Şimdi Ara

Kitapların Tamamen Tasvir Oluşu (2. sayfa)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
25
Cevap
0
Favori
846
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 12
Sayfaya Git
Git
Giriş
Mesaj
  • Sade dille tasvirsiz yazmak vs edebi dille yazmak. ikisi de aynı hikaye sonuçta.

    cin ali yapmak vs mona lisa yapmak. ikisi de portre sonuçta.

    ıslık çalmak vs keman çalmak. ikisi de müzik sonuçta.
  • Benim fikrime gore de kitabi kitap kurguyu kurgu yapan tasvirdir. Uzun/uzatilmis tasvirlerden sikilanlar ilgili kitaplarin sinema uyarlamalarini izleyebilirler veyahut edebiyat yerine tiyatro-sinemayla vakit harcayabilirler.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Tasvirlerin bol olması yazarın bir düşünce veya bir duyguyu tam olarak anlatma isteğinden geliyor. Örneğin bir hava, gökyüzü görüntüsü, vardır sana bir anını çağrıştırır ya da o havayı görünce hep bir duyguyu hissedersin. Yazar bunu gerçekleştirmek istiyor. Klasik kitaplarda psikolojik tahlil de bulunur. Karakterlerin ve çevresindekilerin bir olaya neden tepkilerinin o şekil olduğunu anlamaya çalışırsın. En azından bakış açın genişler, düşünce yapın gelişir. Ben mesala 150 yıl önceki yaşamı okuyup günümüz yaşımına dönünce bir farklı hissediyorum.
  • Kitaplardaki tasviri, şarkılarda arkada çalan enstrümanlara benzetiyorum. Nasıl arkadan gelen sesler olmasa şarkı bütünlüğü sağlayamıyorsa, kitaptaki tasvirler olmasa bütünlük sağlanamaz yani sana vereceği şeyi eksik verir.
  • Dayanaklarınız çok boş ve oldukça saçma. Tasvir ne kadar bol olursa imgeleme o kadar fazla olur. Bu da kitaptan alınan duyguyu üst noktaya çıkarır. Betimlemeler üstün körü değil, tam aksine oldukça nakış gibi işlenen, belli üslupta giden yolları var.

    Suç ve Ceza örneğinde olduğu gibi. Dostoyevski bu kitabı yazarken eşinin hastalığıyla uğraşır halde olduğundan Raskolnikov'un hasta hallerini son derece çarpıcı tekrarlarla dile getirir. Bunun üzerine, gerek suç kavramı gerek psikojik tetiklemeler üzerine son derece hakiki kompozisyonları var. Ağır ve okunması zor kitaplardır klasikler çünkü insanı yer yer bunaltırlar, kurgu üzerine gerçek sürüklenmeler barındırırlar. Ancak böylesine çocuksu tarzda yorumlarla sadece klasikler değil; hiçbir kitap eleştirilemez.
  • 
Sayfa: önceki 12
Sayfaya Git
Git
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.