Eskiden oluyordu şimdi yok sanırım.

Fikirlerinizi merak ediyorum dostlar. İngilizcem intermediate-upper intermediate arası bir şey.

Eskiden gırgır şamata eğlence yapılan ve bilgi edinilen bir yerken intihar, asosyallik, yok incellik, yok efendim black pill cart curt noldu anlamıyorum. Konu dışında eskiden Zampara Alper vardı mesela. Sorunlu çocuktu sakal çıkarmaya çalışıyordu falan o bile kendi halinle eğlenebiliyordu. Gerçekten korkuyorum artık Konu dışı'na tıklamaya. Nerede toksik, enerji düşürücü içerik varsa karşıma çıkıyor.

Selamın aleyküm karı bulmaya geldim desem en fazla nolabilir?

Anlamadım gitti ya. Elin apaçisi tinercisi bile parkta çekirdek kola falan yapıyor mahallenin kızlarıyla.

Kendimi o kadar yetersiz ve değersiz hissediyorum ki...

Yatı katı olan insanlar huzursuz oluyor, evde internet başında müziğini dinleyen, oyununu oynayan asosyal insanlar huzursuz olmuyor mesela.

Mutluluk neye bağlı?

Yukarıda yazdığıma göre imkanlara çok da fazla bağlı değil galiba.

Yine örnek vereyim. Ben eskisi gibi parkta arkadaşlarla kola çekirdek yapmayı özledim. 7 yıldızlı tatil köyünü değil.

Arkadaşlar hayatım bomboş geçiyor. Doğru düzgün bir hobim, işim, gücüm, ilgi alanım yok. Acayip bir isteksizlik, bıkkınlık var.

Anti psikotik ve anti depresan ilaçlar alıyorum 10 yıldır. Acaba bu ilaçlar mı isteğimi bastırıyor beni ayakta uyutuyor?

Zombi gibiyim resmen.

Arkadaşlar selamlar. Öncelikle dalga geçmezseniz sevinirim. Uyku hali dışında kafamda hep müzik çalıyor. Kafayı yememe az kaldı. Google'da psikotik belirti olarak geçiyor ama ne ben ne de doktorum işi çözemedik.

Her insanın beynine gelen otomatik düşünceleri vardır. Gelecek düşünceleri engelleyemiyoruz ama bende durum farklı.

İlaçların yan etkisi olabilir dedi doktor. Kasları sinirleri gevşettiği için ayakta durmak zorlaşıyormuş.

Bunu yaşayan var mı?

Bunu bi şeyle uğraşırken en iyi şekilde yapmakla bağdaştırabilirim. Elinden gelenin en iyisi değil yalnız; salt bir şekilde en iyiyi yapmak. Sanırım OKB ile de bi bağlantısı var da ben psikolojik durumlardan konuşmaktan ziyade çözüm odaklı bir şey arıyorum.

Acaba insan çocukluğunda yaptığı şeylerden bir ödül kapamadığı, hatta ve hatta ebeveynlerinden birine "yaranamadığı" için böyle bir zorlantıya giriyor.