İzmir de özel bir üniversitede %25 burslu olacak şekilde okuyacak gibi duruyorum.

Doğrusu yurtdışı hayalim var. hep vardı. Ancak ne burs alabilecek bir akademik hayatım ne de öyle ahım şahım bir okul dışı aktivitem var.

Aileme zaten %25 burslu şekilde özelde okuduğum için yük oluyorum. Ama Lisansda elektrik elektronik müh. okurken en azından yurtdışına nerelere başvurabilirim? lisans için staj için olur. AMA: hiç param yok. bunu göz önünde bulunduralım yorum yaparken. yani mucizevi bir şekilde burslu şekilde bir yerlere başvurmalıyım.

nasıl yapcam bilmiyorum. bilgisi olan kişiler kaynak video veya makale veyahut daha güzeli kendileri bu duruma çare bulmuşsa çok güzel bir şekilde yardımcı olursa çok sevinirim.

Merhaba,

GANO kasıp yatay geçiş yapmak çok mu zor?

DGS de 16 bine girdim. Mekatronik önlisans mezunuyum.

Acaba Özelden özele GANO yapmak çok mu zor ?

YA da Merkezi sistem ile yatay geçiş yaparsam %25 burslu yaşara girsem ordan geçiş yapmak için İzmir Ekonomiye %50 bursa çıkarabilir miyim?

İzmir Yaşardan, İzmir Ekonomiye geçmek istiyorum.

Elektrik Elektronik müh için.

ÖNEMLİ NOT: bu yazıda kendine zarar verme gibi bir durum söz konusu bu konuda hassas olanlar okumasın.

Ben merdiven altı olan çok eski bir anadolu lisesinden 2018 de mezun oldum. Hayatımın hatasını okulda sayısal seçmekle yaptım sanırım.

çalışıyorum ancak ne kimya ne biyoloji. fizikden bahsetmiyorum bile.

sonrasında yıl sonunda : 'Zaten sayısalım tm den de olsa 4 yıllık bir bölüm okurum' dedim. ve dürüst olayım o yıl sınava ben girecek olsamda sınav bilincim yokdu.

çalışıyordum ama düzenli ve gerekli miktarda değildi. anlayacağınız zaten saçma bi liseden olduğum için diğer iyi liselere giden arkadaşlarımın aksine ben nereye girsem iyidir diyordum.

dershaneye gittim. Bu da ikinci hatamdı. kendim araştırma yapmak yerine dershaneye güvenerek sınava fazla odaklanmadım.

Ancak o yıl çalıştım. bu konuda emindim. ama çok büyük bir sıkıntım olduğunu o yıl fark ettim. 12.sınıfa kadar çok fazla bilgi vardı ve ben ev-dershane-okul üçgeninde kaybolmuştum ve zamanımı yönetmeyi geçtim...saçma bir sınıf ortamı ile de ilerliyordum. okulda çalışamıyordum saçma sapan drama dersi falan vardı ki kimya hocamız berbattı ve sürekli kitaptaki formülleri yazıyordu ve öğrenci kayırıyordu.

hayatımdan nefret ediyordum

Dürüst olayım bunları yazmak benim için çok zor. nerdeyse 6 yıl. dile kolay. ancak ne sosyal hayatım ne de eğitim hayatımda emeğimi alamadım. ilerleyen kısımlarda çalışmamı anlatıcam size.

YKS 1.MEZUN YILI

12.sınıfda dershaneye gittim ancak daha iyi bir dershane olur mu derken izmirin 2019 yılında en pahalı ve gösterişli dershanelerindne birine gittim ki şu dediğimden izmirdeyseniz anlarsınız: Camdan sınıf duvarları.

bence izmirde iseniz biraz bakınca bulursunuz.

Neyse işte gidiyorum dershaneye iyi bir yıl başlangıcıydı...ama çok baskı vardı. herkes ama herkes çok çalışıyordu. bende çalışıyordum ama hiç istediğim sonuçlar gelmiyordu.

Netlerim hiç artmıyordu. bu aralık ayının sonuna kadar gitti. Ocak ayında ailem ile ilişkilerimde iyiydi ve çalışıyordum düzenli şekilde de olsa ama Sayısalda fen hiç yapamıyordum. çok büyük bir kumar oynayıp da sadece AYT mat çalışan arkadaşlarım vardı ben hala emeğimin karşılığını alamadığım için korkuyordum.

Öyle-böyle derken ben çalışmaya devam ettim. hocalarımla konuları aynı şekilde ilerletsem de fen dersim çok ama çok kötüydü. rasyonel olarak netlerim fende sıfıra yakındı ve bu beni her gece ağlatıyordu. kimya anlamıyordum ve ölmek istiyordum çünkü ailem bu dershaneye peşin ödeme ile yüklü bi para yatırmıştı.

Bana güvenmişlerdi.

Bense o yıl yine hayal kırıklığı yaşattım.

YKS 2.MEZUN YILI

ucuz bi dershaneye yazıldım bu sefer ama o yaz tercih dönemini unutamıyorum... Ailemle çok kavga ettik çok fazla tartışmalar yaşandı.

Abim ' bu sınav bir at yarışı değil ama bizim at yürümüyor bile' dediğinde çok gücüme gitmişti.

abimi o yıl zar-zor dershaneye ikna edebildim çünkü konularım kötüydü ve disiplinde olabilmem için dershaneye ihtiyacım olduğunu düşündüm.

o yıl AYT matematiğe deli gibi çalıştım ki... o yılın ocak ayında 2020 de biz izmir merkez dışında iş dolayısı ile taşındık ve internetsiz bir ortamda ben ders çalışıyordum. altyapı sıkıntısından dolayı.

ocak ayında bu sıkıntı değildi... ta ki covid gelip mart ayında evlere dönesiye kadar.

kendi odamda soru çözüyorum derken bi bakıyorum saat 12 saat 1 de dershane dersleri var internet olmadığı için dükkana gidip ordan internet kullanıyorum

Ama o yıl içimde bir şeylerin değiştiğini fark ettim.

karakterim ile ilgiliydi bu.

nefret.

daha önce etmediğim kadar herkesten ailemde dahil nefret ediyordum.

uyuyordum ancak sabah kalkıp ders çalışıp YİNE karşılığını alamıyordum. martın sonunda sırf ayt mat kasmaya başladım. çünkü fenim kötüydü. en azından izmirde bir üniversite diye diye sınava girdim.

Yine hüsran. gelen bölüm 4 yıllıklarda hep ücretliydi.

O günü unutmucam. Abim 'neden ağlıyorsun?' demişti.

çalışmıştım. emek harcamıştım. ancak ayt mat o yıl covid olduğu için kolay gelmişti ve ben 20 netle yine düzgün bi yere gidemedim. o kadar zaman sadece 2 yıllık istemediğim bir bölüm için?

kendime zarar vermeye başlamıştım. ailemin göremeyeceği yerlere tırnaklarımla kazımak mı, iz kalmaması için boğazımı yastıkla bastırıp yüzüm morarana kadar nefessiz kalma.

ailem bunları bilmiyordu ki : aramızda çok açılmıştı.

herkesten nefret ediyordum. birilerini öldürmek istiyordum. kendimde dahil.

Bu arada ben hep mühendislik istedim.

öyle aman aman bir ünide olmasada mühendislik sadece.

Önlisans bölümünde iyi bir üniversite ama 2 yıllık geldi işte.

Not ortalamamı yükse tuttuğumu ve iyi ilerlediğimi hatta birinci olmayı bile düşündüm ki : Önlisansda tembel arkadaş kurbanı olup grup çalışmasından çıkınca hoca bana en düşük notu girdi ve ben 3.4 ile mezun olabilecekken 3.1 e düştü GPA.

O sırada DGSye girdim.

o aylarda tek ders sınavına girdim. ( kısaca tek dersten kaldığınızda üniversite alttan almak yerine size bir sınava girme hakkı veriyor ve sizde ondan geçerseniz kalmıyorsunuz.)

O zamanlar hatırlıyorum 1 yıl öncesi zaten...çok umutluydum. gerçekten. nefretim azalmıştı ve hayattan az da olsa zevk almaya çalışıyordum.

DGS açıklanınca doğrusu bir yerler gelir diye düşündüm...ancak hepsi ücretliydi.

DGS ye hazırlanmak da ise kararlıydım.

çok araştırmıştım ve bu konuda da ciddiydim. hatta hedefim YTÜ idi.

ancak...niye denemelerim kötü geliyordu? neden?

aptal mıydım? gerizekalı?

abim de DGS ile mühendis oldu. bana bunun çok kolay olduğunu söylüyordu ancak kendisi 2014 de girmişti DGS ye. o zamanlar DGSye giren kişi sayısı çok azdı. kişi sayısı tamada sorularda 10 tane fazla olunca birini yapmasan diğerini yaparsın olayı vardı. ama abime bunu anlatamıyordum. ailem bana inanıyordu ama ben kendime güvenmiyordum. çünkü çok başarısız olmuştumm.

Mart ayında hiç unutmuyorum : 'allahım eğer ki sınavı kazanamazsam beni öldür' diye dua etmeye başladım.

Ve ben o zamanlar Allah Tanrı veya ne derseniz öyle bir şey olduğunu bilerek ve inanarak ediyordum. gerçekten.

namaz kılıyordum ve kendimi huzurlu ve rahat hissetmek istiyordum.

Ama huzursuzdum

Ama yine netler aynıydı. son 1 ay bir koçla hızlı bir şekilde çalıştım.

...O zaman çok dua ettim. çok içten çok isteyerek ve inanarak. inanamasam da kendimi kandırıp inanmaya çalışarak.

ama netler aynıydı.

en son sol elimin işaret, orta, ve yüzük parmaklarımın uçlarıı küçük küçük kesmeye başladım.

Buna annem 'Annecim herkes okumak zorunda değil' dediği zaman başladım.

Bileğimi kemsye cesaret edemedim çünkü anneme bu kazanamadığım için ölmek istiyorum dediğim bana 'hakkımı helal etmem' demişti.

Ama hakkını helal etmesinden çok onun üstünde bırakacağım yük ve üzüntü beni dah çok endişelenidiyordu.

ama aynı zamanda 'Belki ben ölürsem ailem maddi olarak daha rahat olur' diye düşünüyordum.

Bugüne kadar Allah'a ettiğim duayı kimseye söylemedim.

Ama bu saate kadar yaşıyorsam ve DGS'23 kötü geçtiyse...bu demek oluyor ki aslında öyle bir varlık yok ve ya ben hiç umurunda olmadım.

hadi ilk mezun yılı tamam. ama neden 2.yıl olmadı? neden ben önlisansdan elimden geleni yapmama rağmen bu şekilde ortalama bir şekilde mezun oldum?

Neden harcadığım emeğin karşılığında abim 'sen zaten hiç çalışmadın sadece son 2 ay çok iyi çalıştın' dedi?

Neden beni kazanamayacağım ortadayken dahi öldürmüyorsun?

çünkü ya beni duymuyorsun ya da beni sevmiyorsun. ya da benim gibi hayal kurup çalışan kişilerden sadece bir-ikimizin duasına karşılık veriyorsun?

Bilmiyorum.

Ama benim gücüm kalmadı.

Hiç erkek arkadaşım olmadı. 23 yaşındayım ve hiç karşı cinsle sevgi bağım olmadı bu sınavlardan dolayı. flört etmeyi denedim ama hep dikkatim dağılır diye yarıda bıraktım.

hep eğitimime odaklandım.

hep.

kitap okudum.

ailemle ders çalıştığım için akşamları hep sadece yemek yerken vakit geçirebildim.

kendimi bıçaklamayı hep hayal ettim ama bunun ne aileme ne de kendime acı vermeden bitirebileceğim bir yolu olmadığı için vazgeçtim.

NEDEN BEN BUNLARI ÇEKERKEN BİR KEZ! SADECE BİR KEZ BİR MAYIS AYINDA GEZMEK İÇİN DIŞARI ÇIKAMADIM?

NEDEN BİR KEZ DAHİ 'YA BEN CİDDEN ŞU AN MUTLUYUM AMA DERS ÇALIŞMAM' LAZIM DÜŞÜNCESİ AKLIMDAN ÇIKMADI?

KENDİMİ GEÇTİM 6 YIL BOYUNCA AİLEM BANA BİR TON MASRAF YAPTI!

ANNEM BANA KOÇ TUTABİLMEK İÇİN BİRİKMİŞ BİR ALTINI BOZDURDU!

VE SEN BİZE ÖZEL İNDRDİĞİN KİTAPTA ZORLUKLARDAN SONRA İYİ ŞEYLERİN GELECEĞİNİ SÖYLERKEN BEN NİYE SON 6 YILDIR HİÇ MUTLU OLAMAMIŞ ŞEKİLDE AĞLAYARAK DERS ÇALIŞTIM.

SİGARA İÇMEDİM. ALKOLUM YOK. İNSANLARLA İLGİLİBAZEN İÇİMDE NEFRET OLMASINA RAĞMEN HİÇ ONLARA KÖTÜ DAVRANMADIM.

İYİ BİRİ OLUP AİLEMLE NE KADAR TARTIŞSAMDA ONLARA YARDIM ETMEYE ÇALIŞTIM.

AMA NEDEN HİÇ İSTEDİĞİM EĞİTİM HAYATINA SAHİP OLAMADIM?!?

NEDEN O EGOLU KÖTÜ OLDUĞUNU BİLDİĞİMİZ İNSANLAR BİR YERLERE GİDERKEN BEN NİYE KENDİ B..LUĞUMDA SÜRÜNÜYORUM?

SON 3 HAFTADIR SINAVDAN SONRA ELİMDE SÜREKLİ BIÇAKLARA GİDİYOR AM BİR KEZ CESARET EDEMİYORUM: ÇÜNKÜ NEDEN BİLMİYORUM AMA İÇİMDE UFACIK MİNNACIK GÖZLE GÖRÜLMEYEN BİR IŞIK TANESİ VAR. SADECE HİSSEDEBİLDİĞİM AMA DİYORUM Kİ O IŞIK TANESİ BUNCA 6 YILIN ÇİLESİNE DEĞER Mİ?

değer mi. yaşamaya ?

bir - iki mutlu olduğum çocukluk anısı için bunca yılı mutsuz yaşamaya ve aileme yük olmaya değer mi?

o zaman beni neden öldürmüyorsun.

neden arabaların altına atlamak istediğimde aklımda arabayı kullanan kişilerin suçu olmadığını söylüyorsun?

Nesin bilmiyorum. ama şu an bu yazıyı ağlayarak yazıp her gece uyumdan önce ölmeyi istiyorsam bunun nedeni de sensin bence artık. emek çok verdim. ama hala hayatımda güzel tek bir şey dahi olmayıp ailemle aram bu derece bozulduysa ve ben onlara yük olmamak için intihar etmeyi ama edemediğim için senden ölmeyi istiyorsam...Bunun nedeni ne?

Bunların nedeni ne?

elimden geleni yaptım.

ötenazi istiyorum ama türkiyedeyim.

*beni neden duymuyorsun?*

hep benle ilgiliydi sorular bu zamana kadar : ama hiç neden beni duymadığını sormadım.

hergün defter kalemi alıp ağlayarak ölmek istediğimi yazarken neden beni duymadın?

...Şu an DGS sonucumu bekliyorum. eğer ki beni duymak istersen ben hep burdayım.

Ama senin olduğun pek inanmamaya başladım.

DGS ÜNİVERSİTE SEÇİMİ

Dgs hazırlığımı 1 yıl boyunca hem iş ve mentorluk-gönüllü eğitmen ile birlikte götürdüm. Bu yüzden konuya geçmeden önce belirteyim 1 mezun yılı daha çekebilecek durumda değilim.

Bu yıl İzmirde Ekonomi üniversitesi ve ya Yaşar üniversitesinde makine veya ekonomi de mekatronik müh. yazmayı düşünüyorum. sizce bu iki üniversiteden en kolay mezun olunanı hangisi?

Mühendislik genel olarak zor bir alan biliyorum ancak abim de mühendis ve öyle böyle mezun oldu, o da.

Ancak özel olduğu için bir yıl daha denemek istemiyorum doğrusu. Bu yüzden mümkün olduğunca çabuk mezun olma çabası içerisindeyim. hatta gerekirse bunun için yazlarımı da feda etmeye hazırım ki zaten 4 yıl okucam şeklinde hesaplarsam 29 umda mezun oluyorum.

En kolay sizce hangisinden mezun olunur? Ya da genel olarak bu yazıyı okuyan arkadaşlar üniversitedeki mühendislik deneyimlerinden ve bunların etkilerinde vs bahsederse herkes faydalanır.

İzmir ekonomi mi yaşar mı daha zor?

DGS ile geçmeme rağmen ders sayma dışında en iyi şekilde derslerden nasıl resmi olarak geçmeyi talep edebilirim?

Özelde Mühendislik okumak nasıl?

Sorularıma geri dönüş yaparsanız çok güzel olur şimdiden teşekkürler