Konuya girmeden önce, yaşadığım olay benim çok sıkıldığım sıradan geçici bir aşk değildi. Bana gerçekten deli gibi aşık olan bir kız vardı, hayatım boyunca hiç kimse beni bukadar sevmemişti ben kimsenın benim arkamdan ağladığını, eve kapandığını hatırlamıyorum. Aradan yaklaşık 1 yıl geçmesine rağmen hala her sabah onun düşüncesiyle uyanmamın, onu düşünmeden ve üzülmeden 1 günümün dahi geçmemesinin sebebide bu işte yani bana değer veriyor olmasıydı. Kızla aramdaki ilişkinin bitmesinin sebebi tamamen benim. Bunlardan bahsetmeyeceğim ama gerçekten dönüp kısa bir zaman öncesine baktığım zaman kendimi tanıyamıyorum. Bana bu kadar değer veren bir kızı nasıl gereksiz sebeplerden üzüp onu kırarım, her gün bunun pişmanlığını yaşıyorum. Kızın peşinden çok koştum çok ağladım, çok yıprandım ama olmadı. O da çok ağladı o da çok yıprandı. Ben dediğim gibi ozamana baktığım zaman kendimi tanıyamıyorum. Çok büyük tecrübeler edindim. Belkide bukadar yıpranmamın bir diğer sebebide yalnız bir insan olmamdı. Evet pek arkadaşım yok, oda gidince iyice yalnız hissetmeye başladım. Bunları buraya yazmamın sebepi bu derdimi kimseye paylaşmadım ve bu satırları yazarak içimi dökmek istedim. Hayatım boyunca bende bir koşemde mutlaka yeri olacağını düşünüyorum bu kızın. İlerde yaşadığım her ayrılıkta, yaşadığım her mutsuz anda. Gerçek aşkı bulup kaybettiğim ve bu kızla beraber yıllar boyunca mutlu olma şansını kaybettiğim için sürekli kendimi üzmeye devam edeceğim. |
Onu Unutamıyorum: Hayatın Alt Üst Olması
Birini unutmaya çalışmanın zorlukları, herkesin hayatında karşılaşabileceği bir durumdur. "Onu unutamıyorum" düşüncesi, zihni ve duyguları işgal ederek günlük hayatı aksatabilir.
İlişkiler sona erdiğinde, taraflar genellikle üzüntü, öfke ve kayıp duyguları yaşarlar. "Onu unutamıyorum" duygusu, bu duygularla başa çıkmakta zorlanıldığını gösterir. Geçmişteki anılar sürekli akla gelir ve kişi, ilişkiden bağımsız bir şekilde var olma fikrine alışmakta güçlük çeker.
Bu unutma zorluğu, kişinin özsaygısını ve benlik algısını zedeleyebilir. Sürekli karşılaştırma yapmak ve geçmişle yaşamak, şu ana odaklanmayı ve yeni fırsatlara açık olmayı zorlaştırabilir. Günlük işler, sosyalleşme ve kişisel bakım gibi alanlarda işlevsellik bozulabilir.
"Onu unutamıyorum" duygusunu aşmak için çeşitli stratejiler kullanılabilir. Zaman, en iyi şifacı olsa da, aktif adımlar atmak iyileşme sürecini hızlandırabilir. Örneğin, kişinin ilişkiden fiziksel ve duygusal uzaklık yaratması, anıların tetikleyicilerini ortadan kaldırmaya yardımcı olabilir. Yeni hobilere başlamak, sosyal etkinliklere katılmak ve sevdikleriyle vakit geçirmek, zihni başka şeylere yönlendirerek unutma sürecine destek olabilir.
Ayrıca, profesyonel yardım almak da faydalı olabilir. Bir terapist, kişinin duygularını işlemesine, başa çıkma mekanizmaları geliştirmesine ve ilişkinin sona ermesinden kaynaklanan boşluğu doldurmasına yardımcı olabilir.
Son olarak, unutmanın zaman aldığını unutmamak gerekir. "Onu unutamıyorum" duygusu zamanla azalacak olsa da, tamamen silinmeyebilir. Ancak kişi, bu duyguyla sağlıklı bir şekilde başa çıkmayı ve bunun hayatını kontrol etmesine izin vermemeyi öğrenebilir.