Şimdi Ara

KARAFATMANIN GÜNLÜĞÜ

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
3
Cevap
0
Favori
508
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • karafatmanın günlüğü

    Dün gece yine ölümle burun buruna geldim.Kendime bir zarar

    geleceginden degil ama karim Cemile ne yapar sonra. Biz aksam

    yemegimizi genelde saat 11-12 gibi yerdik, ama ev sahiplerimizin

    misafiri geldiginden geç vakitlere kadar oturup yatmadilar. Neyse

    ki konuklarin gitmesiyle birlikte uykuya daldilar. Bir süre

    ortaligin sakinlesmesini bekleyip, yiyecek toplamaya basladim.

    Bugün misafirler geldigi için menü çok zengindi.Pasta ve börek

    kirintilarina bayiliriz. Her neyse ben nevaleyi toplarken birden

    mutfagin isigi yandi ve Aaaaaa! Karafatma diye bir ses duydum.

    [ Sansür ] adam, ben bir erkegim Fatma da nereden çikti. Benim adim

    Ismail. Böyle seyler delikanliyi bozar. Hadi beni karimla

    karistirdin diyelim. Sen ne kadar korkak bir adamsin. Benim kaç

    katım büyüklügünde olmana ragmen bu bagiris da ne böyle? O korkunç

    sesin kesilmesiyle birlikte, sanki ben ona bir ... yapmisim gibi

    beni kovalamaya basladi.Inanin o kadar da dikkat ediyorum, tabak,

    çanak bardak üzerinde dolasmamaya çünkü bu dingilin karisi çok

    titiz. Bazen diyorum ki bu giciklarin misafiri geldiginde git

    ortalarda dolas böylelikle utanilacak duruma düssünler.. Ama

    yapamiyorum iste. Ne olursa olsun, ekmek yedigin tekneye kötü

    gözle bakmamak gerekir. Ben eve geldigim ilk yillari hatirliyorum da

    ne güzeldi o günler.Rahmetli kayinbabam ve kayinvalidem beni

    evlerine kabul etmislerdi. O zamanlar rahattik, çünkü ev sahibimiz Riza

    amca kördü. Bu sebeple evin her yerinde serbestçe dolasabiliyorduk.

    Hatta Riza amcayla ayni sofrada yemek yedigimiz günlerde oldu. Gerçi

    bizleri görebilseydi nasil davranirdi bilmem ama o hep yüregimizde

    yasayacak.

    Riza amcanin durumu pek iyi sayilmazdi, memur emeklisiydi. Bu evde

    rahmetli karisininmis, bu yüzden yiyecek konusunda bu kadar fazla

    seçenegimiz yoktu. Ama daha mutlu ve huzurluyduk. Riza amca bir gün

    görünmez kazaya kurban gitti. Gerçi onun için bütün kazalar görünmezdi.

    Riza amcanin topraga verildigi gün biz de oradaydik. Karsi komsusu

    Osman

    Zeki bey bize geldiginde ceketini asmisti. Biz de bunu firsat bilip ceketin

    cebine girdik. Ardindan Osman Zeki beyle birlikte mezarliga dogru yola

    koyulduk. Riza amcanin üç tane oglu vardi ama bugüne kadar sadece

    nüfusta gözüküyorlardi. Hayirsizlar daha ilk günden

    evi satisa çikardilar. Evi su anda oturan adam ve karisi satin

    aldi. Eve ayak basmalariyla kayinbabam ve kayinvalidemi öldürmeleri

    bir oldu. Adam sonra igrenerek cansiz bedenleri kagida sararak çöpe atti.

    Sanki kendisi çok temizmis gibi. Halbuki tuvaletten çiktiktan sonra

    ellerini yikamadigina defalarca sahit oldum. Simdilerde kendine üzerinde

    rahmetli kayinvalidemin resmi olan bir ilaç almis, durmadan üzerimize

    sıkıp

    duruyor Kayinvalidem Sultan hanim gençliginde fotomodel oldugu için bu

    tür ilaçlarin üzerinde resmi bulunuyor. Hatta bir iki reklam filminde

    de oynamisti. Ama evlenince mecburen birakti. Çünkü kayinbabam tam

    bir Osmanli erkegiydi. Bugüne kadar rahmetli Riza amcanin anisina

    bu evde oturduk, artik daha fazla dayanacak halimiz kalmadi. Ese

    dosta haber saldik. Kendimize göre bir ev bulur bulmaz tasinacagiz

    Buradan. Belki de sizin evinize yerlesiriz hayat bu belli mi olur?







  • Mükemmel bişi olmuş
  • quote:

    Orjinalden alıntı: yasemingn

    Belki de sizin evinize yerlesiriz hayat bu belli mi olur?


    yok biz almıyalım saolun
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.