Değerli arkadaşlarım,

2004 yılından beri DH forum üyesiyim.

2002 yılında teknik eğitim gördüğüm üniversite eğitimimi tamamlamamın ardından askerlik görevimi yerine getirdim ve 2006 yılında ancak asgari ücretle (600.000 lira ) bir firmada iş bulabildim. Aktif iş arama çabalarım sürekli devam etti zira kendi bölümüm harici bir işte çalışıyordum.

Artık yurt içinde bir iş bulma umudumun kesilmesi üzerine araştırmalarımı yabancı firmaların üzerine çevirdim.

Avusturya menşeili bir firmaya yaptığım başvuru kabul edildi.Mülakatlar vs derken işe girdim.

Avusturya Innsbruck da bir süre, Romanya Bükreşte uzun bir süre çalıştım. Daha sonra 2017 yılında İstanbuldaki bir projeyi ülkeme olan özlemden dolayı kabul ettim ve İstanbula taşındım.

Ancak hayat pahalılığı,trafik,kalabalık,her an başına herşeyin gelebileceği gerçeği,paran olmadan bir hiç olduğun gerçeği,mevcut siyasi durum,haksızlıklar,hukuksuzluklar canıma tak ettirdi ve uzun bir süre daha Türkiyede yaşamama kararı aldım ve 2019 sonunda güzel ülkemden taşındım.

Şuan Belçikada yaşıyorum.

Amacım ülkemi kötülemek değil fakat insanca yaşama hakkımızı maalesef elimizden almışlar.Bu yüzden de imkanı olan daha insanca yaşayabileceği yerlere yöneliyor.

Avrupada yıllarca bir çok ülkeyi gezdim,7 sene yurtdışında yaşadım fakat ülkemizde yaşadığımız ve yaşanılan birçoğunu hiçbirimizin haketmediğimizi düşünüyorum.

En basit örnekle evine et girmeyen insanları düşünüyorum. Canı isteyip alamadıkları yiyecekleri, bir araba alabilmek için hayatlarının yarısını çalışarak geçirmek olduklarını...

Keşke güzel ülkemde herşey normal olsa geri dönüp bende insanca yaşayabilsem fakat uzun bir süre zor gözüküyor.

Değerli arkadaşlarım, kendinize yatırım yapın. Manevi yatırım yapın dil öğrenin. Mutlaka istediğinize kavuşacaksınız.