Profil: _EndoplazmikBirKulum_ | DonanımHaber Forum

_EndoplazmikBirKulum_ · Konu Dışı altına konu açtı. 11 yıl

Mektup # Dram-Aşk Csb Dizisi # 1.bölüm + Şarkı

2 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

_EndoplazmikBirKulum_ · Konu Dışı altına konu açtı. 12 yıl

The Walking Dead: Istiklal Street ## Saçma sapan bir csb !

The Walking Dead: İstiklal Caddesi

Çıktım Tünel'den yürüyordum Demirören'e doğru. Sokak müzisyenlerinin birbirine karışan sesleri ve binlerce zombi karşılıyordu beni İstiklal Caddesi'nde. Tünelden çıkar çıkmaz tam zombinin biriyle çarpışırken kendimi sağa çektim son anda. İlk zombiyi de böylelikle atlatmış oldum. Artık bir sonraki karşılaşacağım tehlikelere daha da hazırlıklıydım. Sırtımdaki pompalı tüfeği çıkarmaya gerek yok şimdilik. Yüzlerce zombinin arasından da sıyrıldıktan sonra bir anda karşıma önde elinde bir flamayla arkasındaki yaklaşık 50 tane sarışın mavi gözlü zombi ordusunun komutanlığını yapan biri çıktı. Üstüme üstüme geliyorlardı. Ellerindeki haritaya bakıyorlar sanırım yeni bir av peşinde bu sarışın zombi arkadaşlar. Neyse onları da kurnazlığım sayesinde atlattıktan sonra yürümeye devam ettim. Birden üstüme Mini cooperlı sirenli zombiler geliyordu. Üstüme üstüme geliyorlardı. Onları da bir şekilde atlattım ve artık Demirören'in önündeydim. İçeri tuvalete girip pompalı tüfeğimi ve bilumum el bombası havai fişeğimi kenara koyup işedikten sonra elimi yüzümü yıkayıp çıktım yine zombilerin arasına.

Taksim Meydanı tarafından binlerce zombi üstüme doğru geliyordu. Yönümü değiştirerek yeniden Tünel yönüne yürümeye başladım. St. Antuan Kilisesi'ne güç bela attım kendimi. Kilisedeki zombiler daha sakindi. Saldırmak yerine dua ediyorlardı. Evet yanlış duymadınız: ZOMBİLER DUA EDİYORDU. Bir zombi neden dua eder ki? ... Çıktım kiliseden. Slogan atan bir grup zombi karşıma çıktı. Hep bir ağızdan "Zombiye uzanan eller kırılsın!", "Yaşasın zombilerin kardeşliği!" gibi sloganlar atıyorlardı. Sonra karşı taraftan başka bir zombi gurubu ellerinde satırlar ve çivili soparla slogan atan gruba doğru geldi ve saldırmaya başladı. Hemen kenara geçip bu eşsiz olayı seyretmeye koyuldum. Karşıt görüşlü zombiler kavga ediyordu. Bir anda iki adet TOMA ve yüzlerce çevik kuvvet belirdi. TOMAlar tazyikli kutsal su sıkıyordu zombilerin üstüne.Kitle kaçışırken bir kısmı çevik kuvvet tarafından yakalanıp gözaltına alınıyordu. İlginçtir ki eli satırlı gruptan tek gözaltı olmazken öbür grubun çoğu gözaltına alınmıştı. Arada kaynamamak için oradan hızla uzaklaştım.

Başladığımız yere gelmiştim: Tünel'e. Tünel'in o eşsiz serinliğinde yere çömelip dinlenmeye koyuldum. Aklım hala gözaltına alınan zombilerdeydi. Neyse...

Bilerek saçmaladım hikayeyi yazarken. Ona göre yorumlamanızı isterim

5 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

_EndoplazmikBirKulum_ · Konu Dışı altına konu açtı. 12 yıl

Çiftlik ## Csb Dizisi (II.) # Bölümler güncelleniyor. # 4.BÖLÜM YAYINDA!

İlk csb dizim: Babaanne... Burada

Çiftlik adlı csb dizisi yazdığım 2. csb dizisidir. Tamamen amatörüm yazma konusunda. Yorumlarınızı da bunu göz önüne alarak yaparsanız sevinirim.

Dizinin bölümleri hakkında olumlu ya da olumsuz yorum yaparsanız bu hem kendimi geliştirmemi hem de konunun üstte kalmasını sağlar. İyi okumalar...

ÇİFTLİK

1.BÖLÜM (Yoğun sınav temposunun ardından)

Ygs'ye çalışmaktan artık kafayı yemek üzereydim. 15 günlük sömestr tatilini fırsat bilerek Kocaeli'de amcamın çiftliğinde kısa bir tatil yapmaya karar verdim. Amcam çok sever beni. Her fırsatta çiftliğe çağırırdı ama sınavlar yüzünden pek vakit bulamazdım. Bu tatil de bahane oldu gitmeye karar verdim. Amcam 50 yaşlarında eski tüccarlardandır. Eşini bir trafik kazasında kaybettikten sonra bütün dükkanlarını satıp bu çiftliğe yerleşmiş.

Çiftliğe gitmek için yola koyuldum gitmeden Bim'e gidip yeteri kadar patito le cola teatone topitanem stoku yaptım. Eve vardığımda amcam beni sevinçle karşıladı odamı gösterdi bana. Ben de odamda laptopumu açıp dh'de takılıp stok tüketimi yapıyordum. Amcam yan odada telefonla bağıra çağıra birşeyler konuşuyordu. Yanına gittim noldu diye ilk defa bu kadar sinirli görmüştüm onu. Beni görünce sesini yumuşattı biraz. Önemli birşey değildir dedim geçtim odama yine. Akşam olduğunda çiftliğin etrafı ürkütücü oluyordu, etrafı ormanla çevriliydi. Gece yatağıma girdim ve uyumaya başladım. Sürekli kabus gördüm o gece. Belki de hayatımın en kötü uykusuydu. Sabah uyandığımda uykusuzdum. Amcamla kahvaltımızı yaptıktan sonra amcam gelen telefon üzerine kahvaltı masasından kalktı ve yan odaya geçti. Yine bağıra çağıra birşeyler konuşuyordu. Konuşma 2 dakika ya sürdü ya sürmedi geldi yanıma "Yeğenim benim acil bir işim çıktı şehir merkezine gideceğim. Akşama kadar dönmem büyük ihtimalle. Atların yemini az önce verdim yanlarına inme seni tanımadıkları için huysuzluk yaparlar. Sen uslu uslu dur. Şehir merkezinden birşey istiyor musun?" dedi. "Hayır amca sağol." dedim. Amcam telaşlı bir şekilde çıktı evden arabasına binip gitti.

Odamda bilgisayarda takılmaktan canım çok sıkılmıştı. Biraz bahçeye çıkıp temiz hava almak istedim. Çıktım bahçeye yürüdüm biraz. Ahırın önünden geçerken birden amcamın sözleri geldi aklıma. Girip atları görmeyi çok istiyordum her gittiğimde mutlaka onlarla vakit geçirirdim dolaşırdım onlarla. Ama amcamın bir bildiği vardı ki girmemi istememişti. Çıktım odama uzandım yatağa aklıma ahır geldi sürekli "ne olacak ki huysuzlansalar bile hemen çıkarım ahırdan" diye düşünmekten kendimi alamıyordum. Dayanamadım ve ahıra doğru yol aldım kapısına geldiğimde derin nefes alıp kapıyı açtım ve o korkunç manzarayla karşı karşıya kaldım.

2.BÖLÜM (Tatil zehire dönüşünce)

Kapıyı açmamla birlikte inanılmaz derecede bir koku adeta burnuma bir yumruk gibi inmişti. Hemen çıktım oradan ve kapıyı kapattım. Derin derin nefes aldım. İçerideki manzara hayali miydi yoksa gerçek miydi hala çözememiştim. Derin bir nefes alıp burnumu kapatıp yine açtım kapıyı ve sayamadım ama 15-20 tane ceset vardı ahırda. Gördüklerim hayal değildi tamamen gerçekti. Sonra koşa koşa odama çıktım ve bütün eşyalarımı toplayıp çiftlikten ayrıldım. Eve gittiğimde hiçbir şey söylemedim kimseye odama kapanıp sadece düşündüm. Annem bir süre sonra elinde telefonla odaya girdi amcamın benimle konuşmak istediğini söyledi. "Uyuyor de anne" dedim ama annem telefonu bana verip gitti. Amcamla aramızda geçen diyalog şöyle oldu:

-Efendim amca
-Burak noldu hiç haber vermeden ayrılmışsın
-Canım sıkıldı amca arkadaşlar çağırdı dersanede etkinlik varmış o yüzden geldim
-E eşyalarını toplamasaydın kalsaydı yine dönerdin
-Yok amca döneyim artık evime. Annemleri de özledim zaten.
-İyi sen bilirsin

Son söylediğime kendim bile inanmamıştım. Neyini özleyecektim annemlerin. Sürekli baskı kurmalarını mı yoksa kavgalarımızı mı? Neyse... Odamda kara kara ne yapacağımı düşündüm babamlara söylemeli miyim söylememeli miyim diye kara kara düşündüm. Akşam olmuştu ve ben sadece yaptığım kahvaltıyla duruyordum. Annemler düğüne gideceklerini söylediler. Annemler gittikten sonra odamdan çıktım ve salona geçtim, televizyonu açtım. Dikkatimin dağılması gerekiyordu yoksa kafayı yiyecektim. Kanepeye uzandım tv seyretmeye başladım ama tvde söylenenlerden hiçbir şey anlamıyordum kafam hala o cesetlerdeydi. Saat akşam 22.30 sıralarında kanepede uzanıp tv izlerken zil çaldı. Annemlerin anahtarı vardı, belki de arkadaşlardır biraları alıp bize gelmişlerdir diye düşündüm. Gittim kapıyı açtım. Kapıyı açmamla birlikte adeta nefesim kesilmiş gibi oldu. Gelen amcamdı.

3.BÖLÜM (Amcamın gerçek yüzü)

Amcamı görünce gözlerim korkudan faltaşı gibi açılmıştı. Daha tek kelime etmeden amcam tuttu beni yakamdan ve yere attı. Tam kaçmaya yeltenirken bir de tekme attı kafamı yere sert bir şekilde vurdum. Kafam zonkluyordu ve inanılmaz bir acı girdi. Hareket edemiyordum. Amcam:"Ben sana ahırın kapısını açma demedim mi?" diye bağırdı bana. Ben hiçbir şey söylemiyordum. "Gördün mü içerdekileri ?!" dedi. "Sanırım..." diye cevap verdim. Sonra bir tekme daha attı bu sefer karnıma attı. Yerde kıvranıyordum. Tuttu beni yakamdan koltuğa oturttu. "Yeğenim olmasan şimdiye dek o cesetlerin arasında sen de olmuştun. Şimdi uslu bir çocuk ol ve bu gördüklerinden polise falan bahsetme. En ufak bir kişiye bahsedersen yeğenim falan dinlemem bütün iç organlarını köpeklere yem ederim." dedi. "Niye yaptın?" diye sorduğumdaysa "Öyle gerekti" diye saçma sapan bir cevap verdi. Kimseye anlatmayacağımı söyledim başka kurtuluş yolu yoktu. O kadar korkmuştum ki böyle bir vahşeti örtbas edecek kadar alçakça bir tutum sergilemiştim. Sonra bir tokat daha atarak evi terk etti. Ben odama çıktım amcamın nasıl böyle canileştiğini düşünmeye başladım.

Sabah babam işe gittikten sonra annem odama geldi. "Kirli çamaşırın var mı?" diye sordu. Olmadığını söyledim. Yüzümde morluklar vardı annem farketmemiş olacak ki hiç sormadı birşey. Ben hala kafayı yemiş bir şekilde ne yapacağımı düşünüyordum. Bu vahşete göz yumamazdım. Karakola gitmeye karar verdim telefonla anlatamazdım bunları. Üstümü giyindim karakola doğru yola koyuldum. Otobüse bindim ve karakolun yaklaşık 200 metre uzağındaki durakta indim. Yürümeye başladım karakola 100 metre kala yanımda bir araba durdu ve içinden uzun paltolu fötr şapkalı bir adam çıktı ben hiç aldırmadan yürüdüm. Sonra bu adam bana arkadan yaklaşıp ağzıma bir mendil dayadı ilaçlıydı. Yaklaşık 4-5 saniye çırpınmanın ardından bayıldım.

4. BÖLÜM (Kapılar...)

Uyandığımda bir hücredeydim. Etraf karanlıktı hiçbir şey görünmüyordu. Arkamdaki duvarda yaklaşık 2 buçuk metre yukarıdaki ufak pencereden gelen güneş ışığı karşımdaki kapıya vuruyordu. Ellerim ve ayaklarım bağlıydı, ağzımda da bant vardı. Konuşamıyordum, hareket edemiyordum, ağlıyordum. İlacın etkisi hala sürüyor olmalıydı ki halsizlik devam edyordu gözlerim yavaştan kapanmaya başladı. Birden kapı sesiyle birlikte irkildim, o halsizlik gitti üstümden. Kapıdan giren amcamdı. Önce bana bakıp bir kahkaha attı sonra ağzımdaki bantı hızlıca çekti. Ufak tefek tüy şeklinde çıkan bıyıklarım da bantla birlikte gitti acılı bir şekilde.Amcamla aramızdaki geçen diyalog şöyle oldu:

-Gerizekalı mısın yeğenim sen? Ben sana kimseye söylenmeyecek demedim mi? Ne diye karakola gidiyorsun?
-O kadar cinayetin üstünü örtecek miyim sandın kahpe?!

Amcam bu lafı duyduktan sonra sağlam bir tokat geçirdi.

-Hiç mi seni bulamayacağım sandın.
-Amca bak beni dinle nolur bırak beni git teslim ol.
-Ne yapıp yapmayacağımı sana mı soracağım lan?!
-Amca çok yanlış yapıyorsun.
-Kimseye bahsettin mi gördüklerinden?
-Hayır.
-Doğru söyle!!!
-Hayır söylemedim.

Bu konuşmanın üzerine amcam kapıdan çıkıp gitti. Kapıyı açık bıraktı ben bağırıyordum yardım istiyordum ama kimsenin beni duyduğu yoktu. Amcam 2 dakika sonra geldi yanıma elinde kerpeten vardı.

5.BÖLÜM YAKINDA...

Lütfen konuyu üstte tutmaya çalışalım.

26 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

_EndoplazmikBirKulum_ · Konu Dışı altına konu açtı. 12 yıl

Hoca kendisine saygısızlık yaptığımı zannetti. Velimi çağırmamı istedi!

12 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

_EndoplazmikBirKulum_ · Konu Dışı altına konu açtı. 12 yıl

Babaanne... ## Csb Dizisi ## 6. BÖLÜM(FİNAL) YAYINDA.

Önceki csblerimin uzun olduğunun farkına varmam üzere artık part part paylaşacağım sizlerle. İyi okumalar...

6.BÖLÜM(FİNAL) YAYINDA

Not: Takip eden arkadaşların bölümlerle veya genel olarak yazdığı olumlu ya da olumsuz yorumlar konunun hem üstte durmasını hem de diğer csblerimde daha dikkatli olmamı sağlayacaktır. Şimdiden teşekkürler.

1.BÖLÜM (Harçlıkla gelen mutluluk)

Sabah Üsküdar'da emniyette ehliyetle ilgili işlerim vardı oraya gittim işlerimi halletmeye. Emniyetteki işim bittiğinde hazır Üsküdardayken babaannemlere de gideyim dedim hem harçlığımı da almış olurdum zaten kaç gündür sigara alacak param bile yoktu. Neyse gittim babaanneme. Evde çok ağır bir koku vardı herhalde yine iğrenç bir yemek yaptı dedim. Zaten son günlerde inanılmaz bunaklığı üstündeymiş kulakları da ağır işitir olmuş. hatta aramızda geçen diyalog şöyle oldu:

-babaanne barcelona dün naptı öyle ya?
-büyükbaban camide oğlum gelir birazdan
-barcelona diyorum barcelona bunak karı
-inşallah oğlum inşallah şu okulunu da bitirseydin hayırlısıyla işi de bulurdun

yine böyle saçma sapan diyaloglarla geçen konuşmanın ardından artık veda faslına geldik. ben kalkacaktım babaannem bekle iki dakika dedi mutfağa gitti cüzdanından büyük harçlığımı getircekti. Sonra geldi yanıma elini sıkmıştı ama içinde paralar vardı göremiyordum ama bayağı para vardı cömertliği üstündeydi. ben de tabi reddettim "olmaz babaanne falan dedim". sonra elini hiç açmadan elindeki paraları hırkamın cebine koydu. cebimde ağırlık oluşunca ben daha çok heyecanlandım kim bilir kaç para vardır diye. sonra çıktım evden. merdivenleri inerken elimi cebime bir attım ki ne göreyim? Babaannem para diye hırkamın cebine kuru fasülye taneleri koymuştu.

2.BÖLÜM (Kuru fasülyenin hesabı)

O an kan beynime fırlamıştı. Koşarak kapısına dayandım hızlı hızlı vurdum kapıya açtı kapıyı kolundan tuttuğum gibi koltuğa fırlattım. Cebimden kuru fasülyeleri çıkardım ve " Yarım aklınla sen benimle dalga mı geçiyorsun lan bunak?!" diye bağırdım. Sessizce durdu ne ağlıyordu ne de yüzünde başka bir ifade vardı buz gibi bakıyordu. Sonraki aramızda geçen diyalog şöyle oldu:

-Hiç değilse yanına kuru üzüm kayısı falan da koysaydın da aşure yapardım. Şimdi sökül paraları yoksa babaanne falan dinlemem o yarım aklını da alırım.
-Oğlum yapma etme paramız bitti büyükbaban hepsini kumarda kaybetmiş.
-90 yaşındaki adam nerden bilecek kumarı lan yalan söyleme ver paraları bunak karı.
-Oğlum vallaha yalan söylemiyorum.
-Peki nerde o herif?
-(Kem küm ederek) Bilmiyorum oğlum camiye gideceğim dedi bana gelmedi hala

İnanılmaz sinirliydim evin arka odasının balkonuna gidecektim sinirim yatışsın diye. Tam arka odaya yöneldim ki babaannem engel olmaya çalıştı bana. Tuttum bunu yere fırlattım ağlamaya başladı. Arka odaya gittikçe o iğrenç koku artıyordu. Kapıyı bir açtım ki ne göreyim büyükbabam sırtına saplanmış bıçakla yerde kanlar içinde yatıyordu.

3.BÖLÜM (İntikam ateşi)

O anda buz gibi kesildim ve hemen odanın kapısını kapatıp çıktım ki az önce ağlayan babaannem tam karşımda ayakta durup gülüyordu. Tam tokatı yerleştirecekken kolumdan tuttu büktü yere yatırdı beni. Bu benim babaannem olamazdı şok içindeydim. "Babaanne bak bunun sonu kötü olur. Bak aramızda halledebiliriz sen büyükbabamın sakladığı paraların yarısını bana ver kimseye bahsetmeyeyim bu cinayeti cesedi de ortadan kaldırayım." dedim. Babaannem şeytani bir kahkahayla "Kimseye bahsetme şansın yok zaten şimdi git bu evden. En ufak bir şey ağzından kaçırırsan aynısını sana da yaparım." dedi. Ben de hemen çıktım evden kendimi Üsküdar sahile attım cebime koyduğu kuru fasülyeleri denizde sektirmeye çalışıyordum kara kara düşünerek. Parasızlığıma mı yanayım büyükbabamın öldüğüne mi yanayım babaannemin bir caniye dönüşmesine mi yanayım diye düşünürken aklıma bir fikir geldi ve doğru bizim mahallenin kahvesine gittim. Bizim arkadaşları topladım ve bana bir silah ayarlamalarını istedim. En sevdiğim arkadaşım Musa ayarlayacaktı bana silahı nedenini sorduğunda söylemedim tabiki. Anlatsam milletin ağzına sakız olurdum yaşlı kadından korktu kaçtı diye. Bir saat sonra silahı getirecekti, bana sahildeki büfelerin orada verecekti silahı. Ben anlaşır anlaşmaz büfelerin oraya gittim. Zaman geçmek bilmiyordu büfenin önünde bekliyordum. Bir süre sonra Musa geldi getirdi silahı "Eyvallah" deyip ayrıldım ordan babaannemlere gitmek üzere yola koyuldum. Babaannemlerin kapısına geldiğimde bir süre bekledim içeriyi dinlemeye koyuldum içerden garip sesler geliyordu yani insan olduğunu bilmesem zombiye dönüştü sanacaktım babaannemin, öyle sesler geliyordu sanki biri iştahlı bir şekilde bir şeyler yiyordu . Belimden çektim silahı arkamda saklayıp kapıyı çaldım. Babaannemin o yavaş yürüyüşü yoktu hızlı hızlı geliyordu kapıya bunu terliğinin sesinden anlıyordum ilk başta delikten bakmış olacak ki kapıda bekledi ve açtı kapıyı.

4. BÖLÜM (Psikopatlığın son noktası)

Kapıyı açar açmaz yine attı o sinir bozucu kahkahasını. Elleri dikkatimi çekti o anda. Kan içindeydi elleri midem bulandı resmen. Dayanamadım çektim silahımı silahı çekmemle birlikte baş parmağını namlunun ucuna koydu. Ben de çektim tetiği ama silah tutukluk yaptı ateş etmedi. Bunun üzerine babaannem yine o kahkahayı atıp elimden silahı aldı ve beni yakamdan tuttuğu gibi içeri çekti. Hala o iğrenç ses geliyordu. Babaanneme bu sesin ne olduğunu sordum, "Gerçekten ne olduğunu bilmek ister misin?" dedi. Korkmuş bir ses tonuyla kekeleyerek "Sanırım..." dedim. Babaannem ensemden tuttu ve beni sesin geldiği yere götürdü. Büyükbabamın cesedinin olduğu odaya götürüyordu babaannem beni inanılmaz derecede şaşkındım ve korkmuştum. En son odanın kapısına geldiğimizde kapıyı açmamla birlikte o iğrenç manzarayla karşı karşıya kaldım. Babaannemin karşı komşusunun süs köpeği Fifi büyükbabamı iştahla yiyordu resmen. O manzara karşısında midem o kadar bulanmıştı ki tam kusmak için arkamı döndüğümde babaannemin üstüne kustum. Babaannem sinirlenip tokadı geçirdi bana yeni aldığım fistanımın üstüne nasıl kusarsın diye. "Senin de sonun büyükbaban gibi olacak lanetli toruuuuun !!!!" diye bağırarak hızla içeri mutfağa doğru gitti ben de Fifi'ye bir tekme attıktan sonra hemen evin kapısına doğru koşmaya başladım tam kapıda beni yakalıyordu ki çıktım kapıdan hızla merdivenleri indim. Babaannem peşimden gelmeyi bıraktı ama o bağırışları sanki hala peşimden geliyordu. Kendimi zor sokağa attım etraftaki herkes bana bakıyordu. Kan ter içinde ana caddeye çıktım ve yolun kenarındaki polis arabasına yaklaştım ve olanları anlattım polisler destek ekip istediler ve babaannemlerin evinin önüne gittik. Polisler yukarıya çıktı ben aşağıda bekledim. Bir süre bekledikten sonra polislerin telsizden ambulans istediklerini duydum. Yakaladılar cani karıyı diyerek sevinmeye başlamıştım ki. Babaannemin evine giren polislerden biri gelip bana bir tokat attı ve "alın bu iti karakola götürün bizzat ben sorguya çekeceğim." dedi. Polisler yaka paça beni alıp karakola götürdüler ve sorgu odasına koydular. Polislere ne olduğunu sorduğumda kimse tek kelime cevap vermedi. Bense kurbanda kesilmeyi bekleyen öküz gibi beni sorguya çekecek polisi bekliyordum.

5.BÖLÜM (Adam pisliğin teki çıktı)

Yaklaşık 1 buçuk saat bekledikten sonra polis geldi ve içeri girer girmez ana avrat sövüp bana tekme attı ben oturduğum sandalyeden yere düştüm. "Noldu yakaladınız mı o caniyi?" diye sorduğumda üstüme çullandı ve aralıksız yumruk atmaya başladı. Kafayı yemek üzereydim sanki onca caniliği ben yapmışım gibi bana vuruyordu yerde kanlar içinde yatıyordum. 5 dakika dinlendikten sonra beni yakamdan tutup kaldırıp sandalyeye oturttu. Soru moru sormaya mecalim kalmamıştı. Rütbesini sonradan öğrendiğim dayakçı komiserle aramızdaki diyalog şöyle oldu:
-Ulan nasıl böyle bir itlik yaparsın. Suçsuz yaşlı kadın senin yüzünden ölüm döşeğinde şu anda adi herif!!
-(Mırıldanarak) Ne ölüm döşeği, noldu o caniye?
-Bak hala cani diyor it (tokatı geçirir). Senin ihbarın üzerine gittik kadın içerde gayet normal bir şekilde televizyonunu seyrediyordu. Bir de kapıyı kırarak girdik kadın heyecanlandı nolduğunu sordu. Biz de anlattık işte cinayet ihbarı üzerine geldik diye. Zavallı kadıncağız o anda şok geçirdi ve bayıldı. Ambulansı çağırdık kalp krizi teşhisiyle hastaneye kaldırdılar. O kadına birşey olsun yemin ederim emdiğin sütü burnundan getirmezsem bana da Fikret demesinler.

Bunları duyduktan sonra adeta şok geçirmiştim. Sinirlerim bozulmuştu. Kahkaha atmaya başladım. Bir yandan ağlayıp bir yandan kahkaha atıyordum. Komiser Fikret kahkaha attığımı görünce ayağının tabanıyla suratıma vurdu. O darbeden sonra gözlerim kararmıştı kendimden geçmiştim.

Gözlerimi açtığımda kafam sargı beziyle sarılıydı, yatakta yatıyordum. Kafamın içinde sanki birileri davul çalıyordu. Bulunduğum odanın sağında koltukta biri oturuyordu biraz daha dikkatli baktığımda bunun o dayakçı Fikret komiser olduğunu anlamıştım. Nerede olduğumu sorduğumda hastanedeyiz dedi. Konuşmasına devam ederek: "Ne kadar şanslısın ki babaannenin olduğu hastanedeyiz. Eserini görmek ister misin it?" diye sordu. Aslında o kadının yüzünü görmeyi bırak sesini bile duymak istemiyordum ama bu teklifi kabul ettim. Çünkü polisin anlattıklarına inanmak için gözümle görmem lazımdı.

6.BÖLÜMÜ OKURKEN BU MÜZİĞİ AÇIN:

Videoyu Göremiyorum

6.BÖLÜM(FİNAL) (Uslu Babaanne)

Polis koluma girdi ve yavaşça babaannemin bulunduğu odaya doğru gittik. Kapıda annemle babam bekliyordu hiç suratıma bile bakmadılar. Ben de odadan içeri girdim polisle birlikte babaannem orda yatıyordu. Polisten beni odada bir dakika yalnız bırakmasını istedim. İlk başta kabul etmedi ama sonra "Sadece 1 dakika" deyip ayrıldı odadan. Artık o caniyle başbaşaydım ve onu seyrettim sadece. Birden gözlerini araladı ve banao iğrenç kahkahayı yine attı. Korkulu gözlerle bakarken tek eliyle boğazımı sıkmaya başladı zor nefes alıyordum. Ayağımla yere vurdum dışarıdakilerin beni duyması için annemler duymuş olacak ki birden kapıyı açıp içeri girdiler.

"Ellerini çekin boğazımdan!!" diye bağırdım annemle babam o halimi gördüğünde ağlamaya başladılar. Komiser beni sımsıkı sardı hareket etmemem için. Sonra kapıdan büyükbabam girdi. Büyükbabamı gördüğümde içinde bulunduğum ruh halini anlatamam size. Yine gülmeye başladım ve beni tutan komisere vurmaya başladım. Sonra görevli hemşire geldi bana bir sakinleştirici iğne yaptı ve yine kendimden geçmiştim.

Uyandığımda artık saat ve tarih kavramı diye birşey yoktu. Bir odadaydım ve bir yatak vardı ve yatağın yanında da bir komidin vardı odada.Bbir de komidinin üstünde erotik bir dergi vardı. Ayağımda bir ağırlık olduğunu hissettim. Bu ağırlığın ne olduğuna baktığımda ayağımda pranga vardı ve yatağa bağlıydı. Dışarda sürekli birileri konuşuyordu. Birden yine babaannemin sesi geldi kulağıma "Toruuun, toruuuun!.." diye bağırıyordu. Önce kapının kilit sesini duydum sonra bir görevli girdi içeri ve yemek bıraktı bana. Yemeğe doğru yöneldim ve yemekte kuru fasülye olduğunu görmemle birlikte babaannemin sesi kulaklarımda yankılanmaya başlamıştı yine. Bu sefer havlama sesleri de geliyordu. Yemekten uzaklaştım ve birden komşunun köpeği Fifi'yi odanın köşesinde gördüm bana bakıp gülüyordu resmen. Benim yemekten uzaklaştığımı görünce yemeğe doğru koştu ve kuru fasülyeden yemeye başladı. O kadar iştahlı yiyordu ki sonra birden dönüp bana baktı ağzı kan içindeydi o anda kafayı yedim ve Fifi'ye doğru koşup tekme attım ona. Az önce içinde kuru fasülye olan tabağın içinde kanlı et parçaları vardı. Kafayı yemiştim artık ne olursa olsun bu durumdan kurtulmak istiyordum. Tabağın yanındaki çatalı alıp sol el bileğimi kesmeye başladım. Acı çekiyordum ama bu acı az önce gördüklerim ve yaşadıklarımın yanında hiçbir şeydi. Kan aktıkça içimdeki korku ve bunalımda vücut ısım gibi azalıyordu ve gözlerim yavaşça kapanmaya başladı...

-SON-

Hikaye dizimi takip eden tüm arkadaşlardan olumlu ya da olumsuz yorumlarını bekliyorum.

6.BÖLÜM(FİNAL) FRAGMANI

Videoyu Göremiyorum

Arkadaşlar konunun yukarılarda kalmasını sağlayalım lütfen

2.Csb Dizim: Çiftlik Burada

106 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

_EndoplazmikBirKulum_ · Konu Dışı altına konu açtı. 12 yıl

Sevgilime rezil oldum beyler :( Nasıl bakacağım bir daha yüzüne?

3 gündür griptim beyler balgam burun akıntısı hapşuruk öksürük hepsi vardı. bugün kız arkadaşımla sinemaya gidecektik. gitmekle gitmemek arasındaydım hastalığım yüzünden ama uzun süredir görüşemiyorduk kendisi şehirdışına çıktığından 2 günlüğüne gelmişti istanbula ve yarın yine şehirdışına gidecekti. neyse gitmeye karar verdim ve evdeki soğuk algınlığı ilaçlarına resmen abandım. sonra buluşacağımız yere gittim bekledim yaklaşık 5 dakika sonra geldi kendisi gerçekten çok özlemiştim sarıldım falan neyse sonra sinemaya doğru yol aldık. sinemanın olduğu alışveriş merkezine geldik ve 3.kata çıkacaktık sinemanın olduğu yere. 3.kata çıktıktan sonra sevgilim bir adım gerimde duruyordu ayakkabısını bağlıyordu. benimde o sırada hapşurmam geldi ama öyle böyle değil elimi cebime attım selpağı tam çıkaracakken hapşurdum çok sağlam bir şekilde selpağı alana kadar hapşurduğum için selpağı almaktan vazgeçtim elimle kapattım ağzımı. ne olduysa ondan sonra oldu elime hapşurduktan sonra elimde bir sıcaklık hissettim içimden resmen küfrediyordum kendime elim resmen sümük yuvası olmuştu. tam cebimden selpağı çıkarıp elimi temizleyecekken kız arkadaşım geldi yanıma bunların hepsi saniyeler içinde oldu. ben tabi elimi öyle görmesin diye selpağı çıkarmadım ve elimi sıktım ona göstermeyecek şekilde bir anlık boşluğunu yakalayıp elimi silecektim selpakla. elimi saklarken birden elini o sümüklü elime attı tutmak için o kadar aniden oldu ki elimi çekmeye bile fırsat olmadan elimi tuttu ve aynı sıcaklığı o da hissetmiş olacaktı ki birden yüzü buruştu. o an bir silah bulup kafama sıkmak istedim resmen utançtan tek kelime edemedim. sevgilim "bu ne ıyyh" falan dedi. ben ağlayacaktım nerdeyse utançtan. sonra cebinden selpak çıkardı önce kendi elini sildi sonra da bana selpak verdi. resmen yerin dibine girmiştim hayatımda hiç bu kadar rezil olmamıştım. sonra sinemaya girdik ama gün boyunca elimi tutmamasını geçtim bana soğuk davrandı şimdi mesajlarıma da cevap vermiyor ne yapabilirim arkadaşlar yardım edin bir sümük davasına terk mi edileceğim?

11 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0

_EndoplazmikBirKulum_ · Gereksiz Mesajlar altına konu açtı. 12 yıl

Kız arkadaşımın ailesiyle tanışmam kanlı bitiyordu! Acayip sinirliyim!

evet arkadaşlar konuya giriyorum. kız arkadaşım beni ailesiyle tanıştırmak için evine götürdü daha yeni geldim eve başımdan geçenleri anlatacağım size elim ayağım titriyor hala sinirden. neyse anlatıyorum. kız arkadaşım beni ailesiyle tanıştırmak istedi ben de kabul ettim. kız arkadaşımın çok zengin bir ailesi var babasının fabrikaları var kaç tane evi arabası var sayamadım bile ama kendisi gayet mütevazı birlikte tavuk döner diye martı eti yiyip açık ayran içeriz yani o derece mütevazı. neyse gitti akşam evlerine ben tabi geçen bayram aldığım kıyafetleri giymiştim. düşük bel kot pantolon üstüne pembe v yaka tişörtümü giydim. bizim berber hanefi abiden de saçlarıma güzel bir fön çektim gittim evlerine. e tabi eli boş gitmek olmaz bir çikolata bir çiçek almak gerekirdi ama benim cebimde para yoktu. ama neyseki yine imdadıma "geçen bayram" yetişti. geçen bayramda tekin amcamların getirdiği bifa marka çikolatayla gittim bir de annemin saksıda yetiştirdiği çiçeği aldım. çaldım kapılarını hizmetçi açtı tip tip bakarak kim olduğumu sorup sonra beni içeri davet etti. ben ayakkabılarımı çıkarırken çıkarmana gerek yok dedi sonra ayakkabılarla girdim içeri. babasıyla karşılaştık ilk önce babası hulusi kentmen gibi adamdı. elini öpmeye çalıştım izin vermedi. sonra annesinin elini öpmeye çalıştım o da izin vermedi hızımı alamayıp hizmetçinin de elini öpüyordum ki kız arkadaşım engel oldu. geçtik yemek masasına yemek masasında bir tek kuş sütü eksikti bir baktım 3 kaşık 4 tane çatal 2 tane de bıçak vardı önümde herhalde yanlışlıkla fazladan koymuşlar dedim babasına uzattım kaşık çatal bıçağı "napıyorsun onlar senin" dedi bana. tabi ben şaşırdım bayağı sonra neyse dedim devam ettim. ben de acayip acıkmıtım çorbanın kokusu beni benden alıyordu tam ekmeği çorbağa doğruyordum ki babası kalktı masadan "gel delikanlı seninle birşey konuşacağız" dedi. bende olur amca dedim. kalktık arka tarafta bir odaya gittik oda da masanın üstünde av tüfeği vardı. babasıyla aramızda geçen konuşma aynen şöyle oldu:
-sen kim olduğunu sanıyorsun da benim kızımla ilişki kuruyorsun lan ayı
-pardon amca anlayamadım bana mı dedin?
-sana dedim ya kime diyeceğim serseri
-bak amca ben kızını seviyorum onunla evleneceğim
-senin kızımda gözün yok parasında gözün var. kaç para istiyorsan söyle vereyim
-benim sevgimi almaya senin ne paran yeter ne pulun yeter dua et sevgilimin babasısın yoksa kelebeği takmıştım böğrüne.
babası bunu duyunca masadaki av tüfeğini alıp bana doğrulttu "bas git lan bu evden öldürürüm seni" dedi. ben de mahalleden nesip abinin öğrettiği dövüş taktiklerini uygulayıp silahı tutup adamı yere attım ve doğrudan yemek masasına gittim. kız arkadaşım annesiyle tip tip bana bakıyordu. "ben gidiyorum" dedim. sevgilimle annesi bir anda buz kesilmişlerdi ve bana şaşkın şaşkın bakıyorlardı. "baban seni benden ayırmak için para teklif edip silah doğrulttu" dedim. bu lafımın üzerine daha çok şaşırdılar. sonra içerden bir ses duydum babası geldi ve iki el tavana sıkıp "yürü git lan bu evden diye bağırdı. ben de üstüne gittim bir tekmeyle elindeki tüfeği yere attım ve boğazına sarıldım. ben boğazına sarılırken bir eliyle cebinden el bombası çıkardı ve pimini çekip tuttu el bombasını eliyle. "gitmezsen bırakırım bunu" dedi. ben tabi o anda kendimi değil kız arkadaşımı düşündüm eğer bırakırsa o da ölürdü çünkü. "tamam lan gidiyorum allahın manyağı" dedim ve sinirli bir şekilde çıktım evden. kız arkadaşımla annesi ağlıyordu ben çıkarken. sonra mahalledeki parka geldim ve cebimde kalan son dal sigaramı yaktım ve sakin olmaya çalışıp sinirlerimin geçmesini bekledim şimdi geldim eve acaba arkadaşları toplayıp tekme tokat dalsak mı bu adama ne yapsak bir öneri verin arkadaşlar? o hizmetçiye de kıl oldum zaten arada onu da çıkartırız hem.

Özet çıkmaz bundan arkadaşlar okuyun lütfen.

edit: sansürlü küfür düzeltilmiştir.

Babaanne... ##Csb Dizisi #Yeni Bölümler Geliyor

88 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

0