Herkese merhaba.

Ben ve kız arkadaşım 26 yaşındayız ve 5 yıldır devam eden birlikteliğimiz vardı.

1 yıl önce başka bir şehire tayinim çıkması sebebiyle ayrı düştük. Başta gitmemeyi çok düşündüm ancak o beni cesaretlendirdi, ben de geleceğim dedi.

Daha sonra farklı şehirdeyken ailelerimiz tanıştı. Ancak ben onun bu şehire gelmesini, oradaki kariyerini bırakıp burada işinde mutsuz olmasını gönlüm razı olmadı.

Evlenmeden önce tekrar onun yanına dönme planları yapmaya başladım ama bu süreçte evlilik işini ağırdan aldım. Aileler arası kontak kurulmadı pek.

Kız arkadaşım sitem etmeye başlayınca en büyük hatayı yaptım ve madem gelmemi istemiyordun neden gittin o zaman diyip üzülmesin suçlu ben olmayayım diye ailem biraz mesafeli dedim. Giderek tartışmaların dozu arttı ve birliktelik benim canım yüzünden annemi suçlu ilan etti ve beni terk etti.

Ben işin gerçeğini anlattım ve işler daha da kötü oldu. Sen bir yalancısın, beni oyaladın yarı yolda bıraktın. Meğer düşmanım senmişsin diyip ipleri kopardı. Aile seni zaten istemiyor artık dedi. Ancak ailesine annesi istemiyor dememiş anlaşamadık ayrıldık demiş.

Annesi ile telefonda konuşunca sen çok naif bir insansın ama kızımızı artık üzmeni ve onunla konuşmanı istemiyoruz dedi.

Kız arkadaşıma 3-4 gün boyunca yalvardım yakardım, pişman olduğumu ve hatamı anladığımı saatlerce anlattım. Saatlerce ağladım, çok sevdiğimi ve çok büyük bir hata yaptığımı anlattım. Yanına gelmek için istifa edeceğimi ve bizim mutluluğumuz için herşeyden vazgeçebileceğimi anlattım defalarca.

Konuşmanın sonunda ailem isterse bu ilişkiyi tekrar düşüneceğim dedi ve başka bir şey yazmadı.

İlişkim bu şekilde biterse bir ömür vicdan azabı çekeceğim. Onu çok seviyorum ve ailesiyle konuşup ikna etmem lazım.

Nasıl bir yol izlemeliyim? Konuya nasıl girmeliyim? Direkt yaşadığı şehirde yüzyüze konuşmayı düşünüyorum. Ne olur tecrübeli arkadaşlar akıl verin bana...