Profil: cerende | DonanımHaber Forum

cerende (sanda sak) · Güncel altına konu açtı. 19 yıl

BALMUMUNUN ÜRETİMİ nasıl oluyor?

BALMUMUNUN ÜRETİMİ

Arı peteklerinin temel inşaat malzemesi balmumudur. Arılar balmumunu, karınlarının altında yer alan 4 çift salgı bezinden salgılarlar. Bu salgı bezlerinin bitiştiği yerde iki küçük aralık vardır. Balmumu bu aralıklarda ufak ince pullar şeklinde oluşur. Arılar bu küçük tabakaları almak için tüylerden oluşan arka bacaklarındaki kancalarını kullanırlar. Bunu balmumu plakasına geçirir ve arka bacaklarıyla çekip dışarı çıkarırlar. Sonra ileri iterek önce orta, sonra ön ayaklarına ulaştırırlar. (Arılar 6 bacaklıdır) Son olarak plakayı çene kemikleri ile alır ve yoğurarak işlenebilir kıvama getirirler.123 Bir mum pulcuğu alınır alınmaz, aralıktan hemen ikincisi çıkar. Yalnız balmumunun salgılanması için en önemli unsur sıcaklıktır. Bu yüzden işçi arılar peteği inşa etmeye başladıklarında ilk olarak birbirlerine zincir halinde kenetlenir, adeta bir top halini alırlar. Bu sayede balmumu için gerekli olan 35 oC ısı sağlanmış olur. Yoğurma işlemi bu en uygun ısı derecesinde yapılır ve böylece plastikleştirilmiş, inşaata elverişli balmumu hazır olur.

Balmumunun rengi ilk salgılandığı zaman beyazdır. İçine polen ve başka maddeler karıştıkça renk sarıya ve kahverengiye döner. Balmumunun kimyasal içeriği ise şöyledir:124

Hidrokarbon % 14

Monoesterler % 35

Diesterler % 14

Hidroksi Polyesterler % 8

Serbest asitler % 12

Arı peteklerindeki çok düzenli yapı sayesinde larvalar ve bal karışmaz.
Balmumu üretimi oldukça fazla enerji gerektiren bir işlemdir. Bu nedenle arılar 1 kg. balmumu yapmak için yaklaşık olarak 22 kg. bal tüketirler. Arılar balmumunu salgı bezlerinden her seferinde yaklaşık olarak bir toplu iğnenin başı büyüklüğünde parçalar halinde çıkartırlar.125 Bu oran göz önünde bulundurulduğunda balmumunun neden bu kadar kıymetli olduğu daha iyi anlaşılmaktadır. Arılar en küçük bir mum kırıntısını bile çok iyi değerlendirerek balmumundan maksimum istifade ederler. Hatta bir kovanı tamamen terk etmeleri gerektiğinde de bal tüketerek balmumu üretmek yerine, eski kovandan balmumu taşımak gibi bir yönteme başvurdukları bile gözlenmiştir. Bu konuda araştırma yapan Alman bilim adamı Dr. N. Koeniger başka bir yerde yeni bir kovan yapmak için eski kovanı terk eden bir arı kolonisi bulmuştur. Ertesi gün işçi arıların kovana geri döndüğünü gözlemleyen Koeniger, arıların eski hücrelerden balmumu kemirdiğini ve bunları yeni yuvalarına taşıdığını tespit etmiştir. Arıların bu tutumlu davranışlarının nedeni balmumunun üretiminde çok enerji gerekmesidir.126

Arılar toplu iğne başı büyüklüğünde parçalardan oluşturdukları balmumunu çok akılcı bir şekilde kullanarak en az balmumu ile en fazla petek inşa ederler. Örneğin arıların 22.5x37 cm. ebatlarında bir petek için sadece 40 gr. balmumu harcadıkları saptanmıştır. Boş ağırlığı 40 gr. olan bu petek yaklaşık 2 kg. bal depolayabilmektedir.127
http://www.populerbilgi.com

123- Prof. Karl von Frisch, Arıların Hayatı, s. 22
124- Mark L. Winston, The Biology of the Honey Bee, Harvard Unv. Press, 1991, s.36
125- Mark L. Winston, The Biology of the Honey Bee, Harvard Unv. Press, 1991, s.83
126- Prof. Karl von Frisch, Animal Architecture, A Helen and Kurt Wolff Book/Harcourt Brace Jovanavich, Inc. New York and London, s.95
127- Prof. Karl von Frisch, Animal Architecture, A Helen and Kurt Wolff Book/Harcourt Brace Jovanavich, Inc. New York and London; s.87

2 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

cerende (sanda sak) · Güncel altına konu açtı. 19 yıl

SUYUN AKIŞKANLIĞI YAŞAMAMIZ İÇİN EN UYGUN DEĞERDEDİR

SUYUN AKIŞKANLIĞI YAŞAMAMIZ İÇİN EN UYGUN DEĞERDEDİR

Sıvıların akışkanlıkları arasında milyarlarca kat farklılıklar vardır. Ama su, bu milyarlarca farklı akışkanlık değerleri içinde tam olması gereken ölçüde yaratılmıştır.

Sıvı dendiğinde hepimizin gözünün önünde son derece akışkan bir madde canlanır. Oysa gerçekte sıvıların akışkanlıkları birbirinden çok farklı olabilir. Örneğin katran, gliserol, zeytin yağı ve sülfürik asit arasındaki akışkanlık farkları çok yüksektir. Bu sıvılar su ile karşılaştırıldıklarında ise, ortaya çok daha büyük farklar çıkar. Çünkü su, katrandan 10 milyar kat, gliserolden bin kat, zeytin yağından yüz kat ve sülfürik asitten de 25 kat daha akışkandır.

Su, üstteki karşılaştırmadan da anlaşıldığı gibi, çok yüksek bir akışkanlığa sahiptir. Hatta, eter ve sıvı hidrojen gibi normal formu gaz olan maddeler bir kenara bırakılırsa, suyun tüm sıvılar içinde akışkanlık değeri en yüksek madde olduğunu söyleyebiliriz.

Peki acaba suyun bu akışkanlık değerinin bizim için bir önemi var mıdır? Bu hayati sıvı, biraz daha az ya da fazla akışkan olsa, bizim için fark eder miydi?

Prof. Denton bu sorulara şöyle cevap veriyor:

Eğer akışkanlığı daha yüksek olsaydı, su, hayat için uygun bir temel olma özelliğini kesinlikle yitirirdi. Örneğin akışkanlığı sıvı hidrojen kadar yüksek olsaydı, canlıların yapıları, tahrip edici etkiler karşısında çok daha şiddetli hareketlere maruz kalacaktı... Hassas moleküler yapıların su tarafından desteklenmesi mümkün olmayacak, canlı hücresinin son derece hassas olan yapısı yaşamını sürdüremeyecekti...

Öte yandan, suyun akışkanlığı biraz daha az olsaydı, (proteinler, enzimler gibi) makromoleküllerin ve özellikle mitokondri gibi özelleşmiş yapılar ile küçük organellerin kontrollü hareketleri imkansız hale gelecekti. Aynı şekilde hücre bölünmesi de imkansızlaşacaktı. Hücrenin tüm yaşamsal faaliyetleri fiili olarak donacak ve bizim bildiğimize benzer bir hücre yaşamı mümkün olmayacaktı. Hücrelerin embriyogenez (anne rahmindeki gelişim) sırasındaki hareket etme ve sürünme yeteneklerine bağlı olan daha yüksek organizmaların gelişimi ise, suyun akışkanlığının çok az bile daha düşük olması durumunda, kesinlikle gerçekleşemeyecekti.1

Suyun akışkanlık değeri tesadüf değildir

Suyun yüksek akışkanlık değeri, bizim için hayati öneme sahiptir. Eğer suyun akışkanlık değeri biraz bile az olsaydı, kanın kılcal damarlar yoluyla taşınması imkansızlaşacaktı. Örneğin, karaciğerin karmaşık damar ağı hiçbir zaman kurulamayacaktı. (www.Allahvar.com )

Bu kılcal damarlar konusunu biraz daha yakından ele alalım. Kılcal damarların amacı, vücudun dört bir yanındaki hücrelerin her birine gerekli oksijen, enerji, besin, hormon gibi maddeleri taşıyabilmektir. Bir hücrenin bir kılcal damardan yararlanabilmesi için de, ondan en fazla 50 mikronluk bir mesafe kadar uzak olması gerekir. (Bir mikron, milimetrenin binde biridir.) Daha uzakta kalan hücreler, beslenemeyerek öleceklerdir.

İşte bu nedenle insan vücudu öyle bir şekilde yaratılmıştır ki, kılcal damarlar vücudun her bir parçasını ağ gibi sarar. Vücudumuzdaki ortalama 5 milyar kılcal damarın toplam uzunluğu 950 km.'yi bulur. Bazı memelilerde, tek bir santimetrekarelik bir kas alanı içinde, 3000 tane açık kılcal damar yer alır. Eğer insan vücudunun en küçük kılcal damarlarının 10 bin tanesini yan yana getirirsek, toplam kalınlıkları ancak bir kurşun kalemin kurşun kısmı kadar olur. Bu kılcal damarların çapı, 3-5 mikron arasında değişir. Bu, milimetrenin binde üçü ya da beşi demektir.2 (www.tasarimmucizesi.com )

Ancak elbette kanın bu kadar daracık damarlar arasında tıkanmadan ve ağırlaşmadan hareket edebilmesi, suyun yüksek akışkanlığı sayesinde mümkün olmaktadır. Prof. Michael Denton, bu akışkanlığın birazcık bile daha düşük olması durumunda hiçbir kan dolaşımı sisteminin işe yaramayacağını şöyle anlatır:

Bir kılcal damar sistemi, ancak kanalların içine pompalanan sıvının yüksek bir akışkanlığa sahip olması durumunda çalışır. Yüksek akışkanlık çok önemlidir, çünkü sıvının damar içindeki hareketi, sıvının akışkanlığına doğru orantı ile bağlıdır... Buradan açıklıkla görmek mümkündür ki, eğer suyun akışkanlığı sadece birkaç kat daha fazla olsa, kılcal damarlardaki kan akışı için çok büyük bir pompalama basıncı gerekecek ve herhangi bir kılcal damar sistemi işlemez hale gelecektir.

Eğer suyun akışkanlık değeri biraz az olmuş olsa ve en küçük kılcal damarın çapı 3 mikron yerine 10 mikron olmak zorunda kalsa, bu kılcal damarlar, yeterli oksijen ve glikoz oranını ulaştırabilmek için (beslemeleri gereken) kas dokusunun neredeyse tamamını kaplayacaklardır. Açıktır ki, (bu durumda) geniş yaşam formlarının dizaynı imkansız hale gelecek ya da olağanüstü derecede sınırlanacaktır. Dolayısıyla, suyun hayata uygun bir temel olabilmesi için, akışkanlığının şu anda sahip olduğu değere çok çok yakın olması, zorunludur.3

Bir başka deyişle, suyun tüm diğer özellikleri gibi akışkanlığı da, yaşam için olabilecek en ideal değerdedir. Sıvıların akışkanlıkları arasında milyarlarca kat farklılıklar vardır. Ama su, bu milyarlarca farklı akışkanlık değeri içinde tam olması gereken değerle yaratılmıştır.

1) Michael Denton, Nature's Destiny, s. 33.
2) Michael Denton, Nature's Destiny, s. 35.
3) Michael Denton, Nature's Destiny, s. 35-36.

Yanıt Yok

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

cerende (sanda sak) · Güncel altına konu açtı. 19 yıl

MATERYALİZM BİLİMSEL olarak geçerlimi!

MATERYALİZMİN BİLİMSEL olarak geçerlimi?

Evrim teorisinin felsefi temelini oluşturan materyalizm, 19. yüzyılda evrenin sonsuzdan beri var olduğu ve dolayısıyla yaratılmadığı, bütün canlı dünyanın maddenin kendi içindeki etkilerle açıklanabileceği gibi varsayımlar ortaya atmıştı. Ancak 20. yüzyıl biliminin bulguları bu varsayımları tümüyle geçersiz kıldı.

Evrenin sonsuzdan beri var olduğu düşüncesi, evrenin bundan 15 milyar yıl kadar önce gerçekleşen bir büyük patlama ile doğduğunu ortaya koyan Big Bang teorisi tarafından yıkıldı. Big Bang, evrendeki tüm maddenin "yok" iken "var" hale geldiğini, yani yaratıldığını ispatladı. Materyalizmin önde gelen savunucularından ateist felsefeci Anthony Flew, bu konuda şu itirafta bulunur:

İtiraflarda bulunmanın insan ruhuna iyi geldiğini söylerler. Ben de bir itirafta bulunacağım: Big Bang modeli, bir ateist açısından oldukça sıkıntı vericidir. Çünkü bilim, eskiden beridir dini kaynaklar tarafından savunulan bir iddiayı ispat etmiştir: Evrenin bir başlangıcı olduğu iddiasını.1

Big Bang aynı zamanda evrenin her aşaması kontrollü bir yaratılışla şekillendirildiğini de göstermiştir. Çünkü Big Bang sonrasında, kontrolsüz bir patlama ile elde edilemeyecek bir düzenlilik çıkmıştır. Ünlü fizikçi Paul Davies, bu çok ilginç durum karşısında şöyle der: "Çok küçük sayısal değişikliklere hassas olan evrenin şu andaki yapısının, çok dikkatli bir bilinç tarafından ortaya çıkarıldığına karşı çıkmak çok zordur... Doğanın en temel dengelerindeki hassas sayısal dengeler, kozmik bir tasarımın varlığını kabul etmek için oldukça güçlü bir delildir."2

Aynı gerçek karşısında Amerikalı Astronomi Profesörü George Greenstein şöyle der: "Kanıtları inceledikçe, ısrarla önemli bir gerçekle karşı karşıya geliriz. (Evrenin oluşumunda) bir doğa üstü akıl-ya da Akıl-devreye girmiş olmalıdır."3

Materyalizmin "canlıların maddenin kendi içindeki etkilerle açıklanabileceği" varsayımı da bilim karşısında çökmüştür. Özellikle tüm canlıları belirleyen genetik bilginin kökeni, asla maddesel bir etkenle açıklanamamaktadır. Evrim teorisinin önde gelen savunucularından biri olan olan George C. Williams, bu gerçeği 1995 tarihli bir yazısında şöyle kabul eder: Evrimci biyologlar, iki farklı alan üzerinde çalışmakta olduklarını şimdiye kadar farkedemediler; bu iki alan madde ve bilgidir... Genler, birer maddesel obje olmaktan çok, birer bilgi paketçiğidir... Bu durum, bilginin ve maddenin, varoluşun iki farklı alanı olduğunu göstermektedir ve bu iki farklı alanın kökeni de ayrı ayrı araştırılmalıdır.4

Bu durum, genetik bilgiyi var eden madde-ötesi bir Aklın varlığının ispatıdır. Çünkü maddenin kendi içinde bilgi üretmesi mümkün değildir. Alman Federal Fizik ve Teknoloji Enstitüsü'nün yöneticisi Prof. Dr. Werner Gitt, bunu şöyle açıklar: Bütün deneyimler, bilginin ortaya çıkması için, özgür iradesini, yargısını ve yaratıcılığını kullanan bir aklın var olması gerektiğini göstermektedir... Maddenin bilgi ortaya çıkarabilmesini sağlayacak hiçbir bilinen doğa kanunu, fiziksel süreç ya da maddesel olay yoktur..5

Tüm bu bilimsel gerçekler, evrenin ve canlıların, sonsuz bir güç ve bilgi sahibi bir Yaratıcı, yani Allah tarafından var edildiğini göstermektedirler. Materyalizm ise, yüzyılın ünlü düşünürü Arthur Koestler'in ifadesiyle "bilimsel bir felsefe olduğunu artık daha fazla iddia edemez."6
www.populerbilgi.com
--------------------------------------------------------------------------------
1 Henry Margenau, Roy A. Vargesse. Cosmos, Bios, Theos. La Salle IL: Open Court Publishing, 1992, p. 241
2 Paul Davies. God and the New Physics. New York: Simon & Schuster, 1983, p. 189
3 Hugh Ross. The Creator and the Cosmos. Colorado Springs, CO: Nav-Press, 1993, pp. 114-15
4 George C. Williams. The Third Culture: Beyond the Scientific Revolution, New York, Simon & Schuster, 1995, pp. 42-43
5 Werner Gitt. In the Beginning Was Information. CLV, Bielefeld, Germany, p. 107, 141
6 Arthur Koestler, Janus: A Summing Up, New York, Vintage Books, 1978, p. 250

3 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

cerende (sanda sak) · Güncel altına konu açtı. 19 yıl

BİTKİLER BİZDEN DAHA MI BİLİNÇLİ?

14 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

cerende (sanda sak) · Konu Dışı altına konu açtı. 19 yıl

Harun Yahya kimdir ?

3 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

cerende (sanda sak) · Konu Dışı altına konu açtı. 19 yıl

ISINAN BİLGİSAYAR ÇİPLERİNE ÇÖZÜM!!!

2 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

cerende (sanda sak) · Konu Dışı altına konu açtı. 19 yıl

70 GRAM YAKITLA KESİNTİSİZ 4000 KM. UÇUŞ!!!

200 gr. ağırlığındaki altın yağmur kuşu, her yıl Alaska'dan Hawaii'ye kadar 4000 km'lik bir yolu, 88 saat (3,5 gün) boyunca hiç durmadan kanat çırparak kateder. Bilim adamları kuşun böyle bir yolculuk için yakıt olarak kullanacağı 82 gr. yağının olması gerektiğini hesaplamışlardır. Oysa, altın yağmur kuşunun sadece 70 gram yağı vardır. Buna rağmen hiçbir altın yağmur kuşu yakıtı bittiği için denize düşmez. Peki bu canlılardaki bu kusursuz işleyişin sırrı nedir?

Altın yağmur kuşları V şeklinde dizilerek sürü halinde uçarlar. Bu, hava direncini azaltarak kuşlara % 23'lük bir enerji tasarrufu sağlar. Bu durumda, yere indiklerinde fazladan 6-7 gram daha yağları kalmış olur. Bu artan yağ, rüzgarların ters yönden esmesi durumunda kullanılacak yedek yakıttır.

Altın yağmur kuşu, uçuş mesafesini ve yakıt olarak kullanacağı yağ miktarını nasıl hesaplayabilmektedir?
Bu hesaplardaki kusursuzluk ve şaşmazlık, yön bulmadaki beceri, toplu uçuş yapabilme kabiliyeti, hiç şüphesiz kuşların kendi iradeleriyle gerçekleştirdikleri başarılar olamaz. Bunların hepsi, her canlıyı ihtiyacı olduğu sistemlerle donatan Allah'ın ilhamıyla gerçekleşir. Nitekim Kuran'da "dizi dizi uçan kuşlar"a dikkat çekilmekte ve bu canlıların Allah'ın kudretiyle uçabildikleri haber verilmektedir:
"Onlar, üstlerinde dizi dizi kanat açıp kapayarak uçan kuşları görmüyorlar mı? Onları Rahman (olan Allah')tan başkası (boşlukta) tutmuyor. Şüphesiz O, herşeyi hakkıyla görendir." (Mülk Suresi, 19)

Altın yağmur kuşu 70 gr. yağ yakarak 4000 km. uçabilirken, bir Boeing 737-100 uçağının aynı mesafeyi uçabilmesi için 16 tondan fazla yakıta ihtiyacı vardır.
Ancak bu uçağın yakıt kapasitesi 14.2 ton olduğu için yakıt ikmali yapmadan böyle bir uçuşu gerçekleştiremez.
www.bilgilerdunyasi.net www.hayvanlaralemi.net

6 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

cerende (sanda sak) · Konu Dışı altına konu açtı. 19 yıl

Batı'nın Osmanlı'nın Adaletine Olan Hayranlığı!!!

Günümüzde birçok yabancı siyaset-bilimci ve yönetim-bilimci, Osmanlı Tarihi konusunda araştırmalar yapmaktadır. Bunun en önemli nedenlerinden biri; Osmanlı İmparatorluğu'nun üç kıtaya yayılmış geniş topraklarını, nasıl olup da 6 asır boyunca büyük başarı ve adaletle yönetebilmiş olduğudur. Bu topraklarda, farklı ırklara ve farklı dinlere mensup milletlerin yaşadığı da göz önünde bulundurulduğunda, Osmanlı'nın bu başarıyı ne şekilde elde ettiği, Batılı bilim adamları için daha da çekici hale gelmektedir.

Tarihçi Jason Goodwin, New York Times Gazetesi'nde yayınlanan, "Osmanlı'dan Öğreneceklerimiz" başlıklı makalesinde, Balkanlar'daki istikrarsızlık için bir çözüm önerirken aslında, merak edilen bu başarının sırrına da dikkat çekmiştir. Yazar, Osmanlı'nın idaresi altındaki topraklarda dini, kültürel ve etnik açılardan büyük farklılıklar bulunduğunu, ancak 14. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar, halkın hiçbir kesimine asla baskı yapılmadığını ve kısıtlama getirilmediğini söylemiştir. Bu sayede Osmanlı'nın istikrarı ve düzeni koruduğunu söyleyen Goodwin, bugün yeryüzünde barışın ve huzurun sağlanması için Osmanlı'dan öğrenilecek çok fazla şeyin olduğunu dile getirmiştir. (Jason Goodwin, "Learning From the Ottomans" 16.8.1999, New York Times.)

Bir başka tarihçi, İngiliz F. Downey, Kanun-i Sultan Süleyman'ın üstün vasıflarını anlattığı bir eserinde Osmanlı'nın adalet anlayışının zamanının diğer devletlerine göre çok üstün olduğunu belirtmiştir. Downey, birçok Hıristiyanın kendi ülkesinden ayrılarak Osmanlı'nın adaletine sığındığını bildirmiştir. (F. Downey, "The Grand Turk Suleyman the Magnificent, Sultan of Ottomans", New York, 1929, Fransızca trc. Soliman le Magnefique, Paris 1930, s. 84)

Bu örnekleri çoğaltmak mümkündür. Birçok batılı yazar ve aydının Osmanlı 'nın yönetim anlayışının üstünlüğünü vurgulayan görüşleri bulunmaktadır.

Osmanlı'nın bu başarısının anahtarı, din ahlakını gereği olan adalet kavramına derin bağlılığıdır. Bu nedenledir ki, Osmanlı İmparatorluğu'nun adil idaresi, Müslümanların olduğu gibi gayrimüslimlerin de haklarını korumuştur. Dolayısıyla, Batılı bilimadamları, Osmanlı'nın sağladığı hoşgörülü ve anlayışlı yönetim sistemini çok ideal bulmaktadırlar.

Amerikalı ve Avrupalı bilim adamları, Osmanlı'nın adalet anlayışına hayranlıklarını açıklarken, aslında, Kuran'da bildirilen üstün ahlakın mükemmeliğini dile getirmiş olmaktadırlar. Çünkü, Osmanlı Devleti'nin adaletten ve doğruluktan taviz vermeyen yapısının asırlar boyunca hiç değişmemesi, Kuran ahlakının bu anlayışı gerektiriyor olmasından kaynaklanmaktadır. Yüce Allah Kuran-ı Kerim'de Müslümanlara, karşılarındaki insanlara karşı öfkelerine kapılmamalarını ve adaletli davranmaktan hiçbir suretle vazgeçmemelerini şöyle bildirmiştir:

"Ey iman edenler adil şahitler olarak Allah için adaleti ayakta tutun. Bir topluluğa olan kininiz sizi adaletten alıkoymasın. Adalet yapın. O takvaya daha yakındır. Allah'tan korkup sakının. Şüphesiz Allah yapmakta olduklarınızdan haberi olandır." (Maide Suresi,

Yüce Allah'ın bu emrini yerine getiren Osmanlı Devleti, tarihte eşine az rastlanır adil bir düzen kurmuştur.

4 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

cerende (sanda sak) · Konu Dışı altına konu açtı. 19 yıl

İslamiyet Barış, Güvenlik ve Güzel Ahlak Dinidir!

Din ahlakını tanımanın en doğru yolu, o dinin kutsal kaynağını incelemektir.

Dinimizin kutsal kaynağı Kuran-ı Kerim ve Peygamber (sav)’in sünnetidir. Allah’ın (c.c) Kuran'da Müslümanların uymasını emrettiği ahlak modeli, sevgi, şefkat, merhamet, tevazu, fedakarlık, tolerans ve barış kavramlarına dayanmaktadır. Bu ahlakı gerçek anlamda yaşayan bir Müslüman, son derece kibar, ince düşünceli, hoşgörülü, güvenilir, uyumlu bir insan olur. Etrafına sevgi, saygı, huzur, barış ve sevinç verir.

İslam kelimesi, Arapça'da "barış" kelimesiyle aynı anlama gelir. İslam, Allah (c.c)'ın sonsuz merhamet ve şefkatinin yeryüzünde tecelli ettiği huzur ve barış dolu bir hayatı insanlara sunmak için indirilmiş bir dindir. Allah (c.c) tüm insanları, yeryüzünde merhametin, şefkatin, hoşgörünün ve barışın yaşanabileceği model olarak İslam ahlakına çağırmaktadır. Bakara Suresi'nin 208. ayetinde şöyle buyrulmaktadır:

"Ey iman edenler, hepiniz topluca "barış ve güvenliğe (Silm'e, İslam'a) girin ve şeytanın adımlarını izlemeyin. Çünkü o, size apaçık bir düşmandır."

Ayette açıkça görüldüğü gibi Allah (c.c), yeryüzünde özlemi duyulan “barışın” ve tüm insanların "güvenliği"nin ancak İslam ahlakının yaşanmasıyla sağlanabileceğini bildirmektedir.

İslam Dini, insanların fikir, düşünce ve yaşam özgürlüğünü açıkça sağlayan ve güvence altına alan bir dindir. Dinimiz insanlar arasında gerginliği, anlaşmazlığı, birbirlerinin hakkında olumsuz konuşmayı ve hatta olumsuz düşünceyi (zan) dahi engelleyen ve yasaklayan emirler getirmiştir.

İslam ahlakında terör ve her türlü şiddet eylemi kesinlikle yasaklandığı gibi, insanların üzerinde fikri olarak bile en ufak bir baskı kurulmasına izin verilmez. Bu durum Kuran'da şu şekilde bildirilir:

"Dinde zorlama (ve baskı) yoktur. Şüphesiz, doğruluk (rüşd) sapıklıktan apaçık ayrılmıştır." (Bakara Suresi, 256)

"Onlara 'zor ve baskı' kullanacak değilsin." (Gaşiye Suresi, 22)

İnsanların bir dine inanmaya veya o dinin ibadetlerini uygulamaya zorlanması, İslam ahlakına aykırıdır. Çünkü Kuran ahlakı, inanç için özgür iradeyi ve vicdani bir kabul olması gerektiğini bildirir. Elbette Müslümanlar birbirlerine Kuran'da anlatılan ahlaki vasıfları hatırlatıp uygulanmasını teşvik edebilirler. Ancak bu konuda bir zorlama asla yapılamaz. Ya da dünyevi bir imtiyaz tanınarak, kişi din ahlakını yaşamaya yönlendirilemez. Allah (c.c)'ın rızasına uygun olan, vicdanların tamamen serbest bırakıldığı bir ortamda Allah (c.c) rızası için din ahlakının yaşanmasıdır.

Allah (c.c), müminlere şefkatli ve merhametli olmalarını emreder. Bir ayette Müslüman ahlakı şöyle anlatılmaktadır:

"Sonra iman edenlerden, sabrı birbirlerine tavsiye edenlerden, merhameti birbirlerine tavsiye edenlerden olmak. İşte bunlar, sağ yanın adamlarıdır." (Beled Suresi, 17-1 )

Allah (c.c)'ın, ahiret günü kurtuluşa erenlerden olmaları, rahmetine ve cennetine kavuşabilmeleri için kullarına indirdiği ahlakın en önemli özelliklerinden biri, ayette görüldüğü gibi "merhameti birbirlerine tavsiye edenlerden olmak"tır.

Kuran'da bildirilen İslam ahlakı son derece modern, aydınlık, ilerici bir yapıya sahiptir. Gerçek Müslüman, herşeyden önce, barışcı, hoşgörülü, demokrat ruhlu, kültürlü, aydın, dürüst, sanattan, estetikten ve bilimden anlayan, medeni bir kişilik yapısına sahiptir.

Kuran'da bildirilen güzel ahlakla yetişen bir Müslüman, herkese İslam ahlakının öngördüğü sevgiyle yaklaşır, her türlü fikre karşı saygılıdır, olaylar karşısında her zaman uzlaştırıcı, gerilimi azaltan, kucaklayıcı, birleştirici, itidalli davranışlar sergiler. Böyle insanların oluşturdukları toplumlarda ise, -Allah (c.c)’ın izniyle- bugün en modern devletler arasında gösterilen ülkelerden daha gelişmiş bir medeniyet, yüksek bir toplumsal ahlak, neşe, huzur, adalet, güvenlik, bolluk ve bereket hakim olur.

kaynakwww.islambirligi.org

Yanıt Yok

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

cerende (sanda sak) · Konu Dışı altına konu açtı. 19 yıl

Hücrenin İçine Ciltler Dolusu Bilgi Nasıl Sığıyor?

DNA'nın, bilim adamlarını hayran bırakan yapısı ve işlevleri, Yüce Allah'ın sınırsız kudretini göstermektedir.

Bir pirinç tanesi üzerine en çok ne kadar yazı yazabilirsiniz? Belki birkaç harf, belki de bir iki kelime... Peki, pirinçten defalarca küçük bir hücrede ciltler dolusu yazı bulunduğunu biliyor musunuz? Evet, insan hücresinin çekirdeğindeki tek bir molekülde tam 1 milyon sayfa yazı yazılıdır.

İnsanın anne karnındaki ve doğumundan sonraki gelişmelerin hepsi önceden belirlenmiş bir program çerçevesinde düzenlenir. Allah, biz daha anne karnında yeni döllenmiş bir yumurta hücresi halinde iken, ileride sahip olacağımız bütün özellikler belirlemiş ve "bir düzen içinde" DNA'larımıza yerleştirmiştir. Otuz yaşına geldiğimizde sahip olacağımız boy, renk, yüz şekli gibi bütün özelliklerimiz döllendiğimiz andan itibaren başlangıç hücremizin çekirdeğinde kodlanmıştır.

DNA'daki bu bilgiler, vücuttaki binlerce farklı olayı ve sistemi de kontrol eder. Örneğin, insanın kan basıncının alçak, yüksek veya normal olması bile DNA'daki bilgilere bağlıdır.

Hücrenin İçine Ciltler Dolusu Bilgi Nasıl Sığıyor?

DNA'da kayıtlı bulunan bu bilgi çok muazzamdır. Öyle ki, gözle görülmeyen tek bir DNA molekülünde tam bir milyon ansiklopedi sayfasını dolduracak miktarda bilgi bulunur. Dikkat edin; tam 1.000.000 ansiklopedi sayfası... Burada sözünü ettiğimiz bir bilgisayar veya kütüphane değil, yalnızca protein, yağ ve su moleküllerinden oluşan, milimetreden 100 kat daha küçük bir küptür. Bu küçücük et parçasının içinde, değil milyonlarca bilgi, tek bir bilginin var olması ve onun bu bilgiyi muhafaza etmesi bile son derece muhteşem bir mucizedir.

DNA, bilgisayarlarda kullanılan mikroçiplere benzetilebilir. Ancak şunu hatırlatmalıyız ki, insan zekasının asırlardır edindiği bilgi birikimi ve yıllar süren çabaları sonucunda geliştirdiği bu son teknoloji bile daha tek bir hücre çekirdeğinin bilgi saklama kapasitesinin yakınına ulaşabilmiş değildir.

Elbette DNA tasarımındaki üstün akıl, bu molekülü meydana getiren atomlarda değildir. Akıl eserde değil, o eseri yaratanda bulunur. En gelişmiş bilgisayar bile, onu en ince ayrıntısına dek tasarlayan, onu çalıştıracak programları yazıp ona yükleyen ve kullanan bir akıl ve zekanın ürünüdür.

Türkiye'deki şehirlerarası karayollarında ilerlerken, "Her şey Vatan İçin", ya da "Ne Mutlu Türküm Diyene" gibi yazılar görürsünüz. Bu yazıların orada nasıl oluştuğu ise son derece açıktır. Oralarda bir yerde bir askeri birlik vardır ve tepenin üzerine beyaz taşlardan oluşan bu yazıları yazmışlardır.

Hiç kimse çıkıp da "bu taşlar tepeden aşağı yuvarlanırken tesadüfen yan yana gelmiş ve "Her şey Vatan İçin" cümlesini oluşturmuşlar" diyemez.

İnsanın bedeni ise, "Her şey Vatan İçin" cümlesinden trilyonlarca kez daha kompleks bir yapıya sahiptir ve bu karmaşık yapının "tesadüfen" oluşmuş olması kesinlikle ve kesinlikle mümkün değildir, öyleyse insanı da, onun hücresini de, DNA'sını da kusursuz ve mükemmel bir şekilde planlayıp düzenleyen bir Yaratıcı vardır.

DNA'daki Üstün Tasarım Allah'a Aittir

DNA'daki bilgi, A, T, G ve C harflerinden oluşan bir alfabeyle kodlanmıştır. Her harf, "nükleotid" adı verilen dört özel bazdan birini temsil eder. Bu bazların yüz milyonlarcası, anlamlı bir sıralama ile üst üste dizilerek DNA molekülünü oluştururlar. İnsan DNA'sı 46 ciltlik bir kitaba benzetilecek olursa, ciltler kromozomlara, sayfalar da genlere benzetilebilir. İnsan DNA'sında toplam 3 milyar nükleotid bulunur.

Her bir gen özel bir görevle yükümlüdür. Genlerde nükleotidlerin dizilimi son derece önemlidir. Eğer bu harflerin düzeninde çok ufak bir bozulma olsaydı, kulağınız karnınızda yer alır ya da gözleriniz topuklarınızda bulunabilirdi. Elleriniz sırtınıza yapışmış olarak doğabilir, yaşamınızı sakat bir bedenle sürdürmek zorunda kalabilirdiniz. Milyarlarca nükleotidin DNA'da hatasız şekilde dizilmiş olması tesadüf kelimesini anlamsız kılar. DNA'daki kusursuz dizilim ancak özel bir yaratılışın sonucudur. Hiç şüphesiz, bu yaratılış üstün güç sahibi olan Allah'a aittir. Yüce Allah her şeye güç yetirendir.

Göklerde ve yerde olanların tümü Allah'ı tesbih eder. Mülk O'nundur, hamd (övgü) de O'nundur. O, her şeye güç yetirendir (Tegabün Suresi, 1)

daha geniş bilgi içinwww.insanmucizesi.com

3 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0