İşsizlik minimalize edilebilir mi? (2. sayfa)

5 yıl sonra ışıkları tekrar yakayım.

Sendikaların devlet eliyle özellikle işlevsizleştirildiğini göz ardı etmeyelim. İşsizlik özellikle isteniyor. Yüksek arz düşük fiyat demektir. Türkiye'deki işsizlik tesadüfi değil, planlanmış bir sonuç gibi görünüyor.

Endüstri mühendisiyim; dolayısıyla bizler minimize veya minimalize terimlerini çok sık tekrar ederiz. İfade olarak Türkçe'ye aynen geçmiş olsa da sanırım TDK tarafından dilimize işlenmedi. Azaltma anlamında kullanmakla beraber sizin dediğiniz sadeleştirme ifadesi de mesleki lisanda 'simplification' olarak geçmektedir. Minimalizm (sadecilik) akımıyla karıştırmamak gerek, dipnot olarak eklemiş olayım.

Dediklerinizde şöyle bir tezat var: Toplum para için çalışmazsa yaptığı şey zaten iş olmaz. Okumak, gezmek, öğrenmek, oturmasını kalkmasını bilmek zaten birey olmanın temelinde var. Bunlar kişilerin kültürünün, birikiminin, benliğinin timsalidir. Dedikleriniz doğru, bunlar esasen zenginliktir lâkin burada zenginlik kavramı ile mal varlığını karıştırıyorsunuz. İşgücü toplumlarında harcanan emek için somut değer biçilmesi lazım ki çalışan teşvik edilsin. Buradaki problem biçilen değerin hatalı olmasından ve bundan dolayı sınıf ayrımındaki makasın açılmasından kaynaklanır. Biraz realist olmak lazım, Mandıra Filozofu tadında hayatlar süremiyoruz. Ben elle tutulabilir bir kazanıma ulaşayım ki çalışmak için elimde geçerli sebebim olsun.

Ayrıca bunların hepsi kademeli olarak Sanayi Devrimi'nden sonra ortaya çıktı. En basite inelim, bu dünyadan zincire vurulan köleler geldi geçti. İşçi sınıfı oluşmasaydı, işçi sınıfı kendi haklarını kazanmasaydı şu anda fiziksel olarak olmasa bile mental açıdan aynı baskı olacaktı. Ben de sınıf ayrımından hoşlanmam ama kabul edelim artık böyle bir ayrım var. Günümüzde iyileştirilen hakların olduğunu unutmayalım. Sendikalar bunun için kuruldu, grev hakkı bu yüzden tanındı. Dünya sadece bizden ibaret değil, bizdeki sorun bunların uygulanmıyor ya da işveren çıkarına göre uygulanıyor oluşu... Yoksa şimdi kalkıp "bu da zaten modern kölelik" diyeceksiniz, e o zaman üretime dayalı hiçbir şey kullanmayalım? Avcılık-toplayıcılık çağında değiliz, felsefi yaklaşımlar çok değerli elbette ama gerçekleri görelim lütfen birilerinin para için çalışması gerekiyor.

Mülkiyet devlet olarak kutsal kabul ediliyor. Firavunlar zamanında ki mezarlar da kutsaldı. Bundan 5000 yıl önce insan insana sınır olamayacak kadar yakın değildi. Dolayısı ile bir insanın ahanda şu deniz kenarındaki arsa benim demesi söz konusu değildi. 5000 yıl önce Allah her şeyin sahibi iken şimdi sahibi değil mi? İşte firavunlar ne kadar ilkel bağnaz bir inanca sahipse bu gün ki mülkiyette o kadar bağnaz ve ilkeldir. Modernite iyi çipli bilgisayarlar ve uçan araçlar değil akıl erdirmedir. 

Her devletin: kaynakları ve toplamda elde ettiği birikimler, o toplumun yaşamak için "el-x" ihtiyacı olmayacağı kadar fazladır. El-x: kutsallar, işçi, iş, kölelik, vergi, banka vb aklanıza gelebilecek bütün kutsal kabul edilen mevcut kapitalizm değerleri. Dolayısı ile insanların paraya ihtiyacı var ve çalışmalılar düşüncesi büyük bir matematiksel kandırmacadır. Hayır! İşsizlik insanların iyi çok çalışıp çalışmamasında değildir, sorun kök nedeni zaten iş:lerin işleyişindedir. 

Durup bir nehirin akışına bakın, gözlerinizi kapatıp sesini dinleyin, doğanın ve insanın mutluluğu bize dayatılan tüm bu boktan iktisatçı teoremlerde değil zaten olsaydı doğa ve insanlar mutlu olurdu. Siz hiç şehirlerde mutlu insanlar akan nehirler gördünüz mü? Demek ki sunulan herşey Yalnış. 

Kardeşim bence edilebilir.

Bunu uygulayabilen devletler var. Almanya önümüzde duran bir model aslında.

Kuzey avrupa ülkeleri (nüfusları az ve dönemin en fakirleri idi ama olsun model olarak) incelenebilirdi.

Sosyo-kültürel yapımız sanırım biraz işsizliğe de neden oluyor.

olanlar oldu ama biz çocuklarımıza:

doktor olacak, mühendis olacak, şu kadar para kazanacak vs vs vs. bir konum biçmemeliyiz.

ben biçmiyorum. sevdiği işte en iyi olsun önemli olan bu benim için. dünyada da böyle zaten.

---

ülkemizde üniv'den daha fazla meslek liseleri var olmalıydı, yada bundan sonra olmalı. çünkü,

ara işlerde de para dönüyor.

meslek liseleri, bulundukları çevredeki iş kollarına yöneliki o oranda kontenjanı olmalı.

özetle herşey PLANLI VE PROGRAMLI olmalı idi.

bunu uzun vadede akademik olarak planlayan bir kurum yok ki arkadaş!! benim ülkede üzüldüğüm şey bu! her başarı yada başarısızlık maalesef siyasete kurban gidiyor.

Tam tersi işsizlik artarak devam eder çünkü özel sektör 3 kişilik işi 2 kişiye yaptırdığı yetmezmiş gibi bunu bir kişiye nasıl düşürürüz diye her gün sayısız araştırma yapıyor bunun için adamlar tutuyor maliyetten kar nasıl ederiz hesapları içine giriyor.

Gözünü para hırsı bürümüş patronlar ve maliyetten karı işçide arayan yöneticiler oldukça işsizlik azalmaz artar. Mülteci faktörünü saymıyorum bile.

Devamlı üniversite açıp fazla kontenjan sağlamanın bugüne kadar kimseye bir faydası olmadı, bundan sonra da olmayacak. Aslında gençlerin çoğu diploma istiyor. Ara eleman olmak isteyen yok. Zanaat erbabına, kalifiye işçiye teşvik var mıdır; o da tartışılır. Bunların topyekûn desteklenmesi gerekiyor. Hoş taşeron sistemi böyle örülmüşken nasıl olacak orası da muamma. Her şeyden önce sistemi düzeltmek lazım, öyle veya böyle süreç sancılı olsa bile yenisine adapte olmak lazım.

Bunlara ek olarak nüfus politikasının çocuk sayısıyla belirlenmesinden dolayı kontrolsüz artış var. Önce bi' ekonomik özgürlüklere, kaynaklara ve imkanlara bakılması lazım. Tavşan değiliz ki devamlı yavrulayalım. Ha bir de eski kuşağın geçim sıkıntılarını çocuklara yaşatmama hikayesi var. Okutma baskısı esasen çok tehlikeli. Bu korumacı içgüdü çocuklara zamanla zarar verir. Hayat tekdüze bir işleyişten ibaret değil, düşe kalka öğrenmek lazım. Arada bi' sallanmak, silkelenmek sonra yukarıya ivmelenmek lazım.

Normalde 10 milyon mülteci de dahil edilebilir %5 altı yani. Ama bu hükümet ile olmaz, bunların öyle bir vizyonu ve görüşü yok.