Elindeki fotoğraflara bir iki damla yaş düştü. Gözünden sakındığı eşyalara verdiği değeri yerine getirmek istercesine, kuru bir mendille sildi onları. Dayanamamıştı gene, tutamamıştı inci tanelerini. Her şeyi olmamış gibi unutmak zor geliyordu artık. Her duygunun güzel ve gerekli olduğunu düşünür ama bu kadar özlemin, ayrılığın fazla olduğunu bilirdi. Bunun için Tanrıya her zaman sitem etmişti. Dışarıdan biri tanısa sabırsız, isyankar biri zannederdi ama zaten kim yenmişti kaderi, duayla. Alınyazısına, her gün sövüp saymıştı. Hayat yeterince zor bir sınav yapıyordu fakat niye iyi bir sonuç almamızı bekliyordu. Hikayenin bir paragrafı bu şekilde. Eğer hepsini okumak istiyorsanız buradan devam edebilirsiniz. Vakit ayırdığınız için teşekkürler. İyi forumlar
Vikitap gruplarında görmüştüm sanki seni
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
quote:
Orijinalden alıntı: cezaxx
Vikitap gruplarında görmüştüm sanki seni
Doğru görmüşsün hocam. Hikayenin hepsini okuduysan, yorumunu eksik etmezsen sevinirim.
quote:
Orijinalden alıntı: kskleeeda
O ne demek hocam? Bir şeyler yazsanız da sevinsek ya da üzülsek arkadaşlar.
Hsann
kullanıcısına yanıt
hikaye beni üzdü yani
quote:
Orijinalden alıntı: kskleeeda
hikaye beni üzdü yani
Hikayemin sizde bir duygu uyandırması beni mutlu etti. Evet sonu biraz acıklı bitiyor ama hayat böyle diyelim.