Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Sağlıklı Yaşam
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Maladaptive hastası olan ulaşabilir mi (2. sayfa)

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
43
Cevap
3
Favori
28.966
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
3 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Gün içinde yolda yürürken, ders dinlerken, masa başında ders çalışmaya çalışırken, tuvalette ve özellikle yatmadan önce en az iki saatimi alan hayaller. Başrolde ben yokum, tamamen kafamda kurduğum farklı bir insan var. Cinsiyetimiz, yaşımız her şeyimiz farklı. Sürekli o var ama. Kafamda onunla başlıyor bir senaryo gibi ve bitiyor, hatta genelde bitmeden başka bir senaryo başlıyor, aynı anda 4 senaryoyu da devam ettirmeye çalışırken olayların karışması ve kafamın allak bullak olması da cabası. Kaç gece bu yüzden saatlerce ağladığımı yastığın ıpıslak olduğunu bilirim. Yaklaşık 7-8 yıldır var. En başlarda herkeste olur sanıyordum, herkes böyle hayaller kurup yaşar sanıyordum. Büyüdükçe öyle olmadığı anladım. Özellikle uyku probleminden yakınırdım. Uyuyamıyorum çünkü. Ders çalışmayı sevmeyen bir insan olduğumu veya dikkat eksikliğim olduğunu düşünüyordum. Sonra aslında problemin dersi sevmeme değil de daldığım hayaller olduğunu anladım. Şuan üniversite birinci sınıfım. Tıp okuyorum ve inanın nasıl başardığım hakkında fikrim yok. Herkes deli gibi çalışırken ben kendimi yalnız başıma hayal dünyamın içinde buluyorum.

    Evet hayatımı etkiliyor ama bundan kurtulmayı gerçekten istediğimden emin değilim. Beni ağlatıyor, güldürüyor ama hiç değilse yaşadığımı hissediyorum. O dünyada kendimi daha çok seviyorum. O dünyada hislerim daha gerçekçi. Normal hayatta insanları doğru düzgün sevemezken orda o kadar bağlı olduğum insanlar var ki. Masada otururken birden o insan oluyorum mesela, hayalimde yanıma gelen kişiyle konuşuyorum. Sonra birden yaptığımı farkedip çevreme bakınıyorum. Kendi kendime konuştuğumu gören oldu mu acaba diye.

    Ya da yolculuk yaparken o hayalde en sevdiğimi de götürüyorum yanımda. Yanımdaymış gibi konuşuyorum.

    Ya da bazen sanki o hayatımda bir şeyler yolunda olmadığı için o yerden uzaklaşıyormuşum gibi kuruyorum kafamda.

    Bu hayallerimi seviyorum ama herkes çalışırken ben mal gibi kalıyorum. Notlarım çok düşük. Okulu uzatıyorum. Bu geleceğim için iyi değil. Düzeltmek istediği tek şey çalışmak. Yoksa bu hayallerden kopmak istemiyorum.

    Bu şeyin ismini daha yeni öğrendim. Hiç değilse yalnız olmadığımı bilmek iyi geldi.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Hepiniz gerizekalısınız. Kim böyle bir şeyden kurtulmak ister ki? Diğer herkes gibi derslerin, işin peşinden koşturmaktansa otururum odamda ölene kadar hayal kurarım daha iyi.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Merhaba ben bugün öğrendim hastalığımın adını yıllarca ne olduğunu bilmeden kah nefret ederek kah bi lütuf gibi görüp ona sığınarak yaşadım henüz bi psikiyatr ile görüşmedim ama kesinlikle çözmek istiyorum şuan finallerim var ve inanılmaz zorlanıyorum

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Bu hastalığa dair hatırladığım en eski anımda ya 7 yaşındayım ya da daha küçüğüm. Hiçbir şeye değil de çocukluğuma üzülüyorum. Kendimi hiç bir zaman masum bulmadım çocukken bile çünkü hiçbir çocuğun olamayacağı kadar geniş bir şekilde düşünme ve empati yeteneğim vardı bir anne bir baba gibi düşünebilmek kendimi onların yerine sorumluluklarına koymak genç bir erkek genç bir kız bir dede babaanne ne hisseder hayattaki rolleri nelerdir bunlara karakter giydirmek ağlatmak güldürmek bir ev dizayn etmek orada yaşatmak komşuluk ilişkileri kavgaları sevgileri düğünleri ölümleri hepsi benim çocuk oyuncağımdı bu lütuf mu sanmıyorum çünkü o aynı karakterler benle büyüdüler sorumlulukları değişti tecrübe edindiler ama sürekli başa sarıp sarıp değiştirdiğim birkaç sahneyle aynı filmi yeniden izliyorum bu sebepten ben de normal bi çocuk olmak isterdim şuan normal görünüyorum arkadaşlarım ne kadar anlayışlı düşünceli sabırlı bi insan olduğumu söylüyor trajik bir durum ben yıllardır içimdeki dünyada çok fazla karakter tanıdım o sebepten anlayışlıyım empati kurup herşeyi düşünebiliyorum ve ben tüm bu karakterlere aynı senaryolara yıllardır sabrediyorum benim acı eşiğim çok yüksek benim canımı acıtacak şey hayallerimden koparacak güçte olabilsin ki ben onu hissedebileyim yoksa bu dünyam o acımı da yutar ve beni kurtarır çocukluğumdan beri bunu yaptı görevi buydu ben büyüdüm artık kendi acılarımı üstlenmek istiyorum ancak durmuyor dursun istiyorum lütfen bahsettiğiniz tedavi yöntemi sosyal olmak internet tv müzik uzak durmak vs irade isteyen durumlar bunların ben de farkındaydım ancak bu hastalık iradenin baş düşmanı hep yapmayı denedim yine denerim ancak başka tavsiyesi olan varsa sevinirim

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Bu hastalık ortaokuldan beri var. Artık mimiklerimi daha belirgin halde oynatıyorum. Biri görecek diye çok korkuyorum.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Bende bu sorundan çok muzdaribim. Bunun sadece bende olduğunu sanıyordum daha bugün Bi adı olduğunu ve tek olmadığımı anladım.ve bu bana iyi geldi. Bende kendimi bildim bileli hayal kuruyorum genelde tek başıma ve müzik eşliğinde ve odada ordan oraya dolanıyorum bazen kendimi bazende başka karakterleri hatta bazen kendi kafamda kurguladığım karakterlerle  çizgi diziye dönüşüyor ve  bölüm bölüm yazsaydım Bi filim falan çıkardı yani 😂 . Bu aslında hoşuma gidiyor çünkü beni mutlu ediyordu. Hayatın gerçeklerinden sıyrılıp mutlu olabiliyorum ama insan büyüdükçe sorumluluklarına artıyor ve sorumluluklarımı yerine getirememeye, yetiştirememeye başladım üni sınavına girecem ders çalışmam lazım ama hayal kuruyorum saatlerce kendimi engelleyemiyorum. Ve üni ye başladığımda bunu yapamıycam. yüksek ihtimal yurtta kalırım ve oda arkadaşlarım falan olur ben bunu tekken yapıyorum. Zaten yanlarında yapsam baya garipserler.Bazen kendi kendime konuşup hayalettiğim karakterin mimiklerini  de yapıyorum. Artık kurtulmak kurtulmak istiyorum zorundayım!

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Sanırım çözümü yok



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi atakanlr -- 13 Ocak 2020; 17:1:49 >
  • sadumlu kullanıcısına yanıt
    .



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi hyce -- 23 Ocak 2021; 22:14:24 >
    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • İmpossibleDreams İ kullanıcısına yanıt
    Bence kendini kasıp yapma deme. Gerektiğinde sadece gözlerini kapat ve rahatlamaya çalış. Kendini en dinç hissettiğin zamanlarda son ses müzikle ders çalış işini yap. Yorgun olduğunu hissettiğinde sadece yaptığın işi bırak ve 15 dakika kendini serbest bırak düşüncelerini sal. Eğer zamanı ayarlayamıyorum dersen alarm kur. Bunu her yorulduğunda ve kendini tutamadığında yap. Sadece 15 dakika. Devamının gelmemesi için kendini tut ve işine kaldığın yerden devam et. Gerçekten sabırlı olman gerek. Eğer çok zorlandığını düşünürsen pes etme sadece vakitlerini genişlet. Mesela 15 dakikayı 25 dakikaya çıkart. Ve diğer tavsiyem de gece yatağa erken girmen. Saat on veya dokuz gibi yat ve kendini rahat bırak. Belli bir konu üzerine düşünme bırak beynin ne kurgulamak isterse kurgulasın. Ve eğer uykun gelirse sadece kendinin duyabileceği yorgun ve sakin bir sesle “sadece uyumaya odaklan, başka hiçbir şey düşünme” bunu aynı sakinlikle devam ettir en fazla 15 defa söyledikten sonra uyumak için vücudun en fazla 1,5 dakika dayanabilir. Emin ol işe yarayacak. Ve eğer yapamazsan karamsarlığa düşmene gerek yok. İllaki seni anlayacak kişiler var ve kimse seni sıkıp zorlamayacak. Hep bu yönden bak ve asla umudunu kaybetme. 2 yıl sonra görüp yazamama rağmen mesajımı görmen ve pozitif olman dileğiyle.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >




  • Hequrer H kullanıcısına yanıt
    Bence kendini kasıp yapma deme. Gerektiğinde sadece gözlerini kapat ve rahatlamaya çalış. Kendini en dinç hissettiğin zamanlarda son ses müzikle ders çalış işini yap. Yorgun olduğunu hissettiğinde sadece yaptığın işi bırak ve 15 dakika kendini serbest bırak düşüncelerini sal. Eğer zamanı ayarlayamıyorum dersen alarm kur. Bunu her yorulduğunda ve kendini tutamadığında yap. Sadece 15 dakika. Devamının gelmemesi için kendini tut ve işine kaldığın yerden devam et. Gerçekten sabırlı olman gerek. Eğer çok zorlandığını düşünürsen pes etme sadece vakitlerini genişlet. Mesela 15 dakikayı 25 dakikaya çıkart. Ve diğer tavsiyem de gece yatağa erken girmen. Saat on veya dokuz gibi yat ve kendini rahat bırak. Belli bir konu üzerine düşünme bırak beynin ne kurgulamak isterse kurgulasın. Ve eğer uykun gelirse sadece kendinin duyabileceği yorgun ve sakin bir sesle “sadece uyumaya odaklan, başka hiçbir şey düşünme” bunu aynı sakinlikle devam ettir en fazla 15 defa söyledikten sonra uyumak için vücudun en fazla 1,5 dakika dayanabilir. Emin ol işe yarayacak. Ve eğer yapamazsan karamsarlığa düşmene gerek yok. İllaki seni anlayacak kişiler var ve kimse seni sıkıp zorlamayacak. Hep bu yönden bak ve asla umudunu kaybetme. 2 yıl sonra görüp yazamama rağmen mesajımı görmen ve pozitif olman dileğiyle.

    (Bir üst yoruma yazdığımın aynısı lütfen alınma sorunlarınız aynı diye böyle yaptım)

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >




  • soldo S kullanıcısına yanıt
    .



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi hyce -- 23 Ocak 2021; 22:14:54 >
    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • atakanlr A kullanıcısına yanıt
    ..



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi hyce -- 23 Ocak 2021; 22:15:15 >
    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Artık dayanamıyorum

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Merhaba maladaptive hastası mıyım bilmiyorum ama en az 6 yıldır bipolarım ve okb var teşhis olarak 9 yaşımdan beri kendi hayal dünyamda yaşıyorum senaryolarım var bunu yürüyerek yapıyorum yürüyüp müzik dinliyorum ileri geri gidip geliyorum 8 saati bulduğu oluyor geceleri uyumayıp yapardım ilaçlardan öncecedrina xr zestat anafranil toplam 610 mg alıyprum günlük ama hala aynıyum rüya hayal ve gerçeği karıştırdığım çok oluyor ve benim gözümde artık onlar hayal değil beni ben yapan şey o hayaller benim geçmişim
  • merhaba ben de maladaptive hastasıyım benim de hayatımı aşırı etkiliyor çok yorucu hayatım kötü gidiyor
  • Merhaba ben elif 15 yasindayim uzun süredir diğer insanlarda farklı olduğumu hissediyordum bir şey vardı fakat ne vardı bilmiyordum ama bir şey vardı kendimi bildim bileli hayal kuruyorum yemek yerken su içerken spor yaparken ders çalışırken kitap okurken müzik dinlerken uyurken uyanıkken hayatımın her alanında yakın bir zamanda bu hastalığı fark ettim araştırdım bir çok makale okudum ve durumu ailemde kendime yakın hissettiğim kişi olan anneme açtım ben kendi kendime hikayeler diziler yazan biriydim ama kendimi ilk başlarda şizofren sandım ama sonra bu kurduklarımin farkında olarak kurduğumuz anlayınca bu olmadığına karar verdim ve bir gün bir video çıktı izledim ve kendim ile uyuşuyor du araştırdım günlerce anneme anlattım hayal kurmak kötü değil dedi ve gecistirdi onu ikna ettim çünkü kafamda 5 tane falan senaryo var ve her gün ilerletiyorum uyumak bana bir işkence düşünmekten uyumak neredeyse imkansız bir hal alıyor kendim gibiler ile iletişime geçmeye çalışıyorum sözden ricam bana ulaşın instegram: elif_zumral_arslan bana ulaşın ve biraz dertleşelim (hayal kurmam gün içinde 8 9 saati buluyor)

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Bu illet bende 2 yıldır var, günlük 5-6 saati bulan hayallerim yüzünden delireceğim üniversite sınavı için mezuna kaldım odaklanma problemi yaşıyorum bu MD belası yüzünden. Başarımı azmimi her şeyimi çaldı.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Sen de yazabilesin ben de yakın zamanada olduğumu fark ettim evin içinde saatlerce volta atarak ve müzik dinlerken hayal kuruyordum.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Quitedream Q kullanıcısına yanıt

    Hala burdaysan bana ulaşabilir misin acaba bende bunları yaşıyorum ve adını yeni öğrendim
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Frequencyy F kullanıcısına yanıt

    Merhaba hala burdaysan ben de seninle aynı şeyleri yaşıyorum iletişime geçebilir miyiz acaba
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
    • 
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz. DH’ye girerek kullanım izni vermiş sayılırsınız.
Anladım Veri Politikamız