Tercih Dönemi ve sonrası travmalar...

Öncelikle baya uzun bir akıl,fikir alma, başımdan geçenleri anlattığım yazı olacak. okuyan herkese teşekkür ederim. benzerini yaşamış tüm dostlarımdan tavsiyelerini bekliyorum. ufaktan hikayemi anlatmaya başlayayım.

*maddi sıkıntı yok

*ilgi alanım olan endüstri ve inşaat müh. bilgisayar müh, sağlık alanı ilgim değil

*bazı yerleri uzamaması için kestim bazı yerleri anlatmaya utandım

*okula gitmediğimden haberleri yok

*peder yazan her yerin başına aklınızdan kfür ekleyebilrisiniz 

*ailemle aram hep açıktır içli dişli olmam meselelrine karışmam

İlk olarak anonim olmak içimi iyice rahat ettirmek için yeni hesap açtım. bazı kimliğimi belli edecek bilgilerden kaçmak istediğim bazı yerlerde aşırı fazla detay vermeyeceğim. 2021 yks'de 30 küsür bin sıralama yaptım. Ben ve ailem için beklentilere göre büyük başarısızlıktı. Annemden milyon kez "attan indin eşşeğe bindin" lafını duydum. Gerek pandemi dönemi olsun gerek ailenin içinde bulunduğu durum olsun tam bir kabus dönemiydi benim için yks hazırlanmak. ufak bi örnek vereyim beni en çok yoran şey sınav zamanında kırılmış sürekli apse yapan dişimdi. ağustos-şubat arasında o 7 aylık süreçte apse yapmaması için haftada 1 kutu antibiyotik kullanmıştım. bu konu cok karışık bir konu o yüzden hiç girmeyeceğim. sonrasında çok sancılı bir tercih dönemi sonucunda aile zoruyla makine mühendisliği bölümüne yerleştim.

dostlar çok dürüst olacağım. benim ailem ilkokul mezunu çok bilmiş tipler olur ya aynı onlardanlardır. peder akpli sadece akrabalara yapacağı şan şöhreti düşünür. tek ağzından çıkan laf beni milletin ağzına düşürmedir. annem şehirdışı olmasın dizimin dibinde dur diye 7/24 ağlayan birisidir. bir tanede ablam var pdr mezunu, narsist egolu inanılmaz çirkef bizim aileyi yöneten kişidir. kendisi şehir dışında öğretmen ama biizm evin maddi gelir giderlerinden birikimlerinden tut akrabalarla olan ilişkilerine kadar her şeyi düzenler. şöyle bir örnek vereyim o buraya(şehrimize gelmeden) kılık kıyafet bile alınmaz eve onun gelmesi beklenir öyle AVM'ye gidilir. diğer ablam etli sütlüye karışmaz etkisiz eleman gibidir hikayemizle de hiç alakası yok zaten.

ev halkını tanıttım. şimdi gelelim sonuçların açıklanması ve sonrasına. sonuçlar açıklandı sıralamamı gördüm. ben baya bi üzüldüğüm için evden biraz hava almaya çıktım. 3-4 saat arkadaşlarla takıldıktan sonra eve geldim ki ablam denilen şahıs 3-4 saatte tercih listemi hazırlamış ve nerdeyse hepsi makine mühendisliğiydi. pek bir şey demedim. sonrasında 1 hafta kadar ben sadece araştırdım öyle evde hiç tercih falan pek konuşulmadı. pederle ufaktan laflaşmalar oldu "sırtını devlete yasla yeğenim" dedikten sonra onla da tercih konuşmayı kestim. ben araştırdıktan sonra 1. tercih itü inşaat müh sonrasındaki tercihlere ise endüstri mühendisliği yazmayı karar vermiştim. üç aşağı beş yukarı tercih listem ilgi ve isteklerime göre hazırdı benim. yeni mezunlarıyla konuşmuş her şeyi kafamda oturtmuştum. sadece evdekilere açıklamak kalmıştı. ilk önce gittim pedere anlattım durumu. o zaten dediğim gibi pek anlamaz etmez tıp,diş yazmadın mı dedi gelmiyor dedim iyi o zaman ABLANIN DEDİKLERİNİ YAZ dedi. sonra anneme gösterdim... şehirdişlarını sildirmek istedi ama çokta umrumda olmadı. en önemli hamle ablamdı çünkü bizim ev halkı açıkça söyleyelim ki cahil. anlamıyor abi işte hiç burada hayırlı evlat rolü yapmıcam anlamıyorlar. annem inşaat mühendisini tuğla taşıyan işçi, endüstri mühendisini teknisyen, bilgisayar mühendislerini format atan adamlar zannediyor. ablamda benden önce 3-5 tane anadolu'da mühendislik okumuş arkadaşlarıyla konuşmuş. tercih döneminden ben şunu çıkarttım ki her mühendis kendi bölümünü övüp diğer mühendislikleri yerden yere vuruyor. onun arkadaşlarıda genelde makineci. hepsi bilgisayarı, endüstriyi, inşaatı, ee'yi, malzeme metarlurjiyi vs. hepsini yerden yere vurmuşlar. sadece makineyi övmüşler. abi yani ben harbiden işin içinde olmadığım için mi bilmiyorum yoksa cidden öyle mi anlayamadım. öyle bir anlatmışlar ki yani neyse... hepsiyle telefonda bende konuştum tartıştım yok yani hepsi makine övüp diğer mühendislikleri yerden yere vuruyor. sonra bir tanede ablamın çalıştığı şehirde madende çalışan makine mühendisi tanıdığı varmış. onla da görüşüp kazandığı parayı vs öğrenince iyice tuttturdu makinede makinede diye. "makineci tanıdığımız çok, iş buluruz, en iyi yerlerde staj yaptırırız" falanda filan. ablam sonrasındaysa cahil annem ve babamı fişekledi "orayı yazarsa para vermeyin, inşaat yazıp ne yapacak, endüstri mühendisliklerinin ne halt yaptığı(küfürlü okuyun) belli değil, işsiz mi kalacakmış" gibi gibi üç nokta... bir yerden sonra zaten leş gibi sıralama yaptın sen sus tercihlerini biz yapacağız işine döndü bu olay. ben "istediğim bölümü istediğim ünide okumak istiyorum makineye ilgim yok o ünileride istemiyorum" dediğimde "ben sanki pdryi çok severek okudum" diyen aşırı aptal bi zihniyeti vardı ablamın. buraya kadar olanlar 10 ağustos dostlar. tercih dönemi uzatıldığı için bir 10 gün daha var. bundan sonraki 10 gün ise yazsam roman olacak, ablamında kendi şehrine dönmesiyle telefonlarda psikolojimin sevildiği, günde 15 kere 3 tane kör cahile laf anlatmaya çalıştığım, kavgalar ettiğim, bağırmaktan sesimin kısıldığı, 1000 tane mühendis ve mezunla telefonda görüştürdüğüm bir zaman dilimiydi. bizim binada aile apartmanı olduğu için pederin ağzından sürekli "sus rezil etme milletten laf mı getircen sana güç yetiremiyoruz" çıktığı zamanlar. anneminde "şehirdişi olmaz şehirdişi çıkmak yok sil onu inşaatlarda çalışacaksan git şuradakinde çalış" dediği o dönem. sonlara doğruysa artık ben cidden bıkmıştım. rehber hocasıyla görüştürüyordum annemi "benim kızımda rehber öğretmeni gerek yok" diyip hocanın yüzüne kapıyordu ben rezil oluyordum. artık tercih konusu konuşulunca midem bulanıyor kusasım geliyordu. en sonda artık olsun da bitsin kafasına girdim. yaptılar tercihleri ve yolladılar.(valla 10 günde milyarlarca şey oldu uzamasın diye hepsini anlatmadım.)

tercihleri yapıp yolladıktan sonra iyice yıpranmış yorulmuş ciddi anlamda okulu bırakıp intihar etmeyi falan düşünüyordum. inanılmaz bozuktu psikolojim. kız arkadaşım baya baya destek ve yardımcı olmuştu. ama utandığım için ona da tam bir şeyler anlatamıyordum olanlardan pek haberi yoktu ve onunda bir yükü oluyordu. sonrasında işte açıklandı tercihler makine mühendisliği kazanmıştım. bizimkilerin arayan herkese "x makine mühendisliği kazandı y ünisinde" diyip sevinmesi bile batıyordu. sonra hazırlık atlama sınavı, kur belirleme sınavı falan vardı gitmedim. gitsem geçerdim ama gitmedim okula gitmemek, okuldan kaçmak istedim. çünkü o dönemler cidden çok kötüydüm intihara meyilliydim. tek düşüncem mental olarak toparlanmaktı. sonrasında yine kandırdım bizimkileri okul 20 ekimde açılıyor dedim. sonrasında ise hiç okula gitmedim. 2 gün online 3 gün yüzyüze dedim. haftada 3 gün evden çıktım dışarıda oturdum öylece. arkadaşlarımla buluştum bir şeyler yaptım ama hiç okula gitmedim. ekim sonunda da psikiyatriye randevu alıp gittim. antidepresan tedavisine başladım. gitmesem büyük ihtimal şu an yoktum  . ondan sonra düzelmeye başladım. okul konusu evde konuşulmuyordu. evdekiler okula gidiyorum sanıyordu. antidepresan mutluluk veriyordu. o dönemler zaten okula gitmiyorum birde eve yük oluyorum diye para için bir sürü abidik gubidik şeyler yaptım. bir şekilde mutlu olmuş okul düşüncesinden kaçıyordum. lise arkadaşlarımla da konuşmayı kesmiştim. çünkü okul konusu açılıyordu benim travmalarımı anımsatıyordu. 9 ay boyunca yani hala da öyle okula gidiyorum diye çantasız, kitapsız, deftersiz haftada en az 3 gün çıktım dolandım durdum. planım MYP yapıp seneye istediğim yere geçmekti hala da öyle. ondan sınıfta kalmak etkilemiyor diye 1 kere bile gitmedim, okula giden otobüse bile binmedim. sınıfta kalmışım zaten 

şimdilerde ise yavaştan alıştırmaya başladım evi. önce dişçide dişçiyle okuldan memnun değilim geçiş yapıcam dedim. şimdi de yavaştan evrak topluyorum diye haftasonları okula gidiyorum diye evden çıkıyorum. tekrardan antidepresan kullanacak kadar kötü olmamak için bu süreci çok iyi yönetmem gerekiyor. tüm hayatım boyunca sevmediğim işi yapmak istemiyorum(hayatın cilvesidir ki düz parkta AVM'de otururken bile bu sene en az 5 tane aile zoruyla istemediği bölümü okumuş +40 yaş amcayla tanıştım). böyle durumlar yaşayanlar veya benzerini yaşamışlar veyahut en ufak tavsiye veya akıl verecek herkesi bekliyorum.

geçen seneki tercih dönemi geldi aklıma karnıma ağrılar girdi

bir de tercih süresi uzatılmıştı ben son gün karar verebilmiştim mezuna kalmaya bu sene tercih döneminde ne yapacağım bilmiyorum

allah bu millete bir kez daha tercih dönemi yaşatmasın

yaşamak cesurların hakkıdır... 1 senem için bile içim kan ağlıyor ufak ufak sürtüşmeler başladı bir şekilde yapıcam

12 ağustosa bitse büyük ihtimal bu kadar sorun olmayacaktı uzaması her şeyi kabusa çevirmişti kavgalar gürültüler çok efor harcadım ikna etmek için... kör cahile laf anlatılmıyor malesef bu sene hiç cevap vermeyeceğim sadece bildiğimi yapacağım

hocam tercihlerin kapanmasından yarım saat önce tercihleri istediğin gibi değiştir 

hacı o zaman ki psikoloji bambaşka bir şey artık bitsin sussunlar okul tercih mevzusu açılmasın istiyorsun bir de son dakika kontrol ettiler son dakikaya kadar kavga ettik zaten

Merhaba kardeşim, 30k mükemmel ötesi bir sıralama 1. olmana gerek yok :) ilk 100kya girdiğin an bütün kapılar açılıyor zaten öyle kasmaya gerek yok burası TR. ilk yapacağın iş hedefi belirlemek sonrasında da ne olursa olsun o hedefe ilerlemek bi yerlerde çalışıp okuyabilirsin rest çekersin eninde sonunda yola gelirler güçlü bir insan ol, 5 yaşında sokaktan çöp toplayan çocuklar da var. sonrasında 4 sene boyunca ingilizce kasarsın bitirince de yurtdışı kovalayabilirsin trde deneyim kazanıp oralara transfer olabilirsin. bu kadar basit inan, büyütülecek hiçbir şey yok. yeter ki stres yapma boş yere. kaç yılımız kaldı doğru dürüst 50 60yıl mı? en iyisini yaşayıp mutlu olmamız lazım oyüzden kendi kararlarını kendin ver. büyütülecek bir şey yok relax. halledersin

en büyük korkum yeniden kavga gürültülü tartışmalar öyle bir süreç hocam ya. bu sefer akıllandım kimseye sormadan MYP işini halledicem çalışırken onlara sormadım tercih yaparkende sormamam lazım. umuyorum ki en sancısız en sıkıntısız halde geçer gider

saolun teşekkür ederm 🙏🏻🙏🏻

Yaşamayan bilmez benzer şeyleri yaşadım anlıyorum durumunu. Aile işi cidden sıkıntı.

bu konu öyle bir konu ki kimi arkadaşlarımla 5 gün 5 gece saat birden sabah 5’e kadar konuştum yine rahatlayamadım. insan isyan ediyo bunun için mi bu kadar çalıştık yorulduk diyor. bir arkadaşınla denk geliyorsun gıptayla bakıyorsun aynı sıralarda büyüdün, aynı sıralarda çalıştın aynı sıralamaları yaptın ama o çok mutlu sen bomboş hedefsiz gemi gibisin. psikolojin çökmüş, ailenle aran yok, hayata umudun bitmiş, enkaz altındasın, gelecek kaygın tavan yapmış... bilemiyorum be ne olacak bu halim  çok düşününce intihar düşüncesi hep mantıklı geliyor kaçıyorum o ihtimalden düşünmüyorum.

* İnsanlar iyi okullarda (boun, odtü, bilkent) manit yapmış her türlü konuda ilerliyor şu ortam senin bu ortam benim. Sosyalleşiyorlar ve çok mutlular ben hepsinden geri kaldım hissi. (Kimse yok mok demesin bu okullar sosyal ortamı iyi okullar özellikle boun)

* Bulunduğun okula gitmek istememe, kendini diğer konularda da (spor, çizim, bilmem ne) geliştirecek motivasyona sahip olamama ve daha da çökmüşlük hissi

* İnstagramda ve twitterda gezindiğinde seninle yaşıt insanların profiline bakma takıntısı hangi okulda okuyor ?Ne yapıyor ?

* Odanın içinde volta atma, gece uyuyamama, ellerde terleme

* Dört duvar arasında yalnızlık, odaya kendini hapsetme