Arkadaşlar merhaba.24 yaşında bir erkeğim 1.63 boyundayım.Doğuştan bronşitli doğdum bu sebeple 15 yaşıma kadar kortizon kullanmak durumunda kaldım.Keş gibi çekiyordum resmen.En ufak terlemem üşütmem solunum yolumu tıkıyordu ordan hastaneyi boyluyodum.Ailem de bana kıyamadılar hasta olmamam için aman oğlum dışarı çıkmasın terlemesin diye eve bilgisayar aldılar.Olaylar da burda başladı zaten.12 yaşımda bilgisayar ile tanıştım 12-18 yaş arası çok sağlam bir oyun bağımlılığıyla geçti.15 yaşımda hastalığı atlattım ama bilgisayar beni asosyal biri haline getirmişti.O dönemde kimseyi umursamaz kendi halinde biriydim.Karşı cinse gram ilgim yoktu benim tek sevgilim evdeki o metal kutuydu.17 min sonunda malum bilgisayardan sıkıldım yav dedim dışarı açılalım orda da bir hayat var sosyal biri olalım.Tabi önce dış görünüşü düzeltmem lazımdı bu işe de boyla başlamaya karar verdim.(Kafaya bakar mısın ha dizince uzuyor zaten).Doktora gittim aman tanrım doktor ne dese beğenirsiniz büyüme plaklarım kapanmak üzereymiş.Bundan sonrasında anca 1-2 cm uzayabilirmişim.İşte o an tepetaklak oldum inanmadım.Ben azimli çocuğum uzarım dedim kendimi yırttım ama iş doktorun dediğine vardı.Doktordan sonra bende boy takıntısı başladı 6 yıl kendimle barışmaya çalıştım ama takıntı boyutu bitti artık hayatımı aşırı etkilemeye başladı.Kafamda hep tek soru var.Acaba normal boyda biri olsaydım nasıl bir hayatım olurdu?Minyon olduğum için de tabi yaşımı da göstermiyorum.5 ay önce üniversiteden mezun oldum ama beni bi görseniz 16 yaşında çocuk gibi yüzüm var.Teyzeler lise kaça gidiyorsun evladım diyor.Bu da biraz koyuyor tabi.E kısayız haliyle ortada ne kız var ne başkası egolarını bir görseniz tavan yapmış.Benim gibileri insan yerine koymuyorlar.Bir tane Allah ın kulu bana bakmıyor. Velhasıl kelam yalnızlığı çok ağır deneyimlemiş biriyim ve bu böyle gidecek gibi duruyor.Sıfırı tükettim yukardan mucize bekliyorum boyum uzasın diye ama yok öyle bir dünya.İşin özeti bu halimi kabullenemedim kabullenemiyorum.Hayat benim için durma noktasına geldi hiç keyif almıyorum yaşama isteğim kalmadı boşa kürek çekiyo gibi hissetmeye başladım.Hassas biriyim mümkünse kırıcı yorumlarda bulunmadan şu arkadaşınız ne yapabilir nasıl bu hayata tutunabilir tavsiyelerinizi bekliyorum.Yazı biraz uzun oldu hepinize şimdiden teşekkür ederim.