Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı Özel
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Annemi kaybettim, ama kabullenemiyorum.

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Bu Konudaki Kullanıcılar:
3 Misafir - 3 Masaüstü
5 sn
157
Cevap
4
Favori
20.874
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
0 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 12345
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • 2 yıl önceydi. Köyümüzden bir komşumuz telefon etti bana. Annemin son günlerde hiç evden çıkmadığını, sürekli yattığını söyledi. Halbuki sık sık ziyaret ederdim ve telefonla konuşurdum bana hep iyi olduğunu söylerdi. Annem ortaokul yıllarımdan beri bana ve kardeşlerime hem annelik hem babalık yaparak bizi yetiştirmiş, beni doktor edip şark hizmetine göndermişti. Hasta olduğu zaman bile bizi üzmemek için bunu saklardı hep.

    Hemen annemi alıp hastaneye götürdüm. Tetkiklerinde o amansız hastalık ortaya çıktı. Kalın bağırsak kanseri... Ve yaşam mücadelesi başladı. İğne yaptırmaya bile korkan anneciğim birbiri ardına koskoca ameliyatlara girdi çıktı. Radyoterapi, kemoterapi aldı. Onu en güvendiğim hocalarıma emanet ettim. Ama olmadı bir türlü. Tam hastalığı yendik derken başka bir yerden nüksetti. Bir sevindirdi, bir üzdü. Annem 2 yıl direnebildi. Arefe günü kaybettik. 'Kardeşlerin arasında en güçlü sensin, onlara gözkulak ol, hiç kavga etmeyin' dedi onu son ameliyatına gönderirken.

    Acım çok büyük. Bir türlü unutamıyorum, kabullenemiyorum. 1 gün daha yaşasaydı neler vermezdim. Bu bayram gününü bana zehir etmeseydi. Ne yapmalıyım bilemiyorum. Hiçbir eşyasına dokunamıyorum. Bana herşey onu hatırlatıyor. Hep kapıdan girecek diye bekliyorum. Biliyorum ki bir daha gelmeyecek.

    Bu acıyı yaşayan vardır aranızda. Nasıl dayandınız, nasıl alıştınız. Söyleyeceğiniz her öneri bana teselli olacaktır. Şimdiden teşekkürler.







    • En Beğenilen Yanıtlar

    Tüm Yanıtları Genişlet
    Yapay Zekanın Yanıtı

    Annemi Kaybettim, Ama Kabullenemiyorum

    Anne kaybı, hayatınızda yaşayabileceğiniz en zor ve sarsıcı deneyimlerden biridir. Bu kayıpla başa çıkmak son derece zor olabilir ve zaman alabilir.

    Yas Sürecini Anlamak

    Kayıpla başa çıkmak için zaman ve çaba gerektiren karmaşık bir süreç olan yas sürecinden geçersiniz. Yas, öfke, üzüntü, suçluluk ve yalnızlık gibi bir dizi duyguyu içerir. Herkes yas sürecini kendi hızında ve kendine özgü şekilde yaşar.

    Kabullenme ile Başa Çıkmak

    Anne kaybını kabullenmek özellikle zor olabilir. Onun bir daha asla yanınızda olmayacağını kabullenmek acı verici ve bunaltıcı olabilir. Ancak, kabullenme, yas sürecinin önemli bir parçasıdır ve zamanla iyileşmenize yardımcı olabilir.

    Profesyonel Yardım Aramak

    Yasınızı işlemekte zorlanıyorsanız, bir terapist veya danışmandan yardım almayı düşünün. Profesyoneller, duygularınızı işlemenize, başa çıkma mekanizmaları geliştirmenize ve yas sürecini anlamanıza yardımcı olabilirler.

    Kendinize Zaman Tanıyın

    Yas almak zaman alır. Kendinize üzüntünüzü işlemek ve iyileşmek için zaman tanıyın. Kendinizi suçlamayın veya başkalarıyla kıyaslamayın. Herkesin yas süreci farklıdır.

    Anılarınızı Saklayın

    Annenizle ilgili anılarınızı saklamak, yas sürecinde yardımcı olabilir. Fotoğraf albümlerine bakın, videolarını izleyin veya onunla geçirdiğiniz zamanları hatırlamanıza yardımcı olacak eşyaları saklayın.

    Destek Arayın

    Yasını tutarken başkalarından destek arayın. Aileniz, arkadaşlarınız veya bir destek grubu size duygusal destek ve pratik yardım sağlayabilir.

    Annemi Kaybettim, Ama Kabullenemiyorum

    Anne kaybıyla yüzleşmek ezici olabilir, ancak bunu aşabilirsiniz. Yasınızı işlemek için zaman tanıyın, profesyonel yardım alın, kendinize iyi bakın ve başkalarından destek isteyin. Zamanla, annenizin kaybıyla başa çıkmayı, onun anısını değerlendirmeyi ve hayatınıza devam etmeyi öğreneceksiniz.

    Yapay Zekanın Yanıtını Genişlet
  • öncelikle başın sağolsun öneri kısmına gelirsek kafa dağıtıcak şeyler yap kitap oku halı saha maçlarına felan git sinemaya git vs.
  • Başin Sağolsun Kardeşim.
  • Kardeş seni anlıyorum.

    2012 yazında anneme kanser teşhisi kondu ve ameliyatı alındı sonrasında da kemoterapi ve radyoterapi gördü. Sonrasındaki tetkikleri iyi çıktı. Unutmayacağım şey o günlerde uğradığım şoktu hala acısını yaşıyorum. Anne babamı kaybetme korkusu her an ensemde. Bizler insan olarak faniyiz, durumu kabul edemesek de bu böyle devam edecek. Allah doğmamış çocuklarına sağlıklı ve güzel bir ömür versin. Bizim çocuklarımızı iyi yetiştirmekten başka şansımız yok, onları yaşatmaktan başka şansımız yok. Allah evlat acısı vermesin.
  • Başınız sağolsun hocam.
    Ne dersek diyelim boş.
    Zamanı gelince herkes bir bir göçüyor.
    Şuanda dayımda kalın bağırsak kanseri.
    Gerçekten zor bir hastalık.
    Size düşen artık annenizin son isteğini yerine gerekmek.
    Tekrar başınız sağolsun.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Başın sağolsun okurken bile kötü oldum. Allaha dua etmekten, sabır dilemekten başka çare yok.
  • Okurken ağladım kardeşim başın sağolsun kendi annemmiş gibi. Bende babamı kaybettim.
  • başın sağolsun gardaşım annen rabbine yükseldi gittiği yer burdan daha emin böle düşün sencede öle değilmi ALLAH rahmet etsin
  • başın sağolsun

    1 hafta önce arkadaşımı kaybettim hala inanamıyorum sanki o yaşıyor sadece ben göremiyorum gibi garip hisler var
  • 3 hafta önce babamı kaybettim,direk hiçbişi olmadan sapasağlamdı benden bile sağlamdı diyebilirim,insan zamanla kabulleniyor ama o zamandan bu yana sağlam kaldığım söylenemez Panik atak hastası oldum.
  • Başın sağ olsun.Bende 10 yaşındayken babamı kaybettim.ZOr bir durum istesende istemesende zaman geçtikçe alışıyorsun.Fakat anne herşeydir.Babasız belki gene idare edebilirsin ama annesiz kalmak çok zordur allah yardımcın olsun.
  • Başınız sağ olsun binlerce kez, hayatta yaşayabileceğiniz en zor anınızı atlatıyorsunuz şu an. Allah çocuklarımıza uzun ömürler nasip etsin. Her saniye dünya üzerinde biri bir sevdiğini kaybediyor hayatın kanunu bu. İnancınızı bilmiyorum ama artık daha rahat bir yerde, kemoterapilere ameliyatlara girmek zorunda değil. Belki sonsuza kadar huzurlu bir uykuda. Uyumak biz insanlara bile o kadar tatlı geliyor ki bütün gün uyusak diyoruz, düşününce ne kadar acısız bir eylem. Hem ileride size bir şey olunca çocuklarınız şoku atlatamasın hep üzülsün ister miydiniz? Tabii ki çok zor, tabii ki uzun müddet üzüleceksiniz ama umarım zamanla atlatırsınız. Anneniz neredeyse şu an bir gün siz de yanına gideceksiniz sarılacaksınız belki annenize.
  • kardeşim Allah rahmet eylesin çok zor durum.inan kendi annem gibi üzüldüm gözlerim doldu.Allah size sabır versin
  • Başın sağ olsun . Okurken hüzünlendim bide sen yaşıyosun allah kolaylık versin.
  • Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun üzülme demicem üzülmemek elde değildir kesin seni oyalayacak birşeyler bul kız arkadaş veya arkadaşlarınla takıl ya nası teselli etsem bilemedim ve şu an çok üzgünüm ama unutma hayat tahmin edemeyecegin güzelliklerle dolu ve acını dindirebilir Allah sabır versin sana
  • başın sağolsun. en yakın arkadaşımı kaybettim. bi süre sonra unuttuğunu zannediyorsun ama aslında öyle değil. sadece acıyla yaşamayı öğreniyorsun. saçmasapan zamanlarda aklına gelince kalbin sıkışır. sonra geçer. sonra yine..
  • Allah kimsenin başına vermesin zor bir durum gerçekten
  • Allah sabır versin.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Ben de arefe günü bir yakınımı kaybettim,belki anne kadar yakın değil ama dedemi...Cansız bedenini gördüm,toprağa verdik...Enteresan,değişik bir durum.Duygusuz biri olduğum için,daha doğrusu kendim bile tam farkına varmadan içimde bir yerlerde üzüntüsünü duyduğumdan pek üzüntülü değilim.Bilemiyorum,kelimeler kifayetsiz kalıyor bu durumda.Biraz düşüncelerden,stresten uzak durup beklemek sindirmek için güzel oluyor.Annem,senin düşündüğün gibi düşünüyor;bir gün için neleri vermezdim diyor.Yapacak bir şey yok,kanun düzene devam etmek ve fazla etkilenmemek üzerine.Dik durmak,en azından öyle görünmek en doğrusu.Hem benim bakış açım farklıdır bu olaylara,çok üzüntü yaşadığımdan olsa gerek;ölüm ve yaşam benim için pek fark etmiyor.Kendimi sürekli ölüme yakın hissediyorum,sanki yabancı bir yer değilmiş gibi...




  • Başın sağ olsun,kelimelerin bittiği yer.
    • 
Sayfa: 12345
Sayfaya Git
Git
sonraki

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz. DH’ye girerek kullanım izni vermiş sayılırsınız.
Anladım Veri Politikamız