakiler de hep böyle küçük şeylere takılıyorlar, o meseleyi hiç yazmayacaktım burada takılınacağını biliyordum, tamam kızlarla bir sorunum yok sadece aşırı kah kih leri sevmiyorum.
    İçkiye de karşı değilim çevremde hiç içen olmadığı için içmedim ayrıca sağlığa zararlı, yani içmem yine kurallarımı bozmam anlamına geliyor.Fakat yeri gelirse elbette içerim mesele erasmusla eğer gidersem dağıtmayı düşünüyorum her şey ortamına göre.

    Abi bana dediğine bakar mısın? " İçki sağlığa zararlı ayrıca içmem kurallarımı bozmam."

    Tam da yukarıda sana dediğim; "Diğer büyük sorununsa dışa açılamaman yüzünden kendine karşı inancın, yani kendi düşüncelerine çok katı bir şekilde bağlısın gibi" olay.

    Kendi düşüncelerinden kurallar oluşturmuşsun, diyorum ki alkolik olmadığın sürece içmekten ölmezsin merak etme, kafandaki duvarları yık, farklı şeyler yap, sokakta tanımadığın birine yardım et mesela, güzel bulmadığın bir kıza güzel olduğunu söyle... Kendi sınırlarını zorla, çünkü zorladıkça onlar genişleyecek ve daha rahat, daha açık bir insan olucaksın, ama sen içine kapanıp kendini dış çevreden korumaya devam ettiğin sürece aynı kalırsın. Özellikle şu kurallar seni asosyal tutan bir mekanizma, onu yıkman lazım, rahat olman lazım, yoksa o kurallar seni ASOSYAL durum içerisinde hapsetmeye devam edicek.

    Spor yapma, fast food tüket, alkol al diyorsun.Bu dediklerinle nasıl sağlıklı bir insan olabilirim?
    Ayrıca asosyal değil anti-sosyal olduğumu düşünüyorum, sosyalleşme tekliflerini reddederek bu aşamaya geldim zaten, insanlar onlara katılmamı istiyor ben üstteki sebeplerden dolayı istemiyorum.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Diffarensiyel -- 1 Eylül 2013; 3:17:22 >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: RolePlayGamer

    quote:

    Orijinalden alıntı: Daenerys Targaryen

    quote:

    Orijinalden alıntı: RolePlayGamer

    quote:

    Orijinalden alıntı: Daenerys Targaryen

    Antisosyal değilsin, asosyalsin.

    Bana göre sorunun çok düşünüyor olman, yani hayatı akışına bırak, takma, her şeye mâna yüklemek zorunda değilsin.

    Diğer büyük sorununsa dışa açılamaman yüzünden kendine karşı inancın, yani kendi düşüncelerine çok katı bir şekilde bağlısın gibi, kızlar konusundaki yorumuna bak mesela; Dünyadaki bütün kızları tanımayan biri kızlar hakkında nasıl genelleme yapabilir?
    Unutma, kızlardaki beynin tıpatıp aynısı sende var, aynı kapasiteye sahipsiniz, tek fark büyütülüş şekilleri, kızların erkeklerle aynı imkânları olmadığından kafaları konuşmaya basıyor, dedikodu eğlenceleri olmuş(Bizim futbol, bilgisayar oyunları olması gibi.) ama bunlara hoşgörüyle yaklaşman lazım, aynı şekilde bir çok kızda futbolu gereksiz bulur mesela, halbüki tek fark alışılagelen şeyleri farklılığı.

    Sen şu kızlar hakkında her şeye takılmayı bırak, kızlar erkeklere göre daha duygusaldır, yani daha çabuk mutlu olup daha çabuk üzülebilirler, ve düşün ki bir kız arkadaşlarıylayken mutludur her türlü salak espiriye gülerler, yani etrafında sürekli gülen birisi nasıl hoşuna gitmez insanın? İnsan mutluyken her şeyden zevk alır, o ortamı güzel yapan da kızlar zaten...

    Gelelim içki içilen ortamda duramamana, dostum herkes salak olduğundan içmiyor, 70lik smirnuff alıp 3 arkadaş eşit miktarda içip 2 saat içersinde tüketiyorsunuz, sonra bana tekrar gel ve iletişim sorunum var de... Biraz düşünmeyi kesip icraata geçmen lazım.


    İşte etrafımdakiler de hep böyle küçük şeylere takılıyorlar, o meseleyi hiç yazmayacaktım burada takılınacağını biliyordum, tamam kızlarla bir sorunum yok sadece aşırı kah kih leri sevmiyorum.
    İçkiye de karşı değilim çevremde hiç içen olmadığı için içmedim ayrıca sağlığa zararlı, yani içmem yine kurallarımı bozmam anlamına geliyor.Fakat yeri gelirse elbette içerim mesele erasmusla eğer gidersem dağıtmayı düşünüyorum her şey ortamına göre.

    Abi bana dediğine bakar mısın? " İçki sağlığa zararlı ayrıca içmem kurallarımı bozmam."

    Tam da yukarıda sana dediğim; "Diğer büyük sorununsa dışa açılamaman yüzünden kendine karşı inancın, yani kendi düşüncelerine çok katı bir şekilde bağlısın gibi" olay.

    Kendi düşüncelerinden kurallar oluşturmuşsun, diyorum ki alkolik olmadığın sürece içmekten ölmezsin merak etme, kafandaki duvarları yık, farklı şeyler yap, sokakta tanımadığın birine yardım et mesela, güzel bulmadığın bir kıza güzel olduğunu söyle... Kendi sınırlarını zorla, çünkü zorladıkça onlar genişleyecek ve daha rahat, daha açık bir insan olucaksın, ama sen içine kapanıp kendini dış çevreden korumaya devam ettiğin sürece aynı kalırsın. Özellikle şu kurallar seni asosyal tutan bir mekanizma, onu yıkman lazım, rahat olman lazım, yoksa o kurallar seni ASOSYAL durum içerisinde hapsetmeye devam edicek.

    Spor yapma, fast food tüket, alkol al diyorsun.Bu dediklerinle nasıl sağlıklı bir insan olabilirim?
    Ayrıca asosyal değil anti-sosyal olduğumu düşünüyorum, sosyallik tekliflerini reddederek bu aşamaya geldim zaten.

    Hayır alakası yok, ben günde 1 saat kadar spor yaparım, sağlıklı beslenirim, ama aynı zamanda ara sıra arkadaşlarla içeriz, burgera da gideriz, her şey olucak, hayatta farklılık oldumu mutlu olursun, yoksa sıradanlığın içersinde hapsolur, sıkıntıdan patlarsın ve en sonunda kendini dışarıya kapatırsın.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: RolePlayGamer

    Selam ben uzun süredir takip ediyorum buraları kendi sıkıntımı dile getirme vakti geldi diye düşünüyorum.
    Antisosyal bir insanım ama böyle olmak istemiyorum ama mecburum?
    Futboldan nefret ederim, iddaa hiç oynamadım, birkaç erkeğin toplanıp kız konuştuğu ortamdan tiksinirim.Küfür edemem, lan kelimesi ağzımdan çıkmamıştır.İnsanlara kanka, kardeş, hacı, hoca gibi lakaplarla hitap edemem, ali, osman, ayşe derim direk.Kahkaha atamam, espri yapamam.Hayatı dalgaya alamam.
    Katı disiplinliyim, okul zamanı haftada 3 gün spor salonuna giderim, çıkışta eve gidip yemek yemem gerekir.Okulda yemekhanede, kantinde yemek yiyemem, hem iğrenç gelir hem de paraya acırım.Evden kendim yapar götürürüm.İçki, sigara içmem, içilen ortamda duramam.
    Hep ciddi konular konuşmak isterim, espri ve ortam için kasanlardan nefret ederim.
    Kızlar hep yapmacık gelir, açıkçası birçoğunun cahil olduğunu düşünüyorum.Rastladıklarımın çoğu boş konuşmuştur hep şimdiye kadar.
    İnsanların sürekli gülme modunda olmalarına dayanamıyorum.Bir şey dersin, komik değildir ama millet komik birşey bekler mal gibi kalırsın.
    Bu sene hazırlık okudum 1 sene boyunca okula geldim ön sıraya oturdum dersi dinledim çıktım.
    Kötü bir üniversitede sayılırım bu yüzden rahat bir şekilde not olarak 1. oldum.
    Dinci falan değilim, hatta baya uzağımdır, bakımlıyım, pislikten nefret ederim, duşu, parfümü, deoyu, diş fırçalamayı, traşı hiç aksatmam.

    Ama o okula gidince bir şey oluyor hiç kimseyle konuşmak istemiyorum, yapmacık ortamdan midem bulanıyor, tiksintiyle bakıyorum herkese.
    4 senemin daha böyle geçmesini istemiyorum.
    Diğerleri gibi olmayı seçersem, disiplinimden tamamen ödün vermem gerekecek, yemek ve spor olayı çok önemli belirli saatlerde evde olmalıyım her zaman.
    Ayrıca para harcamayı sevmem, israf olarak görürüm.Dışarıda 1 liraya içilen çayın evde ellide birine mal edileceğini düşünürüm hep.
    Birkaç insanın toplandığında konuştuğu şeylere hiç ilgi duymam dediğim gibi, onlar futbol, televizyon, siyaset, yemek, kız-erkek ilişkileri hakkında konuşurken hep susarım çünkü gerçekten fikrim yok ve olmasını da istemiyorum açıkçası.
    Üniden 1 kişi bile telefonda kayıtlı değil lisedekileri çoktan unuttum, 3 aydır sadece ailemi görüyorum ve iletişim kuruyorum.
    Kötü bir ünide olduğum için farkı normalden çok çalışarak kapatma peşindeyim diğerlerinin ise ders umrunda değil.

    İşte böyle dışardan göründüğü şekliyle, "mal,odun,konuşma özürlü" biriyim.
    Normal bir insan olmak için nefret ettiğim şeylere katlanmak, düşüncelerimden vazgeçmek zorunda mıyım?
    Bu toplumda bu şekilde kabul görmek imkansız mı?
    Yakın akrabalarım bile artık üniye geldine bağlayıp uzaylı muamelesi yapıyor bundan da rahatsız olmaya başladım.
    Lütfen gidip bir noktayı baz alıp kızları aptal görürsen bir cacık olmazsın gibi yorumlar yapmayın hepimiz az çok gerçeği biliyoruz bu genelleme değil ayrıca sadece benim karşılaştıklarım.

    neredeyse beni anlatmışsın




  • quote:

    Orijinalden alıntı: RolePlayGamer

    quote:

    Orijinalden alıntı: _fizz_

    quote:

    Orijinalden alıntı: RolePlayGamer

    Selam ben uzun süredir takip ediyorum buraları kendi sıkıntımı dile getirme vakti geldi diye düşünüyorum.
    Antisosyal bir insanım ama böyle olmak istemiyorum ama mecburum?
    Futboldan nefret ederim, iddaa hiç oynamadım, birkaç erkeğin toplanıp kız konuştuğu ortamdan tiksinirim.Küfür edemem, lan kelimesi ağzımdan çıkmamıştır.İnsanlara kanka, kardeş, hacı, hoca gibi lakaplarla hitap edemem, ali, osman, ayşe derim direk.Kahkaha atamam, espri yapamam.Hayatı dalgaya alamam.
    Katı disiplinliyim, okul zamanı haftada 3 gün spor salonuna giderim, çıkışta eve gidip yemek yemem gerekir.Okulda yemekhanede, kantinde yemek yiyemem, hem iğrenç gelir hem de paraya acırım.Evden kendim yapar götürürüm.İçki, sigara içmem, içilen ortamda duramam.
    Hep ciddi konular konuşmak isterim, espri ve ortam için kasanlardan nefret ederim.
    Kızlar hep yapmacık gelir, açıkçası birçoğunun cahil olduğunu düşünüyorum.Rastladıklarımın çoğu boş konuşmuştur hep şimdiye kadar.
    İnsanların sürekli gülme modunda olmalarına dayanamıyorum.Bir şey dersin, komik değildir ama millet komik birşey bekler mal gibi kalırsın.
    Bu sene hazırlık okudum 1 sene boyunca okula geldim ön sıraya oturdum dersi dinledim çıktım.
    Kötü bir üniversitede sayılırım bu yüzden rahat bir şekilde not olarak 1. oldum.
    Dinci falan değilim, hatta baya uzağımdır, bakımlıyım, pislikten nefret ederim, duşu, parfümü, deoyu, diş fırçalamayı, traşı hiç aksatmam.

    Ama o okula gidince bir şey oluyor hiç kimseyle konuşmak istemiyorum, yapmacık ortamdan midem bulanıyor, tiksintiyle bakıyorum herkese.
    4 senemin daha böyle geçmesini istemiyorum.
    Diğerleri gibi olmayı seçersem, disiplinimden tamamen ödün vermem gerekecek, yemek ve spor olayı çok önemli belirli saatlerde evde olmalıyım her zaman.
    Ayrıca para harcamayı sevmem, israf olarak görürüm.Dışarıda 1 liraya içilen çayın evde ellide birine mal edileceğini düşünürüm hep.
    Birkaç insanın toplandığında konuştuğu şeylere hiç ilgi duymam dediğim gibi, onlar futbol, televizyon, siyaset, yemek, kız-erkek ilişkileri hakkında konuşurken hep susarım çünkü gerçekten fikrim yok ve olmasını da istemiyorum açıkçası.
    Üniden 1 kişi bile telefonda kayıtlı değil lisedekileri çoktan unuttum, 3 aydır sadece ailemi görüyorum ve iletişim kuruyorum.
    Kötü bir ünide olduğum için farkı normalden çok çalışarak kapatma peşindeyim diğerlerinin ise ders umrunda değil.

    İşte böyle dışardan göründüğü şekliyle, "mal,odun,konuşma özürlü" biriyim.
    Normal bir insan olmak için nefret ettiğim şeylere katlanmak, düşüncelerimden vazgeçmek zorunda mıyım?
    Bu toplumda bu şekilde kabul görmek imkansız mı?
    Yakın akrabalarım bile artık üniye geldine bağlayıp uzaylı muamelesi yapıyor bundan da rahatsız olmaya başladım.
    Lütfen gidip bir noktayı baz alıp kızları aptal görürsen bir cacık olmazsın gibi yorumlar yapmayın hepimiz az çok gerçeği biliyoruz bu genelleme değil ayrıca sadece benim karşılaştıklarım.

    Tıptatıp beni anlatmışsın. :)

    Sen bu durumdan rahatsız değil misin?

    Rahatsızım... Bende değişmek istiyorum ama olmuyor :/

    Okulumda 1 kişi bile telefon rehberimde kayıtlı değil. herhangi bir arkadaş ortamım yok, dost diyebileceğim kimsem yok.

    Bu gidişle napıcaz bilmiyorum




  • Bütün içimden geçenleri yazmışsın daha yazılcak birşey kalmamış, zamanla kişiliğimiz şekilleniyor bir şekilde büyüyoruz bu benim tercihim yazdıklarının altına imzamı atarım.

    Cıvık muhabbetlerden hoşlanmam 2-3 arkadaşım var o yeter.Kızlarla işim olmadıkça muhattab olmam.Bazı katı kurallarım vardır onların dışına çıkamam (beslenme ve sporumla alakalı)

    Benim senden farkım insanlarla iletişimimde sorun yok sadece insanlarda samimiyet bulamıyorum ve uzak duruyorum ama çevredeki insanların gözünden bakınca yabani, asosyal gibi görünüyorum bunun bende farkındayım yapabilceğimiz birşey yok olduğum gibi olucağım her zaman.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Bay çene

    Bütün içimden geçenleri yazmışsın daha yazılcak birşey kalmamış, zamanla kişiliğimiz şekilleniyor bir şekilde büyüyoruz bu benim tercihim yazdıklarının altına imzamı atarım.

    Cıvık muhabbetlerden hoşlanmam 2-3 arkadaşım var o yeter.Kızlarla işim olmadıkça muhattab olmam.Bazı katı kurallarım vardır onların dışına çıkamam (beslenme ve sporumla alakalı)

    Benim senden farkım insanlarla iletişimimde sorun yok sadece insanlarda samimiyet bulamıyorum ve uzak duruyorum ama çevredeki insanların gözünden bakınca yabani, asosyal gibi görünüyorum bunun bende farkındayım yapabilceğimiz birşey yok olduğum gibi olucağım her zaman.

    İletişim derken zaten hepimiz aynı dili konuşuyoruz anlaşabiliyoruz benim kastım grup olup kah kih yapmak.Soru sorar cevaplarım ama devamını getirmem.Sanırım beni konuşamıyor kekeliyor falan sandın.
    Açıkçası ben değişmek istiyorum, erasmus ümidim var orada toplumsal baskı yaşamayacağım için her şeyi yapabileceğimi düşünüyorum.
    Öyle bir duruma geldim ki aklımdaki espriyi yapsam acaba millet ne der, bu çocuğa noluyo bu kim falan diyebilirler öyle bir toplumuz maalesef.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: RolePlayGamer

    Selam ben uzun süredir takip ediyorum buraları kendi sıkıntımı dile getirme vakti geldi diye düşünüyorum.
    Antisosyal bir insanım ama böyle olmak istemiyorum ama mecburum?
    Futboldan nefret ederim, iddaa hiç oynamadım, birkaç erkeğin toplanıp kız konuştuğu ortamdan tiksinirim.Küfür edemem, lan kelimesi ağzımdan çıkmamıştır.İnsanlara kanka, kardeş, hacı, hoca gibi lakaplarla hitap edemem, ali, osman, ayşe derim direk.Kahkaha atamam, espri yapamam.Hayatı dalgaya alamam.
    Katı disiplinliyim, okul zamanı haftada 3 gün spor salonuna giderim, çıkışta eve gidip yemek yemem gerekir.Okulda yemekhanede, kantinde yemek yiyemem, hem iğrenç gelir hem de paraya acırım.Evden kendim yapar götürürüm.İçki, sigara içmem, içilen ortamda duramam.
    Hep ciddi konular konuşmak isterim, espri ve ortam için kasanlardan nefret ederim.
    Kızlar hep yapmacık gelir, açıkçası birçoğunun cahil olduğunu düşünüyorum.Rastladıklarımın çoğu boş konuşmuştur hep şimdiye kadar.
    İnsanların sürekli gülme modunda olmalarına dayanamıyorum.Bir şey dersin, komik değildir ama millet komik birşey bekler mal gibi kalırsın.
    Bu sene hazırlık okudum 1 sene boyunca okula geldim ön sıraya oturdum dersi dinledim çıktım.
    Kötü bir üniversitede sayılırım bu yüzden rahat bir şekilde not olarak 1. oldum.
    Dinci falan değilim, hatta baya uzağımdır, bakımlıyım, pislikten nefret ederim, duşu, parfümü, deoyu, diş fırçalamayı, traşı hiç aksatmam.

    Ama o okula gidince bir şey oluyor hiç kimseyle konuşmak istemiyorum, yapmacık ortamdan midem bulanıyor, tiksintiyle bakıyorum herkese.
    4 senemin daha böyle geçmesini istemiyorum.
    Diğerleri gibi olmayı seçersem, disiplinimden tamamen ödün vermem gerekecek, yemek ve spor olayı çok önemli belirli saatlerde evde olmalıyım her zaman.
    Ayrıca para harcamayı sevmem, israf olarak görürüm.Dışarıda 1 liraya içilen çayın evde ellide birine mal edileceğini düşünürüm hep.
    Birkaç insanın toplandığında konuştuğu şeylere hiç ilgi duymam dediğim gibi, onlar futbol, televizyon, siyaset, yemek, kız-erkek ilişkileri hakkında konuşurken hep susarım çünkü gerçekten fikrim yok ve olmasını da istemiyorum açıkçası.
    Üniden 1 kişi bile telefonda kayıtlı değil lisedekileri çoktan unuttum, 3 aydır sadece ailemi görüyorum ve iletişim kuruyorum.
    Kötü bir ünide olduğum için farkı normalden çok çalışarak kapatma peşindeyim diğerlerinin ise ders umrunda değil.

    İşte böyle dışardan göründüğü şekliyle, "mal,odun,konuşma özürlü" biriyim.
    Normal bir insan olmak için nefret ettiğim şeylere katlanmak, düşüncelerimden vazgeçmek zorunda mıyım?
    Bu toplumda bu şekilde kabul görmek imkansız mı?
    Yakın akrabalarım bile artık üniye geldine bağlayıp uzaylı muamelesi yapıyor bundan da rahatsız olmaya başladım.
    Lütfen gidip bir noktayı baz alıp kızları aptal görürsen bir cacık olmazsın gibi yorumlar yapmayın hepimiz az çok gerçeği biliyoruz bu genelleme değil ayrıca sadece benim karşılaştıklarım.

    Ben böyleyim, ve halimden memnunum.




  • Biz arkadaşla dershanede kopuyorduk.Yapılan espriler şöyle
    -Nerde portakal?
    -Ortada parçacık
    -zuhahahfsfefg falan durum böyleydi.

    Bir tane daha söyliyim.Bunu hocaya sordu arkadaş.Sınıfta 20 kişi var espriyi yapan arkadaşım ve ben gülüyoruz lakin sınıfın geri kalanı öküzün trene baktığı gibi bakıyor.Espri şuydu :
    -Hocam en büyük ergen kimdir sizce?
    -Sensin?
    -Hayır Gülben Ergen
  • quote:

    Orijinalden alıntı: RolePlayGamer

    Selam ben uzun süredir takip ediyorum buraları kendi sıkıntımı dile getirme vakti geldi diye düşünüyorum.
    Antisosyal bir insanım ama böyle olmak istemiyorum ama mecburum?
    Futboldan nefret ederim, iddaa hiç oynamadım, birkaç erkeğin toplanıp kız konuştuğu ortamdan tiksinirim.Küfür edemem, lan kelimesi ağzımdan çıkmamıştır.İnsanlara kanka, kardeş, hacı, hoca gibi lakaplarla hitap edemem, ali, osman, ayşe derim direk.Kahkaha atamam, espri yapamam.Hayatı dalgaya alamam.
    Katı disiplinliyim, okul zamanı haftada 3 gün spor salonuna giderim, çıkışta eve gidip yemek yemem gerekir.Okulda yemekhanede, kantinde yemek yiyemem, hem iğrenç gelir hem de paraya acırım.Evden kendim yapar götürürüm.İçki, sigara içmem, içilen ortamda duramam.
    Hep ciddi konular konuşmak isterim, espri ve ortam için kasanlardan nefret ederim.
    Kızlar hep yapmacık gelir, açıkçası birçoğunun cahil olduğunu düşünüyorum.Rastladıklarımın çoğu boş konuşmuştur hep şimdiye kadar.
    İnsanların sürekli gülme modunda olmalarına dayanamıyorum.Bir şey dersin, komik değildir ama millet komik birşey bekler mal gibi kalırsın.
    Bu sene hazırlık okudum 1 sene boyunca okula geldim ön sıraya oturdum dersi dinledim çıktım.
    Kötü bir üniversitede sayılırım bu yüzden rahat bir şekilde not olarak 1. oldum.
    Dinci falan değilim, hatta baya uzağımdır, bakımlıyım, pislikten nefret ederim, duşu, parfümü, deoyu, diş fırçalamayı, traşı hiç aksatmam.

    Ama o okula gidince bir şey oluyor hiç kimseyle konuşmak istemiyorum, yapmacık ortamdan midem bulanıyor, tiksintiyle bakıyorum herkese.
    4 senemin daha böyle geçmesini istemiyorum.
    Diğerleri gibi olmayı seçersem, disiplinimden tamamen ödün vermem gerekecek, yemek ve spor olayı çok önemli belirli saatlerde evde olmalıyım her zaman.
    Ayrıca para harcamayı sevmem, israf olarak görürüm.Dışarıda 1 liraya içilen çayın evde ellide birine mal edileceğini düşünürüm hep.
    Birkaç insanın toplandığında konuştuğu şeylere hiç ilgi duymam dediğim gibi, onlar futbol, televizyon, siyaset, yemek, kız-erkek ilişkileri hakkında konuşurken hep susarım çünkü gerçekten fikrim yok ve olmasını da istemiyorum açıkçası.
    Üniden 1 kişi bile telefonda kayıtlı değil lisedekileri çoktan unuttum, 3 aydır sadece ailemi görüyorum ve iletişim kuruyorum.
    Kötü bir ünide olduğum için farkı normalden çok çalışarak kapatma peşindeyim diğerlerinin ise ders umrunda değil.

    İşte böyle dışardan göründüğü şekliyle, "mal,odun,konuşma özürlü" biriyim.
    Normal bir insan olmak için nefret ettiğim şeylere katlanmak, düşüncelerimden vazgeçmek zorunda mıyım?
    Bu toplumda bu şekilde kabul görmek imkansız mı?
    Yakın akrabalarım bile artık üniye geldine bağlayıp uzaylı muamelesi yapıyor bundan da rahatsız olmaya başladım.
    Lütfen gidip bir noktayı baz alıp kızları aptal görürsen bir cacık olmazsın gibi yorumlar yapmayın hepimiz az çok gerçeği biliyoruz bu genelleme değil ayrıca sadece benim karşılaştıklarım.

    Ben de böyleyim.İnsanların durmadan futbol muhabbeti yapması,küfür etmesi bana göre değil.Benim için kötü mü? Evet kötü.Ama onlar için taklit yapamam.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: RolePlayGamer

    Selam ben uzun süredir takip ediyorum buraları kendi sıkıntımı dile getirme vakti geldi diye düşünüyorum.
    Antisosyal bir insanım ama böyle olmak istemiyorum ama mecburum?
    Futboldan nefret ederim, iddaa hiç oynamadım, birkaç erkeğin toplanıp kız konuştuğu ortamdan tiksinirim.Küfür edemem, lan kelimesi ağzımdan çıkmamıştır.İnsanlara kanka, kardeş, hacı, hoca gibi lakaplarla hitap edemem, ali, osman, ayşe derim direk.Kahkaha atamam, espri yapamam.Hayatı dalgaya alamam.
    Katı disiplinliyim, okul zamanı haftada 3 gün spor salonuna giderim, çıkışta eve gidip yemek yemem gerekir.Okulda yemekhanede, kantinde yemek yiyemem, hem iğrenç gelir hem de paraya acırım.Evden kendim yapar götürürüm.İçki, sigara içmem, içilen ortamda duramam.
    Hep ciddi konular konuşmak isterim, espri ve ortam için kasanlardan nefret ederim.
    Kızlar hep yapmacık gelir, açıkçası birçoğunun cahil olduğunu düşünüyorum.Rastladıklarımın çoğu boş konuşmuştur hep şimdiye kadar.
    İnsanların sürekli gülme modunda olmalarına dayanamıyorum.Bir şey dersin, komik değildir ama millet komik birşey bekler mal gibi kalırsın.
    Bu sene hazırlık okudum 1 sene boyunca okula geldim ön sıraya oturdum dersi dinledim çıktım.
    Kötü bir üniversitede sayılırım bu yüzden rahat bir şekilde not olarak 1. oldum.
    Dinci falan değilim, hatta baya uzağımdır, bakımlıyım, pislikten nefret ederim, duşu, parfümü, deoyu, diş fırçalamayı, traşı hiç aksatmam.

    Ama o okula gidince bir şey oluyor hiç kimseyle konuşmak istemiyorum, yapmacık ortamdan midem bulanıyor, tiksintiyle bakıyorum herkese.
    4 senemin daha böyle geçmesini istemiyorum.
    Diğerleri gibi olmayı seçersem, disiplinimden tamamen ödün vermem gerekecek, yemek ve spor olayı çok önemli belirli saatlerde evde olmalıyım her zaman.
    Ayrıca para harcamayı sevmem, israf olarak görürüm.Dışarıda 1 liraya içilen çayın evde ellide birine mal edileceğini düşünürüm hep.
    Birkaç insanın toplandığında konuştuğu şeylere hiç ilgi duymam dediğim gibi, onlar futbol, televizyon, siyaset, yemek, kız-erkek ilişkileri hakkında konuşurken hep susarım çünkü gerçekten fikrim yok ve olmasını da istemiyorum açıkçası.
    Üniden 1 kişi bile telefonda kayıtlı değil lisedekileri çoktan unuttum, 3 aydır sadece ailemi görüyorum ve iletişim kuruyorum.
    Kötü bir ünide olduğum için farkı normalden çok çalışarak kapatma peşindeyim diğerlerinin ise ders umrunda değil.

    İşte böyle dışardan göründüğü şekliyle, "mal,odun,konuşma özürlü" biriyim.
    Normal bir insan olmak için nefret ettiğim şeylere katlanmak, düşüncelerimden vazgeçmek zorunda mıyım?
    Bu toplumda bu şekilde kabul görmek imkansız mı?
    Yakın akrabalarım bile artık üniye geldine bağlayıp uzaylı muamelesi yapıyor bundan da rahatsız olmaya başladım.
    Lütfen gidip bir noktayı baz alıp kızları aptal görürsen bir cacık olmazsın gibi yorumlar yapmayın hepimiz az çok gerçeği biliyoruz bu genelleme değil ayrıca sadece benim karşılaştıklarım.

    bende de aynı durum var ama ben yinede konuşuyorum arkadaşlarla ama ne söyleseler bana batıyor sanki içimden hep yapmacık olduklarını,samimi olmadıklarınıyüzüme böyle söylüyorlar ama içlerinde bana karşı ne düşünüyorlar allah bilir diye düşünüyorum.senin yaşadığın üniversite hayaının aynısını lisede yaşadım diyebilirim.ama kız/erkek farketmeden herkesin kendini üstün gösterme çabaları,marka takıntıları midemi bulandırdı.şimdi lise bitti diye utanmasam göbek atıp oynarım o derece.yalnız değilsin dostum




  • 
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.