Kur'an'da her gök cismi dönerken, dünyanın dönmemesi.

Bunun cevabını sen de biliyosun...

Açıklama ile ispat edilmez, gözlemlerle ispat edilir. Bu yüzden açtığım konuya bununla ilgili sayısız gözlem videoları ekledim

Dünya dönmüyor, illa gözlem videoları hariç açıklama isteniyorsa insan kendi kendini test etmeli.

Dünyada döndüğünü hisseden bir Allah'ın kulu var mı?

Sen hissediyor musun?

Hiç kimse döndüğünü hissetmiyor ama döndüğüne inanıyor bu ne saçma bir çelişkidir. Çünkü döndüğümüze inandırılmışız. Üstelik sadece dünya değil, dünya hem kendi etrafında hem güneş etrafında hem de bütün güneş sistemi hep beraber döne döne gidiyor deniyor. İnanılmaz devasal hızlarla dönüyoruz lafta ama döndüğümüze dair hiçbir şey hissetmiyoruz.

Çünkü dönmüyoruz. 

Hangi ayetlerde bunula ilgili ne yazıyor vs diye tüm araştırmaları yapmak gerekecek detalı cevap için.

Keşke kaynak vererek daha spesifik sorsaydınız.

Hazır cevap yazarken, başka bir konuya da değineyim;

bazıları "işte Kuran'ın insan tarafından tasarlandığının delili" diye düşünürse,

en büyük örnek olarak evrenin genişlemesi ayetini hatırlatırım (normal ve sakin bir üslupla)

Tanrı, kuantum alanını canlılar için yarattı. Kuran'ı ilkel kavimlere indirdiği zaman, onların algı kapasitesine göre izah etmek zorundaydı. Tanrı, deveye binen bir kavme kuantum teorisi ve matris alegorisini anlatamazdı.

Aslında demek istediğim, Tanrı için madde yok, insanlar ve canlılar yok. Hepsi kuantum alanında, matris içinde geçiyor.

Biraz düşününce, Tanrı'nın o ilkel yaratıklara başka nasıl anlatabileceği sorusu ortaya çıkıyor.

Tanrı, ilkel insanın gördükleri ile insana ayet verir ve onları aşan noktaları ilkel insanlara anlatma gereği duymaz. Bu yaklaşım, ilahi vahyin insan anlayışına uygun bir şekilde iletilmesi prensibini yansıtır.

Bu bağlamda, Tanrı'nın iletişim stratejisi, insanın bilişsel kapasitesi ve içinde bulunduğu kültürel bağlama göre şekillendirilmiştir. Örneğin, çöl kabilelerine hitap eden ayetlerde deve, hurma ağacı gibi onların günlük yaşamlarında aşina oldukları unsurlar kullanılırken, daha karmaşık kozmolojik veya metafizik kavramlar daha soyut ve alegorik bir dille ifade edilmiştir.

Bu yaklaşım, ilahi mesajın evrenselliği ile yerel anlayış arasında bir denge kurma çabasını gösterir. Tanrı, insanların mevcut bilgi düzeylerine ve anlayış kapasitelerine uygun bir dil kullanarak, onların kavrayabileceği şekilde mesajını iletir. Ancak bu, ilahi mesajın derinliğini veya karmaşıklığını sınırlamaz; aksine, insanlığın bilgi ve anlayış düzeyi geliştikçe, aynı metinlerin daha derin ve sofistike yorumlarına olanak tanır.

Bu yaklaşım, dini metinlerin tarih boyunca farklı şekillerde yorumlanabilmesini ve her çağda yeniden anlamlandırılabilmesini mümkün kılar. Örneğin, modern bilimsel keşifler ışığında, bazı ayetlerin kuantum fiziği veya kozmoloji ile ilişkilendirilebilecek şekilde yorumlanması mümkün olabilmektedir.

Sonuç olarak, Tanrı'nın ilkel insanların anlayabileceği şekilde vahiy göndermesi, ilahi mesajın erişilebilirliğini sağlarken, aynı zamanda bu mesajın zaman içinde derinleşen ve genişleyen bir anlam kazanmasına da olanak tanır. Bu, dini metinlerin hem tarihsel bağlamda anlamlı hem de çağdaş yorumlara açık olmasını sağlayan bir yaklaşımdır