Beyler myp yapıcam her evrakı tamamladım ama tek eksik onaylı öğretim planı. öğrenci işlerine gittim sordum bana internette var zaten diyor internette baktım onaysız ama. ne yapıcam ben geçmek istediğim üniyi arıyorum onlarda bakmıyor bile. Gazi üni makine mühendisliği onaylı öğretim programını nasıl bulacağım ben. Birde ben daha hazırlıkta sınıfta kaldım daha ders bile görmedim

Agalar bende HP Pavilion Ec2030NT laptop var ekranı çok küçük ve 60 HZ olduğu için monitör almak istiyorum. Bir tane monitör buldum fakat HDMİ 1.4 girişli. Şimdi ben bunu alırsam 144 Hz kullanamıyorum sanırım. Bu konuda biraz bilgilendirebilir misiniz. Alacağım monitörde 2.0 girişli mi olsun. Display portu sorarsanız sanırım benim laptopta yok

Öncelikle baya uzun bir akıl,fikir alma, başımdan geçenleri anlattığım yazı olacak. okuyan herkese teşekkür ederim. benzerini yaşamış tüm dostlarımdan tavsiyelerini bekliyorum. ufaktan hikayemi anlatmaya başlayayım.

*maddi sıkıntı yok

*ilgi alanım olan endüstri ve inşaat müh. bilgisayar müh, sağlık alanı ilgim değil

*bazı yerleri uzamaması için kestim bazı yerleri anlatmaya utandım

*okula gitmediğimden haberleri yok

*peder yazan her yerin başına aklınızdan kfür ekleyebilrisiniz 

*ailemle aram hep açıktır içli dişli olmam meselelrine karışmam

İlk olarak anonim olmak içimi iyice rahat ettirmek için yeni hesap açtım. bazı kimliğimi belli edecek bilgilerden kaçmak istediğim bazı yerlerde aşırı fazla detay vermeyeceğim. 2021 yks'de 30 küsür bin sıralama yaptım. Ben ve ailem için beklentilere göre büyük başarısızlıktı. Annemden milyon kez "attan indin eşşeğe bindin" lafını duydum. Gerek pandemi dönemi olsun gerek ailenin içinde bulunduğu durum olsun tam bir kabus dönemiydi benim için yks hazırlanmak. ufak bi örnek vereyim beni en çok yoran şey sınav zamanında kırılmış sürekli apse yapan dişimdi. ağustos-şubat arasında o 7 aylık süreçte apse yapmaması için haftada 1 kutu antibiyotik kullanmıştım. bu konu cok karışık bir konu o yüzden hiç girmeyeceğim. sonrasında çok sancılı bir tercih dönemi sonucunda aile zoruyla makine mühendisliği bölümüne yerleştim.

dostlar çok dürüst olacağım. benim ailem ilkokul mezunu çok bilmiş tipler olur ya aynı onlardanlardır. peder akpli sadece akrabalara yapacağı şan şöhreti düşünür. tek ağzından çıkan laf beni milletin ağzına düşürmedir. annem şehirdışı olmasın dizimin dibinde dur diye 7/24 ağlayan birisidir. bir tanede ablam var pdr mezunu, narsist egolu inanılmaz çirkef bizim aileyi yöneten kişidir. kendisi şehir dışında öğretmen ama biizm evin maddi gelir giderlerinden birikimlerinden tut akrabalarla olan ilişkilerine kadar her şeyi düzenler. şöyle bir örnek vereyim o buraya(şehrimize gelmeden) kılık kıyafet bile alınmaz eve onun gelmesi beklenir öyle AVM'ye gidilir. diğer ablam etli sütlüye karışmaz etkisiz eleman gibidir hikayemizle de hiç alakası yok zaten.

ev halkını tanıttım. şimdi gelelim sonuçların açıklanması ve sonrasına. sonuçlar açıklandı sıralamamı gördüm. ben baya bi üzüldüğüm için evden biraz hava almaya çıktım. 3-4 saat arkadaşlarla takıldıktan sonra eve geldim ki ablam denilen şahıs 3-4 saatte tercih listemi hazırlamış ve nerdeyse hepsi makine mühendisliğiydi. pek bir şey demedim. sonrasında 1 hafta kadar ben sadece araştırdım öyle evde hiç tercih falan pek konuşulmadı. pederle ufaktan laflaşmalar oldu "sırtını devlete yasla yeğenim" dedikten sonra onla da tercih konuşmayı kestim. ben araştırdıktan sonra 1. tercih itü inşaat müh sonrasındaki tercihlere ise endüstri mühendisliği yazmayı karar vermiştim. üç aşağı beş yukarı tercih listem ilgi ve isteklerime göre hazırdı benim. yeni mezunlarıyla konuşmuş her şeyi kafamda oturtmuştum. sadece evdekilere açıklamak kalmıştı. ilk önce gittim pedere anlattım durumu. o zaten dediğim gibi pek anlamaz etmez tıp,diş yazmadın mı dedi gelmiyor dedim iyi o zaman ABLANIN DEDİKLERİNİ YAZ dedi. sonra anneme gösterdim... şehirdişlarını sildirmek istedi ama çokta umrumda olmadı. en önemli hamle ablamdı çünkü bizim ev halkı açıkça söyleyelim ki cahil. anlamıyor abi işte hiç burada hayırlı evlat rolü yapmıcam anlamıyorlar. annem inşaat mühendisini tuğla taşıyan işçi, endüstri mühendisini teknisyen, bilgisayar mühendislerini format atan adamlar zannediyor. ablamda benden önce 3-5 tane anadolu'da mühendislik okumuş arkadaşlarıyla konuşmuş. tercih döneminden ben şunu çıkarttım ki her mühendis kendi bölümünü övüp diğer mühendislikleri yerden yere vuruyor. onun arkadaşlarıda genelde makineci. hepsi bilgisayarı, endüstriyi, inşaatı, ee'yi, malzeme metarlurjiyi vs. hepsini yerden yere vurmuşlar. sadece makineyi övmüşler. abi yani ben harbiden işin içinde olmadığım için mi bilmiyorum yoksa cidden öyle mi anlayamadım. öyle bir anlatmışlar ki yani neyse... hepsiyle telefonda bende konuştum tartıştım yok yani hepsi makine övüp diğer mühendislikleri yerden yere vuruyor. sonra bir tanede ablamın çalıştığı şehirde madende çalışan makine mühendisi tanıdığı varmış. onla da görüşüp kazandığı parayı vs öğrenince iyice tuttturdu makinede makinede diye. "makineci tanıdığımız çok, iş buluruz, en iyi yerlerde staj yaptırırız" falanda filan. ablam sonrasındaysa cahil annem ve babamı fişekledi "orayı yazarsa para vermeyin, inşaat yazıp ne yapacak, endüstri mühendisliklerinin ne halt yaptığı(küfürlü okuyun) belli değil, işsiz mi kalacakmış" gibi gibi üç nokta... bir yerden sonra zaten leş gibi sıralama yaptın sen sus tercihlerini biz yapacağız işine döndü bu olay. ben "istediğim bölümü istediğim ünide okumak istiyorum makineye ilgim yok o ünileride istemiyorum" dediğimde "ben sanki pdryi çok severek okudum" diyen aşırı aptal bi zihniyeti vardı ablamın. buraya kadar olanlar 10 ağustos dostlar. tercih dönemi uzatıldığı için bir 10 gün daha var. bundan sonraki 10 gün ise yazsam roman olacak, ablamında kendi şehrine dönmesiyle telefonlarda psikolojimin sevildiği, günde 15 kere 3 tane kör cahile laf anlatmaya çalıştığım, kavgalar ettiğim, bağırmaktan sesimin kısıldığı, 1000 tane mühendis ve mezunla telefonda görüştürdüğüm bir zaman dilimiydi. bizim binada aile apartmanı olduğu için pederin ağzından sürekli "sus rezil etme milletten laf mı getircen sana güç yetiremiyoruz" çıktığı zamanlar. anneminde "şehirdişi olmaz şehirdişi çıkmak yok sil onu inşaatlarda çalışacaksan git şuradakinde çalış" dediği o dönem. sonlara doğruysa artık ben cidden bıkmıştım. rehber hocasıyla görüştürüyordum annemi "benim kızımda rehber öğretmeni gerek yok" diyip hocanın yüzüne kapıyordu ben rezil oluyordum. artık tercih konusu konuşulunca midem bulanıyor kusasım geliyordu. en sonda artık olsun da bitsin kafasına girdim. yaptılar tercihleri ve yolladılar.(valla 10 günde milyarlarca şey oldu uzamasın diye hepsini anlatmadım.)

tercihleri yapıp yolladıktan sonra iyice yıpranmış yorulmuş ciddi anlamda okulu bırakıp intihar etmeyi falan düşünüyordum. inanılmaz bozuktu psikolojim. kız arkadaşım baya baya destek ve yardımcı olmuştu. ama utandığım için ona da tam bir şeyler anlatamıyordum olanlardan pek haberi yoktu ve onunda bir yükü oluyordu. sonrasında işte açıklandı tercihler makine mühendisliği kazanmıştım. bizimkilerin arayan herkese "x makine mühendisliği kazandı y ünisinde" diyip sevinmesi bile batıyordu. sonra hazırlık atlama sınavı, kur belirleme sınavı falan vardı gitmedim. gitsem geçerdim ama gitmedim okula gitmemek, okuldan kaçmak istedim. çünkü o dönemler cidden çok kötüydüm intihara meyilliydim. tek düşüncem mental olarak toparlanmaktı. sonrasında yine kandırdım bizimkileri okul 20 ekimde açılıyor dedim. sonrasında ise hiç okula gitmedim. 2 gün online 3 gün yüzyüze dedim. haftada 3 gün evden çıktım dışarıda oturdum öylece. arkadaşlarımla buluştum bir şeyler yaptım ama hiç okula gitmedim. ekim sonunda da psikiyatriye randevu alıp gittim. antidepresan tedavisine başladım. gitmesem büyük ihtimal şu an yoktum  . ondan sonra düzelmeye başladım. okul konusu evde konuşulmuyordu. evdekiler okula gidiyorum sanıyordu. antidepresan mutluluk veriyordu. o dönemler zaten okula gitmiyorum birde eve yük oluyorum diye para için bir sürü abidik gubidik şeyler yaptım. bir şekilde mutlu olmuş okul düşüncesinden kaçıyordum. lise arkadaşlarımla da konuşmayı kesmiştim. çünkü okul konusu açılıyordu benim travmalarımı anımsatıyordu. 9 ay boyunca yani hala da öyle okula gidiyorum diye çantasız, kitapsız, deftersiz haftada en az 3 gün çıktım dolandım durdum. planım MYP yapıp seneye istediğim yere geçmekti hala da öyle. ondan sınıfta kalmak etkilemiyor diye 1 kere bile gitmedim, okula giden otobüse bile binmedim. sınıfta kalmışım zaten 

şimdilerde ise yavaştan alıştırmaya başladım evi. önce dişçide dişçiyle okuldan memnun değilim geçiş yapıcam dedim. şimdi de yavaştan evrak topluyorum diye haftasonları okula gidiyorum diye evden çıkıyorum. tekrardan antidepresan kullanacak kadar kötü olmamak için bu süreci çok iyi yönetmem gerekiyor. tüm hayatım boyunca sevmediğim işi yapmak istemiyorum(hayatın cilvesidir ki düz parkta AVM'de otururken bile bu sene en az 5 tane aile zoruyla istemediği bölümü okumuş +40 yaş amcayla tanıştım). böyle durumlar yaşayanlar veya benzerini yaşamışlar veyahut en ufak tavsiye veya akıl verecek herkesi bekliyorum.

.